Z
Zhinous_Sh
مهمان
آسیب مفاصل؛ مشکل شایع ورزشکاران
آسیب ورزشی چیست؟
آسیب ورزشی نوعی از آسیب‌دیدگی است که اغلب در طی ورزش یا تمرین‌های ورزشی رخ می‌دهد. بعضی از آسیبهای ورزشی در نتیجه صدمات ناشی از حوادث و سوانح حین ورزش و سایر آن‌ها به علت: شیوه‌های نامناسب تمرین، تجهیزات نامناسب، فقدان شرایط مناسب و گرم کردن یا حرکات کششی ناکافی قبل از شروع فعالیت ورزشی اتفاق می‌افتد.
به هر حال بخش‌هایی از بدن می‌تواند در طی ورزش یا تمرین دچار آسیب شود. این صدمات بیشتر دستگاه عضلانی اسکلتی را درگیر می‌کند که شامل عضلات، استخوان و بافت‌های مرتبط مانند غضروف و مفاصل است.
آسیب‌ها می‌توانند به صورت حاد یا مزمن ایجاد شوند.
آسیب ورزشی حاد
پیچ‌خوردگی‌ها، دررفتگی‌ها، کبودی‌ها، خراشیدگی‌ها، کشیدگی عضلات، رباط‌ها، شکستگی‌ها، آسیب مغزی، کمر‌درد حاد، زانو درد حاد و سر درد معمولاً به دنبال ضربه و تروما رخ می‌دهند. در بین آسیبهای حاد، آسیب و درد مچ پا شایع‌ترین آسیب ورزشی اسکلتی عضلانی محسوب می‌شود و شایع‌ترین آسیب مچ پا، پیچ‌خوردگی مچ پا می‌باشد که سبب درد پا می‌شود.
آسیب ورزشی مزمن
فعالیت بیش از حد و اعمال نیرو بر روی یک بخش خاص از بدن در هنگام ورزش سبب آسیب مزمن می‌شود.
یک ورزشکار چه حرفه‌ای باشد چه آماتور آسیب مفاصل جزء جدایی‌ناپذیر زندگی او محسوب می‌شود. فشاری که در نتیجه چرخش و پیچش مفاصل در طول فعالیت‌های ورزشی در بافت اطراف مفاصل بوجود می‌آید، می‌تواند سبب تخریب مفاصل شود.
آسیب مفاصل ممکن است مدت‌ها قبل از اینکه آسیب‌دیدگی به‌طور کامل آشکار شود، به‌صورت پنهان باقی بماند و در نهایت به یک درد ناتوان‌کننده در تمام طول عمر تبدیل شده و با گسترش بیشتر، به بیماری تخریب مفاصل یا ورم مفاصل منجر شود.
در طی آسیب مفاصل چه اتفاقی می‌افتد؟
ساختمان مفصل بسیار پیچیده است و شامل استخوان، غضروف، و قسمت‌های مربوط به مفصل مانند غشای سینوویال و کپسول مفصلی و... است. آسیب مفاصل تمام این ساختار را تحت تأثیر قرار داده و منجر به گسترش استئوآرتریت می‌شود. فشار و استرس بیش از حد در مفاصل در طی آسیب منجر به تخریب غضروف، ساییدگی سطح استخوان‌ها در محل مفصل و تغییر شکل استخوان می‌شود.
تحقیقات نشان دادند که شیوع استئوآرتریت زودرس در ورزشکاران ورزش‌هایی مانند فوتبال، راگبی، ورزش‌های راکتی، دو صحرایی یا میدانی و دوی مسافت‌های طولانی بیشتر است.
استفاده یا کارکشیدن بیش از حد از مفاصل حتی بدون آسیب‌دیدگی، زمینه را برای ابتلا به استئوآرتریت فراهم می‌نماید. محققان این فرضیه را مطرح کردند که ضربات نامنظم یا ناگهانی به مفاصل، تحمل بار سنگین که فشار زیادی را بر اندام‌های تحتانی وارد می‌کند و ناهنجاری‌های مادرزادی خطر استئوآرتریت را افزایش می‌دهند.
