Behtina
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2015/11/08
- ارسالی ها
- 22,523
- امتیاز واکنش
- 65,135
- امتیاز
- 1,290
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
داستاني درباره سه آدم كه به طرق مختلف با مرگ روبه‌رو مي‌شوند. جرج يك كارگر آمريكايي است كه ارتباط خاصي با دنياي مردگان دارد. ماري در آن‌سوي دنيا يك ژورناليست فرانسوي است كه به‌واسطه تجربه‌اي تا سرحد مرگ پيش مي‌رود و بعد از آن زندگي‌اش دستخوش تغيير مي‌شود. در لندن هم دانش‌آموزي در يك سانحه رانندگي برادر دوقلويش را از دست مي‌دهد. اين سه نفر در راه يافتن واقعيت با يكديگر برخورد مي‌كنند و زندگي‌شان دستخوش تحولي شگرف مي‌شود.
راجر ایبرت : يك فيلم تماشايي و فوق‌العاده براي آدم‌هاي خردمندي كه به‌طور طبيعي درباره اتفاقات و جريانات بعد از مرگ كنجكاوي مي‌كنند.کلینت ایستوود 80 ساله به طور قطع یکی از پرکارترین سینماگران است که جدای از بازیگری، در کارگردانی هم به یک اسطوره می‌مانددر دوره و زمانه‌ای که ژانر وسترن یکی از محبوبترین گونه های سینمایی برای تماشاگران و بینندگان سینما و تلویزیون بود، او را با چهره یک کابوی جوان که سیگاری را در گوشه لبش می‌جوید می‌شناختیم و اکنون این شانس را داریم که او را در شمایل یک کارگردان مسن ببینیم.او در سال‌های اولیه کارگردانی و تحت تاثیر سابقه طولانی بازیهای درخشان و متعددش در فیلمهای وسترن ، فیلمهایی با هنرپیشگی و کارگردانی خود نظیر جوزی ولز یاغی (1976) می ساخت که در آن سالها هرگز به پای وسترن سازهایی مانند سرجیو لئونه ، جان فورد و یا سام پکین پا نرسید و پس از ساخت چندین فیلم ناموفق و برخوردهای منفی منتقدان ، تقریبا متقاعد شد که دوران این ژانر به سر آمده .هر چند این مرد شکست ناپذیر با سخت کوشی و پس از طی مسیری طولانی ، بالاخره با فیلم نابخشوده که وسترنی واقع گرا با ساختاری فوق العاده قوی ، بازیهای درخشان و دیالوگهای گزیده و پرمعنا کولاک کرد و توانست اسکار 1992 را از آن خود کند و پس از ساخت فیلم تاثیرگذار عزیز میلیون دلاری در سال 2005 ، برای دومین بار موفق به دریافت اسکار بهترین کارگردانی و فیلم شد. کلینت ایستوود تا کنون توانسته 33 فیلم در مقام کارگردان ، 30 فیلم در سمت تهیه کننده ، 66 فیلم در مقام بازیگر در کارنامه سینمایی خود لحاظ کند .تازه ترین فیلم ایستوود درامی است فانتزی با موضوعی فراطبیعی به نام "زندگی پس از مرگ" که از 22 اکتبر ( 30 مهرماه ) در امریکا اکران شد و ثابت کرد که او پس از گذشت حدود 50 سال از حضورش در صنعت سینما ، هنوز هم غیر قابل پیش بینی است. تلخی بیش از حد ولی صادق فیلمهایش که مشخصه اصلی آثار اوست در این فیلم هم کاملا قابل احساس است.
راجر ایبرت منتقد شیکاگو سان تایمز نوشته : او فیلمی قابل باور را ماهرانه ساخته و با ظرافت و زیرکی بستر داستان را پی ریزی کرده . در حقیقت ایستوود این فیلم را برای انسانهای باهوش و پر احساسی ساخته که طبیعتا کنجکاوند در مورد زندگی پس از مرگ بدانند. فقط می گوید چیزی اتفاق می افتد در حالیکه داستان ایستوود دقیقاً به این مسئله نمی پردازد.
