هپاتیت B را جدی بگیرید

[مهربانوی ایرانی]

هپاتیت به معنای التهاب گسترده ی کبد است. حرفB که در جلوی آن نوشته می شود نوع عامل آن را که نوعی ویروس است نشان می دهد. هپاتیت یا التهاب کبد علل زیادی دارد که عبارتند از داروها، انگلها، ویروسها و بعضی از بیماریهای خود ایمنی . انواع شایع هپاتیت ویروسی عبارت اند از :A و B و C و D .

در هپاتیتA ، انتقال ویروس از راه مدفوع به دهان است. در هپاتیتB انتقال ویروس از راه خون و مایعات به بدن است . در هپاتیتC تماس با خون آلوده از راه سوزن های آلوده ، تماس جنـ*ـسی یا بزاق انجام می گیرد.

هپاتیتB در اثر ویروس نوعB به وجود می آید که از طریق خون آلوده، سرنگ های آلوده و غیر استریل و یا در زمان زایمان از مادر هپاتیتی به نوزاد سالم منتقل می شود. مهمترین روش انتقال آن از طریق پوست است. (اگر مادر هپاتیتی به نوزاد خود شیر بدهد، نوزاد دچار هپاتیتB نمی شود.)

علایم هپاتیتB :

ابتدا بیمار دچار علائم غیر اختصاصی می شود که این علائم در هر بیماری دیگر نیز دیده می شود. این علایم عبارت اند از: بزرگ شدن کبد ، ناراحتی های معده و روده ، سردرد ، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ ، خستگی، درد مفاصل و تب . زردی از علائم دیگر آن است که بهترین محل برای تشخیص زردی ، سفیدی چشم است.

تشخیص هپاتیتB :

تشخیص بیماری از طریق آزمایشات خونی و اندازه گیری آنتی کور( عامل بیماری زا) B و آنتی ژن ( هر ماده ای که قادر باشد در شرایط خاص پاسخ ایمنی اختصاصی تولید کند )B می باشد.

درمان هپاتیتB :

درمان هپاتیتB به این ترتیب است که بدن انسان به مرور زمان آنتی کورB می سازد و بعد از مدتی تکثیر و تولید ویروسB در کبد محدود می شود و کم کم کار کبد به حالت طبیعی بر می گردد و زردی از بین می رود و افزایش آنزیمهای کبدی، کاهش پیدا می کند و به مرز طبیعی بر می گردد.

در مواردی ، بعضی از افراد مبتلا به هپاتیت حاد دچار نارسایی کبد می شوند که در صورت عدم درمان می تواند کشنده باشد.

اگر علائم خونی هپاتیت B بیش از شش ماه طول بکشد ، به آن هپاتیت مزمنB می گویند.در مواردی افراد مبتلا به هپاتیت مزمنB دچار سیروز ( بیماری مزمن کبدی که در این حالت کبد تیره رنگ شده و به نحو مشخصی گره دار می شود . سیروز قابل علاج نیست ولی در صورت حذف عامل ایجاد کننده آن می توان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد . علایم سیروز عبارت اند از : خستگی ، کاهش وزن ، استفراغ خون و ناراحتی های گوارشی ) می شوند.

اگر فردی دچار هپاتیتB شد بایستی تمام اعضای خانواده او نیز از نظر هپاتیتB بررسی و در صورت لزوم واکسیناسیون هپاتیتB نیز انجام شود.

واکسیناسیون هپاتیتB در مراکز بهداشتی درمان انجام می شود. در کلیه نوزادان واکسیناسیون بر علیه هپاتیتB در زمان تولد،5 /1 ماهگی ( یک ونیم ماهگی) و 9 ماهگی انجام می شود. (براساس برنامه طرح واکسیناسیون ملی ایران انجام واکسیناسیون شامل کودکانی است که سال 1372 به بعد متولد شده اند.) واکسیناسیون به مدت 5 سال در 90% افراد مصونیت می دهد. اصول رعایت بهداشتی و وسایل استریل پزشکی در کلینک ها از دندانپزشکی ها و مراکز دیالیز و مراکز انتقال خون و انجام واکسیناسیون هپاتیتB از راههای مؤثر در کاهش این بیماری است.
منبع:نرم افزار پزشک یار