متفرقه ς੭ دانستنی‌های کودکان و نوزادان ς੭

کوکیッ

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2017/04/04
ارسالی ها
20,571
امتیاز واکنش
157,353
امتیاز
1,454
محل سکونت
میآن گیسـوآن شالیــزآر🌾
کودکی که آب بینی اش را بخورد ضد ضربه می شود
تحقیق علمی ویژه ای ثابت کرده است که کودکانی که آب دماغشان را می خورند احتمالاً در مقایسه با همتایان خود، مصونیت بیشتری در مقابل بیماری ها دارند و زندگی سالم تر و شادتری خواهند داشت.
این تحقیق عجیب و غریب که توسط دکتر فریدریش بیسچینگر، استاد دانشگاه و متخصص ریه از کشور اتریش، انجام شده است، در مورد آب بینی و مصونیت و ایمنی حاصل از آن است. به گفته او، خلط بینی که اغلب آب دماغ نامیده می شود، باکتری هایی دارد که وقتی خورده می شود به دستگاه ایمنی طبیعی بدن فرد کمک می کند و آن را تقویت می کند.
او در این مورد می گوید: «از دید پزشکی این موضوع درست است و کاری طبیعی است. در مورد دستگاه ایمنی هم باید گفت که بینی مانند فیلتری است که باکتری های زیادی در آن جمع می شود و وقتی این مخلوط به روده ها می رسد، درست مثل دارو عمل می کند.»
در واقع نوعی واکسن خوراکی است. البته روش ایمن تری از واکسن های تأیید شده است زیرا دوز کمی از باکتری هایی را وارد می کند که قبلاً در خلط دفاعی وجود داشته اند.
در مورد جنبه خوشبختی و شادی فرد هم دکتر بیسچینگر معتقد است که کودکان بطور طبیعی دست در بینی شان می کنند و از این کار خیلی خوشحالند. ولی وقتی والدین و دیگر افراد جامعه آنها را سرزنش می کنند، آنها خجالتی می شوند و از دست کردن در بینی شان شرمنده می شوند. این باعث می شود که بعداً در زندگی خوشحال و شاد نباشند.
او حتی جلوتر می رود و توصیه می کند که بچه ها آب بینی شان را بخورند. این واکنشی کاملاً طبیعی است و از لحاظ پزشکی هم ایده خوبی است.
البته افراد بسیاری هم با ادعاهای دکتر بیسچینگر مخالفت کرده اند و در مورد خطرات احتمالی خوردن آب بینی هشدار داده اند که خطرناک ترین آسیب را کنده شدن پوست داخلی بینی و خونریزی و گردش لخته خون به سمت مغز دانسته اند.
 
  • پیشنهادات
  • کوکیッ

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/04/04
    ارسالی ها
    20,571
    امتیاز واکنش
    157,353
    امتیاز
    1,454
    محل سکونت
    میآن گیسـوآن شالیــزآر🌾
    چگونه حواس پنجگانه‌ کودک را تقویت کنیم؟
    برای تقویت حواس کودک وسایل و بازی‌های گوناگونی وجود دارد اما هیچ کدام به اندازه آنچه در طبیعت یافت می‌شود، نمی‌تواند آموزنده و جالب توجه باشد. مثلا شما می‌توانید با رنگ سیب باعث افزایش حس بینایی، با بوی سیب موجب بالا رفتن حس بویایی و با خوردن سیب باعث پرورش حس چشایی او شوید. با هم برخی راه‌های افزایش حواس پنجگانه را مرور می‌کنیم.

    یک روز خوشمزه را شروع کنید
    غذا می‌تواند هر ۵ حس کودک شما را فعال کند. یک روز در ماه را به تهیه یک غذای جدید اختصاص دهید و اجازه دهید فرزندتان با همه حواس پنجگانه‌ خود آن غذا را توضیح بدهد. از او درباره چیزهای بد و خوبی که درباره غذا به نظرش می‌رسد، اعم از صدا، بو، مزه و حس بیشتر سوال کنید.

    بیرون از خانه دنبالش بگردید
    به همراه فرزندتان فعالیت‌هایی انجام دهید که حس او را نسبت به بافت‌ها، ‌بوها،‌ صداها،‌ مزه‌ها و دیدنی‌ها تقویت کند. هر جایی برای این کار مناسب است اما بیرون از خانه و طبیعت بهترین انتخاب است. می‌توانید برای این منظور گالری‌های هنری، اجراهای موسیقی و تئاتر و غذاهای متفاوت رستوران‌ها را در نظر بگیرید. آنها مجبور نیستند از همه چیز خوش‌شان بیاید اما نمایش این موارد آنها را حساس و حواس‌شان را تقویت می‌کند.

    نمایشگاه برگزار کنید
    اجازه دهید کودک‌تان یک نمایشگاه کوچک برگزار کند. او می‌تواند بافت انواع سنگ‌هایی را که جمع کرده، رنگ‌ لباس‌ها، انواع ادویه‌ها و عطرشان و اسامی انواع گوناگون غذاها با طعم‌های مختلف را برای شما به نمایش بگذارد و درباره‌ آنها توضیح دهد.