فیلم زندگی 3 نفر را به صورت موازی به تصویر می کشد که در انتها ، با حوادثی کاملا قابل توضیح و معقول در جایی که بهم نیاز دارند ، همدیگر را ملاقات می کنند. مت دیمن ( در نقش جرج ) مردی است امریکایی که توانایی ارتباط با مردگان را دارد ولی از آْنجا که این موهبت را برای خود نفرین می داند از آن گریزان است ; سیسیل دو فرانس ( در نقش ماری ) گزارشگر تلویزیون فرانسه که سرحد مرگ را تجربه کرده و فرانکی مک لارن ( در نقش مارکوس ) پسری که برادر دوقلویش را در حادثه ای از دست داده.ویژگی مشترک همه ی این کاراکترها درگیری ذهنی شان با موضوع مرگ است و متاسفانه هیچ راهی برای حل مشکلشان ندارند.جذابیت زندگی پس از مرگ در این است که هر کدام از شخصیتها داستانهای فرعی خود را نیز دارند. جرج بدلیل ارتباط با مردگان در زندگی خصوصی خود دچار مشکلاتی شده و دایماً تلاش می کند یک زندگی خوب و ساده تر برای خود بسازد ;ماری به مشکلات شخصی و خانوادگی دچار شده و مارکوس که بدلیل مرگ برادر به شدت افسرده است و می خواهد هر طور شده با برادرش ارتباط برقرار کند.در هر 3 داستان ، افراد در شرایط غیر قابل توضیح و دشوار عذاب می کشند و ایستوود بر این عذاب تاکید دارد ،هر چند که درباره آن قضاوتی عجولانه نمی کند.فیلمنامه "زندگی پس از مرگ" را پیتر مورگان نوشته که به گقته ایستوود به ماورالطبیعه اعتقادی ندارد. این نویسنده مستعد و خلاق اینبار بصورت غیر منتظره ای از نوشتن درباره زندگی سیاستمداران فاصله گرفته و به سمت متافیزیک روی آورده.کلینت ایستوود که ظاهرا هنوز به بازنشستگی فکر نمی کند ، در ادامه روند خلاقانه فیلمسازیش در حال ساخت فیلم دیگری به نام hoover است که در سال 2012 اکران خواهد شد . نگارش فیلمنامه آنرا داستین لنس بلک بر عهده دارد و فعلا نقش آفرینی لئوناردو دی کاپریو در آن قطعی شده است
حاشيه هاي فيلم:
• فيلم‌برداري در ماه دسامبر 2009 براي يك ماه متوقف شد چون مت ديمن بايد در فيلم «كميته بررسي» (2011) بازي مي‌كرد. • بخش اصلي فيلم‌برداري از ماه اكتبر 2009 تا فوريه 2010 به طول انجاميد و كار در لوكيشن‌هاي مختلفي در لندن، سن‌فرانسيسكو، پاريس و هاوايي دنبال شد.
نظر منتقدان :
نقدهاي مثبت و منفي مختلفي بر فيلم نوشته شده است. در سايت راتن توميتوز 59 درصد از نقدها مثبت بوده و در سايت متاكريتيك امتياز 56 درصد براي فيلم حاصل شده است. نظر برخي از منتقدان برجسته از اين قرار است:
• ميك لاسل/ سن‌فرانسيسكو كرانيكل: جالب‌ترين و ارزشمندترين عنصر فيلم نگاه ملكوتي و شكوهمند ايستوود و فهم همه جانبه و همدردانه او از دردورنج و رفعت‌وجلال زندگي زميني است.
• كنت توران/ لس‌آنجلس تايمز: به اين مي‌گويند فيلم‌سازي بي‌سروصدا ولي مقتدرانه و موثر؛ فيلم‌سازي كه باور دارد هيچ چيزي مهم‌تر از داستاني نيست كه بايد روايت شود.
• اي. او. اسكات/ نيويورك تايمز: يكي از دلايل موفقيت و تاثيرگذاري فيلم اين است كه مي‌تواند با قدرتش شكاكان و ترديدكنندگان را روح‌زده كند، زودباوران را گيج كند و هر كسي در اين ميان را مجذوب نمايد.
• كلاديا پوگ/ يواس‌اي تودي: فيلم به آرامي در مرگ، سوگ و ماتم‌زدگي كاوش مي‌كند و به‌گونه‌اي غيرمنتظره و عميق تماشاگرش را متاثر مي‌‌سازد.
• جي. هوبرمن/ ويليج ويس: «زندگي پس از مرگ» در كارنامه ايستوود وصله ناجوري است. ساختار داستاني فيلم واقعا نامعقول است.
