![fsci1089.jpg](http://www.beytoote.com/images/stories/scientific/fsci1089.jpg)
سگ در هر سنی که باشد میتواند با تمرین و تشویق شدن چیزهای جدیدی را بیاموزد
تفاوت زیادی بین آموزش سگ و مدیریت رفتاری یک سگ وجود دارد. با درک تفاوت و چگونگی عملکرد این دو ابزار، می توان اطمینان حاصل کرد که یک سگ به خوبی رفتار خواهد کرد. بیشتر مواقع افراد مدیریت رفتاری سگ و آموزش سگ را با هم اشتباه می گیرند و اغلب با هم استفاده می شوند در حالی که هر دو مهم بوده و دو مبحث جداگانه میباشند.
آموزش سگ (Dog training)
آموزش سگ شامل یاد دادن چیزی به سگ میشود، که میتواند آموزشهای بسیار ساده مانند دستورات ابتدایی و یا آموزش های سخت تر مانند مهارت در طی کردن موانع و … باشند. مهمترین بخش از آموزش سگ یادگیری انجام کار و یا جلوگیری از انجام کاری است. چند نمونه از آموزشهایی که سگ توانایی یادگیری آنها را دارند عبارتند از:
دستورات پایه: آمدن، نشستن، خوابیدن، منتظر ماندن و…
دستورات بازدارنده: جلوگیری از پریدن، تنها ماندن در منزل، جلوگیری از گاز گرفتن و…
ترفندهای جالب: غلت زدن، دست دادن، روی دو پا راه رفتن و…
می توان گفت لیست آموزشهایی که ما میتوانیم به سگ یاد دهیم و توانایی انجام آنها را دارد تقریبا بی پایان است و سگ در هر سنی که باشد میتواند با تمرین کردن و تشویق شدن چیزهای جدیدی را بیاموزد.
مدیریت رفتار سگ
مدیریت کردن رفتار سگ به معنی این نیست که صاحبان رفتار خشنی با حیوان داشته و برای هر کار اشتباهی که سگ انجام میدهد با تنبیه و فریاد کشیدن از انجام آن عمل جلوگیری به عمل آورند.
یک صاحب برای مدیریت کردن رفتار سگ نباید تنها از لحاظ جسمی سگ را تحت کنترل خود داشته باشد، بلکه مدیریت رفتاری همانطور که از نامش مشخص است به این معنی میباشد که شما بتوانید شرایط محیطی که باعث میشود سگ رفتارهای ناخواستهای از خود نشان دهد را شناسایی کرده و کنترل نمایید.
به یاد داشته باشید که مدیریت رفتاری زمانی نتیجه بخش است که شما در مقابل سوء رفتارهای سگ همیشه رفتاری مناسب از خود نشان داده و با صبر و تکرار تمرین های موثر، باعث کنترل و حتی توقف آنها شوید.
بنابراین تنها کمک کلیدی که شما میتوانید برای شکستن عادات نادرست سگ خود انجام دهید، مدیریت موقعیتی است که سگ با قرار گرفتن در آن رفتار و عادات نادرستی از خود نشان می دهد، که این موقعیت ها عبارتند از:
شرایط محیطی: قرار گرفتن در محیطی جدید و نا آشنا، ارتباط با افراد و حیوانات غریبه، صداهای ناگهانی و بلند، شرایط آب و هوایی غیر طبیعی و…
شرایط غریزی: ورود افراد و حیوانات ناآشنا به قلمرو سگ، قرار گرفتن در دوران فحلی، بارداری و نگهداری از توله ها، حفر کردن برای پنهان نمودن غذا و…
تفاوت بین مدیریت رفتار و آموزش در این است که سگ نمی تواند همه چیز را در مبحث مدیریت رفتاری یاد بگیرد چون مدیریت رفتاری سگ با عادات، خاطرات و غرایز ذاتی سگ ارتباط مستقیم دارد و عکس العملهایی که سگ به محرکهای محیطی نشان می دهد را مدیریت و کنترل می کند.
در آموزش پاسخی که سگ ها به روند آموزشی میدهند معمولا مشابه میباشد اما در مدیریت رفتاری پاسخ به محرک های محیطی در هر سگی حتی در یک سن و در یک نژاد می تواند متغیر باشد.
در آموزش، عملی به سگ یاد داده میشود و مربی نیازی به شناخت خصوصیات و پیشینه رفتاری و چگونگی پرورش سگ ندارد اما در مدیریت رفتاری مربی حتما باید علت رفتار سگ را ریشه یابی نمود تا بتواند با رفع مرحله به مرحله آن در رفتارهای غیر قابل قبول سگ نسبت به محرکهای محیطی و غریزی تغیر ایجاد کند. باید توجه داشت که سگ ها نمی توانند همه چیز را در مبحث مدیریت رفتاری یاد بگیرند در عوض ما توانایی کنترل همه چیز را در محیط اطراف آنها برای جلوگیری از رفتارهای خاص سگ ها داریم.
به عنوان مثال ممکن است ما هرگز برای غلبه بر ترس از صدای رعد و برق سگ خود را آموزش نداده باشیم اما با این حال میتوانیم با انجام کارهایی خاص ترس سگ خود را مدیریت کنیم، مانند داشتن رفتاری آرامشبخش و یا ایجاد مکانی امن برای اینکه سگ در طول رعد و برق در آنجا پنهان شود. شما با این عمل روش خاصی را به سگ آموزش نمی دهید تا از رعد و برق نترسد بلکه واکنش سگ را به صدای رعد و برق کنترل می کنید.