Ellery
کاربر نگاه دانلود
عفونت لثه احتمال ابتلا به بیماری هایی همچون بیماری های قلبی،عروقی،ریوی و تنفسی را افزایش می دهد در این مطلب اطلاعات مفیدی در مورد انواع عفونت لثه،علایم آن و روش های درمانی را برای شما جمع آوری نموده ام تا پایان مطلب همراه من باشید.
بیماری های پریودنتال (لثه) مربوط به عفونت لثه ها است که با پیشرفت بیماری، ساختار پشتیبان های طبیعی دندان (استخوان فک و لثه ها) دچار آسیب می شود. در عمل انواع مختلفی از بیماری های پریودنتال وجود دارد که هر یک از آنها نیازمند یک روش درمانی خاص است. اکثر موارد این بیماری ها بدون درد هستند. علاوه بر این دلیل اصلی ابتلا به بیماری لثه تشکیل پلاک باکتری بر روی دندان است و همچنین این شرایط می تواند ریشه ژنتیک داشته باشد.
در طول اولین جلسه ملاقات با متخصصان کلینیک دکتر بزرگ و دکتر محمدی نژاد، معمولاً سابقه بیماری و نیز مشکلات دهان و دندان بیمار بطور کامل بررسی می شود. در اکثر مواقع مواردی که مشکلات بیشتری را برای فرد ایجاد کرده اند، درمان می شود. برای مثال در این رابـ ـطه می توان از بیماری های شدید و پیچیده لثه نام برد. در این مرکز تعداد زیادی از روش های درمانی همچون جرم گیری و تمیز کردن ریشه (که در آن سطح آسیب دیده ریشه دندان کاملا تمیز می شود) یا دبریدمان سطح ریشه (که در آن بافت آسیب دیده برداشته می شود) به بیماران ارائه می شود. متخصصان این مرکز همچنین می توانند بیماران مبتلا به مشکلات جدی لثه را با استفاده از روش های جراحی درمان کنند. علاوه بر این، متخصصان این مرکز دارای آموزش و تجربه خاص در حوزه جایگذاری، نگهداری، و ترمیم ایمپلنت های دندان هستند.
انواع مختلف بیماری های لثه
موارد ابتلا به بیماری ژنژیویت که درمان نشده و به حال خود رها شده باشد، می تواند به تدریج پیشرفت کرده و به بیماری پریودنتیت تبدیل شود. این بیماری می تواند باعث از دست دادن دندان و ایجاد سایر مشکلات احتمالی برای فرد مبتلا شود.انواع مختلف بیماری های لثه به شرح زیر هستند:
ژنژیویت
بیماری ژنژیویت از خفیف ترین موارد ابتلا به بیماری پریودنتال است. این بیماری باعث قرمز شدن، ورم و خون ریزی ساده لثه ها می شود. معمولاً در این مرحله فرد بیمار به خاطر این مشکل احساس ناراحتی نکرده یا با درد محدود مواجه می شود. این بیماری اغلب در نتیجه عدم رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان ایجاد می شود. بیماری ژنژیویت با استفاده از روش های درمانی ساده و مراقبت مناسب خانگی از دهان و دندان بهبود می یابد.
فاکتورهایی که می توانند باعث ابتلا به بیماری ژنژیویت شود عبارت از دیابت، سیگار کشیدن، افزایش سن، مسائل ژنتیک، بیماری ها و شرایط سیستمیک، استرس، تغذیه نامناسب، قرار گرفتن فرد در دوران بلوغ، نوسانات هورمونی، بارداری، اعتیاد به مصرف مواد غذایی مضر، عفونت ناشی از بیماری ایدز، و مصرف داروهای خاص می باشد.
پریودنتیت
بیماری ژنژیویت در صورت درمان نشدن می تواند پیشرفت کرده و به پریودنتیت تبدیل شود. با گذشت زمان، پلاک ها می توانند در دهان گسترش یافته و به خط لثه نفوذ کنند. در این حالت سم تولید شده توسط باکتری های موجود در پلاک می توانند باعث وارد شدن آسیب به لثه ها شود. سموم تولید شده در این حالت می تواند باعث واکنش التهابی مزمن در بدن شود و به این ترتیب بافت ها و استخوان های نگهدارنده دندان تجزیه شده و تخریب می شود. به این ترتیب لثه ها از دندان ها جدا شده و حفره هایی ایجاد می شود که محل تولید و تجمع عفونت است (فضای بین دندان ها و لثه ها). با پیشرفت بیماری، این حفره ها عمیق تر شده و در نتیجه آن بافت لثه و استخوان تخریب می شوند. متاسفانه در اغلب موارد، این فرآیند تخریبی دارای علائم بسیار خفیف است و با پیشرفت بیماری دندان ها ممکن است لق شده و از بین بروند.