آسیبهای مفصلی در ورزشکاران
1- آسیب مفصل زانو
مفصل زانو به این علت که تحمل وزن بدن را به عهده دارد بیش از سایر مفاصل دچار آسیب می‌شود. در آمریکا هر ساله حدود 55 میلیون نفر در نتیجه آسیبهای مفصل زانو به پزشک مراجعه می‌کنند. آسیبهای زانو ممکن است خفیف یا شدید باشند. آسیب‌دیدگی و صدمات زانو عمدتاً به‌دنبال چرخش زانو اتفاق می‌افتد اما عواملی چون وارد آمدن ضربه، پریدن یا افتادن از ارتفاع، دویدن در مسافت‌های طولانی و گرم‌کردن نامناسب نیز ممکن است سبب آسیب‌دیدگی به مفصل زانو شود. در دونده‌ها آسیب‌دیدگی زانو 55% آسیب‌دیدگی‌های ورزشی را تشکیل می‌دهد و تقریباً یک چهارم این مشکلات توسط پزشک جراح ارتوپد برطرف می‌شود. البته دونده‌ها تنها قربانیان این آسیب ورزشی نیستند. دوچرخه‌سواران، شناگران، افرادی که ایروبیک استپ کار می‌کنند و کسانی که فوتبال و بسکتبال و والیبال بازی می‌کنند نیز ممکن است به این عارضه دچار شوند.
2- آسیب مفصل مچ پا
این آسیب در میان افرادی که فوتبال، هاکی، بسکتبال و والیبال بازی می‌کنند، بسیار متداول است. می‌توان گفت در ورزش‌هایی‌که با دویدن و پریدن سر و کار دارد، آسیب مفصل مچ پا غیر قابل اجتناب است.
3- آسیب مفصل شانه
20% آسیب‌ديدگی‌های ورزشی مربوط به شانه است. این آسیب‌دیدگی در ورزش‌هایی مانند تنیس، شنا، اسکی، وزنه برداری، بسکتبال، بیسبال و والیبال بیشتر اتفاق می‌افتد. علائمی چون درد، کوفتگی عضلانی، احساس ضعف و ناتوانی و التهاب در مفصل شانه از علائم این آسیب‌دیدگی است.
4- آسیب مفصل مچ دست
در ورزش‌هایی مانند بسکتبال، تنیس و ژیمناستیک امکان آسیب مفصل مچ دست وجود دارد. در ورزش اسکی استفاده از دست برای جلوگیری از برخورد به زمین، سبب آسیب مفصل مچ دست می‌شود.
5- آسیب مفصل آرنج
در ورزش تنیس و گلف این آسیب 7% کل آسیبهای ورزشی را تشکیل می‌دهد. در ورزش تنیس، حرکات مکرر دست برای ضربه زدن راکت به توپ سبب درد در قسمت داخلی آرنج می‌شود.
درمان آسیبهای ورزشی
یکی از مسائلی که باید از سوی ورزشکاران مورد توجه قرار بگیرد، دوره‌هایی است که در نتیجه آسیب‌دیدگی، ساعت‌های طولانی از تمرین دور می‌مانند و در نتیجه دچار اضافه وزن می‌شوند. بنابراین درمان به موقع بسیار حائز اهمیت است.
اولین گام در درمان، توقف فعالیت ورزشی است. بسیاری از ما بدون توجه به آسیب‌دیدگی، به ورزش و کار‌کردن ادامه می‌دهیم و به جای اینکه راه حلی برای پایان دادن به آن پیدا کنیم درد را تحمل می‌کنیم. در این شرایط خیلی از افراد سریعاً از داروهای مسکن یا ضد التهاب برای رفع درد کمک می‌گیرند.(راه حل کوتاه‌مدت برای یک درد طولانی‌مدت) حال آن‌که بسیاری از این مسکن‌ها و داروها دارای عوارض جانبی هستند.
