Elka Shine
مدیر بازنشسته
- عضویت
- 2016/07/11
- ارسالی ها
- 4,853
- امتیاز واکنش
- 14,480
- امتیاز
- 791
ویرانی اورشلیم ، سزای پیشبینی شدۀ یهودیان
اورشلیم پایتخت یهودیه ؛ برای نختسین بار توسط نبوکدنصر پادشاه بابل به ویرانی رفت و مردم آن به مدت هفتاد سال به بردگی دچار شدند تا زمانی که کوروش بزرگ ؛ بابل را فتح نمود و به ایشان اجازه به بازسازی معبد اورشلیم داد و اورشلیم در زمان هخامنشیان دوباره بازسازی شد .
ولی در سال هفتاد پس از میلاد ؛ بیت همیقداش دوم ؛ یا معبد دوبارۀ ساخته شدۀ بیت المقدس توسط رومیان به نابودی رفت . بدون شک این ویرانی برای جزای یهودیان به خاطر کشتن عیسی مسیح بود که خود سقوط بیت المقدس را پیشبینی نموده بود . زیرا که در چهار سال بعد از ویرانی بیت همیقداش دوم ؛ یعنی در سال 74 میلادی ؛ در نامه ای که توسط یک فیلسوف بت پرست به نام مارا به پسرش سراپیان نوشته شده است به این مهم اشاره شده است . و.م میلر معتقد است که شاید این شخص ایرانی بوده باشد ، چون این نامه به زبان سریانی نوشته شده است . وی می نویسد :
" این مارا ایرانی نژاد بوده ، چون این کاغذ به زبان سریانی مکتوب است . او به عیسی مسیح رجوع نموده و وی را " پادشاه عاقل یهودیان " می خواند و می گوید که یهودیان برای کشتن وی به عدالت تنبیه گردیدند " . (1)
انهدام و نابودی اورشلیم نقطۀ عطفی برای کلیسا بود . دلیل نابودی شهر ؛ طغیان یهودیان بود که برای همین نیز تیطس پسر امپراطور به اورشلیم لشگرکشی کرد و برای پنج ماه آن را محاصره کرد . در پی این محاصره قحطی هولناکی اورشلیم را فراگرفت . گفته می شود که این قحطی به شدّتی بود که حتّی مادری گوشت فرزندش را برای رفع گرسنگی تناول کرد . به خاطر قحطی و کشتار ؛ نزدیک به یک میلیون یهودی مردند و پس از گرفتن شهر رومیان هیکل مقدس را سوزاندند .
این حادثۀ سنگین را باید پیشبینی عیسی مسیح دانست زمانی که فرمود :
" سنگی بر سنگی گذارده نخواهد شد مگر آن که به زیر افکنده شود " ( متّی 24 : 2 ) .
یهودیان برای نجات خود به اطراف زمین پراکنده شدند و نود و هفت هزار نفر از ایشان را نیز سربازان رومی به بندگی فروختند .
طبق نوشته های تلمود و منابع خاخامی ؛ تنها سه کشتی آکنده از دختران و پسران یهودی برای استفاده در عیاش خانه ها به روم فرستاده شد که به خاطر این که این نوجوانان مرگ را بر زندگی ننگین ترجیح می دادند ؛ خود را در دریا غرق نمودند . (2)
پس از این پیروزی ، لشگریان تیطس با شکوه وارد روم شدند و منورا ها یا شمعدان ها و اثاثیۀ مقدس هیکل را با خود آوردند و به نمایش مردم گذاشتند . در همین زمان نیز طاق نصرتی در روم در ایتالیا بنا شد که هم اکنون نیز در رم پابرجاست و روی آن نقش سربازانی که بر شانه های خود شمعدان های طلا را برداشته اند ، به نمایش گذاشته شده است .
بعد از این اتفاق ، در سال 135 میلادی ؛ شهر اورشلیم به الیا کاپتولینا نام گذاری شد و پرستشگاهی برای خدای مشتری ( ژوپیتر ) به جای هیکل مقدس بنا گردید و حتی یهودیان را منع از نزدیک شدن به بیت المقدس کردند .
