✖Pary parishan✖
کاربر اخراجی
نوشیدن 8 لیوان آب در روز می تواند کشنده باشد
یکی از توصیه هایی که به ما می شود این است که روزی بین ۶ تا ۸ لیوان آب بنوشیم. این ها توصیه های پزشکی بودند که برای مدت ها، جامعه پزشکی بر آن تاکیید داشتند و نتایج آن در وب سایت اِن اِچ اِس نیز به انتشار رسیده بود. اما اگرچه نوشیدن میزان کافی آب برای سلامت لازم و ضروری است با این حال متجربان این امر هشدار می دهند که میزان بیش از اندازه مصرف آب نیز برای سلامت مضر است.
در پژوهش های اخیر انجام پذیرفته شده، این نتیجه به دست آمده که نوشیدن بیش از اندازه آب خصوصا زمانی که تشنه نیستید، می تواند کشنده هم باشد. این مطالعات این نتیجه را به دنبال داشت که این مصرف بیش از اندازه آب سبب ایجاد تورم در مغز می شود و می تواند مسمومیتی را باعث شود که آب آن را به وجود می آورد.
این خطر مربوط به میزان سدیم موجود در آب است. نوشیدن زیاد آب منجر به پدیده ای به نام هایپوناتِمیا می شود. یعنی میزان سدیم حیاتی در خون به طرز غیرطبیعی کاهش پیدا می کند.
هایپوناتِمیا، سبب کسالت و بی حالی، حالت تعوع و تشنج می شود. در بدترین حالت هم می تواند منجر به رفتن به کُما و حتی مرگ شود.
دکتر مایکل فارِل، از دانشگاه مُناش ملبورن، که چنین پژوهشی را انجام داده در این باره می گوید: “این که به اندازه نیاز بدن مان به آن پاسخ دهیم، کفایت می کند و تنها کافی است که در زمان احساس تشنگی آب بنوشیم نه اینکه برای نوشیدن آب برنامه ریزی کنیم.”
این اولین باری است که چنین مطالعه ای در سطح گسترده انجام پذیرفته شده که نشان داده ما برای مصرف آب، بیش از نیاز بدن نوعی مقاومت را از خود نشان می دهیم.
وی ادامه می دهد: “در بسیاری از موارد دیده شده که دوندگان دوی ماراتون به دلیل توصیه هایی که به آنها برای مصرف زیاد آب می شده، جان خود را از دست داده اند.”
در این پژوهش، دکتر فارِل و همکارانش از شرکت کنندگان در این مطالعه خواستند که در دو شرایط مختلف میزانی که بدن شان نیاز دارد، آب بنوشند.
این شرکت کنندگان درست در پایان فعالیت های ورزشی شان احساس نیاز به نوشیدن آب پیدا می کردند و آب می نوشیدند. در طی روز هم بسته به میزان نیاز بدن شان، این کار را انجام می دادند.
وضعیت مغز آنها در طول این روند توسط نرم افزاری، مورد مطالعه و بررسی دقیق قرار می گرفت.
آن گروهی که بدون احساس تشنگی خود را مجبور به نوشیدن آب می کردند، واکنش مغزشان به این روند به دو برابر می رسید.
نتیجه نهایی این پژوهش که در مجله ملی علمی انتشار یافت این نتیجه را به همراه داشت که این دستور مغز است که نشان می دهد تا چه مقدار آب مصرف شود. اگر این مقدار بیش از اندازه باشد، با عکس العمل مغز مواجه خواهیم شد و آن تورمی که در ابتدا به آن اشاره کردیم، در مغز اتفاق می افتد. در این هنگام سطح سدیم خون که متاثر از میزان نوشیدن آب است، می تواند خطراتی را برای مان به همراه داشته باشد.
دکتر فارِل عمیقا تایید می کند که لازم است میزان آب کافی دریافت شود اما نباید خود را مجبور به نوشیدن مقداری آبی کنیم که پیام لزوم آن را دریافت نکرده ایم.
