نویسنده: ملیکا نصیریان شکیب موهایم را کوتاه کردم ... تا هروقت جلوی آئینه میروم، در رویای شانه زدن گیسوانم توسط تو فرو نروم... و پس از آن روز من« گیس بریده » نام گرفتم!
دلتنگ که میشوی، دلت مثل آسمان ابری میشود .
قطره اشکی از چشمانت فرو میچکد و احساس
ضعف به تو دست خواهد داد.
تنها که می شوی ،
دلتنگ روز هایی میشوی که با او بودی !
لبخند که میزنی ،
همه اش دروغی است ؛ پشت این لبخند غم عمیقی است !
آرام که میشوی ،
دلیل افکار درهمت است .
سکوت که می کنی ...
دیگر فقط آه می کشی ¡