جزئیات بیشتر:
۱- فيلم‌نامه پيتر مورگن ابتدا در ماه مارس 2008 توسط كمپاني دريم وركز خريداري شد. استيون اسپيلبرگ در مقام يكي از مجريان طرح پروژه از پايان فيلم‌نامه ابتدايي راضي نبود و آن را ضدتماشاگر مي‌دانست. از اينرو مورگن پايان تاثيرگذارتري نوشت ولي در نهايت همان پايان اصلي ضميمه فيلم‌نامه نهايي شد. حقوق فيلم‌نامه يك‌بار به كمپاني پارامونت پيكچرز واگذار شد ولي دوباره به دريم‌وركز برگشت و اين كمپاني با كلينت ايستوود وارد مذاكره شد تا كارگرداني فيلم را برعهده گيرد. ايستوود در ماه نوامبر 2008 قرارداد همكاري را امضا كرد. تا انتخاب مت ديمن در سال 2009، فيلم‌نامه زيرنظر بخش توليدي مال‌پاسو به مالكيت ايستوود مورد بازنويسي و پرداخت نهايي قرار گرفت. ايستوود مجذوب اين فيلم‌نامه شد چون شيفته كارگرداني يك تريلر ماوراء الطبيعي بود و شيوۀ پيتر مورگن در برگرداندن وقايع واقعي به داستان را مي‌پسنديد.
2- انگليس به‌خاطر مشوق‌هاي مالياتي (tax incentive: تخفيف‌هاي مالياتي به منظور دست‌يابي و ترويج هدف‌هاي موردنظر) به عنوان مركز توليد فيلم در نظر گرفته شد و انجمن فيلم انگليس مخارج توليد را تامين كرد. با اين حال فيلم‌برداري در لوكيشن‌هاي مختلفي از سه كشور انجام شد. جلساتي از فيلم‌برداري در هتل قديمي Belle Epoque انجام شد كه در دهكده‌اي نزديك منطقه كوهستاني شاموني (در شرق فرانسه) قرار دارد. ساختمان هتل براي فيلم‌برداري فصل‌هاي ميان سِسيل دي فرانس و مارته كلر بدل به يك مركز درماني سوئيسي شد. در طول فيلم‌برداري يك كمربند حفاظتي در اين منطقه ايجاد شد تا از ورود ساكنان محلي و عكاسان پاپاراتزي سر صحنه جلوگيري به عمل آيد. در اين ايام فقط شهردار شاموني براي ديدار كوتاهي با ايستوود وارد اين منطقه شد. بعد از آن گروه توليد فيلم براي چهار روز در پاريس به كارش ادامه داد.
3- در اولين هفته ماه نوامبر توليد به لندن منتقل شد و فيلم‌برداري به مدت سه هفته در لوكيشن‌هايي مانند برموندزي و وال‌وورث انجام شد. بعد از فيلم‌برداري اين بخش‌هاي فيلم بود كه پروژه به‌طور موقت تعطيل شد تا مت ديمن در فيلم ديگري بازي كند. 12 ژانويه 2010 فيلم‌برداري از سر گرفته شد و ايستوود طي سه روز فصل‌هاي دي فرانس در جزيره ماوي (دومين جزيره بزرگ هاوايي) را فيلم‌برداري كرد. در 13 ژانويه صحنه‌هاي مربوط به فرانت استريت شهر لاهينا گرفته شد كه صدها نفر روي آن كار كردند. اين خيابان از بعدازظهر روز قبل بسته شد و عبور و مرور وسايل نقليه در آن ممنوع شد.
4- بقيه مراحل توليد در منطقه خليج سن‌فرانسيسكو پيگيري شد. در 19 ژانويه فصل‌هاي مربوط به تير خوردن مت ديمن در تصفيه‌خانه كارخانه‌اي در كراكت كاليفرنيا فيلم‌برداري شد. فيلم‌برداري در اين لوكيشن تا پايان كار اعلام نشد چون ترس آن مي‌رفت كه جمعيت زيادي براي تماشا جمع شوند. در 29 ژانويه گروه توليد دوباره روانه لندن شد تا آخرين صحنه‌هاي مت ديمن گرفته شود. در سوم فوريه هم صحنه‌هاي موزه چارلز ديكنز گرفته شد.
