هتل‌ آشنایی با ارواح ساکن هتل Golden Lamb در ایالت اهایو

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
مقاله مرتبط:

• اقامتی متفاوت در تسخیر شده ترین هتل های لس آنجلس (قسمت اول)

اگر تاکنون در بخش گردشگری وحشت همراه ما بوده باشید، حتما نام چندینهتل تسخیرشده در گوشه و کنار جهان را به خاطر دارید. اما باز هم در این حوزه از گردشگری نام آمریکا بیش از سایر کشورها نمود داشته و دارد. به همین خاطر در این مجال به ایالت اوهایو سفر کرده و با یکی از قدیمی‌ترین هتل‌های منطقه آشنا می‌شویم که از قضا در کنار مهمانان معروف و شناخته شده‌اش، دیرزمانی است سکونتگاه ارواح شده و از این راه نیز بر شهرت خود افزوده است.

هتل «Golden Lamb» یا همان «بره‌ طلایی»، به عنوان قدیمی‌ترین ساختمان تجاری ایالت اوهایو شناخته می‌شود که همچنان تا به امروز به فعالیت خود ادامه داده است. اما بد نیست در همین ابتدا نگاهی به سیر تحولات این هتل داشته باشیم.

در تاریخ ۲۳ دسامبر سال ۱۸۰۳، فردی به نام «جوناس سیمن» (Jonas Seaman) با پرداخت مبلغ چهار دلار، جواز برپاکردن یک مکان عمومی برای تفریحات و سرگرمی را در این منطقه از آن خود کرد. اما نام بره‌ی طلایی چگونه برای چنین جایی انتخاب شد؟ این مسئله به سطح سواد و دانش مردم آن زمان بازمی‌گردد. در آن دوران بیشتر مهاجران و ساکنان اولیه از نعمت سواد خواندن و نوشتن بی‌بهره بودند، به همین خاطر معمولا اسامی اماکن عمومی به نحوی انتخاب می‌شد که یادگیری و یادآوری آن‌ها برای مردم راحت باشد، اسامی همچون اسب سیاه یا بره‌ی طلایی.

[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
بنای ساختمان آجری که از همان نخستین روزها به عنوان هتل مورد استفاده قرار گرفت، در سال ۱۸۱۵ احداث شده و هم‌اکنون نیز در همان مکان همیشگی خود دائر و مشغول فعالیت است. در اصل این ساختمان متشکل از یک یک بنای دو طبقه بود، جایی که اکنون لابی هتل و اتاق ناهارخوری «دیکنز» واقع شده است. در سال ۱۸۴۴ طبقه سوم به بنای اصلی اضافه شد. مدت کوتاهی بعد از آن یعنی در سال ۱۸۵۴ یک بال سه طبقه نیز ضمیمه‌ی ساختمان هتل شد، جایی که اکنون سالن‌های ناهارخوری «شیکر» (Shaker) و «باک‌آی» (Buckeye room dining) واقع شده‌اند. در سال ۱۸۷۸ طبقه چهارمی نیز به عمارت اصلی اضافه شد که در آن زمان به عنوان محل اسکان کارگران خط آهن مورد استفاده قرار گرفت. فروشگاه هدیه و کافه «اسب سیاه» نیز بعدها و در سال ۱۹۶۴ به بنای هتل اضافه شدند.

در اوایل دهه ۱۸۰۰ هتل بره طلایی توسط بسیاری از مهمانان معروف و برگزیده مورد بازدید قرار گرفت، چرا که این محل درست در نیمه راه بین سین‌سیناتی و جاده ملی (U.S. 40) واقع شده بود. «رابرت اچ. جونز» (Robert H. Jones) مالک بعدی این عمارت، در سال ۱۹۶۲ این هتل قدیمی را به یکی از بناهای معروف و شناخته شده، این منطقه تبدیل کرد که در کنار رستوران بزرگ و باشکوهش، خیلی زود مورد توجه عموم قرار گرفت. در واقع تحت نظارت و مدیریت عالی او اینجا به هتلی بزرگ و خوش‌نام تبدیل شد که میزبانی افرادی معروف و محبوب از جمله نویسندگان و سیاستمداران را برعهده داشت.

[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
نکته جالب اینکه اسامی ۱۸ اتاق مهمان موجود در هتل براساس اسامی مشاهیری که زمانی در این هتل اقامت داشته یا دست کم در رستوران آن غذا میل کردند، انتخاب شده است. از جمله این افراد می‌توان به نویسندگانی پرآوازه همچون «چارلز دیکنز« و «هریت بیچراستو» (Harriet Beecher Stowe) و سیاستمدارانی همچون «یولیس اس. گرانت» (Ulysses S. Grant)، «جان کوئینسی آدامز» (John Quincy Adams)، «ویلیام هاوارد تافت» (William Howard Taft) اشاره کرد. این اتاق‌ها اغلب حال و هوایی قدیمی و کلاسیک دارند، در این میان اما اتاق‌های «جورج دبلیو بوش» و «رونالد ریگان» مدرن‌تر بوده و از امکانات امروزی‌تری برخوردار هستند.

