ShAd ShAd
کاربر اخراجی
- عضویت
- 2016/11/27
- ارسالی ها
- 1,671
- امتیاز واکنش
- 12,204
- امتیاز
- 746
گوگل سرویس نقشه ساز (google map maker) خود را پس از ۸ سال فعالیت تعطییل کرد؟
سرویسی که بزرگانی چون اپل با صرف هزینههایی سنگین یا OpenStreetMap با همان رویکرد جمع سپاری (Crowdsourcing)، علیرغم تلاش زیاد موفق به ایجاد رقیبی جدی برای آن نشدند. به همین مناسبت میخواهیم نگاهی داشته باشیم به آنچه بر این سرویس اکنون بازنشسته شده گذشت و نحوه ادامه کار نقشه گوگل.
نقشه ساز گوگل ابزاری برای ساخت نقشه گوگل توسط کاربران عادی بود. به عنوان مثال، همه آنچه الان میتوانید روی نقشه گوگل در مورد ایران ببینید با این ابزار و توسط کاربران عادی ساخته شده است از آدرس و تلفن یک خوار و بار فروشی تا محدوده شهرها و جادهها. البته گوگل در برخی کشورها اطلاعات پایه و عمده را از تأمین کنندگان ثالث (مانند TomTom) تأمین میکرد و کاربران عادی صرفاً به تکمیل این اطلاعات میپرداختند.
آنچه نقشه گوگل را نسبت به رقبایی قدرتمند مانند نقشه اپل و sygic متمایز میکند جدا از امکانات و قابلیتهای فنی، تأمین اطلاعاتش از کاربران داوطلب است. به عبارتی آن بخش از اطلاعات را که از منابع رسمی میتوان تهیه کرد سیستمهای مشابه هم داشتند ولی رویکرد گوگل بر جنبه زنده و پویای نقشه تمرکز دارد. گوگل به این موضوع که نقشهها هم همچون جوامع انسانی دائماً در حال تغییرند و این تغییرات در لایههای مختلف نقشه نمود میابد توجه کرده و بر جامعه کاربران داوطلب به عنوان مزیت رقابتی ممتاز کننده تمرکز کرد و در ایجاد این جامعه کاربری از ابزارها و روشهای بازی گونه سازی (Gamification) به خوبی بهره بـرده شد.
کاربر در شروع کار، قدرت ویرایش کمی داشت که به تدریج با افزایش تعداد ویرایشها و کسب تأیید از کاربران رده بالاتر، این قدرت افزایش یافته و میل به افزایش این قدرت برای اعمال تغییرات بزرگتر در نقشه کاربر را تحـریـ*ک به فعالیت بیشتر میکرد. مثلاً یک کاربر تازه کار میتوانست نام یک کوچه را تغییر دهد و بعد باید منتظر تأیید ویرایشاش توسط کاربران رده بالاتر میشد اما یک کاربر با سابقه میتوانست محدوده یک شهر، کل مشخصات یک بزرگراه یا اطلاعات یک اثر مهم تاریخی را حتی گاهی بدون نیاز به تأیید دیگران تغییر دهد.
در این مسیر از ابزارهای متداول بازی گونه سازی مانند مدال (badge)ها، leaderboard، دستهبندی کاربران (مثلاً ایجاد گروهی به نام Regional Expert Reviewer) نیز استفاده شده و به نحوی کم هزینه این پاداشها و نشانهای مجازی را به دنیای واقعی نیز تسری میدادند مثلاً سالیانه برای کاربران رده مشخصی هدایایی مانند تی شرت ارسال میشد که صرفاً به دلیل داشتن برند گوگل برای کاربران جذاب بودند یا کاربران رده بالا به سمینارهای منطقهای گوگل دعوت میشدند.
سرویسی که بزرگانی چون اپل با صرف هزینههایی سنگین یا OpenStreetMap با همان رویکرد جمع سپاری (Crowdsourcing)، علیرغم تلاش زیاد موفق به ایجاد رقیبی جدی برای آن نشدند. به همین مناسبت میخواهیم نگاهی داشته باشیم به آنچه بر این سرویس اکنون بازنشسته شده گذشت و نحوه ادامه کار نقشه گوگل.
نقشه ساز گوگل ابزاری برای ساخت نقشه گوگل توسط کاربران عادی بود. به عنوان مثال، همه آنچه الان میتوانید روی نقشه گوگل در مورد ایران ببینید با این ابزار و توسط کاربران عادی ساخته شده است از آدرس و تلفن یک خوار و بار فروشی تا محدوده شهرها و جادهها. البته گوگل در برخی کشورها اطلاعات پایه و عمده را از تأمین کنندگان ثالث (مانند TomTom) تأمین میکرد و کاربران عادی صرفاً به تکمیل این اطلاعات میپرداختند.
آنچه نقشه گوگل را نسبت به رقبایی قدرتمند مانند نقشه اپل و sygic متمایز میکند جدا از امکانات و قابلیتهای فنی، تأمین اطلاعاتش از کاربران داوطلب است. به عبارتی آن بخش از اطلاعات را که از منابع رسمی میتوان تهیه کرد سیستمهای مشابه هم داشتند ولی رویکرد گوگل بر جنبه زنده و پویای نقشه تمرکز دارد. گوگل به این موضوع که نقشهها هم همچون جوامع انسانی دائماً در حال تغییرند و این تغییرات در لایههای مختلف نقشه نمود میابد توجه کرده و بر جامعه کاربران داوطلب به عنوان مزیت رقابتی ممتاز کننده تمرکز کرد و در ایجاد این جامعه کاربری از ابزارها و روشهای بازی گونه سازی (Gamification) به خوبی بهره بـرده شد.
کاربر در شروع کار، قدرت ویرایش کمی داشت که به تدریج با افزایش تعداد ویرایشها و کسب تأیید از کاربران رده بالاتر، این قدرت افزایش یافته و میل به افزایش این قدرت برای اعمال تغییرات بزرگتر در نقشه کاربر را تحـریـ*ک به فعالیت بیشتر میکرد. مثلاً یک کاربر تازه کار میتوانست نام یک کوچه را تغییر دهد و بعد باید منتظر تأیید ویرایشاش توسط کاربران رده بالاتر میشد اما یک کاربر با سابقه میتوانست محدوده یک شهر، کل مشخصات یک بزرگراه یا اطلاعات یک اثر مهم تاریخی را حتی گاهی بدون نیاز به تأیید دیگران تغییر دهد.
در این مسیر از ابزارهای متداول بازی گونه سازی مانند مدال (badge)ها، leaderboard، دستهبندی کاربران (مثلاً ایجاد گروهی به نام Regional Expert Reviewer) نیز استفاده شده و به نحوی کم هزینه این پاداشها و نشانهای مجازی را به دنیای واقعی نیز تسری میدادند مثلاً سالیانه برای کاربران رده مشخصی هدایایی مانند تی شرت ارسال میشد که صرفاً به دلیل داشتن برند گوگل برای کاربران جذاب بودند یا کاربران رده بالا به سمینارهای منطقهای گوگل دعوت میشدند.