5- جلوه‌هاي ويژه بصري فيلم توسط كمپاني اسكن‌لاين وي‌اف‌ايكس انجام شد. در مجموع 169 جلوه ويژه طراحي و ساخته شد كه فصل كليدي و مهم آن خلق سونامي بود. اين نماهاي «پرآب» كاملا با جلوه‌هاي رايانه‌اي توليد شدند. يكي ديگر از جلوه‌هاي مهم فيلم «جلوه آخرتي» نام دارد كه زندگي پس از مرگ را در لحظات كوتاهي مقابل ديدگان تماشاگران قرار مي‌دهد. [/BCOLOR]
Hereafter زندگی پس از مرگ
[/BCOLOR][BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
راجر ایبرت : يك فيلم تماشايي و فوق‌العاده براي آدم‌هاي خردمندي كه به‌طور طبيعي درباره اتفاقات و جريانات بعد از مرگ كنجكاوي مي‌كنند.کلینت ایستوود 80 ساله به طور قطع یکی از پرکارترین سینماگران است که جدای از بازیگری، در کارگردانی هم به یک اسطوره می‌مانددر دوره و زمانه‌ای که ژانر وسترن یکی از محبوبترین گونه های سینمایی برای تماشاگران و بینندگان سینما و تلویزیون بود، او را با چهره یک کابوی جوان که سیگاری را در گوشه لبش می‌جوید می‌شناختیم و اکنون این شانس را داریم که او را در شمایل یک کارگردان مسن ببینیم.او در سال‌های اولیه کارگردانی و تحت تاثیر سابقه طولانی بازیهای درخشان و متعددش در فیلمهای وسترن ، فیلمهایی با هنرپیشگی و کارگردانی خود نظیر جوزی ولز یاغی (1976) می ساخت که در آن سالها هرگز به پای وسترن سازهایی مانند سرجیو لئونه ، جان فورد و یا سام پکین پا نرسید و پس از ساخت چندین فیلم ناموفق و برخوردهای منفی منتقدان ، تقریبا متقاعد شد که دوران این ژانر به سر آمده .هر چند این مرد شکست ناپذیر با سخت کوشی و پس از طی مسیری طولانی ، بالاخره با فیلم نابخشوده که وسترنی واقع گرا با ساختاری فوق العاده قوی ، بازیهای درخشان و دیالوگهای گزیده و پرمعنا کولاک کرد و توانست اسکار 1992 را از آن خود کند و پس از ساخت فیلم تاثیرگذار عزیز میلیون دلاری در سال 2005 ، برای دومین بار موفق به دریافت اسکار بهترین کارگردانی و فیلم شد. کلینت ایستوود تا کنون توانسته 33 فیلم در مقام کارگردان ، 30 فیلم در سمت تهیه کننده ، 66 فیلم در مقام بازیگر در کارنامه سینمایی خود لحاظ کند .تازه ترین فیلم ایستوود درامی است فانتزی با موضوعی فراطبیعی به نام "زندگی پس از مرگ" که از 22 اکتبر ( 30 مهرماه ) در امریکا اکران شد و ثابت کرد که او پس از گذشت حدود 50 سال از حضورش در صنعت سینما ، هنوز هم غیر قابل پیش بینی است. تلخی بیش از حد ولی صادق فیلمهایش که مشخصه اصلی آثار اوست در این فیلم هم کاملا قابل احساس است.
راجر ایبرت منتقد شیکاگو سان تایمز نوشته : او فیلمی قابل باور را ماهرانه ساخته و با ظرافت و زیرکی بستر داستان را پی ریزی کرده . در حقیقت ایستوود این فیلم را برای انسانهای باهوش و پر احساسی ساخته که طبیعتا کنجکاوند در مورد زندگی پس از مرگ بدانند. فقط می گوید چیزی اتفاق می افتد در حالیکه داستان ایستوود دقیقاً به این مسئله نمی پردازد.
