(:واقعیت‌های زندگی معماران:)

[*بانو بهار*]

در این بخش نمونه مقالات طنز معماری، واقعیت های زندگی یک معمار، اینفوگرافی معماران و ... فراهم آمده تا با خصوصیات و آثار معمارن معروف بیشتر آشنا شوید. بخشی که بیشتر جنبه سرگرمی داشته و دغدغه های معمارن را به تصویر می کشد

 

[*بانو بهار*]

در مورد معماران مطرح عادات عجیب مختلفی وجود دارد اما در مورد معماران معمولی نیز نمی توان گفت رفتارهای عجیب نادر است. قطعا امکان ندارد که در شغلی مانند معماری، زمان زیادی را روی یک پروژه بگذارید و در نهایت به یک سری عادات عجیب مبتلا نشوید. از عادات عجیب در مورد نجوه کار کردن یا روش تعامل با بناها گرفته تا حتی رفتارهایی که به نظر عجیب نمی رسند تا وقتی که یک غیرمعمار آنها را به ما گوشزد می کند، می توان گفت همه افراد درگیر با معماری به نوعی عادات عجیبی دارند:
1. 5 ساعت وقت می گذارند تا فونت مناسب و دلخواه خود را پیدا کنند.
2. هر جایی که می روند یک دفترچه یادداشت با خود به همراه دارند
3. دارای این توانایی خارق العاده هستند که ساعت ها در دفتر یا استودیو وقت بگذارند و عملا هیچ کاری انجام ندهند.
4. برنامه سفر خود را حول بازدید از ساختمان ها تنظیم می کنند.
5. همیشه حس می کنند نیاز به یک تایم استراحت و نوشیدن یک فنجان چای دارند.
6. فکر می کنند بیارکه اینگلس علاوه بر یک معمار خوب جذاب هم هست.

7. هنگام دوش گرفتن تصور می کنند با بیارکه اینگلس در حال مذاکره هستند.
8. دیوارها و ستون ها و کف ها را با حس عجیبی لمس می کنند.
9. هر 5 دقیقه یک بار خط کش خود را گم می کنند.
10. هر دو دقیقه یکبار اشل خود را گم می کنند.
11. از یک دست انداز پله زیبا به وجد می آیند.
12. 30 دلار یا حتی بیشتر برای خرید یک خودکار خرج می کنند.

13. کاغذهای با گرم بالا و ضخیم آنها را هیجان زده می کند.
14. احساس می کنند سلیقه آنها خیلی بهتر از دوستان غیرمعمارشان هست.
15. دوستان غیرمعمار خود را با استفاده از کلماتی مانند "تکتونیک" یا اینکه " چطور تا بحال اسم بیارکه اینگلس را نشنیده ای؟" تحقیر می کنند.
16. از دریافت یک فایل Png با بکگراند ترانسپارنت به شدت خوشحال و ممنون می شوند.
17. هزاران لایه باز در فوتوشاپ با هم ایجاد می کنند.

18. کمد لباس های آنها هر روز تک رنگ تر می شود.
19. واقعا قدر یک سرویس بهداشتی عمومی که طراحی عالی دارد را می دانند.
20. در هر بنای اسکلت فلزی که می بینند به پل های حرارتی اشاره می کنند.
21. کتاب ها را از روی طرح جلدشان قضاوت می کنند.
22. به شدت از فقدان مدیریت زمان رنج می برند مگر اینکه تصمیم بگیرند " امسال سال متفاوتی بشود"
23. در بین عکس های پروفایلشان یک عکس با یکی از بناهای معروف را می توان پیدا کرد.

24. از اینکه عکس پروفایلشان به اندازه کافی لایک نخورده است ناراحت می شوند و این به خاطر دوستان غیرمعماری است که دارند که این عکس را درک نمی کنند.

25. چون از ظاهر شبکه اجتماعی LinkedInخوششان نمی آید، به پروفایل خود در این شبکه اجتماعی سری نمی زنند.
26. وقتی اسم معماران معروف را می آورند فقط اسم کوچکشان را صدا می زنند مثلا می گویند "زاها"
27. هنگام صدا کردن اسم معماران معروف از اسم هایی که خودشان برایشان ساخته اند استفاده می کنند مثلا "کوربی"
28. هنگام صداکردن کارفرماهایشان نیز از اسم هایی که خودشان برایشان ساخته اند استفاده می کنند، البته فقط زمانی که آنها حضور ندارند.
29. همیشه مبلمان، گجت و یا لباسی که دوست دارند گرانتر از آن است که بتوانند پول آن را پرداخت کنند.
30. منتظر روز پرداخت حقوق ها می مانند تا راحت پول هایشان را برای خرید مبلمان و گجت و لباس دلخواهشان خرج کنند.
31. از برند لوازم التحریر Muji به گونه ای استفاده می کنند که انگار بخشی از مذهب آنهاست.
32. با یک کاپ قهوه استارباکس دور ساختمان ها چرخ می زنند.

