آثار بیگ بنگ در یک خوشۀ کهکشانی
این عکس که اخیرا توسط تلسکوپ هابل گرفته شده است یکی از بزرگترین خوشههای کهکشانی به نام RX J1347.5–۱۱۴۵ را نشان میدهد که 5 میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارند. رویداد بیگ بنگ آنچنان عظیم بودند که آثاری ماندگار بر روی اساس کیهان برجای گذاشته اند. امروزه میتوانیم این آثار را با رصد قدیمیترین نور کیهان شناسایی کنیم. این نور در حدود ۱۴ میلیارد سال پیش ایجاد شده و در حال حاضر به صورت تابشهای ضعیف میکروویو وجود دارند. این تابشها که تابش پس زمینهی مایکروویو کیهانی(CMB) نام دارند، با پرکردن کیهان با فوتونهای قابل تشخیص در حال گسترش و نفوذ به سراسر آن هستند.
تابش زمینه کیهانی را میتوان با استفاده از اثر سونیائف زلدوویچ برای کاوش در کیهان به کار برد. این اثر برای اولین بار حدود ۳۰ سال پیش مشاهده شد. ما بر روی زمین میتوانیم تابش زمینه کیهانی را از طریق فوتونهای مایکروویو تشکیل دهندهی آن که از فضا به ما میرسند تشخیص دهیم. این فوتونهای در مسیر خود از خوشههای کهکشانی شامل الکترونهای با انرژی زیاد میگذرند. این الکترونها باعث میشوند فوتونها مقدار کمی انرژیشان افزایش یابد. تشخیص این فوتونها که انرژیشان افزایش یافته است از طریق تلسکوپ مهم اما چالش برانگیز است و میتواند به ستارهشناسان در فهم برخی از ویژگیهای اساسی کیهان همچون مکان و توزیع خوشههای کهکشانی ِ چگال، کمک کند.
این عکس که اخیرا توسط تلسکوپ هابل گرفته شده است یکی از بزرگترین خوشههای کهکشانی به نام RX J1347.5–۱۱۴۵ را نشان میدهد که 5 میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارند. رویداد بیگ بنگ آنچنان عظیم بودند که آثاری ماندگار بر روی اساس کیهان برجای گذاشته اند. امروزه میتوانیم این آثار را با رصد قدیمیترین نور کیهان شناسایی کنیم. این نور در حدود ۱۴ میلیارد سال پیش ایجاد شده و در حال حاضر به صورت تابشهای ضعیف میکروویو وجود دارند. این تابشها که تابش پس زمینهی مایکروویو کیهانی(CMB) نام دارند، با پرکردن کیهان با فوتونهای قابل تشخیص در حال گسترش و نفوذ به سراسر آن هستند.
تابش زمینه کیهانی را میتوان با استفاده از اثر سونیائف زلدوویچ برای کاوش در کیهان به کار برد. این اثر برای اولین بار حدود ۳۰ سال پیش مشاهده شد. ما بر روی زمین میتوانیم تابش زمینه کیهانی را از طریق فوتونهای مایکروویو تشکیل دهندهی آن که از فضا به ما میرسند تشخیص دهیم. این فوتونهای در مسیر خود از خوشههای کهکشانی شامل الکترونهای با انرژی زیاد میگذرند. این الکترونها باعث میشوند فوتونها مقدار کمی انرژیشان افزایش یابد. تشخیص این فوتونها که انرژیشان افزایش یافته است از طریق تلسکوپ مهم اما چالش برانگیز است و میتواند به ستارهشناسان در فهم برخی از ویژگیهای اساسی کیهان همچون مکان و توزیع خوشههای کهکشانی ِ چگال، کمک کند.