پیش از این واقعه ؛ مسیحیان به شهر پلا که در شرق رود اردن واقع است فرار نمودند و قبلا خود را از این واقعا نجات داده بودند . این واقعه باعث شد که کلیسای مسیح از دین یهود جدا شود به این خاطر که برخی مسیحیان هنوز در حفظ احکامی که بر موسی وارد شد ؛ استحمام می ورزیدند ؛ ولی بعد از این واقعه برایشان روشن شد که این احکام پس از آمدن عیسی مسیح خاتمه یافته اند . در همین زمان نیز رسالۀ عبرانیان نوشته شد . با این که ویران شدن اورشلیم به خاطر ستم به مسیح توسط یهودیان رخ داده بود ؛ ولی یهودیان آن را به دلایل دیگری نسبت می دادند ؛ مانند این که :
" اورشلیم فقط بدین جهت خراب شد که مردمش در فرستادن فرزندان خود به مدرسه کوتاهی می کردند . " . (3)
و دلایلی که در مورد انجام نرساندن فرامین کتب مقدس بوده را اظهار داشته اند ؛ اما این دلایل درست نمی توانند باشند زیرا که خداوند اسرائیلی جدید پدید آورده بود و دیگر هر فرد یهودی به خاطر یهودی بودن ؛ جزو قوم برگزیدۀ خداوند نیست ؛ زمانی که یهود قوم برگزیدۀ خداوند بود آنان قادر به بنای بیت همیقداش شدند و حتی پس از ویرانی آن نیز آن را بازسازی نمودند ؛ ولی پس از ویرانی دوم ؛ تا زمان کنستانتین نخستین پادشاهی که آئین مسیحیت را آئین رسمی روم معرفی نمود ؛ بیت همیقداش به نام پرستشگاه خدای ژوپیتر نامیده می شود و به توسط کنستانتین به نام نخست خود بازگشت و همین گونه است که خداوند نظر به اسرائیلی جدید نمود .
نگارۀ غارت کردن اثاثیه بیت همیقداش توسط رومیان
آبشخور :
1 - تاریخ کلسیای قدیم در امپراطوری روم و ایران ، تالیف و.م میلر ؛ ترجمۀ علی نخستین ؛ - تهران : اساطیر ، 1382 ، برگۀ 34 و 39 .
2 - بنگرید به تلمود بابلی - ( مراثی ارمیا ، 1 : 16 ) و ( ایخاربا ، 1 : 45 ) .
3 - بنگرید به تلممود بابلی – ( شبات ، 119 ب ) .
اورشلیم پایتخت یهودیه ؛ برای نختسین بار توسط نبوکدنصر پادشاه بابل به ویرانی رفت و مردم آن به مدت هفتاد سال به بردگی دچار شدند تا زمانی که کوروش بزرگ ؛ بابل را فتح نمود و به ایشان اجازه به بازسازی معبد اورشلیم داد و اورشلیم در زمان هخامنشیان دوباره بازسازی شد .
ولی در سال هفتاد پس از میلاد ؛ بیت همیقداش دوم ؛ یا معبد دوبارۀ ساخته شدۀ بیت المقدس توسط رومیان به نابودی رفت . بدون شک این ویرانی برای جزای یهودیان به خاطر کشتن عیسی مسیح بود که خود سقوط بیت المقدس را پیشبینی نموده بود . زیرا که در چهار سال بعد از ویرانی بیت همیقداش دوم ؛ یعنی در سال 74 میلادی ؛ در نامه ای که توسط یک فیلسوف بت پرست به نام مارا به پسرش سراپیان نوشته شده است به این مهم اشاره شده است . و.م میلر معتقد است که شاید این شخص ایرانی بوده باشد ، چون این نامه به زبان سریانی نوشته شده است . وی می نویسد :
" این مارا ایرانی نژاد بوده ، چون این کاغذ به زبان سریانی مکتوب است . او به عیسی مسیح رجوع نموده و وی را " پادشاه عاقل یهودیان " می خواند و می گوید که یهودیان برای کشتن وی به عدالت تنبیه گردیدند " . (1)
انهدام و نابودی اورشلیم نقطۀ عطفی برای کلیسا بود . دلیل نابودی شهر ؛ طغیان یهودیان بود که برای همین نیز تیطس پسر امپراطور به اورشلیم لشگرکشی کرد و برای پنج ماه آن را محاصره کرد . در پی این محاصره قحطی هولناکی اورشلیم را فراگرفت . گفته می شود که این قحطی به شدّتی بود که حتّی مادری گوشت فرزندش را برای رفع گرسنگی تناول کرد . به خاطر قحطی و کشتار ؛ نزدیک به یک میلیون یهودی مردند و پس از گرفتن شهر رومیان هیکل مقدس را سوزاندند .
