توانایی استفاده از تمامی ظرفیتهای مغز انسان، یکی از بحثهایی بوده که همواره دانشمندان زیادی آن را مطرح کردهاند. شاید جالب باشد بدانید که انسان تا به امروز
توانسته تنها از 10% تا نهایتاً 20% مغز خودش استفاده کند و آن 90% دیگر هنوز بدون استفاده باقی مانده!. خیلیها بر این باورند که دانشمندان بزرگ تاریخ، کسانی بودهاند که از حداکثر سلولهای خاکستری مغزشان استفاده کردهاند، اما طبق بررسیهایی که انجام گرفته، مشخص شده که آنها هم تنها تا 15% از مغزشان کار گرفتهاند. گفته میشود که اگر بشر بتواند روزی از 100% مغز خود استفاده کند، میتواند به تواناییهای خارق العاده ای دست پیدا کند (البته با اندکی اغراق گفته میشود که انسان میتواند به فعالیتهای ماوراء طبیعی هم داشته باشد! ). بیشتر پزشكان درباره موضوع فیلم نامحدود بر این باورند که یک دارو به هیچ وجه نمیتواند وظیفه افزایش کارایی را در مغز انسان را انجام دهد. آنها معتقدند یک دارو به مراتب ضعیفتر از آن است که بتواند باعث افزایش کارایی یک اندام بسیار پیچیده به نام مغز شود. البته به نظر من، گذشت زمان و دسترسی به اطلاعات جدید پزشکی می تواند نظریه های سابق را زیر سوال ببرد.
اما فیلم نامحدود براساس رمانی به نام زمینه های تیره، نوشته آقای آلن گلین ساخته شده است. من شخصا کتاب زمینه های تیره را نخوانده ام و با کمی جستجو هم متوجه شدم که این کتاب اصلا در ایران به چاپ نرسیده ، بنابراین تنها با توجه به فیلم به معرفی آن می پردازم.
دانلود رمان و کتاب های جدید