33. برنامه های سرگرم کننده واقعی تلویزیون با حضور گروه داوران را نگاه می کنند و احساس می کنند که اینها در برابر جلساتی که آنها با کارفرما رفته اند هیچ نیست.
34. وقتی در سایت پروژه لباس ایمنی پوشیده و کلاه ایمنی روی سرشان می گذارند احساس می کنند که واقعا مهم شده اند.
35. در موهایشان گاهی می توان چسب کاغذی پیدا کرد.
36. کاملا نقش کارت ویزیت را در روانشناسی آدم ها می دانند.
37. کل یک روز را برای تغییر چیدمان مبلمان در یک پلان صرف می کنند.
38. همیشه میزان کاری که در یک روز انجام خواهند داد را بیش از میزان واقعی تخمین می زنند.
39. همیشه زمانی را که در جستجوی یافتن یک منبع الهام در اینترنت صرف خواهند کرد را کمتر از میزان واقعی تخمین می زنند.

 

[*بانو بهار*]

بازدید تاج محل: مردم عادی و معماران

یک فرد معمولی چگونه از یک مکان حیرت آور بازدید می کند؟به چه چیز های توجه میکند؟آیا به جزئیات دقت میکند؟
اما چه اتفاقی می افتد وقتی یک معمار به تاج محل می رود؟
تفاوت یک معمار با سایر افراد معمولی هنگام حضور در تاج محل چیست؟
در واقع دانش معماری به شما دید متفاوت به جهان را می آموزد. برای تأیید این واقعیت،هنگامی که یک معمار یک بنا و حتی یک طراحی حیرت آور را می بیند، ساعت ها در خود غرق می شود و به تمام جزئیات دقت می کند؛ طرح،رنگ،متریال استفاده شده،هزینه،اندازه هاو.... .وگاهی غرق شدن در این موارد باعث می شود که او نتواند مانند یک فرد عادی از دیدن یک بنا لـ*ـذت ببرد.

 

[*بانو بهار*]

آیا معماری با واژه استرس مترادف است؟

به نظر می رسد که ایده معمار شدن و فعالیت به عنوان معمار بر خلاف ایده مفاهیم کار و زندگی متعادل باشد. سفرهای طولانی، فشار ضرب العجل ها، و نیاز به تصمیم های آگاهانه آن هم در سریع ترین زمان ممکن از چالش های روزمره یک معماری هستند. حالا به این سیاهه دستمزدهای کوچک را هم اضافه کنید. شما به عنوان یک معمار باید از روابط قدرتمندی در ارتباط با دیگران برخوردار باشید و خط قرمزهایی را برای کار خود تعیین کنید. همه این موارد باعث شده تا معماری یکی از پر استرس ترین حرفه های دنیا باشد.

با توجه به نظرسنجی که در ژورنال معماری سال 2016 انجام گرفت، بیش از 25 درصد دانشجویان رشته معماری بریتانیا به دنبال درمان شرایط روحی روانی خود رفته اند. جنیفر ولان سال 2014 در مقاله ای به بهداشت روان دانشجویان معماری پرداخته است. وی عنوان کرده که برجسته ترین دانشجویان معماری با چشم اندازی روشن نسبت به آینده در فرایندی قرار می گیرند که فشار از جانب همسر یا خانواده، بد غذایی و انجام فعالیت های گروهی به واسطه شغل معماری اجازه نمی دهد که یک پروژه را در زمان تعین شده به طور کامل تمام کنند.

مشکل اینجاست که بسیار از شرکت های معماری دنبال افرادی هستند که چنین شیوه ای را دنبال می کنند. به عنوان مثال در فرصت های شغلی یا کارآموزی بسیار غیرمعمول است که مهارت هایی مانند "مقاومت در برابر استرس" یا "داشتن سطح بالایی از کنترل و استرس و توانایی حفظ این عوامل در شرایط آشوب پذیر" از فرد پذیرنده شغل توقع داشته باشند. مواردی که متاسفانه بسیار مرسوم شده و در اولویت بالاتری نسبت به درک زبان های مختلف، مهارت های طراحی، چابکی در کار گروهی یا در دسترس بودن برای سفرهای منطقه مورد استفاده قرار می گیرد. همین عوامل به استرس زا بودن مشاغل معماری در زمان تحصیل می گردد.