پریودنتیت مهاجم در بیمارانی مشاهده می شود که از نظر وضعیت بدنی سالم هستند. ویژگی های معمول این بیماری شامل تخریب سریع استخوان و بافت های نگهدارنده دندان و شیوع ژنتیکی غیر قابل توجیه این بیماری در بین اعضای خانواده است.
ابتلا به بیماری پریودنتیت به صورت مزمن می تواند باعث التهاب بافت های نگهدارنده دندان، گسترش علائم و از بین رفتن استخوان ها شود. این شرایط در اکثر موارد ابتلا به بیماری پریودنتیت مشاهده می شود و ایجاد آن را می توان با توجه به تشکیل حفره و یا عقب رفتگی لثه تشخیص داد. این بیماری بیشتر در افراد بزرگسال مشاهده می شود، اما امکان مشاهده آن در هر سنی وجود دارد. به هر حال پیشرفت شرایط بیماری معمولاً به آرامی انجام می شود، اما همواره امکان دارد که پیشرفت بیماری با سرعت زیاد صورت گیرد.
در صورتی که پریودنتیت به عنوان بیماری های سیستمیک ایجاد شود، اغلب در سنین جوانی شروع می شود. شرایط سیستمیک مثل حمله قلبی، بیماری های تنفسی، و دیابت با ابتلا به بیماری پریودنیت در افراد ارتباط مستقیم دارد.
علائم و نشانه ها
بیماری لثه اغلب یک بیماری پنهان است به این معنی که ممکن است تا زمان رسیدن آن به مراحل پیشرفته علائم بیماری در فرد مشاهده نشود. به هر حال، علائم هشدار دهنده ابتلا به بیماری لثه می تواند شامل موارد زیر باشد:
روش های درمانی قابل استفاده برای بیماری های لثه به شرح زیر هستند:
درمان بدون جراحی
روش های درمانی غیر جراحی بیماری لثه به شرح زیر هستند:
تمیز کردن حرفه ای دندان ها: هنگام معاینه عادی دندان ها، دندان پزشک یا متخصص بهداشت دهان و دندان پلاک ها و جرم های تشکیل شده بر روی دندان و زیر خط لثه را پاک می کند. پلاک ها می توانند بر روی سطح دندان تشکیل شده و به تدریج سفت شوند و پاک کردن آنها فقط با تمیز کردن حرفه ای دندان ها امکان پذیر باشد. اگر شما با بعضی علائم بیماری لثه مواجه شدید، ممکن است دندان پزشک به شما پیشنهاد دهد از خدمات تمیز کردن حرفه ای دندان ها برای بیش از دو مرتبه در هر سال استفاده کنید.
جرم گیری و تمیز کردن عمیق ریشه: تمیز کردن عمیق ریشه دندان ها یک روش غیر جراحی است که تحت بی حسی موضعی بر روی بیمار انجام می شود و از طریق آن امکان پاک کردن پلاک ها و جرم های ایجاد شده در بالا و زیر خط لثه با استفاده از سایش سطح دندان وجود دارد و به این ترتیب می توان لکه های زبر ایجاد شده بر روی ریشه دندان را با صیقل دادن آن از بین برد. صیقل دادن لکه های زبر روی دندان می تواند باعث از بین رفتن باکتری ها و ایجاد یک سطح تمیز برای لثه ها برای اتصال مجدد آنها به دندان ها شود. جرم گیری و تمیز کردن عمیق ریشه در صورتی برای شما انجام می شود که دندان پزشک یا متخصص بهداشت دهان و دندان تشکیل پلاک و جرم زیر خط لثه را تشخیص دهند و به این ترتیب طبق نظر آنها نیاز به استفاده از این روش های درمانی برای رفع مشکل وجود داشته باشد.