    بازی حواس پنجگانه راه بیندازید
    یک کیسه پر از چیزهای جالب و هیجان‌انگیز تهیه کنید؛ چیزهای نرم، سفت، زبر و پیچ‌و تاب‌دار. بعد از فرزندتان بخواهید چشم‌هایش را ببندد و براساس همین حواس تشخیص دهد چه چیزی را برداشته است. بازی‌های دیگری که می‌توانید انجام دهید به صورت مجزا و برای تقویت هر حس است مثلا برای تقویت شنوایی از کودک‌تان بخواهید صداهای حیوانات و پرندگان مختلفی را که می‌شناسد ، تقلید کند.

    یک شعر براساس حواس بنویسید
    این کار را هرجا و هر موقع که بخواهید می‌توانید انجام دهید، در تعطیلات یا در ماشین. این کار بسیار ساده است: یک موضوع را انتخاب کنید و شعر را طوری تنظیم کنید که در هر خط یکی از حواس گنجانده شود. فرزندتان را تشویق کنید تا از یک کلمه توصیفی استفاده کند. اگر دیدید قافیه ندارد می‌توانید از گنجاندن اسم حس مورد نظر صرفنظر کنید.

    برای مثال:
    من گل‌ها را می‌بینم/ حس بینایی دارم
    من گل‌ها را می‌بویم/ حس بویایی دارم
    می‌شنوم صدا را/حس شنوایی دارم
    میچشم مزه‌ها را/ حس چشایی دارم
    با دست می‌کنم لمس/ نرمی، گرمی، سرما را
    حس لامسه دارم/ شکر می‌کنم خدا را
     

    کوکیッ

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/04/04
    ارسالی ها
    20,571
    امتیاز واکنش
    157,353
    امتیاز
    1,454
    محل سکونت
    میآن گیسـوآن شالیــزآر🌾
    تست کلامی برای پیشگویی اوتیسم
    محققان به تازگی به روشی برای پیشگویی بیماری اوتیسم در کودکان دست یافته اند. می پرسید چه روشی؟ آنها با یک تست کلامی در ۲ سالگی و بررسی پاسخ های ناحیه مخصوصی در لوب گیجگاهی مغز چپ کودک در این سن می توانند حدس بزنند که آیا در ۶ سالگی او توانایی های یک کودک عادی در مهارت های کلامی، اجتماعی و شناختی را دارد و یا اینکه ممکن است مبتلا به بیماری اوتیسم بشود.
    همانطور که می دانید اوتیسم یک بیماری عصبی –تکاملی است که با اختلال در مهارتهای ارتباطی و پاسخ به تعاملات جمعی همراه است و اغلب این کودکان رفتارهای تکراری دارند. آمار مرکز کنترل و پیشگیری ازبیماریها نشان داده از هر ۸۸ کودک آمریکایی یک نفربه درجاتی از این بیماری مبتلا ست. متخصصان می گویند در بعضی از این کودکان مهارتها به سرعت پیشرفت می کند اما در بعضی از آنها این پیشرفت کند است. به طوری که اغلب آنها زبان مادری خود را یاد می گیرند اما ۲۰ تا ۳۰ درصدشان کم حرف یا بدون کلام می مانند. تحقیقات تازه محققان نشان داده که استفاده از روشهای متفاوت مثل آی- پد و یا دستگاه های زبان آموزی می تواند به این کودکان کمک کند تا با سرعت بیشتری زبان یاد بگیرند.
    جالب است بدانید الین تحقیقات نشان داده پاسخ مغزی در کودکانی که مشکل ارتباطی شدید داشتند در سمت راست مغز بیشتر بود و این چیزی است که در حالت طبیعی در هیچ سنی مشاهده نمی شود. اما آنهایی که سمت چپ مغزشان به تحریکات جواب هر چند متفاوت داشت در سنین بالاتر مثلا ۶ سالگی بهتر به مداخلات پاسخ داده و می توانستند در مهارت های کلامی پیشرفت کنند. این محققان می گویند با این روش می توان از سن کم تشخیص داد که چه کودکانی نیاز به کمک دارند و درمان در آنها بهتر اثر دارد.

    دکترمهشید چایچی
     

    کوکیッ

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/04/04
    ارسالی ها
    20,571
    امتیاز واکنش
    157,353
    امتیاز
    1,454
    محل سکونت
    میآن گیسـوآن شالیــزآر🌾
    بیماری تابستانی کودکان
    سردرد، حالت تهوع شدید، گیجی و منگی از جمله علایم بارز بیماری‌های ناشی از عفونت آنتروویروس است که در صورت بروز باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کرد.
    محمدرضا بلورساز فوق تخصص عفونی در گفت‌وگو با فارس، در ادامه صحبت های خود اظهار کرد: عفونت آنتروویروس، دستگاه گوارش کودک را درگیر می‌کند و در کودک حالت تهوع، استفراغ ، دل‌درد و گاهی اسهال توأم با تب‌های بسیار ایجاد می کند.
    وی این بیماری را بیماری شایع فصل تابستان دانست و افزود: حتی بر اثر این بیماری ممکن است در سطح بدن کودک، دانه‌هایی شبیه به سرخک یا مخملک یا سرخچه دیده شود که باعث می شود این بیماری با دیگر بیماری‌ها اشتباه گرفته ‌شود.
    استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بیان کرد: این بیماری گاهی همراه با علایمی شبیه به مننژیت است.دبیر انجمن پزشکان کودکان ایران ادامه داد: سردرد، حالت تهوع شدید، گیجی و منگی از جمله علایم بارز این بیماری است که در صورت بروز باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کرد.
     

