با افول نسل طلایی بسکتبال ایران فدراسیون برای پرده جدید نمایش خود رو به بازیکنان دورگه آورده است.
به گزارش "ورزش سه"، بعد از هندبال و فوتبال ، در بسکتبال ایران نیز بازیکنان دورگه از “اونور آب” وارد می شوند و موقعیت های مناسبی در تیم های “اینور آب” پیدا می کنند. روش جدید فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) و باز شدن پنجره های بیشتر به همراه افزایش سهمیه های آسیا در رقابت های جهانی ۲۰۱۹ یکی از مهمترین دلایلی است که بازیکنان دورگه بسکتبال را بسوی تیم ملی بسکتبال می کشاند زیرا آنها از این طریق علاوه بر بازی در عرصه جهانی می توانند بیشتر دیده شوند. بازیکنانی که شاید این موقعیت ها را با تابعیتی دیگر هرگز تجربه نکنند. از طرفی دستمزد چند باشگاه ایرانی هنوز به قرارداد لیگ های دو – سه کشور دیگر می چربد.
روزگاری فدراسیون بسکتبال حضور بازیکنان دورگه را برای کمک به تیم ملی بر نمی تابید اما این روزها جا برای این بازیکنان باز شده است به شرط آنکه هر بازیکنی که می آید با خودش پاسپورت ایرانی داشته باشد.
اینکه از توان تمام ایرانی‌ها در سراسر جهان برای تیم ملی بسکتبال استفاده شود منعی ندارد همان گونه که استخدام بازیکنان خارجی تاکنون منعی نداشته است و به بالابردن کیفیت بسکتبال هم کمک می کند اما بسکتبال ایران در کنار توجه به این بازیکنان باید تمامی استعدادهای موجود را شناسایی ، هدایت و حمایت کند.
در سال های گذشته بازیکنی مانند شایان ساعی با اطلاعات اینترنتی از آمریکا وارد اردوی وسلین ماتیچ سرمربی وقت تیم ملی شد که نظر او را جلب نکرد. بعد بنی کوچویی آمد که زودتر از تیم ملی بسکتبال در تور تیم های باشگاهی افتاد و بسکتبالش را در لیگ برتر ادامه داد.
آمدن این بازیکنان با درخشش ستاره های جوان بسکتبال فرجام خوبی برای آنها نداشت زیرا فاصله آنها با بازیکنانی مانند صمد نیکخواه بهرامی ، مهدی کامرانی ، حامد آفاق و دیگر بازیکنان نسل طلایی بسکتبال زیاد بود. به عبارت دیگر بازیکنی جذب تیم ملی می شد که خود را فراتر از بازیکنان وقت تیم ملی به مربیان و جامعه بسکتبال ثابت می کرد در حالی که بازیکنان دورگه آن زمان خیلی معمولی بودند.
در همان سال ها (حدود ۱۰ سال پیش ) نام هایی مانند ؛ مورتن باباخانی و هادی زال زاده (آلمان) علی فرخ منش ، بنی کوچویی ، آرش ریاحی ، بهداد ساقی و ایمان شکوهیزاده (آمریکا) مطرح شدند. هادی زال زاده دو سال پیش با درک بائرمن سرمربی پیشین تیم ملی یکی از دستیاران او در تیم ملی بسکتبال شد. علی فرخ منش شرایط بهتری داشت اما کارش برای بازی کردن در ایران جور نشد. او فرزند ماشاالله فرخ منش بازیکن تیم ملی والیبال در بازی های آسیایی تهران است و مادری آمریکایی دارد. اگر فرخ منش می آمد از همه دورگه هایی که تاکنون به ایران آمدند برای بازی کردن در تیم ملی بسکتبال شرایط بهتری داشت.
در سال های بعد عرفان نساج پور و یونس لاله زاده هم به ایران آمدند که این دو نفر به همراه بنی کوچویی بیشتر از سایرین مورد توجه تیم های باشگاهی قرار گرفتند. در این میان لاله زاده تا سطح بازی های ملی هم پیش رفت.
عرفان نساج پور بازیکن ایرانی- کانادایی پتروشیمی بندرامام همچنان در لیگ برتر ایران بازی می کند و این فصل هم به تیم دانشگاه آزاد پیوسته است. عرفان یک روز پیش از به پایان رسیدن زمان معرفی ۱۲ بازیکن تیم‌ها برای جام جهانی ۲۰۱۴ اسپانیا شانس این را پیدا کرده بود در تیم ملی بازی کند اما او در آخرین روزهای اردوی ایران توسط بچیروویچ سرمربی وقت تیم ملی خط خورد.
این بازیکن به همراه بنی کوچویی سال ها بر اساس قانون فدراسیون بسکتبال به عنوان سهمیه بازیکنان خارجی تیم ها بشمار می رفتند از این رو با محدودیت و مانع بزرگی در فعالیت بسکتبال باشگاهی روبه رو شده بودند اما در ادوار اخیر ، فدراسیون بسکتبال ، بازیکنان دورگه را از سهمیه بازیکنان خارجی ، خارج کرده است.
بعد از خروج جمعی از بازیکنان نسل طلایی و خالی شدن موقعیت های بازی از تعداد بیشتری بازیکن ، این روزها برای ورود به تیم ملی بسکتبال دیگر نباید از فیلترهایی مانند ؛ رقابت با بهترین ها یا رقابت با بازیکنان خارجی در لیگ باشگاهی با هدف پوشیدن پیراهن تیم ملی عبور کرد زیرا شرایط برای ورود بازیکنان دورگه مانند گذشته سخت نیست.
