گوستاو اول سوئد (۱۲ مه ۱۴۹۶ – ۲۹ سپتامبر ۱۵۶۰) شاه سوئد از ۱۵۲۳ تا زمان مرگش بود. او سوئد را در جنگ آزادی بخش علیه کریستیان دوم دانمارک رهبری کرد. گوستاو با ترغیب سوئدیها به شورش علیه سلطه دانمارک -به دنبال حمام خون استکهلم- رسیدن به قدرت را آغاز کرد و سرانجام در ۶ ژوئن ۱۵۲۳ از طرف مردم سوئد به عنوان شاه انتخاب گردید. یازده روز بعد، او و نیروهایش وارد استکهلم شدند. این واقعه به منزله پایان عمر اتحاد کالمار و استقلال کامل سوئد بود. از این زمان به بعد تا ۱۸۱۰ میلادی- که خاندان برنادوت به تاج و تخت سوئد رسیدند- خاندان واسا بر سوئد حکومت کردند.
حکومت ۳۷ ساله گوستاو تا آن زمان، طولانی ترین میان شاهان سوئد بود. در ضمن، او به سلطه کلیسای کاتولیک روم بر سوئد خاتمه داد و به لوتریانیسم گروید.
گوستاو اول را موسس سوئد مدرن می دانند و او را ملقب به پدر ملت نمودهاند. او دوست داشت که خودش را با موسی مقایسه کند؛ زیرا، او اعتقاد داشت که هردوی آنان مردم را از سلطه بیگانگان آزاد نمودند. او فردی به شدت عصبانی و البته علاقهمند به موسیقی بود. او یکی از قدیمی ترین ارکسترهای جهان را در سوئد ایجاد کرد.
حکومت ۳۷ ساله گوستاو تا آن زمان، طولانی ترین میان شاهان سوئد بود. در ضمن، او به سلطه کلیسای کاتولیک روم بر سوئد خاتمه داد و به لوتریانیسم گروید.
گوستاو اول را موسس سوئد مدرن می دانند و او را ملقب به پدر ملت نمودهاند. او دوست داشت که خودش را با موسی مقایسه کند؛ زیرا، او اعتقاد داشت که هردوی آنان مردم را از سلطه بیگانگان آزاد نمودند. او فردی به شدت عصبانی و البته علاقهمند به موسیقی بود. او یکی از قدیمی ترین ارکسترهای جهان را در سوئد ایجاد کرد.