    کوکیッ

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/04/04
    ارسالی ها
    20,571
    امتیاز واکنش
    157,353
    امتیاز
    1,454
    محل سکونت
    میآن گیسـوآن شالیــزآر🌾
    کودک حسود را این گونه تربیت کنید!
    پدر و مادرهای بسیاری هستند که کودکان حسود دارند و اگر این نوشتار را بخوانند چند راهکار ساده برای حل این مشکل یاد می‌گیرند.
    یک آمار جالب توجه جهانی می‌گوید که تمامی‌کودکان درصدی از حسادت را نسبت به خواهر، برادر یا کودکان دیگر تجربه می‌کنند. در عین حال روانپزشکان معتقدند والدین باید حسادت کودک را به عنوان احساس طبیعی کنترل کنند زیرا اگر کودک خودش را با کوچولوهای اطراف خود مقایسه کند به مشکلاتی دچار خواهد شد. کنترل حسادت کودک به او احساس بهتری خواهد داد و می‌تواند روابط اجتماعی بهتری هنگام برخورد با دیگر کودکان داشته باشد.
    از سوی دیگر کنترل نشدن چنین احساساتی باعث سرخوردگی و ناراحتی او می‌شود و روابط کودک با همسالانش را از حالت عادی خارج می‌کند. اگر دوست دارید به عنوان پدر یا مادر بتوانید حسادت کودک را راحت‌تر کنترل کنید و احتمال آسیب رساندن به خودش و دیگران را کاهش دهید از روش‌های زیر بهره بگیرید.

    به احساس کودک توجه ‌کنید
    وقتی کودک می‌بیند که احساسات او را نمی‌شناسید و درخواست او برای شما مهم نیست سعی می‌کند کاری کند که به او توجه کنید. اگر بازهم ناموفق بماند کارهای بدتری می‌کند و به عنوان نمونه بلندتر فریاد می‌زند. باید به کودک بفهمانید که احساس او برای شما خیلی اهمیت دارد. اگر به عوض کردن لباس‌های برادر کوچکش توسط شما یا بازی شما با این رقیب کوچولو حسادت می‌کند باید به او بفهمانید که اگر صبر کند به او هم در همین زمینه کمک خواهید کرد یا اینکه با او بیشتر بازی خواهید کرد. حتی اگر سه نفری بازی کردید و او به رقیب کوچکش باخت هم باید به او بگویید که مطمئن هستید می‌تواند در نوبت بعدی بازی برنده شود.

    او هم موفق می‌شود
    کودکان خیلی زود خودشان را با دیگران مقایسه می‌کنند و به این نتیجه می‌رسند که توانایی خوبی در یک فعالیت خاص ندارند و ممکن است ناامید شوند. در چنین شرایطی وظیفه پدر و مادر ایجاد توازن بین داشته‌ها و نداشته‌های اوست تا مانع از حسادت ورزیدن کودک به همسالان شود. علاقه‌مندی به نقاشی یا فوتبال را مثال می‌زنیم. اگر کوچولوی شما اندکی ضعیف است و می‌خواهد این قبیل کارهای خاص را کنار بگذارد با او صحبت کنید تا بفهمد که قرار نیست بهترین نقاش یا بهترین فوتبالیست ایران باشد. همین که چنین هنری دارد کافی است و خیلی از همسالان او هستند که از چنین هنری بی‌بهره‌اند و به او حسادت می‌کنند. با او تمرین کنید و با تشویق مداوم فرزندتان را به نقطه مطلوب رسانید. مهم این است که خودش از ترک آن فعالیت منصرف شود.

    بگذارید هدیه بدهد
    رایج‌ترین نوع حسادت کودکانه حسادت به اسباب بازی‌ها، لباس‌ها و دارایی‌هایی است که دیگران دارند و او ندارد. اگر تهیه چنین چیزهایی از عهده شما خارج است به او پس‌انداز کردن را بیاموزید و بگویید می‌تواند با پول‌های روزانه یا عیدی‌های خودش چنین وسایلی را خودش بخرد. گذشت را هم به او بیاموزید.
    اینکه بداند برخی همسالان او همین چیزهایی که کودک‌تان در اختیار دارد را هم ندارند به او کمک می‌کند حسادت کمتری به دیگران بورزد و حتی به دوستانش کمک کند تا از داشته‌هایش استفاده کنند. می‌تواند لباسی که پوشیده و حالا برایش کوچک شده را به دوستش هدیه بدهد. این آغاز راه است و کودک شما علاوه بر شکرگزاری بخشیدن چیزهای خوب را هم خواهد آموخت.

    عادل باشید
    اگر برای یکی از فرزندان‌تان چیزی می‌خرید برای فرزند دیگرتان هم چیزی هر چند کوچک و ارزان بخرید. به توانایی‌های هردو نظر داشته باشید و هر کدام را در فاز خاصی بیندازید تا به هم حسادت نکنند. حتی اگر هردو در یک فعالیت خاص باهم رقابت دارند هم با حرف‌ها و تشویق‌های‌تان یکی را علیه دیگری نکنید. ابراز محبت شما به هردو باید در یک سطح باشد و البته نه از یک جنس!
    این شما هستید که با رفتارتان با همسالان فرزندتان به او نشان می‌دهید چگونه با کودکان دیگر رفتار کند و مهربانی با کوچک‌ترها را به عنوان یک اصل زندگی در خود برشمرد. در عین حال باید انضباط داشته باشید و به او هم بیاموزید که باید منضبط و احترام گذار باشد. به این ترتیب دایره حسادت‌ها کوچک‌تر خواهد شد و او به جای دست درازی به اموال دوستش به او احترام می‌گذارد و از او اجازه می‌گیرد.
     