به گزارش "ورزش سه"، بعد از هندبال و فوتبال ، در بسکتبال ایران نیز بازیکنان دورگه از “اونور آب” وارد می شوند و موقعیت های مناسبی در تیم های “اینور آب” پیدا می کنند. روش جدید فدراسیون جهانی بسکتبال (فیبا) و باز شدن پنجره های بیشتر به همراه افزایش سهمیه های آسیا در رقابت های جهانی ۲۰۱۹ یکی از مهمترین دلایلی است که بازیکنان دورگه بسکتبال را بسوی تیم ملی بسکتبال می کشاند زیرا آنها از این طریق علاوه بر بازی در عرصه جهانی می توانند بیشتر دیده شوند. بازیکنانی که شاید این موقعیت ها را با تابعیتی دیگر هرگز تجربه نکنند. از طرفی دستمزد چند باشگاه ایرانی هنوز به قرارداد لیگ های دو – سه کشور دیگر می چربد.
روزگاری فدراسیون بسکتبال حضور بازیکنان دورگه را برای کمک به تیم ملی بر نمی تابید اما این روزها جا برای این بازیکنان باز شده است به شرط آنکه هر بازیکنی که می آید با خودش پاسپورت ایرانی داشته باشد.
اینکه از توان تمام ایرانی‌ها در سراسر جهان برای تیم ملی بسکتبال استفاده شود منعی ندارد همان گونه که استخدام بازیکنان خارجی تاکنون منعی نداشته است و به بالابردن کیفیت بسکتبال هم کمک می کند اما بسکتبال ایران در کنار توجه به این بازیکنان باید تمامی استعدادهای موجود را شناسایی ، هدایت و حمایت کند.
در سال های گذشته بازیکنی مانند شایان ساعی با اطلاعات اینترنتی از آمریکا وارد اردوی وسلین ماتیچ سرمربی وقت تیم ملی شد که نظر او را جلب نکرد. بعد بنی کوچویی آمد که زودتر از تیم ملی بسکتبال در تور تیم های باشگاهی افتاد و بسکتبالش را در لیگ برتر ادامه داد.
آمدن این بازیکنان با درخشش ستاره های جوان بسکتبال فرجام خوبی برای آنها نداشت زیرا فاصله آنها با بازیکنانی مانند صمد نیکخواه بهرامی ، مهدی کامرانی ، حامد آفاق و دیگر بازیکنان نسل طلایی بسکتبال زیاد بود. به عبارت دیگر بازیکنی جذب تیم ملی می شد که خود را فراتر از بازیکنان وقت تیم ملی به مربیان و جامعه بسکتبال ثابت می کرد در حالی که بازیکنان دورگه آن زمان خیلی معمولی بودند.
در همان سال ها (حدود ۱۰ سال پیش ) نام هایی مانند ؛ مورتن باباخانی و هادی زال زاده (آلمان) علی فرخ منش ، بنی کوچویی ، آرش ریاحی ، بهداد ساقی و ایمان شکوهیزاده (آمریکا) مطرح شدند. هادی زال زاده دو سال پیش با درک بائرمن سرمربی پیشین تیم ملی یکی از دستیاران او در تیم ملی بسکتبال شد. علی فرخ منش شرایط بهتری داشت اما کارش برای بازی کردن در ایران جور نشد. او فرزند ماشاالله فرخ منش بازیکن تیم ملی والیبال در بازی های آسیایی تهران است و مادری آمریکایی دارد. اگر فرخ منش می آمد از همه دورگه هایی که تاکنون به ایران آمدند برای بازی کردن در تیم ملی بسکتبال شرایط بهتری داشت.
در سال های بعد عرفان نساج پور و یونس لاله زاده هم به ایران آمدند که این دو نفر به همراه بنی کوچویی بیشتر از سایرین مورد توجه تیم های باشگاهی قرار گرفتند. در این میان لاله زاده تا سطح بازی های ملی هم پیش رفت.
عرفان نساج پور بازیکن ایرانی- کانادایی پتروشیمی بندرامام همچنان در لیگ برتر ایران بازی می کند و این فصل هم به تیم دانشگاه آزاد پیوسته است. عرفان یک روز پیش از به پایان رسیدن زمان معرفی ۱۲ بازیکن تیم‌ها برای جام جهانی ۲۰۱۴ اسپانیا شانس این را پیدا کرده بود در تیم ملی بازی کند اما او در آخرین روزهای اردوی ایران توسط بچیروویچ سرمربی وقت تیم ملی خط خورد.
این بازیکن به همراه بنی کوچویی سال ها بر اساس قانون فدراسیون بسکتبال به عنوان سهمیه بازیکنان خارجی تیم ها بشمار می رفتند از این رو با محدودیت و مانع بزرگی در فعالیت بسکتبال باشگاهی روبه رو شده بودند اما در ادوار اخیر ، فدراسیون بسکتبال ، بازیکنان دورگه را از سهمیه بازیکنان خارجی ، خارج کرده است.
بعد از خروج جمعی از بازیکنان نسل طلایی و خالی شدن موقعیت های بازی از تعداد بیشتری بازیکن ، این روزها برای ورود به تیم ملی بسکتبال دیگر نباید از فیلترهایی مانند ؛ رقابت با بهترین ها یا رقابت با بازیکنان خارجی در لیگ باشگاهی با هدف پوشیدن پیراهن تیم ملی عبور کرد زیرا شرایط برای ورود بازیکنان دورگه مانند گذشته سخت نیست.
