- عضویت
- 2016/07/11
- ارسالی ها
- 4,853
- امتیاز واکنش
- 14,480
- امتیاز
- 791
مهاجرت تاریخساز آریاییان از آسیای میانه بهسوی سرزمین ما در حدود دوهزارسال پیش از میلاد انجامگرفته است. پس از مهاجرت، آریاییان که اصطلاحاً آنها را هندواروپاییان مینامند، در سرزمینهای مختلفی پخش شدند. گروهی دیگر از دالان قفقاز راهی غرب و سرزمینهایی شدند که امروزه آنها را اروپا مینامیم و گروهی دیگر در مناطق وسیعی از آسیا سکنی گزیدند. دسته اخیر که هند و ایرانی نامیده میشوند، خود به دو گروه تقسیم شدند. گروهی راهی هند شدند و گروهی دیگر فلات ایران را برای سکونت انتخاب کردند؛ ولی مشترکات نژادی و فرهنگی میان این دو گروه هرگز گسسته نشد. مردم در دوران باستان سرزمین ما با مردم دوران باستان سرزمین هند همبستگیهای بسیاری داشتند. این موضوع، بخصوص در زبان، اسطورهها و مسائل مربوط به آیینهای آنها آشکارا دیده میشود که گویای همزیستی طولانی ایرانیان و هندویان آریایینژاد است. گروهی که در سرزمین ما ماندند نام خود، ایران، را به این سرزمین دادند و فرهنگ و اساطیر آیینهایشان احتمالاً از فرهنگ بومی این سرزمین تأثیر پذیرفت. سپس آیین زردشت در حدود ۱۲۰۰ تا ۱۰۰۰پیش از میلاد ظهور کرد. پیش از آمدن آیین زردشت، خدایانی در اندیشههای مردمان این سرزمین ستایش میشدند؛ خدایانی که به دوران همزیستی مردم ایران و هند و بهعبارتدیگر به دوران هندو ایرانی تعلق داشتند. این خدایان که ما در طی شرح اساطیر ایران گاه با صفت«کهن» یا پیش زردشتی توصیفشان خواهیم کرد، در زیر لوای اعتقادات زردشتی قرار میگیرند و همگی در منتهای دینی، آفریده «مزدا» معرفی میشوند. مزدا که به معنی خرد و فرزانگی است و سپس لقب اهورا به معنی سرور در آغاز نام او قرار میگیرد احتمالاً خود یکی از مجموعه خدایان پیشین بوده که زردشت مقام بالاترین خدا را برای او قائل شده و خدایان دیگر را، با سلسله مراتبی، تحت سلطه او دانسته است.
برخی از محققان۱ وظیفه خدایان هندو ایرانی را با طبقات سهگانه جامعه هندواروپایی تطبیق دادهاند. این طبقات سهگانه عبارت بودند از فرمانروایان و روحانیان، ارتش تاران (نظامیان و جنگجویان)، کشاورزان و پیشه وران و دست ورزان.
این مطلب در مجموعه خدایان ایرانی بهطور واضح دیده نمیشود، ولی در گروهبندی خدایان هندی کاملاً مشخص است. خدایان دوران ودایی هند به سه گروه تقسیم میشوند:
گروه اول: خدایان فرمانروا و روحانی یا اسوره ها۱*(اسوراها) در رأس این گروه ورونه قرار دارد که خدایی است بزرگ و باابهت که نخست فقط خدای گنبد آسمان بوده است. قدرت او در هند همسان باقدرت اورمزد۲ در ایران است و همچون او آفریدههایی مانند آمشاسپندان دارد که آدیتیه۳ ها نامیده میشوند.
یک خدای فرمانروا
برخی از محققان۱ وظیفه خدایان هندو ایرانی را با طبقات سهگانه جامعه هندواروپایی تطبیق دادهاند. این طبقات سهگانه عبارت بودند از فرمانروایان و روحانیان، ارتش تاران (نظامیان و جنگجویان)، کشاورزان و پیشه وران و دست ورزان.
این مطلب در مجموعه خدایان ایرانی بهطور واضح دیده نمیشود، ولی در گروهبندی خدایان هندی کاملاً مشخص است. خدایان دوران ودایی هند به سه گروه تقسیم میشوند:
گروه اول: خدایان فرمانروا و روحانی یا اسوره ها۱*(اسوراها) در رأس این گروه ورونه قرار دارد که خدایی است بزرگ و باابهت که نخست فقط خدای گنبد آسمان بوده است. قدرت او در هند همسان باقدرت اورمزد۲ در ایران است و همچون او آفریدههایی مانند آمشاسپندان دارد که آدیتیه۳ ها نامیده میشوند.
یک خدای فرمانروا