    کوکیッ

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/04/04
    ارسالی ها
    20,571
    امتیاز واکنش
    157,353
    امتیاز
    1,454
    محل سکونت
    میآن گیسـوآن شالیــزآر🌾
    ۱۰ جمله ای که نباید به دوقلوها بگویید

    ۱. «کتک بخوری، خواهرت/برادرت هم دردش می آد!» این تصور غلط است. اگرچه دوقلوها ارتباطی بسیار قوی با هم دارند، اما دلیل نمی شود قانون عمل و عکس العمل نیوتن را با آنها مرتبط بدانیم.

    ۲. «من تو رو از اون یکی بیشتر دوست دارم!» به جای ارزش گذاری بر ماهیت وجودی یک قل، ویژگی های مثبت و دوست داشتنی هر قل را بیان کنید.

    ۳. «ِاوا ! شما دوقلویین؟» تاکید کلامی بر این موضوع باعث جلب توجه دیگران به دوقلوها و معذب شدن آنها می شود. می توانید کنجکاوی خود را در قالب پرسشی غیرمستقیم مطرح کنید.

    ۴. «کدوم تون بزرگ تره؟» معمولا فرزندان بزرگ تر حقوق و حمایت بیشتری از طرف والدین دریافت می کنند. با این پرسش گویی می پرسید: «کدام یک از شما رییس دیگری است؟»

    ۵. «کاش من هم دوقلو داشتم!» بهتر است قبل از بیان این حرف، مشکلات اقتصادی و تربیتی والدینی که دوقلو دارند، در نظر بگیرید.

    ۶. «شماها می تونین فکر همو بخونین؟» بهتر است ارتباط خاص دوقلوها را با خرافات نیامیزیم. دوقلوها الگوی فکری مشابهی دارند زیرا ژنتیک آنها مشابه است اما این ارتباط را بیشتر می توان به ارتباط فکری ۲ نفر که فوق العاده با هم صمیمی هستند، شبیه دانست.

    ۷. «همیشه کارهاتون را با هم انجام می دهید؟» تغذیه، خواباندن و بازی همزمان دوقلوها در دوران شیرخوارگی و خردسالی راحت تر است اما در دوران کودکی و نوجوانی هر کدام از آنها زندگی و شخصیت منحصر به فرد خود را خواهند داشت.

    ۸. «شماها دو روی یک صفحه اید!» گاهی اطرافیان هنگام انتخاب اعضای گروه، دعوت کردن مهمان یا هر نوع ارتباط دیگری، فکر می کنند هر دو قل باید به مهمانی دعوت شوند یا هیچ کدام. شاید در مورد یک تولد کودکانه چنین تصمیمی بد نباشد اما این نگرش به خصوص در مورد دوقلو هایی که سن بیشتری دارند، نوعی کوچک شمردن جایگاه انسانی آنهاست. دوقلوها دوست دارند به آنها به چشم یک انسان عادی و مستقل نگاه شود.

    ۹. «تو کدومی؟» بهتر است پرسشتان را مودبانه کنید: «امیدوارم تشخیص ضعیف من را ببخشید؛ شما دو تا واقعا شبیه هستید، شما... هستی یا...؟»

    ۱۰. «دوقلو بودن چه حسی داره؟» دوقلوها از وقتی به دنیا آمده اند همین زندگی را داشته اند و نمی توانند تفاوت بین خودشان و دیگران را بفهمند این سوال مثل این است که از شما بپرسند دوقلو نبودن چه حسی دارد؟!
     

    کوکیッ

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/04/04
    ارسالی ها
    20,571
    امتیاز واکنش
    157,353
    امتیاز
    1,454
    محل سکونت
    میآن گیسـوآن شالیــزآر🌾
    کودکتان میتواند با چند مهره، ریاضیدان شود!
    از پازل‌های چند تکه گرفته تا بازی‌های رنگارنگ، همه و همه را به خانه می‌برید تا از کوچولوی بازیگوش‌تان یک نابغه بسازید. درست است که بسیاری از این بازی‌ها، نقش زیادی در بالا بردن هوش فرزند شما ندارند، اما هر کدام از آنها، می‌توانند مهارتی را در او تقویت کنند و او را به بزرگسالی توانمند در آینده تبدیل کنند. شطرنج یکی از همین بازی‌هاست. مهارتی که عده‌ای از محققان می‌گویند هوش کودکان را بیشتر می‌کند و عده‌ای هم معتقدند حتی اگر روی میزان هوش تاثیری نداشته باشد، می‌تواند بسیاری از توانایی‌ها را در فرزند شما تقویت کند. اگر می‌خواهید با تاثیرات این ورزش در کودکان آشنا شوید و در مورد راه‌های آموزش این بازی بیشتر بدانید، در این صفحه با ما باشید.

