- عضویت
- 2016/07/11
- ارسالی ها
- 4,853
- امتیاز واکنش
- 14,480
- امتیاز
- 791
میرابوالقاسم فندرسکی از اعاظم حکمای عصر صفوی است. او بیشتر کتب مشائیون از جمله «شفا»ی بوعلی را تدریس میکرده است. با این وجود «دینانی» در مورد تدریس مشاء از سوی میرفندرسکی معتقد است: «حقیقت این است که تدریس کتب ابنسینا دلیل بر مشایی بودن شخص نیست.» بهزعم وی «شواهدی در دست است که نشان میدهد میرفندرسکی تابع اندیشه مشائیان نبوده است.» (دینانی، ۱۳۸۵، ج۲: ۳۲۷)
میرفندرسکی بهرغم اینکه در طریقت، سلوک بسیاری داشت و به مقام تفکر و اشراق کامل واصل گشته بود، لکن به مثابه یک صوفی با توده مردم میآمیخت و جامه پشمین خشن بر تن میکرد و درعین حال یکی از افراد بسیار محترم و معزز در دربار صفوی بود.۱ (نصر، ۱۳۸۳: ۳۷۹) او مرتبا در سفر بود و غالبا به هند سفر میکرد و مورد احترام مرتاضان هندی بود. وی را اسرارآمیزترین شخصیت متفکر عصر صفوی دانستهاند. گویا سفرهای وی به هند پیرامون مباحث عرفانی بوده است؛ گزارش سیدحسین نصر نشان میدهد وی دارای کرامات بسیاری همچون «بودن همزمان در دو مکان» و پیمودن راهی طولانی در یک لحظه (طیالارض) بوده است. (نصر، ۱۳۸۷: ۱۲۵)
شرح وی بر یوگا واسیشتها۲ از آثار مهم درباره هندوئیسم است که توسط نظامالدین پانیپتی به فارسی برگردانده شد. از دیگر آثار وی رسالهای درباره حرکت با نام «رسالهالحرکه» و دیگری رسالهای در باب جامعهشناسی از دیدگاه ماوراءالطبیعه سنتی بهنام «رساله صناعیه» است (رک: همان: ۱۲۵) که در آن بیش از همه به افلاطون استناد کرده و به ارسطو اقبال چندانی نشان نداده است. بسیاری از نویسندگان متأخر بر این باورند که ملاصدرا نزد میرفندرسکی به تحصیل پرداخت و ویژگیهای خاصی از مکتب او، از جمله حرکت جوهری و اعتقاد به عالم مثال را از او آموخت. (همان: ۱۲۶)
میرفندرسکی بهرغم اینکه در طریقت، سلوک بسیاری داشت و به مقام تفکر و اشراق کامل واصل گشته بود، لکن به مثابه یک صوفی با توده مردم میآمیخت و جامه پشمین خشن بر تن میکرد و درعین حال یکی از افراد بسیار محترم و معزز در دربار صفوی بود.۱ (نصر، ۱۳۸۳: ۳۷۹) او مرتبا در سفر بود و غالبا به هند سفر میکرد و مورد احترام مرتاضان هندی بود. وی را اسرارآمیزترین شخصیت متفکر عصر صفوی دانستهاند. گویا سفرهای وی به هند پیرامون مباحث عرفانی بوده است؛ گزارش سیدحسین نصر نشان میدهد وی دارای کرامات بسیاری همچون «بودن همزمان در دو مکان» و پیمودن راهی طولانی در یک لحظه (طیالارض) بوده است. (نصر، ۱۳۸۷: ۱۲۵)
شرح وی بر یوگا واسیشتها۲ از آثار مهم درباره هندوئیسم است که توسط نظامالدین پانیپتی به فارسی برگردانده شد. از دیگر آثار وی رسالهای درباره حرکت با نام «رسالهالحرکه» و دیگری رسالهای در باب جامعهشناسی از دیدگاه ماوراءالطبیعه سنتی بهنام «رساله صناعیه» است (رک: همان: ۱۲۵) که در آن بیش از همه به افلاطون استناد کرده و به ارسطو اقبال چندانی نشان نداده است. بسیاری از نویسندگان متأخر بر این باورند که ملاصدرا نزد میرفندرسکی به تحصیل پرداخت و ویژگیهای خاصی از مکتب او، از جمله حرکت جوهری و اعتقاد به عالم مثال را از او آموخت. (همان: ۱۲۶)