دروغگویی فرزندان از آن دسته مشکلاتی است که بسیاری از والدین با آن، حداقل در مقطعی از سن فرزند خود، روبرو می شوند. برخی از همین والدین نسبت به این مشکل بسیار حساس هستند.
برخی از پدر و مادرها این رفتار را طبیعی می دانند. تا حدودی این برداشت درست است اما باید بگویم اگرچه رفتاری در یک مقطع سنی طبیعی و بهنجار به نظر می رسد، در مقطع دیگر طبیعی و بهنجار نخواهد بود؛ برای مثال کودک دوساله درک صحیحی از اهمیت راستی و درستی ندارد اما همین کودک در سن 10 سالگی باید تفاوت بین راست و دروغ را درک کند.
همچنین برای کودک پنج ساله طبیعی است در افکار رویایی و تخیلی غوطه ور شود و داستان های بلند و طولانی تعریف کند. در واقع این کودک قصد فریب دادن کسی را ندارد. باید توجه داشت دروغگویی کودک بدون دلیل نیست و ریشه آن را باید عمدتا در خانه و بعد در مدرسه جستجو کرد. با این حال، این کودک بی پناه است که در نقش معلول، تنبیه های مختلف را دریافت می کند. باید علت را یافت و به رفع آن پرداخت. قبل از آن باید با انواع نشانه های دروغ در کودکان آشنا شویم.
انواع دروغ های کودکان
روانشناسان دروغ های کودکان را به هفت دسته زیر تقسیم می کنند:
1- دروغ بازی
که با آن کودک حوادث تخیلی را به دیگران می باوراند؛ مثلا کودک چهارساله ای تحت تاثیر فیلم دیشب، شروع به تعریف یک داستان دروغی می کند.
2- دروغ مبهم
این نوع دروغ از ناتوانی کودک در گزارش دقیق جزییات یا مطالعه کردن یک مسئله بنا به پیشنهاد و تشویق فرد دیگر ناشی می شود؛ مثلا یک کودک چهارساله از اتفاقی که دیشب در اتاقش افتاد و باعث ترسش شد، صحبت می کند اما برخی از گزارشاتش با دروغ همراه است.
3- دروغ پوچ
در این حالت کودک دروغ را برای جلب توجه دیگران به کار می برد؛ مثلا وقتی کودک هشت ساله متوجه بازی مادرش و برادرش می شود، شروع به تعریف کردن یک حادثه دروغی از آن روز مدرسه اش می کند.
4- دروغ انتقام جویانه
این نوع دروغ از نفرت کودک ناشی می شود؛ مثلا کودکی برای انتقام از مادرش، وقتی پدر به منزل برمی گردد، ماجرایی را همراه با دروغ بر علیه مادر، به پدر می گوید.
5- دروغ محدود
کودک در نتیجه ترس از محدود شدن شدید، انضباط سختگیرانه یا تنبیه بدنی، دروغ می گوید؛ مثلا کودک پنج ساله از ترس تنبیه بدنی مادر، شکستن ظرف را به گردن خواهرش می اندازد.
6- دروغ خودخواهانه
دروغی حساب شده است که برای گول زدن دیگران استفاده می شود تا کودک آنچه را می خواهد به دست آورد؛ مثلا کودک نه ساله ای در بازار به مادرش می گوید دوستش برای کادو تولد یک ماشین بزرگ گرفته و او و ناراحت شده! از این طریق سعی در ترغیب مادر برای خرید آن ماشین می کند.
7- دروغ عرضی یا وفادارانه
به منظور حفظ و مراقبت از یک دوست دروغ می گوید؛ مثلا شکسته شدن ظرف به وسیله خواهرش را به گردن می گیرد.
علل پیدایش دروغ گویی در کودکان
* در کودکان کم سن و سال علت دروغگویی جنبه خیالبافی و رویااندیشی آنان دارد و بهتر است زیاد جدی گرفته نشود.
* آموزش های نادرست خانواده و تقلید از اطرافیان و در واقع الگوگیری از والدین.
* مورد بی مهری قرار گرفتن و در نتیجه برای جلب توجه دیگران (کمبود عاطفه)
* برای اجتناب از ناراحتی و مدرسه و تعقیب
* هنگامی که کودک در محیط ناآرامی قرار گیرد.
