گل و گیاه مینای چمنی:

ساینا · 2015/05/29

مینای چمنی گونه ای از گیاهان گلدار از جنس Bellis در خانواده Asteraceae بومی به غرب ، مرکز و شمال اروپا است هرجند گونه هایی از آن به طور گسترده ای در شمال و همچنین در جنوب امریکا تابعیت دارند و با نام مشترک Daisy در جهان شناخته میشوند.

انواع پر پر و گل درشت آن در گلدان در ایام بهار برای پشت پنجره ها نیز منا سب است.این گل توأم با بنفشه جلوه بسیار زیبایی را در اوایل بهار خواهد داشت.همچنین فرش منا سبی برای لاله های زرد رنگ یا سفید به شمار می رود.

این گیاه با ساقه های خزنده کوتاه و کوچک گرد یا قاشقی شکل به طول 2 تا 5 سانتی متر دارای برگ های همیشه سبز است که رشد آهسته ای دارند.گلهای آن با قطر 2 تا 3 سانتی متر ، با گلچه سفید (اغلب نوک قرمز) و یا زرد میباشد که موجب جذب حشرات است.

مینای چمنی گیاهی کوچکی است،علفی و چند ساله که اغلب به صورت یکساله استفاده می شود.ارتفاع آن حدود 10 سانتی متر بوده با برگهای طوقه ای،بدون کرک،با یک رگبرگ اصلی که در قاعده به دمکبرگ بال داری منتهی می شود.

گل آذین آن کلا پرک ساده که هر یک روی یک شاخه گلدار قرار می گیرند.کلا پرک دارای گلچه های لوله ای زرد در وسط و گلچه های زبانه ای سفید یا صورتی در اطراف است.کولتیوار های انتهابی غالبا قوی و گل آذین آنها بزرگ است.آنها را بر حسب ساختمان کلا پرک،اندازه آنها به گروها و نژادهای مختلف طبقه بندی می کنند،به عنوان مثال کولتیوار “Pom ponnette” دارای کلا پرک کوچک ولی مضاعف است.

به طور کلی مینا چمنی به رنگ های سفید،صورتی،بنفش و قرمز می باشد.

مینا چمنی خاکهای خوب سبک و نقاط آفتابی و سایه آفتاب را ترجیح می دهد.ولی در خاکهای زیاد مرطوب ریشه ها می پوسد و در نتیجه در سرما از بین می رود،در این صورت برای محافظت از سرما،در حاشیه ها توسط پوشش سبکی از شاخه های کوچک آن را می پوشانند.

برای تمدید گلدهی و جلوگیری از بذرپاشی دوباره، ساقههای پژمرده این گل ها را قطع کنید. پس از پایان گلدهی گیاهان را از خاک بیرون آورید و سال بعد گلهای جدید بکارید.

اگر منطقه زندگی شما تابستانهای خنک دارد میتوانید در اواسط زمستان کاشت دانه را در فضای بسته شروع کنید و در اواسط بهار آنها را بیرون ببرید. اگر در منطقهای هستید که تابستانهای داغ دارد یا اگر میخواهید در اوایل بهار این گیاه به گل بنشیند، آن را به صورت دوساله پرورش دهید. در خردادماه یا تیرماه دانه را در گلدان داخل یا خارج از خانه بکارید؛ روی آن را به ملایمت بپوشانید. تا در پاییز جوانهها را در گلدان یا در بسترهای گلخانهای پرورش دهید و بعد آنها را به باغ منتقل کنید. این گیاهان را در فاصله 15 سانتیمتری از هم قراردهید. در زمستان انواعی را که گلهای پهنی دارند، با پوششی از برگ و گیاه مثل کاه یا برگهای سوزنی کاج محافظت کنید.

اگر چه بعضاً به عنوان علف هرز در نظر گرفته می شود این گیاه بسیار با ارزش است و در مدیریت مناطق علفزار ها و حیات وحش مهم میباشند و بسیاری از ارقام آن به عنوان زینتی استفاده می شوند. خواص دارویی این گیاه در قرن 16 ، ثبت شد. گل و برگ تازه در درمان زخم ها و همچنین کورک استفاده می شود. جوشاندن ملایم گل ها در درمان بیماری های دستگاه تنفسی، شامل سرفه مفید است. پماد ساخته شده از برگ ها را می توان برای التیم زخم ها و کبودی ها استفاده نمود.

برگ های آن خوراکی است اگر چه تا حدودی طعم اسیدی دارد. در بعضی کشور ها به عنوان بخشی از سالاد مورد استفاده قرار میگیرد.

کاربرد در فضای سبز : مینا چمنی برای حاشیه باغچه ها،تپه ها،باندها گلکاری،در کنار نهر ها،نقاط مردابی و سراشیبی برای کشت در گلدان و تزئین چمن به کار می برند.

برای داشتن رنگهای بهاری در بستر یا جعبههای گل جلوی پنجرهها، میناهای چمنی فوقالعاده هستند. وقتی آنها را در حاشیه یک مسیر میکارید خارقالعاده به نظر میرسند، در دسته گل هم وجود گلهای این گیاه به جذابیت و زیبایی دستهگل میافزاید.

برای تکثیر بذر آن را در مرداد کاه در بستری آماده کشت شده می کارند و در مهر و آبان در محل اصلی نشاء کاری می شود که نظیر گل بنفشه ،مینا چمنی زمستان را در زیر برف باقی مانده و در اوایل فصل بهار رشد و نمو خود را شروع می کند.
همچنین در بهار و یا پاییز از پاجوش های آن که به طور فراوان می باشد جدا کرده و در بستر اصلی کشت می نمایندو در این صورت گیاه از طریق تقسیم بوته نیز تکثیر می شود.فاصله کاشت بوته ها از هم در بستر اصلی هر 10 سانتی متر یک بوته است.

: منابع

http://en.wikipedia.org/wiki/Bellis_perennis

http://golgoft.blogsky.com/1390/02/03/post-13

http://shabnamak.mihanblog.com/post/1208

http://www.kew.org/plants-fungi/Bellis-perennis.htm

http://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Bellis+perennis