درمان با عمل جراحی
بیماری لثه در بعضی از مواقع با عمل جراحی درمان می شود. برای مثال در این رابـ ـطه می توان از روش های زیر نام برد:
لیزر درمانی: با گذشت زمان هر روز به تعداد دندان پزشکانی که از روش لیزر درمانی برای پاک کردن پلاک و جرم از روی دندان های بیمار استفاده می کنند، اضافه می شود. معمولاً استفاده از لیزر برای درمان بیماری لثه شامل مراحل زیر است:
آزمایش باکتری ها برای تعیین میزان عفونت ایجاد شده
تمیز کردن حفره های عمیق ایجاد شده با استفاده از لیزر درمانی
بررسی دندان با استفاده از یک میکروسکوپ
بررسی نتایج پس از درمان برای تایید نتایج لیزر درمانی
لازم به ذکر است که انجام معاینات منظم و استفاده از درمان های ساده و به موقع می تواند به حفظ نتایج حاصل از روش لیزر درمانی کمک موثر کند.
هفت مزیت اصلی استفاده از لیزر برای درمان بیماری لثه به شرح زیر است:
جراحی فلپ یا جراحی کاهش عمق حفره: هنگام استفاده از این روش درمانی لثه ها کنار زده شده و جرم زیر آنها پاک می شود. در بعضی موارد، سطح نامنظم آسیب دیده استخوان در ادامه صیقل داده می شود تا نواحی مستعد تجمع باکتری هایی که می توانند باعث ابتلا به بیماری های لثه شوند، کاهش پیدا کند. در ادامه لثه ها به محل مناسب باز گشته و دندان را در بر می گیرد. این روش درمانی می تواند باعث کاهش عمق فضای بین لثه و دندان شود و در نتیجه نواحی خاص که امکان رشد و تجمع باکتری های مضر در آنها وجود دارد را کاهش داده و به این ترتیب احتمال ابتلا به مشکلات جدی در ارتباط با بیماری پریودنتال را بطور قابل توجه کاهش می دهد.
پیوند استخوان: در این روش درمانی بخش هایی از استخوان های خود بیمار، استخوان مصنوعی، یا استخوان های اهدایی از سایر افراد برای جایگزین استخوان از بین رفته به خاطر بیماری لثه مورد استفاده قرار می گیرد. پیوند استخوان می تواند ساختار مناسب برای رشد مجدد استخوان را فراهم کند و به این ترتیب حالت پایداری دندان ها در دهان را بازیابی کند. تکنولوژی جدید استفاده شده در این حالت که مهندسی بافت نامیده می شود، بدن بیمار را تحـریـ*ک می کند که استخوان جدید و بافت مربوط به آن را با سرعت بیشتر تولید کند.
پیوند بافت نرم: این روش درمانی باعث تقویت لثه های نازک یا پر شدن لثه ها در محل عقب رفتگی لثه ها می شود. بافت پیوندی در این روش در اکثر مواقع از سقف دهان گرفته می شود. در ادامه بافت گرفته شده به محل مورد نظر بخیه زده می شود و به این ترتیب بافت نرم ناحیه آسیب دیده را ترمیم می کند.
بازسازی توسط هدایت بافتی: این روش درمانی زمانی استفاده می شود که استخوان نگهدارنده دندان ها از بین رفته باشد. در این روش فرآیند رشد استخوان و لثه شبیه سازی می شود. این روش درمانی همراه با روش جراحی فلپ استفاده می شود که در آن یک لایه مشبک بین استخوان و بافت لثه قرار می گیرد. انجام این کار باعث می شود بافت لثه در نواحی خاصی که لازم است بین استخوان و لثه پیوند وجود داشته باشد، رشد کند و انجام این کار به استخوان و بافت پیوندی کمک می کند تا مجدداً رشد کرده و بهتر از دندان ها پشتیبانی کند.
جراحی استخوان: در این روش حفره های کم عمق ایجاد شده در استخوان ها صاف می شوند. به دنبال انجام عمل جراحی فلپ، استخوان اطراف دندان تغییر شکل داده می شود تا به این ترتیب حفره های موجود در آن کاهش داده شود. انجام این کار باعث می شود امکان تجمع باکتری و رشد آن در محل استخوان کاهش پیدا کند.
در پشت های بعدی علایم آفت دهان و تلخی دهان را برای شما خواهم آورد .