* وقتی مورد سرزنش یا تحقیر قرار گیرند.
* وقتی اعتماد خودشان را به اطرافیان از دست می دهند.
برخی از پدر و مادرها این رفتار را طبیعی می دانند. تا حدودی این برداشت درست است اما باید بگویم اگرچه رفتاری در یک مقطع سنی طبیعی و بهنجار به نظر می رسد، در مقطع دیگر طبیعی و بهنجار نخواهد بود؛ برای مثال کودک دوساله درک صحیحی از اهمیت راستی و درستی ندارد اما همین کودک در سن 10 سالگی باید تفاوت بین راست و دروغ را درک کند.
همچنین برای کودک پنج ساله طبیعی است در افکار رویایی و تخیلی غوطه ور شود و داستان های بلند و طولانی تعریف کند. در واقع این کودک قصد فریب دادن کسی را ندارد. باید توجه داشت دروغگویی کودک بدون دلیل نیست و ریشه آن را باید عمدتا در خانه و بعد در مدرسه جستجو کرد. با این حال، این کودک بی پناه است که در نقش معلول، تنبیه های مختلف را دریافت می کند. باید علت را یافت و به رفع آن پرداخت. قبل از آن باید با انواع نشانه های دروغ در کودکان آشنا شویم.
انواع دروغ های کودکان
روانشناسان دروغ های کودکان را به هفت دسته زیر تقسیم می کنند:
1- دروغ بازی
که با آن کودک حوادث تخیلی را به دیگران می باوراند؛ مثلا کودک چهارساله ای تحت تاثیر فیلم دیشب، شروع به تعریف یک داستان دروغی می کند.
2- دروغ مبهم
این نوع دروغ از ناتوانی کودک در گزارش دقیق جزییات یا مطالعه کردن یک مسئله بنا به پیشنهاد و تشویق فرد دیگر ناشی می شود؛ مثلا یک کودک چهارساله از اتفاقی که دیشب در اتاقش افتاد و باعث ترسش شد، صحبت می کند اما برخی از گزارشاتش با دروغ همراه است.
3- دروغ پوچ
در این حالت کودک دروغ را برای جلب توجه دیگران به کار می برد؛ مثلا وقتی کودک هشت ساله متوجه بازی مادرش و برادرش می شود، شروع به تعریف کردن یک حادثه دروغی از آن روز مدرسه اش می کند.
4- دروغ انتقام جویانه
این نوع دروغ از نفرت کودک ناشی می شود؛ مثلا کودکی برای انتقام از مادرش، وقتی پدر به منزل برمی گردد، ماجرایی را همراه با دروغ بر علیه مادر، به پدر می گوید.
5- دروغ محدود
کودک در نتیجه ترس از محدود شدن شدید، انضباط سختگیرانه یا تنبیه بدنی، دروغ می گوید؛ مثلا کودک پنج ساله از ترس تنبیه بدنی مادر، شکستن ظرف را به گردن خواهرش می اندازد.
6- دروغ خودخواهانه
دروغی حساب شده است که برای گول زدن دیگران استفاده می شود تا کودک آنچه را می خواهد به دست آورد؛ مثلا کودک نه ساله ای در بازار به مادرش می گوید دوستش برای کادو تولد یک ماشین بزرگ گرفته و او و ناراحت شده! از این طریق سعی در ترغیب مادر برای خرید آن ماشین می کند.
7- دروغ عرضی یا وفادارانه
به منظور حفظ و مراقبت از یک دوست دروغ می گوید؛ مثلا شکسته شدن ظرف به وسیله خواهرش را به گردن می گیرد.
علل پیدایش دروغ گویی در کودکان
* در کودکان کم سن و سال علت دروغگویی جنبه خیالبافی و رویااندیشی آنان دارد و بهتر است زیاد جدی گرفته نشود.
* آموزش های نادرست خانواده و تقلید از اطرافیان و در واقع الگوگیری از والدین.
* مورد بی مهری قرار گرفتن و در نتیجه برای جلب توجه دیگران (کمبود عاطفه)
* برای اجتناب از ناراحتی و مدرسه و تعقیب
* هنگامی که کودک در محیط ناآرامی قرار گیرد.
* وقتی مورد سرزنش یا تحقیر قرار گیرند.
* وقتی اعتماد خودشان را به اطرافیان از دست می دهند.