مسکن قوی تر از مورفین

[آدم برفی]

پژوهشگران آمریکایی یک پروتئین مسکن درد کشف کردند که حتی كارسازتر از مورفین است.



این پروتئین که در پروستات ساخته می ‌شود، برای تسکین درد هشت برابر مؤثرتر از مواد تسکین دهنده در تریاک است.

به گزارش سرویس بین‌الملل "تابناک" به نقل از سایت آلمانی علوم، پژوهشگران از گذشته نیز این پروتئین را که یکی از آنزیم های پروستات با نام "فسفاتاز اسیدی پروستات" (پی.آ.پی) است، می ‌شناختند و از آن در ردیابی و تشخیص سرطان پروستات استفاده می ‌کردند.

در این تصویر نقاط قرمز نشان دهنده آنزیم "پی.آ.پی" در سلول عصبی حساس به درد است.

در این روش تشخیصی، غلظت این آنزیم در مبتلایان به سرطان پروستات و برخی از سرطان‌های متاستاتیک افزایش می ‌یابد.

هم اکنون پژوهشگران دریافته ‌اند که این آنزیم در سلول‌های عصبی که مسئولیت حساسیت در برابر درد را به عهده دارند، نیز وجود دارد.

این آنزیم در این سلول‌های عصبی، پادتن‌های عامل درد را به پادتن ‌هایی تبدیل می ‌کنند که تسکین دهنده درد هستند.



"مارک سیلکا" از دانشگاه کارولینای شمالی(تصویر روبرو) می ‌گوید: دسترسی به این مکانیسم می ‌تواند روشی مؤثر برای تسکین و کنترل دردها در یک مدت زمان طولانی‌ تر باشد.

پژوهشگران توانستند با آزمایش‌ بر روی موش‌هایی که ژن آنزیم "پی.آ.پی" را نداشتند، کاهش فعالیت نوعی شاخص را ثابت کنند که با آن از سال‌ها پیش میزان درد در بدن اندازه‌ گیری می ‌شود.

از دیدگاه دانشمندان آمریکایی، این امر مؤید آن است که آنزیم "پی.آ.پی" و مشخص کننده درد، صرفا یک پروتئین است. به علاوه پروتئین مشخص کننده میزان درد در بدن، خود یک داروی ضد درد مؤثر نیز هست.

موش‌هایی که ساختار ژنتیکی آن ها تغییر داده شده بود، در برابر دردهای ناشی از عفونت‌ها و یک آسیب عصبی حساسیت بیشتری از خود نشان دادند. به علاوه این حساسیت در برابر دردها، زمانی کاهش یافت که دانشمندان مقدار زیادی از آنزیم "پی.آ.پی" را در نخاع موش‌ها تزریق کردند.

در مقایسه با تزریق مورفین که تأثیر آن پس از پنج ساعت کاهش می ‌یابد، استفاده از آنزیم "پی.آ.پی"، درد را برای مدت سه روز تسکین می ‌دهد.

پژوهشگران توانستند در دیگر آزمایش‌های خود نیز کیفیت تأثیر آنزیم "پی.آ.پی" را نشان دهند.

بنابر نتایج این آزمایش‌ها، در صورت تحـریـ*ک سلول‌های عصبی که مسئولیت درد را به عهده دارند، این سلول‌ها، ATP(آ.تی.پی) رها و آزاد می ‌کنند که باعث احساس درد در مغز می ‌شوند. آنزیم "پی.آ.پی" با تجزیه یک بخش از آدنوزین تری فسفات، آن را به آدنوزین تبدیل می‌ کند. این آدنوزین، از انتقال علامت‌های درد جلوگیری كرده و در نتیجه، دردها نیز تسکین می ‌یابند.

هم ‌اکنون "سیلکا" و تیم پژوهشی وی در دانشگاه "کارولینای شمالی" در جستجوی شناسایی پروتئین‌های دیگری هستند که قادر به تجزیه آدنوزین تری فسفات باشند.

"سیلکا" می‌گوید: امکان استفاده از آنزیم "پی.آ.پی" برای تسکین دردها صرفا به شکل تزریقی (مانند مورفین) ممکن است، اما بیشتر تمایل داریم این آنزیم را به گونه‌ای تبدیل کنیم که به شکل قرص قابل مصرف باشد.