فیلم زندگی 3 نفر را به صورت موازی به تصویر می کشد که در انتها ، با حوادثی کاملا قابل توضیح و معقول در جایی که بهم نیاز دارند ، همدیگر را ملاقات می کنند. مت دیمن ( در نقش جرج ) مردی است امریکایی که توانایی ارتباط با مردگان را دارد ولی از آْنجا که این موهبت را برای خود نفرین می داند از آن گریزان است ; سیسیل دو فرانس ( در نقش ماری ) گزارشگر تلویزیون فرانسه که سرحد مرگ را تجربه کرده و فرانکی مک لارن ( در نقش مارکوس ) پسری که برادر دوقلویش را در حادثه ای از دست داده.ویژگی مشترک همه ی این کاراکترها درگیری ذهنی شان با موضوع مرگ است و متاسفانه هیچ راهی برای حل مشکلشان ندارند.جذابیت زندگی پس از مرگ در این است که هر کدام از شخصیتها داستانهای فرعی خود را نیز دارند. جرج بدلیل ارتباط با مردگان در زندگی خصوصی خود دچار مشکلاتی شده و دایماً تلاش می کند یک زندگی خوب و ساده تر برای خود بسازد ;ماری به مشکلات شخصی و خانوادگی دچار شده و مارکوس که بدلیل مرگ برادر به شدت افسرده است و می خواهد هر طور شده با برادرش ارتباط برقرار کند.در هر 3 داستان ، افراد در شرایط غیر قابل توضیح و دشوار عذاب می کشند و ایستوود بر این عذاب تاکید دارد ،هر چند که درباره آن قضاوتی عجولانه نمی کند.فیلمنامه "زندگی پس از مرگ" را پیتر مورگان نوشته که به گقته ایستوود به ماورالطبیعه اعتقادی ندارد. این نویسنده مستعد و خلاق اینبار بصورت غیر منتظره ای از نوشتن درباره زندگی سیاستمداران فاصله گرفته و به سمت متافیزیک روی آورده.کلینت ایستوود که ظاهرا هنوز به بازنشستگی فکر نمی کند ، در ادامه روند خلاقانه فیلمسازیش در حال ساخت فیلم دیگری به نام hoover است که در سال 2012 اکران خواهد شد . نگارش فیلمنامه آنرا داستین لنس بلک بر عهده دارد و فعلا نقش آفرینی لئوناردو دی کاپریو در آن قطعی شده است
حاشيه هاي فيلم:
• فيلم‌برداري در ماه دسامبر 2009 براي يك ماه متوقف شد چون مت ديمن بايد در فيلم «كميته بررسي» (2011) بازي مي‌كرد. • بخش اصلي فيلم‌برداري از ماه اكتبر 2009 تا فوريه 2010 به طول انجاميد و كار در لوكيشن‌هاي مختلفي در لندن، سن‌فرانسيسكو، پاريس و هاوايي دنبال شد.
نظر منتقدان :
نقدهاي مثبت و منفي مختلفي بر فيلم نوشته شده است. در سايت راتن توميتوز 59 درصد از نقدها مثبت بوده و در سايت متاكريتيك امتياز 56 درصد براي فيلم حاصل شده است. نظر برخي از منتقدان برجسته از اين قرار است:
• ميك لاسل/ سن‌فرانسيسكو كرانيكل: جالب‌ترين و ارزشمندترين عنصر فيلم نگاه ملكوتي و شكوهمند ايستوود و فهم همه جانبه و همدردانه او از دردورنج و رفعت‌وجلال زندگي زميني است.
• كنت توران/ لس‌آنجلس تايمز: به اين مي‌گويند فيلم‌سازي بي‌سروصدا ولي مقتدرانه و موثر؛ فيلم‌سازي كه باور دارد هيچ چيزي مهم‌تر از داستاني نيست كه بايد روايت شود.
• اي. او. اسكات/ نيويورك تايمز: يكي از دلايل موفقيت و تاثيرگذاري فيلم اين است كه مي‌تواند با قدرتش شكاكان و ترديدكنندگان را روح‌زده كند، زودباوران را گيج كند و هر كسي در اين ميان را مجذوب نمايد.
• كلاديا پوگ/ يواس‌اي تودي: فيلم به آرامي در مرگ، سوگ و ماتم‌زدگي كاوش مي‌كند و به‌گونه‌اي غيرمنتظره و عميق تماشاگرش را متاثر مي‌‌سازد.
• جي. هوبرمن/ ويليج ويس: «زندگي پس از مرگ» در كارنامه ايستوود وصله ناجوري است. ساختار داستاني فيلم واقعا نامعقول است.