در بسیاری از موارد پیشگیری بهترین درمان است. باید توجه داشته باشید که ورزش به تنهایی جهت افزایش سلامت سلول‌ها، استقامت و عملکرد بدن کافی نیست، بدن ما علاوه بر ورزش به ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز جهت سلامت عضلات، مفاصل و استخوان‌ها نیاز دارد. علاوه بر این، بهبود سریع آسیب‌دیدگی‌های ورزشی نیازمند ویتامین‌ها یا مواد معدنی ضد‌التهابی است. تحقیقات علمی اخیر در ورزشکاران نشان می‌دهد که حتی یک رژیم غذایی متعادل و سالم، نمی‌تواند مقادیر توصیه شده ویتامین‌ها و مواد‌معدنی را به بدن برساند. قدرت، هماهنگی، سرعت و عملکرد عضلات به میزان قابل توجهی از طریق تغذیه با ویتامین‌ها بهبود می‌یابد. تحقیقات بالینی انجام شده روی برندگان مدال طلای المپیک نشان می‌دهد که برخی از ویتامین‌ها و مواد‌معدنی می‌توانند مدت زمان بهبودی پس از آسیب ورزشی را تا 50 درصد کاهش دهند.
عوامل تأثیرگذار در بهبود آسیبهای ورزشی
کندروئیتین سولفات، گلوکزآمین، MSM، ویتامین‌های A، B2،B6 ،C ،D3 ، E، اسید فولیک، روغن ماهی، سلنیوم، روی، مس، منیزیم، منگنز و بور از عوامل تأثیرگذار در بهبود آسیبهای ورزشی هستند.
یکی از ترکیباتی است که بسیاری از افراد مبتلا به آرتروز و ورزشکاران آن را به خوبی می‌شناسند، گلوکزآمین است که به بازسازی مفاصل آسیب‌دیده و کاهش درد کمک می‌کند. در واقع گلوکزآمین ماده اصلي سازنده غضروف مفاصل است و با تحـریـ*ک غضروف‌سازی از تخریب مفاصل جلوگیری کرده و با افزایش حجم مایع بین مفصلی به درمان بیماری‌های مفصلی کمک می‌کند. در کنار گلوکزآمین، کندروئیتین سولفات ترکیب دیگری است که با کاهش درد و التهاب مفاصل و مهار آنزیم‌هایی که در تخریب مفاصل نقش دارند به درمان کمک می‌کند. این دو ترکیب در بسیاری از مکمل‌هایی که در بازار وجود دارند یافت می‌شوند، البته در بعضی از این مکمل‌ها ترکیبی به نام MSM نیز وجود دارد که موجب کاهش گرفتگی عضلات اطراف مفاصل شده و با کمک ویتامین B6 در کاهش درد و التهاب نقش دارند. این موضوع بسیار حائز اهمیت است زیرا تا زمانی که التهاب در محل مفاصل وجود دارد گلوکزآمین نمی‌تواند در ساختمان مفاصل شرکت کند. نقش مکمل‌هایی که حاوی ترکیبات فوق هستند در بهبود آسیب مفاصل شامل:
1- تسکین موثر درد تنها چند روز پس از مصرف مکمل
2- 50-30 درصد سرعت بیشتر در مدت زمان بهبودی آسیب و التیام سریع‌تر رباط، عضلات، غضروف و شکستگی‌های استخوانی
3- تحـریـ*ک رشد غضروف
4- کاهش التهاب مفاصل
5- کاهش خطر آسیب‌دیدگی‌های مزمن
6- افزایش استحکام استخوان و تاندون‌ها
7- بهبود خونریزی‌های بافتی
8- افزایش عملکرد و استقامت ورزشی
9- بالا‌بردن قدرت، تحرک و سرعت عضلانی
امید است با ارائه این مقاله توانسته باشیم به کسانی که ورزشکارند یا به نوعی ورزش را به‌صورت تفریحی انجام می‌دهند کمک کنیم.
