MILAD_A
کاربر نگاه دانلود
[h=2]پژوهشگران سازمان پژوهش های علمی و صنعتی موفق به ساخت دستگاه نمک زدایی از آب شور با استفاده از فناوری اسمز مستقیم شدند که مصرف انرژی را ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش می دهد.[/h]
عبدالرضا صمیمی، مجری طرح در گفتگو با مهر گفت: در فناوری نمک زدایی از آب شور با استفاده از اسمز مستقیم مواد شور موجود در آب با استفاده از محلول کشنده جدا می شود و آب شیرین خواهد شد.وی با بیان اینکه نمک زدایی از آب با فناوری اسمز مستقیم جزء فناوری های مورد توجه در کشورهای پیشرفته است، تاکید کرد: دستگاه نمک زدایی از آب با روش اسمز مستقیم میزان مصرف انرژی برای استحصال آب را ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش می دهد.این پژوهشگر خاطرنشان کرد: دستگاه های فعلی نمک زدایی از آب با روش اسمز معکوس و براساس ایجاد فشار از طریق پمپ اقدام به نمک زادیی می کنند اما در فناوری اسمز مستقیم محلول کشنده این فرآیند را انجام می دهد بنابراین میزان انرژی مصرفی در این روش نسبت به روش های معمول بسیار پایین می آید.صمیمی با اشاره به کاربردهای فراوان دستگاه نمک زدایی از آب با روش اسمز مستقیم گفت: این فناوری در صنایع نظامی، فضانوردی، غذایی و دارویی مورد استفاده قرار می گیرد.وی تاکید کرد: این دستگاه به صورت پایلوت و در ابعاد کوچک در سازمان پژوهش های علمی و صنعتی طراحی و ساخته شده است و در صورت حمایت مالی و معنوی آمادگی داریم این دستگاه را در مقیاس بزرگ تر و صنعتی تولید کنیم.این پژوهشگر با اشاره به کاهش حجم آب های کشور طی سال های اخیر بیان داشت: برای رفع مشکل کم آبی باید به فکر تولید آب شیرین از منابع غیر متعارف از جمله آب دریا و چاه های لب شور باشیم که این دستگاه امکان استفاده از این منابع را فراهم کنیم.صمیمی تاکید کرد: این طرح پژوهشی را به ستاد خشکسالی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، شورای عالی عتف و شرکت آب و فاضلاب ارائه کرده ایم.وی با اشاره به دیگر مزیت های این طرح پژوهشی گفت: براساس این فناوری می توان پساب های صنعتی، آلاینده ها و فلزات سنگین را از آب جدا کرد و آب به چرخه مصرف باز خواهد گشت.این پژوهشگر عنوان کرد: سازمان ملل به دنبال استفاده از این فناوری برای ساخت مخازن آب کوچک است تا مردم در نواحی دارای آب آلوده بتوانند به راحتی آب را تصفیه و از آن استفاده کنند و باتوجه به اینکه این فناوری قابل کوچک سازی است در مصارف نظامی و فضانوردی بسیار قابل استفاده است.گفتنی است، این پژوهش به صورت مشترک میان دکتر عبدالرضا صمیمی و دکتر سهیلا شکرالله زاده در سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران طراحی و انجام شده است.