جزئیات بیشتر:
۱- فيلم‌نامه پيتر مورگن ابتدا در ماه مارس 2008 توسط كمپاني دريم وركز خريداري شد. استيون اسپيلبرگ در مقام يكي از مجريان طرح پروژه از پايان فيلم‌نامه ابتدايي راضي نبود و آن را ضدتماشاگر مي‌دانست. از اينرو مورگن پايان تاثيرگذارتري نوشت ولي در نهايت همان پايان اصلي ضميمه فيلم‌نامه نهايي شد. حقوق فيلم‌نامه يك‌بار به كمپاني پارامونت پيكچرز واگذار شد ولي دوباره به دريم‌وركز برگشت و اين كمپاني با كلينت ايستوود وارد مذاكره شد تا كارگرداني فيلم را برعهده گيرد. ايستوود در ماه نوامبر 2008 قرارداد همكاري را امضا كرد. تا انتخاب مت ديمن در سال 2009، فيلم‌نامه زيرنظر بخش توليدي مال‌پاسو به مالكيت ايستوود مورد بازنويسي و پرداخت نهايي قرار گرفت. ايستوود مجذوب اين فيلم‌نامه شد چون شيفته كارگرداني يك تريلر ماوراء الطبيعي بود و شيوۀ پيتر مورگن در برگرداندن وقايع واقعي به داستان را مي‌پسنديد.
2- انگليس به‌خاطر مشوق‌هاي مالياتي (tax incentive: تخفيف‌هاي مالياتي به منظور دست‌يابي و ترويج هدف‌هاي موردنظر) به عنوان مركز توليد فيلم در نظر گرفته شد و انجمن فيلم انگليس مخارج توليد را تامين كرد. با اين حال فيلم‌برداري در لوكيشن‌هاي مختلفي از سه كشور انجام شد. جلساتي از فيلم‌برداري در هتل قديمي Belle Epoque انجام شد كه در دهكده‌اي نزديك منطقه كوهستاني شاموني (در شرق فرانسه) قرار دارد. ساختمان هتل براي فيلم‌برداري فصل‌هاي ميان سِسيل دي فرانس و مارته كلر بدل به يك مركز درماني سوئيسي شد. در طول فيلم‌برداري يك كمربند حفاظتي در اين منطقه ايجاد شد تا از ورود ساكنان محلي و عكاسان پاپاراتزي سر صحنه جلوگيري به عمل آيد. در اين ايام فقط شهردار شاموني براي ديدار كوتاهي با ايستوود وارد اين منطقه شد. بعد از آن گروه توليد فيلم براي چهار روز در پاريس به كارش ادامه داد.
3- در اولين هفته ماه نوامبر توليد به لندن منتقل شد و فيلم‌برداري به مدت سه هفته در لوكيشن‌هايي مانند برموندزي و وال‌وورث انجام شد. بعد از فيلم‌برداري اين بخش‌هاي فيلم بود كه پروژه به‌طور موقت تعطيل شد تا مت ديمن در فيلم ديگري بازي كند. 12 ژانويه 2010 فيلم‌برداري از سر گرفته شد و ايستوود طي سه روز فصل‌هاي دي فرانس در جزيره ماوي (دومين جزيره بزرگ هاوايي) را فيلم‌برداري كرد. در 13 ژانويه صحنه‌هاي مربوط به فرانت استريت شهر لاهينا گرفته شد كه صدها نفر روي آن كار كردند. اين خيابان از بعدازظهر روز قبل بسته شد و عبور و مرور وسايل نقليه در آن ممنوع شد.
4- بقيه مراحل توليد در منطقه خليج سن‌فرانسيسكو پيگيري شد. در 19 ژانويه فصل‌هاي مربوط به تير خوردن مت ديمن در تصفيه‌خانه كارخانه‌اي در كراكت كاليفرنيا فيلم‌برداري شد. فيلم‌برداري در اين لوكيشن تا پايان كار اعلام نشد چون ترس آن مي‌رفت كه جمعيت زيادي براي تماشا جمع شوند. در 29 ژانويه گروه توليد دوباره روانه لندن شد تا آخرين صحنه‌هاي مت ديمن گرفته شود. در سوم فوريه هم صحنه‌هاي موزه چارلز ديكنز گرفته شد.
5- جلوه‌هاي ويژه بصري فيلم توسط كمپاني اسكن‌لاين وي‌اف‌ايكس انجام شد. در مجموع 169 جلوه ويژه طراحي و ساخته شد كه فصل كليدي و مهم آن خلق سونامي بود. اين نماهاي «پرآب» كاملا با جلوه‌هاي رايانه‌اي توليد شدند. يكي ديگر از جلوه‌هاي مهم فيلم «جلوه آخرتي» نام دارد كه زندگي پس از مرگ را در لحظات كوتاهي مقابل ديدگان تماشاگران قرار مي‌دهد.