    مسئولیت‌پذیر می‌شود
    اگر می‌خواهید فرزندتان مسئولیت‌پذیر بار بیاید و قدرت پذیرش اشتباهاتش را پیدا کند، بهتر است او را با شطرنج آشنا کنید. از آنجا که در این بازی، فرد برای حرکت اشتباهی که انجام می‌دهد، به سرعت تنبیه می‌شود و باید اشتباهاتش را با راه‌های تازه جبران کند، شطرنج می‌تواند ورزشی ایده‌آل برای فرزند شما باشد. این بازی به کودک شما یاد می‌دهد که مسئولیت اشتباهاتش را بپذیرد و بعد از تنبیه شدن، دلگیر یا ناامید نشود و با تفکر منطقی‌تر، بتواند اشتباه خود را جبران کند.

    فکر کردن را یاد می‌گیرد
    شطرنج به فرزند شما کمک می‌کند یک الگوی فکری در خود ایجاد کند و بتواند از آن درست استفاده کند. او یاد می‌گیرد همه نظریه‌هایش درست نیستند و گاهی لازم است از دیگران الگو بگیرد و مسیر فکری‌اش را تغییر دهد. اگر فرزند شما با شطرنج آشنا باشد، می‌داند که برای حل هر مسئله‌ای باید راهی ویژه را جست‌وجو کند.

    انعطاف‌پذیر می‌شود
    کودک شطرنج باز شما، می‌داند که قوانین همیشه ثابت و بدون تغییرند، اما برای کمک گرفتن از آنها، باید منعطف باشد. این بازی به او یاد می‌دهد که برای حل هر مسئله‌ای، نباید از یک راه برود و می‌فهمد که برای پیروز شدن، ابتکار و انعطاف‌پذیری، حرف اول را می‌زند.

    بهترین می‌شود
    او می‌داند که اگر این بازی را خوب بداند، باز هم کسانی هستند که از او توامند‌ترند و می‌داند که اگر در این بازی بهترین باشد، بدون توجه به سن، جنسیت و طبقه اجتماعی آدم‌ها، می‌تواند بر آنها پیروز شود. فرزند شما از این بازی یاد می‌گیرد که تنها دلیل موفقیت، او و تصمیماتش هستند و تفاوت‌های اجتماعی و سنی، کمترین نقش را بازی می‌کنند. اگر شطرنج بتواند این تفکر را در فرزند شما شکل دهد، اعتماد به‌نفسش بیشتر می‌شود و یاد می‌گیرد که خودش، می‌تواند پله ترقی خود باشد.

    خودش را کنترل می‌کند
    بازی شطرنج برخلاف بسیاری از بازی‌های دیگر، تنها با برد و باخت پایان بازی همراه نیست. در تمام لحظات بازی، شطرنج‌باز این احساس را دارد و با زدن یا از دست دادن هر مهره، حس بردن یا باختن را تجربه می‌کند. اما فرزند شما در جریان این بازی، یاد می‌گیرد که خودش را کنترل کند و در مقابل بردن یا باختن، هیجان زده برخورد نکند.

    شاگرد اول می‌شود
    شاید رشته‌های ریاضی، زبان یا فلسفه، بهترین گزینه برای ادامه تحصیل کودک شطرنج‌باز شما باشند. محققان می‌گویند این بازی، مهارت‌های خواندن، حافظه، زبان و ریاضیات را تقویت کرده تفکر منتقد و خلاق را با خود به همراه می‌آورد. از آنجا که در شطرنج، افراد برای حل یک مسئله می‌توانند از راه‌های مختلفی بروند، بچه‌هایی که به این بازی علاقه دارند، در ریاضیات هم موفق می‌شوند و می‌توانند مسئله‌های پیچیده ریاضی را به خوبی پردازش کنند.

    *اگر می‌خواهید شطرنج‌باز شود:

    بازی با بازی
    برای این‌که کودک‌تان بازی دشواری مثل شطرنج را یاد بگیرد، بهتر است محیطی همراه با بازی را برایش فراهم کنید. در پژوهشی، برای آموختن شطرنج به کودکان از اسمارتیز استفاده شده و با قرار دادن دانه‌های اسمارتیز روی خانه‌ها، از کودک خواسته شد برای رسیدن به آن، حرکتی مناسب را انتخاب کند. شاید بد نباشد شما این راه را بروید و به بهانه خوردن اسمارتیز، فرزند‌تان را شطرنج‌باز کنید.

    آسان بگیرید
    برای آموختن همه فوت و فن‌ها، عجله نکنید، از حرکات ساده شروع کنید و تا مدتی سراغ حرکات پیچیده نروید. بررسی‌ها می‌گوید بیشتر کودکان ۷-۶ ساله می‌توانند قوانین پایه را به کار ببندند و حتی برخی از آنها در سنین ۵-۴ سالگی هم از عهده آن برمی‌آیند.

    خسته‌اش نکنید
    یادگرفتن شطرنج را به یک وظیفه تبدیل نکنید و نگذارید احساس خستگی کند. شما قبل از یاد دادن شطرنج، می‌توانید از بازی‌های کودکانه دیگری کمک بگیرید. برای مثال بازی « لی لی» در سال‌های قبل از آموزش شطرنج، می‌تواند درک او را نسبت به خانه‌ها بالاتر ببرد و دید شطرنجی فرزند شما را تقویت کند.

    زود شروع نکنید
    درست است که برخی از بچه‌های ۳ تا ۴ ساله هم از پس یادگیری شطرنج برمی‌آیند، اما کسانی که تجربه فعالیت در این ورزش را دارند، می‌گویند ۵ یا ۶ سالگی، بهترین سن برای آموزش شطرنج به بچه‌هاست. در این سنین، بچه‌ها راحت‌تر قانون‌ها را می‌پذیرند و از آنجا که مهارت حل مسئله هم در آنها شکل گرفته‌است، راحت‌تر می‌توانند راهی برای حل مسائل دشوار این بازی پیدا کنند.
     