یکی از توصیه هایی که به ما می شود این است که روزی بین ۶ تا ۸ لیوان آب بنوشیم. این ها توصیه های پزشکی بودند که برای مدت ها، جامعه پزشکی بر آن تاکیید داشتند و نتایج آن در وب سایت اِن اِچ اِس نیز به انتشار رسیده بود. اما اگرچه نوشیدن میزان کافی آب برای سلامت لازم و ضروری است با این حال متجربان این امر هشدار می دهند که میزان بیش از اندازه مصرف آب نیز برای سلامت مضر است.
در پژوهش های اخیر انجام پذیرفته شده، این نتیجه به دست آمده که نوشیدن بیش از اندازه آب خصوصا زمانی که تشنه نیستید، می تواند کشنده هم باشد. این مطالعات این نتیجه را به دنبال داشت که این مصرف بیش از اندازه آب سبب ایجاد تورم در مغز می شود و می تواند مسمومیتی را باعث شود که آب آن را به وجود می آورد.
این خطر مربوط به میزان سدیم موجود در آب است. نوشیدن زیاد آب منجر به پدیده ای به نام هایپوناتِمیا می شود. یعنی میزان سدیم حیاتی در خون به طرز غیرطبیعی کاهش پیدا می کند.
هایپوناتِمیا، سبب کسالت و بی حالی، حالت تعوع و تشنج می شود. در بدترین حالت هم می تواند منجر به رفتن به کُما و حتی مرگ شود.
دکتر مایکل فارِل، از دانشگاه مُناش ملبورن، که چنین پژوهشی را انجام داده در این باره می گوید: “این که به اندازه نیاز بدن مان به آن پاسخ دهیم، کفایت می کند و تنها کافی است که در زمان احساس تشنگی آب بنوشیم نه اینکه برای نوشیدن آب برنامه ریزی کنیم.”
این اولین باری است که چنین مطالعه ای در سطح گسترده انجام پذیرفته شده که نشان داده ما برای مصرف آب، بیش از نیاز بدن نوعی مقاومت را از خود نشان می دهیم.
وی ادامه می دهد: “در بسیاری از موارد دیده شده که دوندگان دوی ماراتون به دلیل توصیه هایی که به آنها برای مصرف زیاد آب می شده، جان خود را از دست داده اند.”
در این پژوهش، دکتر فارِل و همکارانش از شرکت کنندگان در این مطالعه خواستند که در دو شرایط مختلف میزانی که بدن شان نیاز دارد، آب بنوشند.
این شرکت کنندگان درست در پایان فعالیت های ورزشی شان احساس نیاز به نوشیدن آب پیدا می کردند و آب می نوشیدند. در طی روز هم بسته به میزان نیاز بدن شان، این کار را انجام می دادند.
وضعیت مغز آنها در طول این روند توسط نرم افزاری، مورد مطالعه و بررسی دقیق قرار می گرفت.
آن گروهی که بدون احساس تشنگی خود را مجبور به نوشیدن آب می کردند، واکنش مغزشان به این روند به دو برابر می رسید.
نتیجه نهایی این پژوهش که در مجله ملی علمی انتشار یافت این نتیجه را به همراه داشت که این دستور مغز است که نشان می دهد تا چه مقدار آب مصرف شود. اگر این مقدار بیش از اندازه باشد، با عکس العمل مغز مواجه خواهیم شد و آن تورمی که در ابتدا به آن اشاره کردیم، در مغز اتفاق می افتد. در این هنگام سطح سدیم خون که متاثر از میزان نوشیدن آب است، می تواند خطراتی را برای مان به همراه داشته باشد.
دکتر فارِل عمیقا تایید می کند که لازم است میزان آب کافی دریافت شود اما نباید خود را مجبور به نوشیدن مقداری آبی کنیم که پیام لزوم آن را دریافت نکرده ایم.