هرکدام از این اتاق‌ها در یکی از طبقات دوم، سوم یا چهارم هتل واقع شده و همگی با مبلمانی آنتیک و جالب توجه آراسته شده‌اند. همچنین کلیه اتاق‌های مهمان مجهز به سیستم تهویه مطبوع و تلویزیون بوده و هر کدام دارای یک حمام خصوصی هستند. در طول سالیان متمادی این هتل نیز نیازمند تعمیر و بازسازی مجدد بوده، اما مالکان تصمیم گرفتند نام قدیمی و ارزشمند آن را همچنان حفظ کنند.

در این هتل همچنین می‌توانید اتاقی با نام سارا پیدا کنید، اتاقی که تاریخچه عجیبش یکی از دلایل توجه گردشگران ماجراجو و نترس به این هتل است. اما پشت پرده‌ی داستان تسخیر این هتل معروف چیست که باعث چنین جلب توجهی شده است؟

شایعاتی مبنی برحضور دو روح در بره طلایی وجود دارد، یکی از آن‌ها متعلق به همین خانم سارای معروف است که ظاهرا برادرزاده‌ی جوان «ایزاک استابز جونیور» (Isaac Stubbs Jr) بوده که در آن زمان عهده‌دار مدیریت هتل بوده است. اما نکته جالب سن و سال این روح است که به نظر می‌رسد متعلق به دختری جوان است. این درحالی است که سارای قصه ما دوران کودکی و حتی بزرگسالی را در همین هتل سپری کرده و در نهایت به سنین میانسالی نیز رسیده است! هیچ کس ممطئن نیست چرا روح این دختر جوان به سارا منتسب شده است. بعضی فکر می‌کنند این روح متعلق به کودک دیگری است، مثلا به باور برخی در واقع این روح دخترکی به نام «الیزا کلی» (Eliza Cla) است. الیزا بر اثر ابتلا به تب شدید در سال ۱۸۲۵ و در این هتل جان سپرد. با این حساب شاید ما هرگز متوجه نشویم که این روح حقیقتا متعلق به چه کسی است؟

[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
در گرامیداشت این روح شیرین و دوست‌داشتنی، مدیریت هتل حتی یک اتاق موزه مانند را نیز به نام سارا نام‌گذاری کرده که شامل مبلمانی کودکانه است که ظاهرا زمانی به سارا تعلق داشته‌اند. به علاوه در این اتاق شاهد مبلمان‌های دیگر، تصاویر و دیگر آثار هنری هستیم. در ابتدا این اتاق در طبقه چهارم ساختمان و درست کنار راه پله واقع شده بود. متأسفانه مهمانان اغلب برای رفت و آمد و بازدید از آن از پلکان استفاده کرده و باعث ایجاد ترافیک در این قسمت می‌شدند که عبور و مرور را مشکل کرده بود. به همین خاطر این نمایشگاه برای پرهیز از مشکلات این چنینی جابجا شده و به اتاقی در قسمت هال منتقل شد. گزارش شده این اتاق جدید هم دوباره شاهد وقوع پدیده‌های عجیب بوده و به نوعی فرایند تسخیرشدگی آن دیگربار شروع شده است.

اما بعد از داستان پرابهام و عجیب این دختر جوان، بد نیست به سراغ معرفی دومین روح ساکن هتل بره‌ی طلایی برویم که ظاهرا متعلق به فردی به نام «چارلز شرمن» (Charles R. Sherman) است، یک قاضی دادگاه عالی اوهایو که در سال ۱۸۲۹ و در همین هتل دارفانی را وداع گفت. بینندگان اغلب روح این قاضی را به صورت شبحی از یک مرد نحیف خاکستری رنگ توصیف می‌کنند که در راهروهای هتل پرسه می‌زند. گفته می‌شود افراد حتی بوی دود سیگار او را نیز استشمام کرده‌اند، این درحالی است که بنابر قانون، هیچ کس اجازه کشیدن سیگار در هتل را ندارد.

در ادامه بد نیست نگاهی به شرحی در مورد اتاق معروف سارا داشته باشیم که در وب‌سایت این هتل به آن اشاره شده است، البته این شرح ظاهرا مربوط به قبل از زمانی است که این اتاق از طبقه چهارم به مکان جدیدش منتقل شود:

اتاق سارا در طبقه چهارم هتل قدیمی واقع شده است. «سارا استابز» دختر «آلبرت و ایونیس استابز» (Albert and Eunice Stubbs) بود. وقتی پدرخانواده بدرود حیات گفت، همسر و دخترش به هتل بره طلایی و نزد عموی سارا یعنی «ایساک استابز نقل» مکان کردند که در آن زمان مدیریت هتل را برعهده داشت. سارا دوران کودکی و بزرگسالی خود را در همین هتل سپری کرد، اما گروهی متعقد هستند که روح او حتی پس از مرگ از این خانه همیشگی‌اش دل نکنده و همچنان در ساختمان هتل حضور دارد. در یادبود نام او، اتاق خوابی با سیک و سیاق کودکانه طراحی شده و به افتخار او با نام «اتاق سارا» نامگذاری شد. صندلی گهواره‌ای این اتاق توسط عمه‌اش به او هدیه داده شد و میز تحریر موجود در اتاق نیز گنجینه‌ای خانوادگی متعلق به مادربزرگ سارا است که به مناسبت ازدواجش در سال ۱۸۳۴ به او هدیه داده شد.

[/HIDE-THANKS]