    کوکیッ

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/04/04
    ارسالی ها
    20,571
    امتیاز واکنش
    157,353
    امتیاز
    1,454
    محل سکونت
    میآن گیسـوآن شالیــزآر🌾
    آرامش را به کودکان خود بیاموزیم!
    روانشناسی کودکان - کودکی، دورانی از زندگی است که در دیدگاه بیشتر مردم دنیا، با آرامش، شادی و بازی همراه است. این ویژگی ها، شاید در دوران گذشته که زندگی شتاب کمتری داشت و انسان ها برای پرداختن به شادی روح و روان خود فرصت بیشتری داشتند، در زندگی کودکان جریان داشت. اما، اکنون با بزرگ ترهایی که همیشه برای هر کاری وقت کم دارند و باید خیلی زود کار دیگری را شروع کنند و وظایف بسیار زیادی که برای کودکان تعریف می شود، با شرایط دیگری روبه رو هستیم.
    کودکان امروز، برای صحبت کردن با پدر و مادر و خواهر و برادر خود باید منتظر فرصت باشند. همین طور برای بازی کردن، دویدن، بلند خندیدن، کنجکاوی کردن، کشف و تجربه کردن، با خاک و آب و در دل طبیعت بازی کردن باید منتظر معجزه ای در زندگی خود باشند.
    تکالیف زیاد مدرسه، امتحان های پی در پی، کلاس های آموزشی گوناگون، راضی نگه داشتن پدر و مادر و آموزگاران و دیگر بزرگترها، مشکلات خانوادگی و تلاش برای همواره بهترین بودن، تنش و دلهره و ترس بسیاری برای کودکان به همراه دارد.
    کودکان امروز ما، درست مانند بزرگ ترها، به بهره بردن از روش های آرامش بخشی نیاز دارند. کودکان معمولا روش های آرامش بخشی را به سرعت می آموزند و در استفاده از آن ها مهارت به دست می آورند. کافی است که چند روش ساده زیر را به آن ها بیاموزید و روزانه همراه با کودک تان آن ها را انجام دهید تا کودکان سالم تری داشته باشید و آرامش را به خانواده خود هدیه کنید:

    ۱.تنفس عمیق. نفس عمیق کشیدن روش موثری برای واکنش طبیعی بدن به تنش است. تنفس عمیق ضربان قلب را کم می کند، فشار خون را پایین می آورد و احساس تسلط را در ذهن تقویت می کند. این روش ساده را همه می توانند انجام دهند. برای این کار کافی است کودک به آرامی نفس عمیق بکشد، کمی نفس را در سـ*ـینه نگه دارد و سپس به آرامی رها کند.

    ۲.روش آرامش بخشی برای ماهیچه ها. این روش، با سفت و رها کردن ماهیچه های گوناگون بدن انجام می شود و اثر بسیار خوبی برجای می گذارد. با کمی جستجو در کتاب ها و اینترنت می توانید روش های بسیار خوبی برای انجام این تمرین بیابید.

    ۳.تصویرسازی ذهنی. تصور کردن، خلاقیت را برای آرام کردن ذهن و بدن به کار می گیرد. در این روش، کودک باید تصویر رویدادهای خوشایند را در ذهن خود تصور کند. از کودک بخواهید خود را در شرایطی که دوست دارد تصور کند، خاطره های شاد و دلپذیر را در ذهنش بازسازی کند یا خود را در مکان های زیبا و محیط های آرامش بخش تصور کند. تصور کردن، سخن گفتن ذهن است و کمک می کند تا فکرها و تصورات ناخوشایند و منفی و نگرانی ها از ذهن بیرون روند. تصویر سازی ذهنی، معمولا پس از تمرین کشش و رها کردن ماهیچه ها انجام می شود. کشش و رها کردن ماهیچه ها، بدن را آرام می کنند و تصویرسازی، ذهن را آرامش می بخشد. یکی از بهترین راه های کمک کردن به کودک در تصویرسازی، تصور کردن یک رنگ آرامش بخش و مورد علاقه آن ها است. از کودک بخواهید تا چشم هایش را ببندد و رنگی را در ذهنش تصور کند که به او احساس امنیت و آرامش می بخشد. از کودک بخواهید تا چشمانش را ببندد و رنگ مورد نظر را در ذهنش تصور کند و با هر تنفس خود، رنگ را به درون بدن خود بکشد و در تمام بدن خود پخش کند و آن قدر این کار را ادامه دهد تا همه بدنش از رنگ مرود علاقه و آرام بخشش، پر شود. در این تمرین تصور یک صدای گوش نواز، یک عطر خوش بو، گرما و نور می تواند جایگزین رنگ شود.

    ۴.فعالیت بدنی. این کار یک روش بسیار موثر برای آرامش بخشی است. قدم زدن، دویدن و بازی کردن فعالیت های بسیار مناسب و مورد علاقه کودکان برای تجربه آرامش هستند. می توانید از موسیقی های مناسب برای فعالیت بدنی در هنگام بازی، قدم زدن و یا دویدن استفاده کنید.