چمباتمه‌زدن و دوچرخه‌سواري با آرتروز زانو مرتبط است
مطالعات جديد نشان مي‌دهد، دوچرخه‌سواران و افرادي که زمان زيادي را به حالت چمباتمه مي‌گذرانند در معرض افزایش خطر ابتلا به آرتروز زانو هستند. محققان 480 زن و مرد مبتلا به آرتروز زانو و 490 فرد بدون آرتروز را مورد بررسي قرار دادند. بر این اساس دوچرخه‌سوارانی که روزانه بیش از30 دقيقه ورزش می‌کنند و افرادي که شغل آن‌ها به شکلي است که بايد روزانه بيش از نيم ساعت پاهاي خود را خم و راست کنند، 2-5/1 برابر بيشتر از سايرين در معرض خطر آرتروز زانو قرار دارند.
استفاده از تکنیک‌های نامناسب سبب آسیب می‌شود
اگر فردی قصد شروع یک فعالیت ورزشی خاص را دارد باید توجه داشته باشد که انجام حرکات ورزشی بدون شناخت تکنیک‌های مناسب سبب بروز آسیب می‌شود. در صورت ادامه ورزش شدت آسیب‌دیدگی می‌تواند شدت یابد و فرد را در معرض عوارض جدی‌تری قرار دهد. در این شرایط سطح عملکرد ورزشکار نیز کاهش می‌یابد. به منظور جلوگیری از این آسیب‌ها بهتر است فردی که قصد شروع ورزش دارد حتماً از مربی‌های حرفه‌ای در این زمینه استفاده کند. در این شرایط شما مطمئن هستید که از همان ابتدا تکنیک درستی را بکار می‌برید.
آسیب ورزشی چیست؟
آسیب ورزشی نوعی از آسیب‌دیدگی است که اغلب در طی ورزش یا تمرین‌های ورزشی رخ می‌دهد. بعضی از آسیبهای ورزشی در نتیجه صدمات ناشی از حوادث و سوانح حین ورزش و سایر آن‌ها به علت: شیوه‌های نامناسب تمرین، تجهیزات نامناسب، فقدان شرایط مناسب و گرم کردن یا حرکات کششی ناکافی قبل از شروع فعالیت ورزشی اتفاق می‌افتد.
به هر حال بخش‌هایی از بدن می‌تواند در طی ورزش یا تمرین دچار آسیب شود. این صدمات بیشتر دستگاه عضلانی اسکلتی را درگیر می‌کند که شامل عضلات، استخوان و بافت‌های مرتبط مانند غضروف و مفاصل است.
آسیب‌ها می‌توانند به صورت حاد یا مزمن ایجاد شوند.
آسیب ورزشی حاد
پیچ‌خوردگی‌ها، دررفتگی‌ها، کبودی‌ها، خراشیدگی‌ها، کشیدگی عضلات، رباط‌ها، شکستگی‌ها، آسیب مغزی، کمر‌درد حاد، زانو درد حاد و سر درد معمولاً به دنبال ضربه و تروما رخ می‌دهند. در بین آسیبهای حاد، آسیب و درد مچ پا شایع‌ترین آسیب ورزشی اسکلتی عضلانی محسوب می‌شود و شایع‌ترین آسیب مچ پا، پیچ‌خوردگی مچ پا می‌باشد که سبب درد پا می‌شود.
آسیب ورزشی مزمن
فعالیت بیش از حد و اعمال نیرو بر روی یک بخش خاص از بدن در هنگام ورزش سبب آسیب مزمن می‌شود.