بیماری های پریودنتال (لثه) مربوط به عفونت لثه ها است که با پیشرفت بیماری، ساختار پشتیبان های طبیعی دندان (استخوان فک و لثه ها) دچار آسیب می شود. در عمل انواع مختلفی از بیماری های پریودنتال وجود دارد که هر یک از آنها نیازمند یک روش درمانی خاص است. اکثر موارد این بیماری ها بدون درد هستند. علاوه بر این دلیل اصلی ابتلا به بیماری لثه تشکیل پلاک باکتری بر روی دندان است و همچنین این شرایط می تواند ریشه ژنتیک داشته باشد.
در طول اولین جلسه ملاقات با متخصصان کلینیک دکتر بزرگ و دکتر محمدی نژاد، معمولاً سابقه بیماری و نیز مشکلات دهان و دندان بیمار بطور کامل بررسی می شود. در اکثر مواقع مواردی که مشکلات بیشتری را برای فرد ایجاد کرده اند، درمان می شود. برای مثال در این رابـ ـطه می توان از بیماری های شدید و پیچیده لثه نام برد. در این مرکز تعداد زیادی از روش های درمانی همچون جرم گیری و تمیز کردن ریشه (که در آن سطح آسیب دیده ریشه دندان کاملا تمیز می شود) یا دبریدمان سطح ریشه (که در آن بافت آسیب دیده برداشته می شود) به بیماران ارائه می شود. متخصصان این مرکز همچنین می توانند بیماران مبتلا به مشکلات جدی لثه را با استفاده از روش های جراحی درمان کنند. علاوه بر این، متخصصان این مرکز دارای آموزش و تجربه خاص در حوزه جایگذاری، نگهداری، و ترمیم ایمپلنت های دندان هستند.
انواع مختلف بیماری های لثه
موارد ابتلا به بیماری ژنژیویت که درمان نشده و به حال خود رها شده باشد، می تواند به تدریج پیشرفت کرده و به بیماری پریودنتیت تبدیل شود. این بیماری می تواند باعث از دست دادن دندان و ایجاد سایر مشکلات احتمالی برای فرد مبتلا شود.انواع مختلف بیماری های لثه به شرح زیر هستند:
ژنژیویت
بیماری ژنژیویت از خفیف ترین موارد ابتلا به بیماری پریودنتال است. این بیماری باعث قرمز شدن، ورم و خون ریزی ساده لثه ها می شود. معمولاً در این مرحله فرد بیمار به خاطر این مشکل احساس ناراحتی نکرده یا با درد محدود مواجه می شود. این بیماری اغلب در نتیجه عدم رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان ایجاد می شود. بیماری ژنژیویت با استفاده از روش های درمانی ساده و مراقبت مناسب خانگی از دهان و دندان بهبود می یابد.
فاکتورهایی که می توانند باعث ابتلا به بیماری ژنژیویت شود عبارت از دیابت، سیگار کشیدن، افزایش سن، مسائل ژنتیک، بیماری ها و شرایط سیستمیک، استرس، تغذیه نامناسب، قرار گرفتن فرد در دوران بلوغ، نوسانات هورمونی، بارداری، اعتیاد به مصرف مواد غذایی مضر، عفونت ناشی از بیماری ایدز، و مصرف داروهای خاص می باشد.
پریودنتیت
بیماری ژنژیویت در صورت درمان نشدن می تواند پیشرفت کرده و به پریودنتیت تبدیل شود. با گذشت زمان، پلاک ها می توانند در دهان گسترش یافته و به خط لثه نفوذ کنند. در این حالت سم تولید شده توسط باکتری های موجود در پلاک می توانند باعث وارد شدن آسیب به لثه ها شود. سموم تولید شده در این حالت می تواند باعث واکنش التهابی مزمن در بدن شود و به این ترتیب بافت ها و استخوان های نگهدارنده دندان تجزیه شده و تخریب می شود. به این ترتیب لثه ها از دندان ها جدا شده و حفره هایی ایجاد می شود که محل تولید و تجمع عفونت است (فضای بین دندان ها و لثه ها). با پیشرفت بیماری، این حفره ها عمیق تر شده و در نتیجه آن بافت لثه و استخوان تخریب می شوند. متاسفانه در اغلب موارد، این فرآیند تخریبی دارای علائم بسیار خفیف است و با پیشرفت بیماری دندان ها ممکن است لق شده و از بین بروند.
