гคђค1737
کاربر نگاه دانلود
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد در یک طرح پژوهشی به بررسی اثر سم دیازینون و مکمل غذایی کلسیم بر روی تغییرات غضروف صفحه رشد اپی‌فیزی بر اساس مطالعات بافت‌شناسی پرداخته است.
به گزارش خبرنگار پژوهشی ایسنا منطقه خراسان، میترا حقایقی، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد و محقق طرح، نتایج این بررسی را که حاصل پایان‌نامه وی است، در قالب مقاله‌ای ارائه کرده است.
در این مقاله آمده است: دیازینون یکی از مهم‌ترین ارگانوفسفره‌هاست که به عنوان حشره‌کش در کشاورزی و صنعت و از جمله مزارع برنج، نیشکر، ذرت، تنباکو، سیب‌زمینی و باغ‌های میوه استفاده می‌شود.
سموم کشاورزی از جمله مخرب‌ترین مواد آلوده کننده محیط زیست هستند؛ دیازینون قادر به تولید رادیکال‌های آزاد و اختلال در سیستم آنتی‌اکسیدان بدن است؛ اثرات سمی دیازینون از طریق مهار آنزیم استیل کولین استراز سیستم عصبی صورت می‌گیرد و باعث تخریب بافت‌های بدن می‌شود.
دیازینون باعث افزایش تولید رادیکال‌های آزاد سوپراکسید و در نتیجه استرس اکسیداتیو می‌شود؛ با توجه به مصرف فراوان این سم در مزارع برنج و باغ مرکبات و ضرر احتمالی آن‌ها، تاثیر این سم بر روی تغییرات غضروف رشد در موش صحرایی مورد مطالعه قرار گرفت.
در این مقاله نتیجه‌گیری شد که کاهش پهنای غضروفی صفحه رشد اپی‌فیزی در گروه دیازینون می‌تواند در نتیجه استرس اکسیداتیو در بافت غضروفی باشد.
دیازینون تولید رادیکال‌های آزاد و استرس اکسیداتیو را القا می‌کند؛ کاربرد مکمل کلسیم، اثرات سمی دیازینون را روی بافت غضروفی موش صحرایی بهبود می‌بخشد.
در این مقاله آزمایشات به این طریق بود که موش‌های صحرایی نر نابالغ نژاد ویستار به چهار گروه تقسیم شدند؛ گروه کنترل، موش‌های صحرایی که روغن ذرت را از طریق گاواژ دریافت کردند؛ گروه دیازینون، موش‌های صحرایی که دیازینون را با دوز پنج میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق گاواژ دریافت کردند؛ گروه کلسیم، موش‌های صحرایی که کلسیم را با غلظت 35 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق گاواژ دریافت کردند و گروه دیازینون+کلسیم، موش‌های صحرایی که دیازینون را با دوز پنج میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به همراه مکمل کلسیم با غلظت 35 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق گاواژ دریافت کردند.
بعد از 28 روز موش‌های صحرایی بیهوش شده و بافت ران جدا شد؛ از قسمت اپی‌فیز ران برش بافتی تهیه شده و پهنای غضروف صفحه رشد اپی‌فیزی توسط نرم افزار اندازه‌گیری شد.
در گروه دیازینون پهنای غضروف صفحه رشد اپی‌فیزی در مقایسه با گروه کنترل و گروه دیازینون+کلسیم بطور معناداری کاهش داشت.
به گزارش خبرنگار پژوهشی ایسنا منطقه خراسان، میترا حقایقی، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد و محقق طرح، نتایج این بررسی را که حاصل پایان‌نامه وی است، در قالب مقاله‌ای ارائه کرده است.
در این مقاله آمده است: دیازینون یکی از مهم‌ترین ارگانوفسفره‌هاست که به عنوان حشره‌کش در کشاورزی و صنعت و از جمله مزارع برنج، نیشکر، ذرت، تنباکو، سیب‌زمینی و باغ‌های میوه استفاده می‌شود.
سموم کشاورزی از جمله مخرب‌ترین مواد آلوده کننده محیط زیست هستند؛ دیازینون قادر به تولید رادیکال‌های آزاد و اختلال در سیستم آنتی‌اکسیدان بدن است؛ اثرات سمی دیازینون از طریق مهار آنزیم استیل کولین استراز سیستم عصبی صورت می‌گیرد و باعث تخریب بافت‌های بدن می‌شود.
دیازینون باعث افزایش تولید رادیکال‌های آزاد سوپراکسید و در نتیجه استرس اکسیداتیو می‌شود؛ با توجه به مصرف فراوان این سم در مزارع برنج و باغ مرکبات و ضرر احتمالی آن‌ها، تاثیر این سم بر روی تغییرات غضروف رشد در موش صحرایی مورد مطالعه قرار گرفت.
در این مقاله نتیجه‌گیری شد که کاهش پهنای غضروفی صفحه رشد اپی‌فیزی در گروه دیازینون می‌تواند در نتیجه استرس اکسیداتیو در بافت غضروفی باشد.
دیازینون تولید رادیکال‌های آزاد و استرس اکسیداتیو را القا می‌کند؛ کاربرد مکمل کلسیم، اثرات سمی دیازینون را روی بافت غضروفی موش صحرایی بهبود می‌بخشد.
در این مقاله آزمایشات به این طریق بود که موش‌های صحرایی نر نابالغ نژاد ویستار به چهار گروه تقسیم شدند؛ گروه کنترل، موش‌های صحرایی که روغن ذرت را از طریق گاواژ دریافت کردند؛ گروه دیازینون، موش‌های صحرایی که دیازینون را با دوز پنج میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق گاواژ دریافت کردند؛ گروه کلسیم، موش‌های صحرایی که کلسیم را با غلظت 35 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق گاواژ دریافت کردند و گروه دیازینون+کلسیم، موش‌های صحرایی که دیازینون را با دوز پنج میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به همراه مکمل کلسیم با غلظت 35 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق گاواژ دریافت کردند.
بعد از 28 روز موش‌های صحرایی بیهوش شده و بافت ران جدا شد؛ از قسمت اپی‌فیز ران برش بافتی تهیه شده و پهنای غضروف صفحه رشد اپی‌فیزی توسط نرم افزار اندازه‌گیری شد.
در گروه دیازینون پهنای غضروف صفحه رشد اپی‌فیزی در مقایسه با گروه کنترل و گروه دیازینون+کلسیم بطور معناداری کاهش داشت.