یک ورزشکار چه حرفه‌ای باشد چه آماتور آسیب مفاصل جزء جدایی‌ناپذیر زندگی او محسوب می‌شود. فشاری که در نتیجه چرخش و پیچش مفاصل در طول فعالیت‌های ورزشی در بافت اطراف مفاصل بوجود می‌آید، می‌تواند سبب تخریب مفاصل شود.
آسیب مفاصل ممکن است مدت‌ها قبل از اینکه آسیب‌دیدگی به‌طور کامل آشکار شود، به‌صورت پنهان باقی بماند و در نهایت به یک درد ناتوان‌کننده در تمام طول عمر تبدیل شده و با گسترش بیشتر، به بیماری تخریب مفاصل یا ورم مفاصل منجر شود.
در طی آسیب مفاصل چه اتفاقی می‌افتد؟
ساختمان مفصل بسیار پیچیده است و شامل استخوان، غضروف، و قسمت‌های مربوط به مفصل مانند غشای سینوویال و کپسول مفصلی و... است. آسیب مفاصل تمام این ساختار را تحت تأثیر قرار داده و منجر به گسترش استئوآرتریت می‌شود. فشار و استرس بیش از حد در مفاصل در طی آسیب منجر به تخریب غضروف، ساییدگی سطح استخوان‌ها در محل مفصل و تغییر شکل استخوان می‌شود.
تحقیقات نشان دادند که شیوع استئوآرتریت زودرس در ورزشکاران ورزش‌هایی مانند فوتبال، راگبی، ورزش‌های راکتی، دو صحرایی یا میدانی و دوی مسافت‌های طولانی بیشتر است.
استفاده یا کارکشیدن بیش از حد از مفاصل حتی بدون آسیب‌دیدگی، زمینه را برای ابتلا به استئوآرتریت فراهم می‌نماید. محققان این فرضیه را مطرح کردند که ضربات نامنظم یا ناگهانی به مفاصل، تحمل بار سنگین که فشار زیادی را بر اندام‌های تحتانی وارد می‌کند و ناهنجاری‌های مادرزادی خطر استئوآرتریت را افزایش می‌دهند.
آسیبهای مفصلی در ورزشکاران
1- آسیب مفصل زانو
مفصل زانو به این علت که تحمل وزن بدن را به عهده دارد بیش از سایر مفاصل دچار آسیب می‌شود. در آمریکا هر ساله حدود 55 میلیون نفر در نتیجه آسیبهای مفصل زانو به پزشک مراجعه می‌کنند. آسیبهای زانو ممکن است خفیف یا شدید باشند. آسیب‌دیدگی و صدمات زانو عمدتاً به‌دنبال چرخش زانو اتفاق می‌افتد اما عواملی چون وارد آمدن ضربه، پریدن یا افتادن از ارتفاع، دویدن در مسافت‌های طولانی و گرم‌کردن نامناسب نیز ممکن است سبب آسیب‌دیدگی به مفصل زانو شود. در دونده‌ها آسیب‌دیدگی زانو 55% آسیب‌دیدگی‌های ورزشی را تشکیل می‌دهد و تقریباً یک چهارم این مشکلات توسط پزشک جراح ارتوپد برطرف می‌شود. البته دونده‌ها تنها قربانیان این آسیب ورزشی نیستند. دوچرخه‌سواران، شناگران، افرادی که ایروبیک استپ کار می‌کنند و کسانی که فوتبال و بسکتبال و والیبال بازی می‌کنند نیز ممکن است به این عارضه دچار شوند.
2- آسیب مفصل مچ پا
این آسیب در میان افرادی که فوتبال، هاکی، بسکتبال و والیبال بازی می‌کنند، بسیار متداول است. می‌توان گفت در ورزش‌هایی‌که با دویدن و پریدن سر و کار دارد، آسیب مفصل مچ پا غیر قابل اجتناب است.