 

[*بانو بهار*]

به عنوان معمار محیط با نظم یا غیرمنظم را ترجیح میدهید؟

وقتی از کلمه "اکثر" استفاده می شود، این نتیجه گیری بر مبنای یکی از نظرسنجی های مجله اینترنتی تخصصی معماری arcdaily در سال 2018 به دست آمده است. اگرچه تیم هارفورد، نویسنده کتاب "بی نظمی " ادعا می کند که بی نظمی و کمی در هم ریختگی، می تواند ویژگی فضاهایی باشد که خلاقیت را بیشتر برمی انگیزد، اما خوانندگان مجله آرک دیلی نظری مخالف این ایده دارند. اکثر افرادی که در این نظرسنجی شرکت کرده اند گفته اند که فضای کاری که روی آن هیچ جای خالی وجود ندارد، بر روی آنها تاثیر عکس گذاشته و اجازه نمی دهد که تمرکز کنند. بسیاری نیز بر این عقیده بوده اند که در یک فضای کار مرتب، به نتایج بسیار بهتری می رسند و کاراتر عمل می کنند. اما این بدان معنا نیست که همه افراد با این ایده موافقند. در این نظرسنجی کماکان بسیاری مدافع یک "بی نظمی کنترل شده" بودند و ادعا کردند که بهترین کارهای آنها زمانی به وجود آمده است که زیر خروارها کاغذ مشغول کار بوده اند.
محیط منظم برای یک معمار

محیط بی نظم

ممکن است این بحث به نظر بی نتیجه بیاید. خب پس ممکن است بپرسید فایده این بحث چیست؟ اگر به این نکته توجه کنیم که تعداد زیادی از معماران مشغول طراحی فضاهای کار و ادارات ( در مقیاس های متفاوت و با کاربری های متفاوت) هستند، شاید اهمیت این بحث برای ما کمی روشن تر شود. آیا می توان مطمئن بود که به واسطه طراحی، فضاهای نظام مند و بی نظم می توانند در بهینه ترین حالت خود برای بروز خلاقیت به وجود آیند؟ آدم ها با یکدیگر تفاوت دارند و این حق همه است که احساس راحتی بکنند ( البته مادامی که این راحتی منجر به پرکارتر بودن و نتایج بهتر شود). سوال اصلی این است که چگونه می توانیم دفاتر کار را به گونه ای طراحی کنیم که نه تنها چندمنظوره بوده و برای کاربری های متفاوت مناسب باشند بلکه به لحاظ ایجاد نظم، محیطی انعطاف پذیر داشته باشند؟
و چنین دفاتر منحصر به فرد فرضی چه ویژگی هایی دارند که در طراحی دفاتر به صورت پلان باز (که همیشه این نوع طراحی مورد بحث بوده است،) می بایست به آنها توجه شود.
پروژه مارک گودوین در بررسی دفاتر معماری سرتاسر جهان نقطه شروع مناسبی است که بتوانیم پتانسیل فضاهایی که مناسب برای یک خروجی خلاقانه می باشند، را درک کنیم. اگر مجموعه عکس های گودوین را از دفاتر کاری مختلف در شانگهای، پاریس، سئول، لندن و اسکاندیناوی ببینید، متوجه خواهید شد که دفاتر کاری متفاوت، چگونه متناسب عادات فرهنگی مختلف و شاید براساس اولویت ها و ترجیحات مدیران آن ها، طراحی شده اند.

 

[*بانو بهار*]

