- عضویت
- 2021/01/16
- ارسالی ها
- 1,648
- امتیاز واکنش
- 3,336
- امتیاز
- 537
۱۰. اثرات مدرسه و هممدرسهایها را در نظر بگیرید
مدرسه در سلامتی احساسی کودک نقش مهمی دارد. اگر تصویر کودک از خودش قدرتمند باشد، آسانتر با محیط و بچههایی با ویژگیهای متفاوت کنار میآید و این گوناگونی احتمالا مشکلی برایش ایجاد نمیکند. اما اگر اعتماد به نفس کودک متزلزل باشد، ممکن است برخی رفتارها مانند خشونت و قلدری را طبیعی بداند و به آنها گرایش پیدا کند یا اینکه قربانی این رفتارها شود.
در ۶سالگی و با ورود به مدرسه، افراد جدید وارد زندگی کودک میشوند و بر او تأثیر میگذارند. پدر و مادرها باید نسبت به کسانی که الگوی فرزندشان میشوند حساس باشند. برخی والدین گمان میکنند برای فرزندشان ارتباط با افراد بسیار که دارای ارزشهای گوناگونی هستند، بهتر است. در سوی دیگر برخی پدر و مادر میخواهند فرزندشان را از هرگونه تأثیر بیرونی و ارزشهای متفاوت از باور خودشان محافظت کنند و فرزندشان را در یک حباب بزرگ میکنند.
روش درست، جایی در میانهی این طیف قرار دارد. رها کردن فرزندتان در دنیای بیحصار بیرون، پیش از اینکه ارزشها و باورهای خودش شکل گرفته باشد، او را سردرگم میکند و شکلگیری یک نظام ارزشی قدرتمند را که وظیفهی تعیین درست و غلط را به عهده دارد، دچار اختلال میکند. در مقابل محدود کردن بیش از اندازهی کودک او را به شخصی آسیبپذیر تبدیل میکند که قدرت تعقل ندارد و هر کسی را با باورهای متفاوت از خودش محکوم میکند. در میانهی این دو روش، پدر و مادری قرار دارند که با ایجاد یک نظام ارزشی محکم در فرزندشان و با راهنمایی اجازهی رویارویی با نظامهای ارزشی دیگر را به فرزند میدهند. به دلیل وجود یک نظام ارزشی محکم، فرزند بهتر میتواند نمونههای متفاوت را ارزیابی کند و تصمیم بگیرد ارزشها و باورهای فعلیاش را تغییر (بهبود) دهد یا آنها را حفظ کند. این ارزشها ممکن است از دوستان، معلمها و یا والدین دریافت شده باشند، مهم این است که کودک یک نظام ارزشی استوار و قابلِاتکا دارد که میتواند بر مبنای آن فکر کند و تصمیم بگیرد. پدر و مادرها نباید دلشان را به عبارت «خفته» که در مورد بیشتر ویژگیهای بچههای در سنین مدرسه به کار میرود، خوش کنند. این سنی است که نظام ارزشی و وجدان فرزند شما شکل میگیرد.