kiya dokht
کاربر نگاه دانلود
آخرین خبر : واکنش کارگردان «پينوکيو، عاموسردار و رئيسعلي» به حضور نيافتن فيلمش در جشنواره فجر
تاریخ انتشار: 94/10/21 11:56
مهر/ کارگردان فيلم سينمايي «پينوکيو، عاموسردار و رئيسعلي» معتقد است جشنواره فيلم فجر متاثر از لابي است و کارگردانان شهرستاني شهروندان درجه ۳ محسوب مي شوند. علي رغم اينکه امسال قانون دوره هاي گذشته جشنواره فيلم فجر مبني بر اينکه فيلم هاي برتر جشنواره فيلم کودکان و نوجوانان شانس قطعي حضور در جشنواره فيلم فجر را دارند، برداشته شده اما چندي پيش بر اساس گفته هاي کارگردان فيلم سينمايي «پينوکيو، عاموسردار و رئيسعلي»، دست اندرکاران سي و چهارمين جشنواره فيلم فجر متقاضي حضور اين اثر در جشنواره بودند که در دقايق آخر اين انتخاب لغو شد. رضا صافي کارگردان اين اثر دراين باره توضيحاتي را ارائه داد. * چه شد که «پينوکيو...» به فجر امسال راه نيافت؟ - ظاهراً بدليل دريافت جايزۀ بهترين فيلم، بهترين فيلمنامه و بهترين دستاورد فني و هنري از جشنوارۀ بين المللي فيلم نوجوان که در شهر همدان برگزار شد. * يعني به دليل نمايش در جشنوارۀ نوجوان، مشکل آيين نامه اي براي ورود به فجر داشت؟ - سال هاي قبل که اينطور نبود و اتفاقاً فيلم هاي برگزيدۀ جشنوارۀ کودک و نوجوان مستقيماً به بخش سوداي سيمرغ مي رفتند. امسال قرار شد که مثل ساير فيلم ها از فيلتر هيات انتخاب رد شوند. اتفاقاً دبيرخانۀ جشنوارۀ فجر تا چند روز قبل از اعلام نتايج، اصرار هم داشت که تيزر فيلم و مواد تبليغي هرچه زودتر به دفتر جشنواره برسد. از ابتدا هم به گونه اي براي ارسال فيلم و مدارک آن تأکيد و اصرار داشتند که ما تصور کرديم احتمالا مثل برگزيدگان سال قبل، قرار بر حضور بدون بازبيني است اما نتايج مشخص شد و اسمي از فيلم ما نبود! ما مانديم با حجم انبوهي از سوال و ابهامات. * خودتان چه فکر مي‌کنيد؟ - بعضي مسائل گفتني نيست و برخي را هم نبايد گفت ولي تا اينجاي کار هيچ دليل منطقي که مربوط به بحث کيفيت اثر باشد در اين مورد دخيل نمي دانم. تنها نکته اي که باقي مي ماند دريافت سه جايزۀ اصلي جشنوارۀ فيلم نوجوان است. اي کاش حداقل از همان ابتدا گفته بودند به دليل حضور در جشنوارۀ همدان امکان شرکت در فجر را نداريد. اگر اينطور اعلام مي‌کردند ما بحثي نداشتيم ولي اين حرکت به نوعي تحقير فيلم و عوامل آن است. چطور ممکن است فيلمي که به عنوان بهترين کار کودک و نوجوان در سال ۹۴ انتخاب شده، حتي لياقت يک اکران در فجر را نداشته باشد. * سلايق و داوري ها متفاوتند. شايد ناشي از بينش و سليقۀ جمعي هيات انتخاب باشد. - يعني ارزش هاي سينمايي اينقدر وابسته به سلايقند؟ اگر اين است پس بايد تمام دانشگاه هاي سينما را در جهان تعطيل کرد چون ديگر هيچ ملاکي براي ارزشگذاري معني نخواهد داشت. يعني همه چيز سليقه است ولاغير! اما به نظر من اين حرف ناصواب و به شدت غير علمي است. به نظر من بايد گفت اين از عجايب سينماي ايران است. با کمال تأسف بايد بگويم هدف از برگزاري جشنواره اي که ويترين و پيشاني سينماي مملکت است، تقسيم جوايز سينمايي است و نه تجليل از آثار برترِ سال. براي خودم هم عجيب است. حداقل انتظار داشتم در دولت جديد و فضايي که بر سازمان سينمايي حاکم شده، چنين برخوردهايي کمتر ديده شود. هرچقدر مسايل و حواشي امر را بررسي مي‌کنم، نمي توانم به يک نگاه خوشبينانه برسم. متاسفانه با تجربه اي که از سال ۸۹ و برخورد با فيلم «بالابان» در آن سال پيدا کردم، به اين نتيجه رسيدم که جشنوارۀ فيلم فجر تحت تاثير لابي هاست. امثال بندۀ شهرستاني هم که ظاهراً شهروندان درجه سوم هستيم! * به فيلمتان چقدر اعتماد داريد؟ - من در جشنوارۀ همدان قبل از شروع نمايش فيلم رسماً اعلام کردم هرکس بيرون از سالن نمايش مشغول صرف چاي و نسکافه است، ميزش را رها کند و بيايد فيلم را ببيند، اگر بعد از ده دقيقه تصميم گرفت سالن را ترک کند، من پول چاي و نسکافه اش را مي دهم. اين را رسماً و پشت بلندگو اعلام کردم و خدا گواه است حتي يک نفر هم سالن نمايش را تا انتهاي فيلم ترک نکرد. اين اعتماد را از قصه و فضاي فيلم مي گيرم. * «پينوکيو، عاموسردار و رئيسعلي» چه شاخصه هايي دارد که براي حضور در فجر مناسب باشد؟ - فيلمي که با يک تم بومي ولي براي مخاطب ملي ساخته شده از فضاي فيلم هاي آپارتماني، سياه و تلخ اين سال ها به دور است اما صداقت دارد. فيلمي که درعين صداقت نسبت به مخاطبش سرشار از اميدواري است و در تجليل از يک اسطورۀ ملي قصد پيوند کودک و نوجوان با تاريخ مبارزات ملي و شخصيتي مثل رئيسعلي دلواري را دارد، فيلمي که مخاطبانش با لحظه لحظۀ آن مي خندند و منتقدان هم دوستش دارند، چنين فيلمي لايق عنوان يک فيلم با شاخصۀ سينماي ملي نيست؟ اگر هست، جاي چنين فيلمي در جشنوارۀ فجر کجاست؟ * حرف آخر؟ - چون سر و کارت پي کودک فتاد، پس زبان کودکي بايد گشاد. چندين سال است که تب «جدايي نادر از سيمين» همه را گرفته و همه مي‌خواهند پا جاي اصغر فرهادي بگذارند. در جاي خود ممکن است خوب باشد ولي آيا تمام سينماي ملي کشور در فضاي اين فيلم خلاصه مي شود؟ «پينوکيو...» در نوع خود يک فيلم منحصر به فرد است که با بودجۀ شخصي و بسيار محدود ولي با غيرت ساخته شده است. فيلمي که با احترام به مخاطبش براي خانواده ها و کودکان و نوجوانان سرزمينش ساخته شده است. من به جاي مسئولان محترم جشنوارۀ فيلم فجر مي گويم چون «پينوکيو، عاموسردار و رئيسعلي» فيلم خوبي بود که قبلا جايزه گرفته است الان بايد کنار گذاشته شود.
تاریخ انتشار: 94/10/21 11:56
مهر/ کارگردان فيلم سينمايي «پينوکيو، عاموسردار و رئيسعلي» معتقد است جشنواره فيلم فجر متاثر از لابي است و کارگردانان شهرستاني شهروندان درجه ۳ محسوب مي شوند. علي رغم اينکه امسال قانون دوره هاي گذشته جشنواره فيلم فجر مبني بر اينکه فيلم هاي برتر جشنواره فيلم کودکان و نوجوانان شانس قطعي حضور در جشنواره فيلم فجر را دارند، برداشته شده اما چندي پيش بر اساس گفته هاي کارگردان فيلم سينمايي «پينوکيو، عاموسردار و رئيسعلي»، دست اندرکاران سي و چهارمين جشنواره فيلم فجر متقاضي حضور اين اثر در جشنواره بودند که در دقايق آخر اين انتخاب لغو شد. رضا صافي کارگردان اين اثر دراين باره توضيحاتي را ارائه داد. * چه شد که «پينوکيو...» به فجر امسال راه نيافت؟ - ظاهراً بدليل دريافت جايزۀ بهترين فيلم، بهترين فيلمنامه و بهترين دستاورد فني و هنري از جشنوارۀ بين المللي فيلم نوجوان که در شهر همدان برگزار شد. * يعني به دليل نمايش در جشنوارۀ نوجوان، مشکل آيين نامه اي براي ورود به فجر داشت؟ - سال هاي قبل که اينطور نبود و اتفاقاً فيلم هاي برگزيدۀ جشنوارۀ کودک و نوجوان مستقيماً به بخش سوداي سيمرغ مي رفتند. امسال قرار شد که مثل ساير فيلم ها از فيلتر هيات انتخاب رد شوند. اتفاقاً دبيرخانۀ جشنوارۀ فجر تا چند روز قبل از اعلام نتايج، اصرار هم داشت که تيزر فيلم و مواد تبليغي هرچه زودتر به دفتر جشنواره برسد. از ابتدا هم به گونه اي براي ارسال فيلم و مدارک آن تأکيد و اصرار داشتند که ما تصور کرديم احتمالا مثل برگزيدگان سال قبل، قرار بر حضور بدون بازبيني است اما نتايج مشخص شد و اسمي از فيلم ما نبود! ما مانديم با حجم انبوهي از سوال و ابهامات. * خودتان چه فکر مي‌کنيد؟ - بعضي مسائل گفتني نيست و برخي را هم نبايد گفت ولي تا اينجاي کار هيچ دليل منطقي که مربوط به بحث کيفيت اثر باشد در اين مورد دخيل نمي دانم. تنها نکته اي که باقي مي ماند دريافت سه جايزۀ اصلي جشنوارۀ فيلم نوجوان است. اي کاش حداقل از همان ابتدا گفته بودند به دليل حضور در جشنوارۀ همدان امکان شرکت در فجر را نداريد. اگر اينطور اعلام مي‌کردند ما بحثي نداشتيم ولي اين حرکت به نوعي تحقير فيلم و عوامل آن است. چطور ممکن است فيلمي که به عنوان بهترين کار کودک و نوجوان در سال ۹۴ انتخاب شده، حتي لياقت يک اکران در فجر را نداشته باشد. * سلايق و داوري ها متفاوتند. شايد ناشي از بينش و سليقۀ جمعي هيات انتخاب باشد. - يعني ارزش هاي سينمايي اينقدر وابسته به سلايقند؟ اگر اين است پس بايد تمام دانشگاه هاي سينما را در جهان تعطيل کرد چون ديگر هيچ ملاکي براي ارزشگذاري معني نخواهد داشت. يعني همه چيز سليقه است ولاغير! اما به نظر من اين حرف ناصواب و به شدت غير علمي است. به نظر من بايد گفت اين از عجايب سينماي ايران است. با کمال تأسف بايد بگويم هدف از برگزاري جشنواره اي که ويترين و پيشاني سينماي مملکت است، تقسيم جوايز سينمايي است و نه تجليل از آثار برترِ سال. براي خودم هم عجيب است. حداقل انتظار داشتم در دولت جديد و فضايي که بر سازمان سينمايي حاکم شده، چنين برخوردهايي کمتر ديده شود. هرچقدر مسايل و حواشي امر را بررسي مي‌کنم، نمي توانم به يک نگاه خوشبينانه برسم. متاسفانه با تجربه اي که از سال ۸۹ و برخورد با فيلم «بالابان» در آن سال پيدا کردم، به اين نتيجه رسيدم که جشنوارۀ فيلم فجر تحت تاثير لابي هاست. امثال بندۀ شهرستاني هم که ظاهراً شهروندان درجه سوم هستيم! * به فيلمتان چقدر اعتماد داريد؟ - من در جشنوارۀ همدان قبل از شروع نمايش فيلم رسماً اعلام کردم هرکس بيرون از سالن نمايش مشغول صرف چاي و نسکافه است، ميزش را رها کند و بيايد فيلم را ببيند، اگر بعد از ده دقيقه تصميم گرفت سالن را ترک کند، من پول چاي و نسکافه اش را مي دهم. اين را رسماً و پشت بلندگو اعلام کردم و خدا گواه است حتي يک نفر هم سالن نمايش را تا انتهاي فيلم ترک نکرد. اين اعتماد را از قصه و فضاي فيلم مي گيرم. * «پينوکيو، عاموسردار و رئيسعلي» چه شاخصه هايي دارد که براي حضور در فجر مناسب باشد؟ - فيلمي که با يک تم بومي ولي براي مخاطب ملي ساخته شده از فضاي فيلم هاي آپارتماني، سياه و تلخ اين سال ها به دور است اما صداقت دارد. فيلمي که درعين صداقت نسبت به مخاطبش سرشار از اميدواري است و در تجليل از يک اسطورۀ ملي قصد پيوند کودک و نوجوان با تاريخ مبارزات ملي و شخصيتي مثل رئيسعلي دلواري را دارد، فيلمي که مخاطبانش با لحظه لحظۀ آن مي خندند و منتقدان هم دوستش دارند، چنين فيلمي لايق عنوان يک فيلم با شاخصۀ سينماي ملي نيست؟ اگر هست، جاي چنين فيلمي در جشنوارۀ فجر کجاست؟ * حرف آخر؟ - چون سر و کارت پي کودک فتاد، پس زبان کودکي بايد گشاد. چندين سال است که تب «جدايي نادر از سيمين» همه را گرفته و همه مي‌خواهند پا جاي اصغر فرهادي بگذارند. در جاي خود ممکن است خوب باشد ولي آيا تمام سينماي ملي کشور در فضاي اين فيلم خلاصه مي شود؟ «پينوکيو...» در نوع خود يک فيلم منحصر به فرد است که با بودجۀ شخصي و بسيار محدود ولي با غيرت ساخته شده است. فيلمي که با احترام به مخاطبش براي خانواده ها و کودکان و نوجوانان سرزمينش ساخته شده است. من به جاي مسئولان محترم جشنوارۀ فيلم فجر مي گويم چون «پينوکيو، عاموسردار و رئيسعلي» فيلم خوبي بود که قبلا جايزه گرفته است الان بايد کنار گذاشته شود.