پریودنتیت مهاجم در بیمارانی مشاهده می شود که از نظر وضعیت بدنی سالم هستند. ویژگی های معمول این بیماری شامل تخریب سریع استخوان و بافت های نگهدارنده دندان و شیوع ژنتیکی غیر قابل توجیه این بیماری در بین اعضای خانواده است.
ابتلا به بیماری پریودنتیت به صورت مزمن می تواند باعث التهاب بافت های نگهدارنده دندان، گسترش علائم و از بین رفتن استخوان ها شود. این شرایط در اکثر موارد ابتلا به بیماری پریودنتیت مشاهده می شود و ایجاد آن را می توان با توجه به تشکیل حفره و یا عقب رفتگی لثه تشخیص داد. این بیماری بیشتر در افراد بزرگسال مشاهده می شود، اما امکان مشاهده آن در هر سنی وجود دارد. به هر حال پیشرفت شرایط بیماری معمولاً به آرامی انجام می شود، اما همواره امکان دارد که پیشرفت بیماری با سرعت زیاد صورت گیرد.
در صورتی که پریودنتیت به عنوان بیماری های سیستمیک ایجاد شود، اغلب در سنین جوانی شروع می شود. شرایط سیستمیک مثل حمله قلبی، بیماری های تنفسی، و دیابت با ابتلا به بیماری پریودنیت در افراد ارتباط مستقیم دارد.
علائم و نشانه ها
بیماری لثه اغلب یک بیماری پنهان است به این معنی که ممکن است تا زمان رسیدن آن به مراحل پیشرفته علائم بیماری در فرد مشاهده نشود. به هر حال، علائم هشدار دهنده ابتلا به بیماری لثه می تواند شامل موارد زیر باشد:
- قرمز شدن، ورم، یا حساسیت لثه ها یا ایجاد درد در ناحیه دهان
- خون ریزی از لثه ها در هنگام مسواک زدن، نخ دندان کشیدن، یا خوردن غذاهای سفت
- عقب رفتگی لثه ها یا کنار رفتن آنها از روی دندان ها که باعث می شود دندان ها بلند تر از قبل به نظر برسند
- لق شدن یا جدا شدن دندان ها
- تشکیل چرک بین لثه ها و دندان ها
- ایجاد زخم های دهانی
- بوی بد دهان ماندگار
- ایجاد تغییر در نحوه تماس دندان ها با یکدیگر در زمان جویدن
- ایجاد تغییر در نحوه قرارگیری دندان های مصنوعی جزئی در دهان
روش های درمانی قابل استفاده برای بیماری های لثه به شرح زیر هستند:
درمان بدون جراحی
روش های درمانی غیر جراحی بیماری لثه به شرح زیر هستند:
تمیز کردن حرفه ای دندان ها: هنگام معاینه عادی دندان ها، دندان پزشک یا متخصص بهداشت دهان و دندان پلاک ها و جرم های تشکیل شده بر روی دندان و زیر خط لثه را پاک می کند. پلاک ها می توانند بر روی سطح دندان تشکیل شده و به تدریج سفت شوند و پاک کردن آنها فقط با تمیز کردن حرفه ای دندان ها امکان پذیر باشد. اگر شما با بعضی علائم بیماری لثه مواجه شدید، ممکن است دندان پزشک به شما پیشنهاد دهد از خدمات تمیز کردن حرفه ای دندان ها برای بیش از دو مرتبه در هر سال استفاده کنید.
جرم گیری و تمیز کردن عمیق ریشه: تمیز کردن عمیق ریشه دندان ها یک روش غیر جراحی است که تحت بی حسی موضعی بر روی بیمار انجام می شود و از طریق آن امکان پاک کردن پلاک ها و جرم های ایجاد شده در بالا و زیر خط لثه با استفاده از سایش سطح دندان وجود دارد و به این ترتیب می توان لکه های زبر ایجاد شده بر روی ریشه دندان را با صیقل دادن آن از بین برد. صیقل دادن لکه های زبر روی دندان می تواند باعث از بین رفتن باکتری ها و ایجاد یک سطح تمیز برای لثه ها برای اتصال مجدد آنها به دندان ها شود. جرم گیری و تمیز کردن عمیق ریشه در صورتی برای شما انجام می شود که دندان پزشک یا متخصص بهداشت دهان و دندان تشکیل پلاک و جرم زیر خط لثه را تشخیص دهند و به این ترتیب طبق نظر آنها نیاز به استفاده از این روش های درمانی برای رفع مشکل وجود داشته باشد.