    ۵.خندیدن. خنده در مهار تنش و آزاد کردن ماهیچه های منقبض شده در اثر تنش، جادو می کند. خندیدن، مواد شیمیایی در بدن تولید می کند که درد و نگرانی را کم می کنند.

    ۶.گوش سپردن به موسیقی آرامش بخش. موسیقی های آرامش بخش، بدن را آرام می کنند و به ذهن کمک می کنند تا متمرکز شود. اثر موسیقی فراتر از سن است، حتی کودکان بسیار کوچک هم می توانند به موسیقی های آرامش بخش گوش کنند و لـ*ـذت ببرند.

    ۷.کشش ماهیچه های بدن. کشش، تنش موجود در ماهیچه ها را رها می کند. به کودک خود بیاموزید ماهیچه های بدن خود را بکشد و سپس رها کند.

    ۸.بهره بردن از تکنیک های مدیتیشن. استفاده از روش های مدیتشین مانند یوگا، می تواند به ذهن و بدن آرامش ببخشد.

    ۹.نوازش کردن و در آغـ*ـوش گرفتن. در آغـ*ـوش گرفتن و نوازش کردن کودک می تواند اثر بلافاصله آرام بخشی داشته باشد. نوازش کردن حیوان دست آموز هم می تواند به کودکان آرامش ببخشد.

    ۱۰.سفت کردن انگشتان پا. این کار، تنش را از سراسر بدن می گیرد و رها می کند. کودک باید به پشت دراز بکشد و انگشتان پای خود را احساس کند. سپس با کمک ماهیچه های انگشتان، هر ۱۰ انگشت را به سمت صورت بکشد و تا ۱۰ بشمرد. سپس انگشتان را رها کند و دوباره تا ۱۰ بشمارد. این تمرین باید ۱۰ بار انجام شود.

    تمرین های بالا را می توانید با سن کودک خود هماهنگ کنید و بر این اساس تعداد و چگونگی انجام آن ها را تنظیم کنید. نکته مهم دیگر را فراموش نکنید که طبیعت بیشترین اثر آرامش بخشی را بر کودکان برجای می گذارد. دست کم یکبار در هفته کودکان را به دامان طبیعت ببرید تا آرامش و صلح در وجود آن ها نهادینه شود.
     

    کوکیッ

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/04/04
    ارسالی ها
    20,571
    امتیاز واکنش
    157,353
    امتیاز
    1,454
    محل سکونت
    میآن گیسـوآن شالیــزآر🌾
    ۷ باور غلط در مورد نوزادان

    ۱. در هوای گرم به کودک آب بدهید
    این عقیده درست نیست. نوزادان نیز همچون بزرگسالان باید رطوبت بدن خود را حفظ کنند. در برخی موارد، پزشک کودک توصیه می کند آب بدن کودک را با مایعات تامین کنید. اما بیشتر کودکان باید از طریق شیر مادر یا شیر خشک کمبود آب را جبران کنند.
    هنگامی که هنوز کلیه نوزاد به طور کامل رشد نکرده است، بدن او آمادگی دفع آب را ندارد. در نتیجه، این مساله باعث به هم خوردن تعادل الکترولیت و سدیم در بدن کودک می شود. اصولا نوزادان از شش ماهگی به بعد می توانند آب بنوشند اما در صورت نیاز این مساله را با دکتر او هماهنگ کنید. کودک پس از یک سالگی، می تواند به طور عادی و مرتب آب بنوشد.

    ۲. می توان دوز کمی از داروی بزرگسالان برای کودکان استفاده کرد
    برخی از داروها برای کودکان خطرناک هستند و حتی پایین آوردن دوز آن نیز خطرش را کم نمی کند. داروهای سرماخوردگی - حتی آنهایی که مخصوص کودکان است –برای استفاده برای نوزادان یا کودکان زیر ۴ سال ایده خوبی نیست. از عوارض جانبی این داروها برای کودکان باید به افزایش تپش قلب و بیماری های تنفسی اشاره کرد.
    داروهایی که برای مشکلات سینوسی بزرگسالان هستند نیز برای نوزادان و کودکان خطر دارند و به هیچ وجه نباید از آنها استفاده کرد. از جمله این داروها باید به آنتی هیستامین و آنتی بیوتیک اشاره کرد. کودکانی که هنوز سینوس های آنها به رشد کامل نرسیده است نباید از این داروها استفاده کنند. عوارض جانبی این داروها برای کودکان شامل دردهای معده، مشکلات پوستی و اسهال است.
    داروهای بزرگسالان بیشتر از اینکه خاصیت درمانی برای کودکان داشته باشند موجب بیماری های دیگر در آنها می شوند.

    ۳. دندان درآوردن باعث تب کردن کودک می شود
    برخی از والدین اعتقاد دارند دندان در آوردن کودک باعث تب او می شود. اما تحقیقات علمی رابـ ـطه ای میان این دو پیدا نکرده اند. نتیجه این حرف چیست؟ این است که دندان درآوردن باعث تب نمی شود و والدین باید تحقیق کنند که چه مساله ای باعث تب کردن کودکشان شده است.

    ۴. ویدئوهای آموزنده باعث یادگیری سریع تر کودکان می شوند
    برنامه های کمک آموزشی برای پرورش و یادگیری بیشتر کودکان بسیار کمک کننده هستند اما نه تا پیش از ۲ سالگی. کارشناسان و محققان توصیه اکید دارند تا پیش از دو سالگی از هیچ نوع برنامه آموزشی برای کودکان استفاده نشود. استفاده از برنامه های کمک آموزشی و حتی تماشای تلویزیون در کودکان منجر به دیر زبان باز کردن کودک می شود.

