Mårzï¥ē
کاربر نگاه دانلود
مغالطه شکاکیت
برخی از شکاکان مدرن برای اثبات این گزاره که "دستیابی به علمِِ یقیناً صحیح یا علمِِ یقیناً مطابق واقع محال است"سعی کرده اند که استدلالی مهیا کنند و بیان این استدلال بدین شرح است:
صغری: برخی از فیلسوفان و دانشمندان گذشته در کسب علم خطاکردند.
کبری: اگر تنها یک فرد از فیلسوفان و دانشمندان در کسب علم دچار خطا شود پس این صحیح نیست که برخی افراد در کسب یقینی علم خطا نمی کنند.
نتیجه: بقیه فیلسوفان و دانشمندان نیز خطا کردن برایشان ممکن است. بنابراین احتمال خطا در کسب علم در همه فیلسوفان و دانشمندان وجود دارد و کسب علم بطور یقینی برای آنها محال است.
درباره استدلالی که برخی از شکاکان بیان داشته‌اند باید گفت که آن استدلال مغالطه است. وجه مغالطه بودن آن بدین‌صورت روشن می‌شود که فیلسوفان و دانشمندان گذشته در استدلال‌های سست و غلط خود خطا کردند و این دلیل نمی‌شود تا ما نیز در استدلال‌های قوی خود خطا کنیم. به‌بیان‌دیگر در این استدلال این پیش‌فرض وجود دارد که استدلال آوری همه فیلسوفان و دانشمندان از یک نوع بوده و براین مبنا بیان‌شده است که اگر در یکی خطا رخ داد پس در بقیه هم احتمال خطا وجود دارد. درحالی‌که استدلال سست و استدلال قوی از یک نوع نیستند تا حکم یکی بر دیگری بار شود و این پیش‌فرضی بی‌دلیل است.
برخی از شکاکان مدرن برای اثبات این گزاره که "دستیابی به علمِِ یقیناً صحیح یا علمِِ یقیناً مطابق واقع محال است"سعی کرده اند که استدلالی مهیا کنند و بیان این استدلال بدین شرح است:
صغری: برخی از فیلسوفان و دانشمندان گذشته در کسب علم خطاکردند.
کبری: اگر تنها یک فرد از فیلسوفان و دانشمندان در کسب علم دچار خطا شود پس این صحیح نیست که برخی افراد در کسب یقینی علم خطا نمی کنند.
نتیجه: بقیه فیلسوفان و دانشمندان نیز خطا کردن برایشان ممکن است. بنابراین احتمال خطا در کسب علم در همه فیلسوفان و دانشمندان وجود دارد و کسب علم بطور یقینی برای آنها محال است.
درباره استدلالی که برخی از شکاکان بیان داشته‌اند باید گفت که آن استدلال مغالطه است. وجه مغالطه بودن آن بدین‌صورت روشن می‌شود که فیلسوفان و دانشمندان گذشته در استدلال‌های سست و غلط خود خطا کردند و این دلیل نمی‌شود تا ما نیز در استدلال‌های قوی خود خطا کنیم. به‌بیان‌دیگر در این استدلال این پیش‌فرض وجود دارد که استدلال آوری همه فیلسوفان و دانشمندان از یک نوع بوده و براین مبنا بیان‌شده است که اگر در یکی خطا رخ داد پس در بقیه هم احتمال خطا وجود دارد. درحالی‌که استدلال سست و استدلال قوی از یک نوع نیستند تا حکم یکی بر دیگری بار شود و این پیش‌فرضی بی‌دلیل است.