درمان با عمل جراحی
بیماری لثه در بعضی از مواقع با عمل جراحی درمان می شود. برای مثال در این رابـ ـطه می توان از روش های زیر نام برد:
لیزر درمانی: با گذشت زمان هر روز به تعداد دندان پزشکانی که از روش لیزر درمانی برای پاک کردن پلاک و جرم از روی دندان های بیمار استفاده می کنند، اضافه می شود. معمولاً استفاده از لیزر برای درمان بیماری لثه شامل مراحل زیر است:
آزمایش باکتری ها برای تعیین میزان عفونت ایجاد شده
تمیز کردن حفره های عمیق ایجاد شده با استفاده از لیزر درمانی
بررسی دندان با استفاده از یک میکروسکوپ
بررسی نتایج پس از درمان برای تایید نتایج لیزر درمانی
لازم به ذکر است که انجام معاینات منظم و استفاده از درمان های ساده و به موقع می تواند به حفظ نتایج حاصل از روش لیزر درمانی کمک موثر کند.
هفت مزیت اصلی استفاده از لیزر برای درمان بیماری لثه به شرح زیر است:
- رفع خون ریزی لثه ها بلافاصله پس از درمان
- پوشاندن حفره های عمیق پریودنتال ایجاد شده
- حذف نیاز به بریدن لثه ها، زخم کردن آنها و سایر ناراحتی هایی که در نتیجه عمل جراحی برای بیمار ایجاد می شود
- کاهش یا رفع موارد لق شدن دندان ها
- ترمیم مجدد استخوان و بافت اطراف آن
- افزایش احتمال موفقیت نتایج درمان
- ارائه یک راهکار ساده برای درمان موارد عقب رفتگی لثه
پیوند استخوان: در این روش درمانی بخش هایی از استخوان های خود بیمار، استخوان مصنوعی، یا استخوان های اهدایی از سایر افراد برای جایگزین استخوان از بین رفته به خاطر بیماری لثه مورد استفاده قرار می گیرد. پیوند استخوان می تواند ساختار مناسب برای رشد مجدد استخوان را فراهم کند و به این ترتیب حالت پایداری دندان ها در دهان را بازیابی کند. تکنولوژی جدید استفاده شده در این حالت که مهندسی بافت نامیده می شود، بدن بیمار را تحـریـ*ک می کند که استخوان جدید و بافت مربوط به آن را با سرعت بیشتر تولید کند.
پیوند بافت نرم: این روش درمانی باعث تقویت لثه های نازک یا پر شدن لثه ها در محل عقب رفتگی لثه ها می شود. بافت پیوندی در این روش در اکثر مواقع از سقف دهان گرفته می شود. در ادامه بافت گرفته شده به محل مورد نظر بخیه زده می شود و به این ترتیب بافت نرم ناحیه آسیب دیده را ترمیم می کند.
بازسازی توسط هدایت بافتی: این روش درمانی زمانی استفاده می شود که استخوان نگهدارنده دندان ها از بین رفته باشد. در این روش فرآیند رشد استخوان و لثه شبیه سازی می شود. این روش درمانی همراه با روش جراحی فلپ استفاده می شود که در آن یک لایه مشبک بین استخوان و بافت لثه قرار می گیرد. انجام این کار باعث می شود بافت لثه در نواحی خاصی که لازم است بین استخوان و لثه پیوند وجود داشته باشد، رشد کند و انجام این کار به استخوان و بافت پیوندی کمک می کند تا مجدداً رشد کرده و بهتر از دندان ها پشتیبانی کند.
جراحی استخوان: در این روش حفره های کم عمق ایجاد شده در استخوان ها صاف می شوند. به دنبال انجام عمل جراحی فلپ، استخوان اطراف دندان تغییر شکل داده می شود تا به این ترتیب حفره های موجود در آن کاهش داده شود. انجام این کار باعث می شود امکان تجمع باکتری و رشد آن در محل استخوان کاهش پیدا کند.
در پشت های بعدی علایم آفت دهان و تلخی دهان را برای شما خواهم آورد .