    ۵. واکر به کودک کمک می کند تا سریع تر راه برود
    برخی از والدین برای کودک خود واکر تهیه می کنند تا هم سرگرم شود و هم بتواند با کمک آن سریع تر راه بیفتد. اما این وسیله نه تنها مفید نیست که خطرناک نیز هست.
    واکر باعث می شود تا کودک دیرتر خودش به تنهایی راه برود. بیشتر والدین تصور می کنند راه رفتن کودکان با کمک واکر امن است و خودشان هم ناظر حرکات او هستند. اما آمار نشان می دهد تا والدین بخواهند واکنش نشان دهند، کودک افتاده و آسیب دیده است.

    ۶. ضربه گیرهای تخت کودک از سر آنها هنگام خواب محافظت می کنند
    برخی از والدین تصور می کنند نوزادان هنگام خواب ممکن است سرشان به دیوارهای تختخواب برخورد کند و آسیب ببیند. به همین دلیل برای آنها ضربه گیر تهیه می کنند. اما این عقیده درستی نیست. نوزاد هنوز آن قدر رشد نکرده است که بتواند خودش را به اطراف تخت برساند.
    در عوض، این ضربه گیرها خطر خفه شدن برای کودکان دارند زیرا ممکن است از کاسه سر نوزاد جدا شوند.

    ۷. استفاده از شیر مادر برای عفونت گوش
    در حالیکه بهترین غذا برای نوزاد، شیر مادر است اما برخی از والدین از این شیر استفاده های دیگری هم می کنند. برخی والدین اعتقاد دارد با ریختن چند قطره شیر مادر داخل گوش نوزاد یا کودک می توان عفونت گوش او را از بین برد. اما باید بدانید این روش به هیچ عنوان کارساز نیست و ممکن است باعث ایجاد عفونت های دیگری در کودک بشود.
    شیرمادر در خود آنتی بادی دارد که برای بدن مفید است. اما شیر مادر سرشار از قند است که باکتری ها برای رشد خود بسیار به آن علاقه دارند. شیر مادر فقط برای نوشیدن نوزاد مفید است و استفاده دیگری از آن نمی توان کرد.
     

    کوکیッ

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/04/04
    ارسالی ها
    20,571
    امتیاز واکنش
    157,353
    امتیاز
    1,454
    محل سکونت
    میآن گیسـوآن شالیــزآر🌾
    کم شنوایی در کمین کودکان شناگر
    فصل تابستان نزدیک است و شنا انتخاب اول بچه هایی خواهد بود که برای تابستان شان دنبال یک تفریح خنک و لذتبخش هستند. با این حال، باید همین حالا هشدار دهیم که شنا کردن زیاد، در حد شنای حرفه ای می تواند برای بچه ها مخاطراتی هم به همراه داشته باشد. آب رفتن به داخل گوش یکی از مشکلات شایع کودکانی است که شنا می کنند و به دنبال این آب رفتن، عفونت مجاری گوش و آسیب های جدی به دستگاه شنوایی است که می تواند تا کم شنوایی بچه ها پیش برود.
    به طور طبیعی در داخل مجرای گوش ماده ای زرد یا قهوه ای رنگ ترشح می شود از ورود و رشد میکروب ها در داخل گوش پیشگیری می کند. در فصل تابستان به دلیل استفاده از استخر و شنا کردن و حتی استحمام زیاد، این ماده به تدریج رقیق می‌شود و یا اینکه از بین می رود در نتیجه گوش مستعد رشد میکروب ها و عفونت می‌شود. رقیق شدن و از بین رفتن جرم گوش منجر به عفونت گوش بیرونی می شود که درمان عفونت در این مرحله در بیشتر مواقع با قطره های آنتی بیوتیک و قطره های ضد التهاب صورت می گیرد. اما در مواردی که عفونت گوش بیرونی شدید باشد به طوری که لاله گوش و پوست صورت را درگیر کند، استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی نیز باید مورد استفاده قرار گیرد.
    برای جلوگیری از کاهش شنوایی بعد از استخر رفتن، سعی کنید برای فرزندتان طوری برنامه ریزی کنید که بعد از تمرین، به مدت ۲ ساعت بخوابد تا آب های وارد شده به مجرای گوش، به سمت اعماق گوش پیشروی نکنند و بیرون بیایند. خطر نفوذ آب به گوش و عــفونت های شنوایی، در بچه هایی که بیش از ۲ بار در هفته استخر می‌روند، بیشتر از بقیه است. پزشکان توصیه می کنند برای پیشگیری از این مشکل، کودکان فقط ۳ ساعت در هفته را به شنا کردن اختصاص دهند.
    همچنین به یاد داشته باشید که بعد از استخر و استحمام از گوش پاکن استفاده نکنید؛ چون علاوه بر اینکه باعث بیرون کشیدن جرم رقیق شده گوش می شود، باعث خراش پوست مجرای گوش می شود که در نهـــایت، فرد را مستعد ابتلا به عفونت می کند. پوست مجرای گوش نازکترین پوست بدن است و به راحتی با کوچکترین ضربه دچار خراش می شود و حتی کوچکترین خراش در این مجرا، به عفونت در گوش منجر خواهد شد.
     

    برخی موضوعات مشابه

    بالا