lifeloard
کاربر نگاه دانلود
یکی از شبکه های اجتماعی ماهواره ای به نام من و تو، دیشب در برنامه ای که به صورت زنده از این شبکه پخش می شد، چنان جلوی آزادی بیان ایستاد که همه چشم ها را به خود خیره کرد و همه بینندگان را به این ضرب المثل رهنمون ساخت که «رطب خورده منع رطب کی کند»!
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
چندین سال است در تریبون های دانشگاه و اجتماع بیش از دو نفر، داد نبود آزادی بیان سر می دهند و با مشت های گره کرده، خواهان آن هستند و گویا همه زندگی خود را زمین گذاشته و به دنبال به دست آوردن چنین آزادی هستند.
اما بشنویم از خارج نشینان و اپوزیسیون که هر روز داغتر از دیروز، دم از آزادی بیان در آن سوی آب ها می زنند و گویا آنها تقسیم کننده آنند؛ حال آنکه باید بگوییم نه تنها در ایران که در جای جای این زمین، این قانون هست و آنان که دم از نبود از آن می زنند، خود سردمدار آن هستند و در این سهم بندی، همه سهم ها را از آن خود کرده اند.
یکی از شبکه های اجتماعی ماهواره ای به نام من و تو، دیشب در برنامه ای که به صورت زنده از این شبکه پخش می شد، چنان جلوی آزادی بیان ایستاد که همه چشم ها را به خود خیره کرد و همه بینندگان را به این ضرب المثل رهنمون ساخت که «رطب خورده منع رطب کی کند»!
آنها اگر می دانستند که یکی از شرکت کنندگان این مسابقه، با سکوت خود قصد فهماندن پشت پرده های این برنامه را دارد، هیچ گاه به او اجازه هست شدن نمی دادند، چه رسد به بیان حقش و انتقاد از سیاست های پشت پرده داوران این شبکه.
و اما بشنوید از داستان: ماجرا از این قرار بود، در برنامه مسابقه انتخاب بهترین خواننده، که در شبکه من و تو اجرا می شود، هر یک از شرکت کنندگان به نوبت، اجرای برگزیده شان را پیش روی داور و بینندگان ارایه می دهند و مرحله به مرحله از شمار شرکت کنندگان ـ به دلیل از دست دادن امتیازهای خود ـ کم می شود و در پایان به برنده نهایی می رسند.
باید گفت در برنامه، تاکنون ناداوری های بسیاری شده بود، ولی دیشب یکی از اجرا کنندگان جلو دوربین و پیش چشم هزاران بیننده، جایی که باید لب به خواندن بگشاید، لب فرو بست؛ گویی او نیز خود می دانست که هیچ نگفتن، بالاترین صداهاست و هنگامی که دلیل اجرا نکردن را از وی خواستند، نخواندن را بهترین دستاویز خود قرار داد و توانست در فاصله زمانی بسیار محدود از پشت پرده هایی بگوید؛ که آن هم به طرز زشتی خاموش شد و اجازه بیان انتقاد به او ندادند. او هم به مانند همه معترضان، هیچ نگفت و فقط ترجیح داد که از جمع همه دور شود.
اما بشنوید از داوران مسابقه که با حالتی دستپاچه و سردرگم، گویی رشته افکار و حرف هایشان از هم گسسته شده باشند، رفتن اعتراضی یک شرکت کننده را حمل بر راحتی و سادگی کار خود و دیگر شرکت کنندگان دانستند و او را «غیرحرفه ای» خواندند؛ البته باید هم غیرحرفه ای خواند، چون این داوران و مسئولان برنامه بودند که به صورت حرفه ای، معترض به برنامه را از دور بیرون راندند.
پس از آن بود که موجی از اعتراض ها از جنس خود آنها (اپوزیسیون) و دیگر افراد در اینستاگرام آنان به راه افتاد و کار آنان را تقبیح کردند.
حال باید از آنان پرسید این بود آن همه ادعایی که داشتند و دم از آزادی بیان می زدند و این بود سرزمین آمال و آرزوهایشان برای ما و دیگران؟!
