آرتریت روماتوئید باعث درد مفاصل می شود

[آدم برفی]

آرتریت روماتوئید (Rheumatoid Arthritis) یک بیماری خودایمنی می باشد که باعث التهاب و درد مفاصل بدن می گردد.



هنگامی که سیستم ایمنی بدن اشتباها به قسمت های مختلف بدن حمله کند، بیماری خودایمنی بوجود می آید.



از آنجاکه این بیماری چندین عضو بدن را تحت تاثیر قرار می دهد، یک بیماری سیستمیک نیز محسوب می شود.



آرتریت روماتوئید یک بیماری پیشرفت کننده است که باعث تخریب مفاصل و ناتوانی در عملکرد آنها می شود.



افراد در معرض خطر آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید یک بیماری شایع روماتیسمی است.

این بیماری در زنان سه برابر مردان شیوع دارد.

این بیماری در هر سنی می تواند دیده شود، اما بیشتر در سنین 40 تا 60 سالگی شایع می باشد.

در برخی خانواده ها و در صورتی که ژن این بیماری وجود داشته باشند، ممکن است چند نفر از آن خانواده، دچار این بیماری گردند.



تفاوت مفصل سالم با مفصل دچار آرتریت

مفصل باعث می شود که دو سر دو استخوان با هم تماس پیدا کرده و اندام های بدن را به حرکت وادارد.

آرتریت به معنای التهاب مفصل است که باعث ورم، درد، سفتی و قرمزی مفصل می شود

التهاب می تواند در بافت های اطراف مفصل نیز رخ دهد و التهاب مزمن باعث تخریب غضروف، استخوان و رباط ها و بدشکلی مفاصل می گردد.



آرتریت روماتوئید جوانی

این نوع آرتریت برای بیش از شش هفته باعث التهاب و سختی مفاصل در افراد 16 ساله و کم سن تر می گردد.

التهاب باعث قرمزی، ورم، گرمی و درد مفاصل می شود، گرچه برخی از کودکان هیچ گونه علامتی در مفاصل خود ندارند.

التهاب مفصل باهث کاهش حرکت آن مفصل می گردد.



علت آرتریت روماتوئید

علت دقیق این بیماری هنوز ناشناخته مانده است.

گرچه عوامل عفونی مانند ویروس ها، باکتری ها و قارچ ها از عوامل مستعدکننده این بیماری در نظر گرفته شده اند، اما هنوز ثابت نشده اند.

برخی از محققان باور دارند که ابتلا به آرتریت روماتوئید، ممکن است ارثی باشد.

عفونت ها و عوامل محیطی خاص ممکن است باعث شدت حمله سیستم ایمنی بدن به بافت های بدن گردد و موجب التهاب در اندام های مختلف بدن از جمله مفاصل شود.

اخیرا دانشمندان گفته اند که تنباکوی موجود در سیگار باعث افزایش خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید می شود.





روند بهبودی آرتریت روماتوئید

علائم آرتریت روماتوئید می روند و می آیند و بستگی به شدت و یا ضعف التهاب بافت دارد.

هنگامی که بافت های بدن ملتهب می شوند، بیماری فعال می شود.

هنگامی که از شدت التهاب کاسته می شود، بیماری غیرفعال می گردد و بهبودی حاصل می شود.

بهبودی خود به خود و یا با درمان رخ می دهد و می تواند هفته ها، ماه ها و سال ها ادامه داشته باشد.

در طی بهبودی، علائم این بیماری ناپدید می شوند و بیمار احساس خوبی پیدا می کند.

هنگامی که بیماری دوباره فعال شود، علائم دوباره برمی گردند.

دوره های فعال و غیرفعال شدن این بیماری از فردی به فرد دیگر، متفاوت است.