این حادثۀ سنگین را باید پیشبینی عیسی مسیح دانست زمانی که فرمود :
" سنگی بر سنگی گذارده نخواهد شد مگر آن که به زیر افکنده شود " ( متّی 24 : 2 ) .
یهودیان برای نجات خود به اطراف زمین پراکنده شدند و نود و هفت هزار نفر از ایشان را نیز سربازان رومی به بندگی فروختند .
طبق نوشته های تلمود و منابع خاخامی ؛ تنها سه کشتی آکنده از دختران و پسران یهودی برای استفاده در عیاش خانه ها به روم فرستاده شد که به خاطر این که این نوجوانان مرگ را بر زندگی ننگین ترجیح می دادند ؛ خود را در دریا غرق نمودند . (2)
پس از این پیروزی ، لشگریان تیطس با شکوه وارد روم شدند و منورا ها یا شمعدان ها و اثاثیۀ مقدس هیکل را با خود آوردند و به نمایش مردم گذاشتند . در همین زمان نیز طاق نصرتی در روم در ایتالیا بنا شد که هم اکنون نیز در رم پابرجاست و روی آن نقش سربازانی که بر شانه های خود شمعدان های طلا را برداشته اند ، به نمایش گذاشته شده است .
بعد از این اتفاق ، در سال 135 میلادی ؛ شهر اورشلیم به الیا کاپتولینا نام گذاری شد و پرستشگاهی برای خدای مشتری ( ژوپیتر ) به جای هیکل مقدس بنا گردید و حتی یهودیان را منع از نزدیک شدن به بیت المقدس کردند .
پیش از این واقعه ؛ مسیحیان به شهر پلا که در شرق رود اردن واقع است فرار نمودند و قبلا خود را از این واقعا نجات داده بودند . این واقعه باعث شد که کلیسای مسیح از دین یهود جدا شود به این خاطر که برخی مسیحیان هنوز در حفظ احکامی که بر موسی وارد شد ؛ استحمام می ورزیدند ؛ ولی بعد از این واقعه برایشان روشن شد که این احکام پس از آمدن عیسی مسیح خاتمه یافته اند . در همین زمان نیز رسالۀ عبرانیان نوشته شد . با این که ویران شدن اورشلیم به خاطر ستم به مسیح توسط یهودیان رخ داده بود ؛ ولی یهودیان آن را به دلایل دیگری نسبت می دادند ؛ مانند این که :
" اورشلیم فقط بدین جهت خراب شد که مردمش در فرستادن فرزندان خود به مدرسه کوتاهی می کردند . " . (3)
و دلایلی که در مورد انجام نرساندن فرامین کتب مقدس بوده را اظهار داشته اند ؛ اما این دلایل درست نمی توانند باشند زیرا که خداوند اسرائیلی جدید پدید آورده بود و دیگر هر فرد یهودی به خاطر یهودی بودن ؛ جزو قوم برگزیدۀ خداوند نیست ؛ زمانی که یهود قوم برگزیدۀ خداوند بود آنان قادر به بنای بیت همیقداش شدند و حتی پس از ویرانی آن نیز آن را بازسازی نمودند ؛ ولی پس از ویرانی دوم ؛ تا زمان کنستانتین نخستین پادشاهی که آئین مسیحیت را آئین رسمی روم معرفی نمود ؛ بیت همیقداش به نام پرستشگاه خدای ژوپیتر نامیده می شود و به توسط کنستانتین به نام نخست خود بازگشت و همین گونه است که خداوند نظر به اسرائیلی جدید نمود .
نگارۀ غارت کردن اثاثیه بیت همیقداش توسط رومیان
آبشخور :
1 - تاریخ کلسیای قدیم در امپراطوری روم و ایران ، تالیف و.م میلر ؛ ترجمۀ علی نخستین ؛ - تهران : اساطیر ، 1382 ، برگۀ 34 و 39 .
2 - بنگرید به تلمود بابلی - ( مراثی ارمیا ، 1 : 16 ) و ( ایخاربا ، 1 : 45 ) .
3 - بنگرید به تلممود بابلی – ( شبات ، 119 ب ) .
