I.MehrDãd
کاربر نگاه دانلود
شکسپیر و دوستان یک کتاب فروشی در پاریس است که هیچ نظیر و مثالی ندارد. اینجا خانه‌ی گروه "نسل گمشده" (Lost Generation) در دهه‌ی 1920 میلادی بوده و در دهه‌ی 1950 نسل بیتنیک (Beatnik) از آن به عنوان خلوتگاهشان استفاده می‌کردند و هم اکنون هم در لیست کتاب فروشی‌های مورد علاقه‌ی عاشقان ادبیات در پاریس می‌باشد.
ماجرای راه اندازی این مرکز از این قرار بود: کتاب فروشی شکسپیر و دوستان در سال 1951 تاسیس شد. یک کارمند آمریکایی به نام جورج وایتمن (George Whitman) در سال 1951 در پاریس و در خیابان "بانک چپ" یک کتابفروشی باز کرد. او در زمان جنگ جهانی دوم به منظور مطالعه بر روی G.I. Bill به سوربن (Sorbonne) رفت و تا پایان عمرش آنجا ماند.
آن کارمند آمریکایی یک صومعه که قدمتش به قرن شانزدهم میلادی می‌رسید را برای کسب و کار جدید خود انتخاب کرد. این صومعه فقط چند دقیقه با کلیسای جامع و معروف نوتردام (Notre Dame) که در داستان‌ها، گوژپشت (Hunchback) از آن آویزان می‌شد، فاصله داشت و در کنار رودخانه‌ی سین (Seine) است. کتاب فروشی شکسپیر و دوستان بی‌تردید یکی از معروفترین کتابفروشیها در سطح جهان محسوب می‌شود و به سرعت مشهور شد چراکه دوستداران ادبیات همیشه با دیدنش به وجد می‌آمدند و هنوز هم شیفته‌ی آن می‌شوند.
جالب است بدانید که کتاب فروشی شکسپیر و دوستان دومین کتاب فروشی با این نام در پاریس است. این مکان نام خود را از یک فروشگاه قدیمی‌تر که در سال 1919 توسط خانم سیلویا بیچ (Sylvia Beach) تاسیس شده بود، گرفت. خانم سیلویا هم یک مهاجر آمریکایی بود که در پاریس زندگی می‌کرد. این فروشگاه در خیابان دوازدهم واقع شده بود و در سالهای پیش از جنگ جهانی دوم، یک پناهگاه ادبی محسوب می‌شد. کتابخانه‌ی شکسپیر توسط آلمانیهای نازی در سال 1941 بسته شد و سیلویا به زندان افتاد. گفته می‌شود ارنست همینگوی (Ernest Hemingway) پس از آزادی شخصا به پاریس و کتابفروشی شکسپیر رفت و اعلام کرد که این مکان دوباره بازگشایی شده است. اگر خاطرتان نیست باید بگوییم که ارنست همینگوی یکی از نوابغ ادبیات محسوب می‌شود که توانست نوبل ادبیات را نیز از آنِ خود کند. پس از این اتفاق، متاسفانه بازهم فعالیت فروشگاه از سر گرفته نشد.
در اواخر دهه‌ی 1950 سیلویا بیچ نام رسمی فروشگاه خود را به جورج وایتمن تغییر داد اما پس از مرگ وی، جورج نام کتابفروشی را به شکسپیر و دوستان تغییر داد. او در اصل فروشگاه خود را لو میسترال (Le Mistral) نام گزاری کرده بود.
کتابفروشی شکسپیر و دوستان سالهای زیادی خانه‌ی نویسندگان و هنرمندان مشهور محسوب می‌شد. می‌توان گفت که در سالهای ابتدایی تاسیس این کتابفروشی، اینجا مکانی برای آرامش نویسندگان بود به همین خاطر به اینجا لقب "نسل گم شده" را داده بودند. افراد بسیاری مثل اسکات فیتزجرالد (F. Scott Fitzgerald) و ارنست همینگوی در این کتابفروشی با یکدیگر آشنا شدند. ناگفته نماند که کتابفروشی شکسپیر و دوستان در دوره‌ی جورج وایتمن، نسل جدید نویسندگانی همچون الن گیسنبرگ (Allen Ginsberg)، هنری میلر (Henry Miller)، آنان نین (Anaïs Nin) و ری بردبوری (Ray Bradbury) را پذیرا بود. گفته شده که ویلیام بروگز (William S. Burroughs) مجموعه‌ی کتابهای طب وایتمن را در همین کتابفروشی خوانده و در اثر بعدی خود از آن تاثیر گرفته است.
حضور نویسندگان و هنرمندان در کتابفروشی شکسپیر تنها به گذشته مربوط نمی‌شود، بلکه اگر امروزه نیز به این مکان مراجعه کنید، می‌توانید افرادی چون زادی اسمیت (Zadie Smith) یا مارتین ایمیس (Martin Amis) و فیلیپ پولمن (Philip Pullman) را در کتابفروشی شکسپیر ببینید.