تصمیم جدی برای معماران:)در سال جدید


همیشه سال نو با حال نو همراه است و البته شاید برای معماران با روانویس های نو و نوشت افزارهای نو گره خورده باشد. اگرچه اتفاق های بسیاری در سال جاری در زمینه معماری رخ داده است، اما جدا از اطلاع از دنیای معماری، شاید به همان اندازه مهم باشد که قدری تامل کنید تا ببینید در سال جاری چه کارهایی برای بهبود فعالیت خود در زمینه معماری انجام داده اید. سال جدید در شروعش و یا حتی پایانش، ممکن است یک مدرک تحصیلی جدید، یک شغل جدید و یا یک پروژه جدید برای شما به ارمغان آورد و شاید هم در سال جدید نیز به زندگی عادی معمارانه همیشگی خودتان ادامه دهید، اما سال نو هرچه باشد، شاید بهترین زمان است که در آغاز آن یکی دو تصمیم جدید برای تحول در زندگیتان بگیرید. با نزدیک شدن به پایان سال جاری و ورق خوردن اخرین برگ های تقویم، فهرستی از 22 ایده و تصمیم جدید برای سال نو برای شما فراهم آورده ایم تا ببینید چگونه می توانید در سال جدید توانایی های خود را افزایش بدهید.
1. بناهای موردعلاقه تان را در اطراف شهر، به دوستانتان معرفی کنید.
2. فایل هایی که در سال گذشته با نام های "رندر نهایی"، " نهایی رندر نهایی" و یا " رندر نهایی جدید" ذخیره کردید را مرتب کنید.
3. هارد اکسترنال خود را مرتب کنید و فنگ شوی دیجیتالی اینجا می تواند به کار شما بیاید.
4. یک سرگرمی غیر معمارانه پیدا کنید و ببیند که چگونه می تواند به شما در جهت معمارانه زندگی کردن کمک کند ( پیشنهاد ما مثلا شروع یک ورزش رزمی مثل کراو ماگاست، یا هنر تا زدن اوریگامی، یا درست کردن ترشی های رنگارنگ، یا شاید هم شروع به یادگیری نواختن ساز بانجو)

5. سرگرمی غیرمعمارانه خودتان را با همکارانتان در شرکت به اشتراک بگذارید و آنها را از خروجی کار خود بهره مند کنید.

6. کمتر از کلمات تخصصی سنگین معماری مثل "تکتونیک" و "اکتیویت" استفاده کنید.
7. بیشتر پیاده روی کنید.
8. بیشتر به سمت نانوایی پیاده روی کنید و همکاران و شرکایتان را در استودیو، با نان شیرینی های داغ سورپرایز کنید.
9. اینقدر از کارهای معمارای بزرگ مثل بیارکه انگلس را هیجان زده نشید (دیگه کم کم این کار شما دارد وحشتناک می شود)

10. همینطور که دارید سعی می کنید احساساتتان را نسبت به بیارکه اینگلس کنترل کنید، سعی کنید معمارای کمتر شناخته شده را بشناسید.
11. در نهایت سعی کنید این مسئله بزرگ مدیریت زمان را برای خودتان حل کنید (امسال باید سال متفاوتی از سایر سال ها بشود)
12. اینقدر در استفاده از فرم های مثلثی در طراحی هایتان افراط نکنید.

13. بیشتر با دستتان ترسیم کنید، شاید شروع از مجموعه دفترهای استفاده نشده تان در کمد ایده خوبی باشد.
14. در مورد معماری یک کشوری که هیچ چیز از آن نمی دانید، سعی کنید مطالبی یاد بگیرید.
15. کمدتان را مرتب کنید، چه کسی می داند، شاید توانستید یک مد جدید معمارانه از بین وسایل کمدتان جور کنید.

16. کمتر معمارانی که از رویکرد معماری پارامتریک بهره می گیرند، را قضاوت کنید. شاید در مورد استفاده جمله هایی مثل اینکه "کارشان زیبا نیست چون اگر اینگونه بود بهتر بود؟ مگه نه؟"
17. یک کلوپ کتابخوانی معماری راه بیاندازید.
18. برای دورهمی های معمارانه دوره ای برنامه ریزی کنید.
19. یک لانه گنجشک یا یک خانه برای یک سگ کوچولو طراحی کنید.

20. از یک فونت جدید استفاده کنید. خیلی وقت است که دارید همه جا از B Nazanin و Times Neww Romans استفاده می کنید.
21. بیشتر استراحت کنید. معماران هم مانند همه انسان های دیگر در جهان به خواب نیاز دارند. خب پس راحت خروپف کنید.
تصویر 8
22. تنها زمانی شب را بیدار بمانید که درگیر بخشی از پروسه معماری هستید که نیاز به شب بیدار ماندن دارند، مثلا شبهایی که درگیر کار نیلینگ هستید.

