1 - گاومیش ها ممکن است شبیه تودههای تنبل و مسخرهای باشند ولی در حقیقت آنها بسیار سریع و تر و فرز هستند. آنها میتوانند با سرعت تحسینبرانگیز 40 مایل در ساعت بدوند و به اندازه 6 پا به صورت افقی بپرند! گاومیش ها بیش از هر حیوان دیگری در این پارک ((پارک ملی یلو استون)) دلیل اصلی مجروحیت بسیاری از مردم در یلو استون هستند و دلیل آن هم این است که توریستها سرعت و خشونت گاومیش ها را دست کم میگیرند.
2 – پوشش بوفالو ها (گاومیش های کوهان دار) آن قدر ضخیم و عایقبندی شده است که برف روی آن را میپوشاند بدون آنکه حتی آب شود.
3 – گاومیش ها نقش بسیار بزرگی در اکوسیستم دشتها دارند. آنها از علفهای منطقه تغذیه میکنند و با انجام این کار به نوعی سم زدایی انجام میدهند همچنین با مدفوع خود خاک آن منطقه را دوباره بارور میکنند. حیوانات کشتزارها ترجیح میدهند تا در منطقههایی زندگی کنند که گاومیش ها در آن منطقه به چرا میپردازند زیرا در این مناطق به دلیل چمنزارهای کوتاه تر (به دلیل چرا گاومیش ها) بهتر میتوانند مراقب شکارچیان باشند. در همان حال که گاومیش ها یک غذای اصلی برای انسانها و گرگ ها بشمار میروند جسد آنها نیز برای گونههای لاشه خور و مردارخوار مانند میهمانیهایی پر از غذا میباشد. بدون حضور گاومیش ها هیچگاه مراتع به این میزان حاصل خیزی و با این اکوسیستم خارقالعادهی مناسب برای کشاورزی نمیرسید.
4 – مهاجرین اروپایی با شکار این موجودات کوهاندار به شدت تعداد آنها را کم کرده بودند به طوری که تنها چند صد راس از آنها نجات پیدا کردند. آنها اکنون فقط در یک نقطه از قاره قابل یافت هستند که بعد از آن زمان تاریخی به طور مداوم در آنجا تکثیر و زندگی کردهاند و آنجا جایی نیست جز پارک ملی یلو استون.
5 – هماکنون تنها پانصد هزار راس از این گاومیش ها وجود دارند در گذشته و قبل رسیدن اروپاییها به این قاره حدود سی میلیون راس از این گاومیش ها در این دشت ها زندگی میکردند. تعداد وسیعی از این گاومیش ها صرفا برای استفاده از گوشت و پوست آنها توسط دامداران پرورش یافتهاند. تنها حدود سی هزار راس از این حیوانات در زمین ها عمومی و پارک ها به چرا میپردازند و از این تعداد تنها حدود پانزده هزار راس وحشی، بدون حصار و آزاد تلقی میشوند. دامنه و آرایش ژنتیکی آنها در طول این زمانها تغییر کرده است. بیشتر گاومیش های اکنون از نژاد گاومیش خالص و اصیل نیستند. دکتر جیمز دِر، پروفسور پاتوبیولوژی دامپزشکی دانشگاه ای اند ام ایالت تگزاس پس از چند دهه تحقیق بر روی این گاومیش ها و انجام آنالیزهای ژنتیکی بر روی این گاومیش ها متوجه شده است که تنها حدود هشت هزار راس از این تعداد یا حدود 1.6 درصد از کل جمعیت اینگونهی حیوانی با هیچگونه از گاوهای دیگر ترکیب نشدهاند و نژادی خالص دارند اینگونه ها به عنوان گونههای منقرض شده معرفی و شناخته شده هستند.