جورج وایتمن علاقه‌ی زیادی داشت که در این کتابفروشی لم داده یا دراز بکشد، به همین خاطر بسیاری از نویسندگان نیز به این کار علاقه‌مند شدند و حالا این مکان به جایی برای استراحت و خواندن کتاب و یا گوش سپردن به داستان‌های دیگران تبدیل شده است.
ماجرای راه اندازی این مرکز از این قرار بود: کتاب فروشی شکسپیر و دوستان در سال 1951 تاسیس شد. یک کارمند آمریکایی به نام جورج وایتمن (George Whitman) در سال 1951 در پاریس و در خیابان "بانک چپ" یک کتابفروشی باز کرد. او در زمان جنگ جهانی دوم به منظور مطالعه بر روی G.I. Bill به سوربن (Sorbonne) رفت و تا پایان عمرش آنجا ماند.
آن کارمند آمریکایی یک صومعه که قدمتش به قرن شانزدهم میلادی می‌رسید را برای کسب و کار جدید خود انتخاب کرد. این صومعه فقط چند دقیقه با کلیسای جامع و معروف نوتردام (Notre Dame) که در داستان‌ها، گوژپشت (Hunchback) از آن آویزان می‌شد، فاصله داشت و در کنار رودخانه‌ی سین (Seine) است. کتاب فروشی شکسپیر و دوستان بی‌تردید یکی از معروفترین کتابفروشیها در سطح جهان محسوب می‌شود و به سرعت مشهور شد چراکه دوستداران ادبیات همیشه با دیدنش به وجد می‌آمدند و هنوز هم شیفته‌ی آن می‌شوند.
جالب است بدانید که کتاب فروشی شکسپیر و دوستان دومین کتاب فروشی با این نام در پاریس است. این مکان نام خود را از یک فروشگاه قدیمی‌تر که در سال 1919 توسط خانم سیلویا بیچ (Sylvia Beach) تاسیس شده بود، گرفت. خانم سیلویا هم یک مهاجر آمریکایی بود که در پاریس زندگی می‌کرد. این فروشگاه در خیابان دوازدهم واقع شده بود و در سالهای پیش از جنگ جهانی دوم، یک پناهگاه ادبی محسوب می‌شد. کتابخانه‌ی شکسپیر توسط آلمانیهای نازی در سال 1941 بسته شد و سیلویا به زندان افتاد. گفته می‌شود ارنست همینگوی (Ernest Hemingway) پس از آزادی شخصا به پاریس و کتابفروشی شکسپیر رفت و اعلام کرد که این مکان دوباره بازگشایی شده است. اگر خاطرتان نیست باید بگوییم که ارنست همینگوی یکی از نوابغ ادبیات محسوب می‌شود که توانست نوبل ادبیات را نیز از آنِ خود کند. پس از این اتفاق، متاسفانه بازهم فعالیت فروشگاه از سر گرفته نشد.
در اواخر دهه‌ی 1950 سیلویا بیچ نام رسمی فروشگاه خود را به جورج وایتمن تغییر داد اما پس از مرگ وی، جورج نام کتابفروشی را به شکسپیر و دوستان تغییر داد. او در اصل فروشگاه خود را لو میسترال (Le Mistral) نام گزاری کرده بود.
کتابفروشی شکسپیر و دوستان سالهای زیادی خانه‌ی نویسندگان و هنرمندان مشهور محسوب می‌شد. می‌توان گفت که در سالهای ابتدایی تاسیس این کتابفروشی، اینجا مکانی برای آرامش نویسندگان بود به همین خاطر به اینجا لقب "نسل گم شده" را داده بودند. افراد بسیاری مثل اسکات فیتزجرالد (F. Scott Fitzgerald) و ارنست همینگوی در این کتابفروشی با یکدیگر آشنا شدند. ناگفته نماند که کتابفروشی شکسپیر و دوستان در دوره‌ی جورج وایتمن، نسل جدید نویسندگانی همچون الن گیسنبرگ (Allen Ginsberg)، هنری میلر (Henry Miller)، آنان نین (Anaïs Nin) و ری بردبوری (Ray Bradbury) را پذیرا بود. گفته شده که ویلیام بروگز (William S. Burroughs) مجموعه‌ی کتابهای طب وایتمن را در همین کتابفروشی خوانده و در اثر بعدی خود از آن تاثیر گرفته است.
حضور نویسندگان و هنرمندان در کتابفروشی شکسپیر تنها به گذشته مربوط نمی‌شود، بلکه اگر امروزه نیز به این مکان مراجعه کنید، می‌توانید افرادی چون زادی اسمیت (Zadie Smith) یا مارتین ایمیس (Martin Amis) و فیلیپ پولمن (Philip Pullman) را در کتابفروشی شکسپیر ببینید.
جورج وایتمن علاقه‌ی زیادی داشت که در این کتابفروشی لم داده یا دراز بکشد، به همین خاطر بسیاری از نویسندگان نیز به این کار علاقه‌مند شدند و حالا این مکان به جایی برای استراحت و خواندن کتاب و یا گوش سپردن به داستان‌های دیگران تبدیل شده است.