 

[*بانو بهار*]

آیا وقت آن نشده است که معماران کمی بیشتر خودخواه باشند

اقتصاددان و فیلسوف اسکاتلندی، آدام اسمیت، در جایی چنین عنوان می کند که " حس اینکه بیشتر در خدمت دیگران باشید تا برای خودتان واینکه از خودخواهی خود بگذرید و شروع کنید به تمرین خیرخواه بودن. این ها رفتارهایی است که کمال طبیعت انسان را می سازند." و در حالیکه شاید به گونه ای از حدود سالهای 1700 ما انسان ها سعی کرده ایم چنین رفتار کنیم، خودخواهی کماکان به عنوان یکی از زشت ترین رفتارهای انسانی محسوب می شود. در حال حاضر با افزایش مباحث مربوط به خودآگاهی و گسترش تئوری های خودیاری و مربی گری زندگی، نگاه به خودخواهی که بیشتر منظور از آن خودمراقبتی است، تغییر کرده که اتفاقا در اینجا لزوما خودخواهی اتفاق بدی نیست.
یکی از اصول خودآگاهی به ما می آموزد که در مسیر خدمت به دیگران می بایست به فکر خود نیز باشیم. این تئوری چنین معنایی دارد که اگر ابتدا با خود مهربان باشیم و خودمان را دوست بداریم، خیلی راحتتر می توانیم با دیگران مهربان کرده و به آنها عشق بورزیم.
عمل مهربانی در حق خودمان، نیاز ندارد که یک حرکت بزرگ و غریب باشد. این کار می تواند به سادگی پختن شام برای خودمان باشد و لـ*ـذت بردن از زمانی که آن را میل می کنیم، یا شاید به سادگی بیست دقیقه زمان گذاشتن برای خواندن نگـاه دانلـود، یا اینکه به خودمان اجازه دهیم شب زودتر استراحت کنیم البته قطعا به غیر از شب هایی که ددلاین پروژه خیلی نزدیک است.

با این حال اکثر معماران احتمالا قبول دارند که به هیچ وجه چنین تئوری در مورد آنها صدق نمی کند. ما معماران تا دیروقت کار می کنیم و حتی گاهی بدون اینکه دستمزدی دریافت کنیم، صدها طرح می زنیم تا به یک پلان نهایی برسیم و گاهی (البته نه همیشه) آنچنان درگیر پروژه ایم که انگار کارفرما هستیم و هیچ به فکر خودمان نیستیم.
حتما بسیاری از ما همکاری داریم که بیشتر به دیتیل های آجرها توجه می کند تا به آرامش روان خودش. همکارانی که صبح زود به سرکار می آیند و خیلی دیروقت محل کار را ترک می کنند و برای ناهار وقت نمی گذارند. و همه این تلاش ها برای آن است که مطئمن شوند که ساکنان یک خانه هیچ وقت متوجه درز انبساط به کار رفته نمی شوند و مهم نیست که این کار چقدر سخت باشد.
یک استدلال قوی که می توان به آن رسید این است که این فلسفه آزارطلبانه معماران، اولین بار در دانشگاه به وجود می آید. شاید از آنجایی که دانشجویان ترم های اول تا ساعت 5 صبح بیدارند چرا که هیچکدام نمی خواهند نفر اولی باشند که صحنه تلاش برای اتمام پروژه را ترک می کنند. وقتی با دانشجویان صحبت معماری صحبت می کنیم رایج ترین تفکری که در بین آنها وجود دارد این است که باور نمی کنند که به اندازه کافی خوب هستند، و جالب تر اینکه آنقدر که این حس را در مورد کار خود دارند، در مورد کار بقیه چنینی حسی ندارند. عدم دوست داشتن و توجه به خود درست در این مرحله از شغل ما شکل می گیرد.
عدم توجه به خودمان در زندگی ما رسوخ کرده است و ما خود را مسبب این شرایط بد هستیم. بد می خوابیم، خوب غذا نمی خوریم و کمتر از آنچه باید با خانواده و دوستان مان معاشرت می کنیم. در انگلستان ( طبق برآورد AJ LIFE IN PRACTICE)، 38 درصد معماران زیر 30 سال می گویند که سلامتی روان آنها بزرگترین نگرانی آنها در رابـ ـطه با کارشان است و 52 درصد از دانشجویان معماری در زمنیه سلامت روان از روانشناس کمک گرفته اند و یا نگران این هستند که نیاز دارند در این زمینه کمک بگیرند. این رویه به نظر می رسد که در سال های آینده نیز ادامه خواهد داشت.
بعلاوه کمتر شاهدی وجود دارد که نشان دهد کار کردن بیش از 40 ساعت در هفته می تواند کارایی و راندمان بیشتری به دست دهد. زمانی که کارکنان یک مجموعه از این مدت زمان بیشتر کار می کنند، به همان میزان، نرخ بیماری در آنها افزایش می یابد، شادی کمتر می شود و انگیزه کاهش می یابد. در انگلستان تخمین زده شده است که هر ساله 49 درصد از روزهای کاری از بین می رود و این به دلیل استرس های ناشی از کار است. کار 60 ساعته در هفته نه تنها سلامتی ما را تهدید می کند، بلکه کارایی و راندمان را نیز کاهش می دهد. مشکلی که اقتصاد بریتانیا به مقابله با آن کماکان نیز باید ادامه دهد.
بنابریان به نظر م یرسد که برای ما معماران زمان آن رسیده است که کمی به خودمان توجه کنیم و بیشتر خودخواه باشیم چنانکه تئوری های خودآگاهی به ما می آموزند. سال 2018 می بایست سالی باشد که ما معماران و دانشجویان معماری از زمان ناهار خود استفاده می کنیم و بیشتر با دوستان و خانواده مان معاشرت می کنیم. بیایید پیش از آنکه رئیسمان شرکت را ترک کند از اداره خود خارج شویم. بیایید شادتر باشیم و بیاید خودخواه تر شویم. شک دارم که طرح های ما از این خودخواهی تاثیر منفی بگیرند.
این متن توسط بن شانون معمار ارشد و سفیر سلامت روان شرکت معماری ASSAEL نوشته شده است.