3- آسیب مفصل شانه
20% آسیب‌ديدگی‌های ورزشی مربوط به شانه است. این آسیب‌دیدگی در ورزش‌هایی مانند تنیس، شنا، اسکی، وزنه برداری، بسکتبال، بیسبال و والیبال بیشتر اتفاق می‌افتد. علائمی چون درد، کوفتگی عضلانی، احساس ضعف و ناتوانی و التهاب در مفصل شانه از علائم این آسیب‌دیدگی است.
4- آسیب مفصل مچ دست
در ورزش‌هایی مانند بسکتبال، تنیس و ژیمناستیک امکان آسیب مفصل مچ دست وجود دارد. در ورزش اسکی استفاده از دست برای جلوگیری از برخورد به زمین، سبب آسیب مفصل مچ دست می‌شود.
5- آسیب مفصل آرنج
در ورزش تنیس و گلف این آسیب 7% کل آسیبهای ورزشی را تشکیل می‌دهد. در ورزش تنیس، حرکات مکرر دست برای ضربه زدن راکت به توپ سبب درد در قسمت داخلی آرنج می‌شود.
درمان آسیبهای ورزشی
یکی از مسائلی که باید از سوی ورزشکاران مورد توجه قرار بگیرد، دوره‌هایی است که در نتیجه آسیب‌دیدگی، ساعت‌های طولانی از تمرین دور می‌مانند و در نتیجه دچار اضافه وزن می‌شوند. بنابراین درمان به موقع بسیار حائز اهمیت است.
اولین گام در درمان، توقف فعالیت ورزشی است. بسیاری از ما بدون توجه به آسیب‌دیدگی، به ورزش و کار‌کردن ادامه می‌دهیم و به جای اینکه راه حلی برای پایان دادن به آن پیدا کنیم درد را تحمل می‌کنیم. در این شرایط خیلی از افراد سریعاً از داروهای مسکن یا ضد التهاب برای رفع درد کمک می‌گیرند.(راه حل کوتاه‌مدت برای یک درد طولانی‌مدت) حال آن‌که بسیاری از این مسکن‌ها و داروها دارای عوارض جانبی هستند.
در بسیاری از موارد پیشگیری بهترین درمان است. باید توجه داشته باشید که ورزش به تنهایی جهت افزایش سلامت سلول‌ها، استقامت و عملکرد بدن کافی نیست، بدن ما علاوه بر ورزش به ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز جهت سلامت عضلات، مفاصل و استخوان‌ها نیاز دارد. علاوه بر این، بهبود سریع آسیب‌دیدگی‌های ورزشی نیازمند ویتامین‌ها یا مواد معدنی ضد‌التهابی است. تحقیقات علمی اخیر در ورزشکاران نشان می‌دهد که حتی یک رژیم غذایی متعادل و سالم، نمی‌تواند مقادیر توصیه شده ویتامین‌ها و مواد‌معدنی را به بدن برساند. قدرت، هماهنگی، سرعت و عملکرد عضلات به میزان قابل توجهی از طریق تغذیه با ویتامین‌ها بهبود می‌یابد. تحقیقات بالینی انجام شده روی برندگان مدال طلای المپیک نشان می‌دهد که برخی از ویتامین‌ها و مواد‌معدنی می‌توانند مدت زمان بهبودی پس از آسیب ورزشی را تا 50 درصد کاهش دهند.
عوامل تأثیرگذار در بهبود آسیبهای ورزشی
کندروئیتین سولفات، گلوکزآمین، MSM، ویتامین‌های A، B2،B6 ،C ،D3 ، E، اسید فولیک، روغن ماهی، سلنیوم، روی، مس، منیزیم، منگنز و بور از عوامل تأثیرگذار در بهبود آسیبهای ورزشی هستند.
یکی از ترکیباتی است که بسیاری از افراد مبتلا به آرتروز و ورزشکاران آن را به خوبی می‌شناسند، گلوکزآمین است که به بازسازی مفاصل آسیب‌دیده و کاهش درد کمک می‌کند. در واقع گلوکزآمین ماده اصلي سازنده غضروف مفاصل است و با تحـریـ*ک غضروف‌سازی از تخریب مفاصل جلوگیری کرده و با افزایش حجم مایع بین مفصلی به درمان بیماری‌های مفصلی کمک می‌کند. در کنار گلوکزآمین، کندروئیتین سولفات ترکیب دیگری است که با کاهش درد و التهاب مفاصل و مهار آنزیم‌هایی که در تخریب مفاصل نقش دارند به درمان کمک می‌کند. این دو ترکیب در بسیاری از مکمل‌هایی که در بازار وجود دارند یافت می‌شوند، البته در بعضی از این مکمل‌ها ترکیبی به نام MSM نیز وجود دارد که موجب کاهش گرفتگی عضلات اطراف مفاصل شده و با کمک ویتامین B6 در کاهش درد و التهاب نقش دارند. این موضوع بسیار حائز اهمیت است زیرا تا زمانی که التهاب در محل مفاصل وجود دارد گلوکزآمین نمی‌تواند در ساختمان مفاصل شرکت کند. نقش مکمل‌هایی که حاوی ترکیبات فوق هستند در بهبود آسیب مفاصل شامل:
1- تسکین موثر درد تنها چند روز پس از مصرف مکمل
2- 50-30 درصد سرعت بیشتر در مدت زمان بهبودی آسیب و التیام سریع‌تر رباط، عضلات، غضروف و شکستگی‌های استخوانی
3- تحـریـ*ک رشد غضروف
4- کاهش التهاب مفاصل
5- کاهش خطر آسیب‌دیدگی‌های مزمن
6- افزایش استحکام استخوان و تاندون‌ها
7- بهبود خونریزی‌های بافتی
8- افزایش عملکرد و استقامت ورزشی
9- بالا‌بردن قدرت، تحرک و سرعت عضلانی
امید است با ارائه این مقاله توانسته باشیم به کسانی که ورزشکارند یا به نوعی ورزش را به‌صورت تفریحی انجام می‌دهند کمک کنیم.
چمباتمه‌زدن و دوچرخه‌سواري با آرتروز زانو مرتبط است
مطالعات جديد نشان مي‌دهد، دوچرخه‌سواران و افرادي که زمان زيادي را به حالت چمباتمه مي‌گذرانند در معرض افزایش خطر ابتلا به آرتروز زانو هستند. محققان 480 زن و مرد مبتلا به آرتروز زانو و 490 فرد بدون آرتروز را مورد بررسي قرار دادند. بر این اساس دوچرخه‌سوارانی که روزانه بیش از30 دقيقه ورزش می‌کنند و افرادي که شغل آن‌ها به شکلي است که بايد روزانه بيش از نيم ساعت پاهاي خود را خم و راست کنند، 2-5/1 برابر بيشتر از سايرين در معرض خطر آرتروز زانو قرار دارند.
استفاده از تکنیک‌های نامناسب سبب آسیب می‌شود
اگر فردی قصد شروع یک فعالیت ورزشی خاص را دارد باید توجه داشته باشد که انجام حرکات ورزشی بدون شناخت تکنیک‌های مناسب سبب بروز آسیب می‌شود. در صورت ادامه ورزش شدت آسیب‌دیدگی می‌تواند شدت یابد و فرد را در معرض عوارض جدی‌تری قرار دهد. در این شرایط سطح عملکرد ورزشکار نیز کاهش می‌یابد. به منظور جلوگیری از این آسیب‌ها بهتر است فردی که قصد شروع ورزش دارد حتماً از مربی‌های حرفه‌ای در این زمینه استفاده کند. در این شرایط شما مطمئن هستید که از همان ابتدا تکنیک درستی را بکار می‌برید.