 

[*بانو بهار*]

شما چطور هزینه‌های دوران دانشگاه رشته معماری را پرداخت میکنید؟
معماری به عنوان یکی از گران ترین رشته های تحصیلی است و منابع مطالعات در این رشته پرهزینه است. ریتم سریع دوره های آموزشی در استودیوهای سنتی نیازمند وسایل و اقلام زیادی است که دانش آموزان را به ارائه ایده های طراحی از طریق ترسیم فنی، رسم دیاگرام، کولاژ، ماکت سازی و ... مجبور می کند، و استفاده از تکنیک های فوق ملزم به هزینه های گزافی است. برچسب قیمت برای مطالعه و تمرین در رشته معماری جزء هزینه هایی است که در همه حرفه ها صدق می کند. حال این شرایط به بهتر شدن شرایط فنی شخص کمک کند یا بدتر شدن آن.

اگر بدشانسی به شما رو کند و در کشوری یا ایالتی تحصیل کنید که هزینه های آن رایگان نباشد به شما سخت می گذرد. اما اگر در همان سیستم غیر رایگان یک سیستم مالی قابل توجه و هدفمند وجود داشته باشد و فقط پرداخت مداوم هزینه های چاپ و ماکت سازی را تقبل کند، تأثیر زیادی بر روی سرعت انتقال اهداف شما می گذارد. چون در بهترین حالت والدین می توانند بخشی از هزینه های اضافی را تقبل کنند (مگر اینکه خانواده ای خوشبخت یا ثروتمند داشته باشید که اکثر هزینه ها را پرداخت کنند). در بسیاری از موارد دانش آموزان می بایست کار کنند تا هزینه های تحصیل را پوشش دهند.
چه کاری می توانیم انجام دهیم تا صدها یا شاید هزار دلار برای طرح نهایی یا پایان نامه بدست بیاوریم تا هزینه های این گونه درس ها را پوشش دهد؟ قطعا برای قشر معمولی ایجاد چنین هزینه ای سخت و یا حتی غیرممکن است.

اما سوال اصلی این مقاله به این نکته ختم می شود: آیا این تکنیک های سنتی در مورد معماری امروز صدق می کند؟
امروزه تقریبا می توانیم تمام مقالات تحقیقاتی و کتب ها را به صورت دیجیتاله مشاهده یا دریافت کنیم. برخی مدارس در دنیا هستند که این رویکرد تحصیل و مواد آن در فضای مجازی را تقویت می کنند، آن هم در حالی که دیگران هنوز دارند تلاش می کنند تا ایده ذهنی خود را بیرون از صفحه نمایش روی یک کاغذ نشان دهند. به علاوه این موضوع فراتر از مواردی مانند هزینه است و قبل از آن موضوع اتلاف مواد و متریال را مطرح می کند.
اولین و راحت ترین راه حل استفاده از فناوری های سخت افزایش مانند: نمایش پروژه در تبلت یا لپتاپ به جای پرینت های پر تعداد یا ماکت های کانسپچوال یک بار مصرف می باشد.