احتمالا حیات روی زمین قدمتی ۴ میلیارد ساله دارد

[آیدا.ف]

، محققانی از دانشگاه توکیو با بررسی ایزوتوپ های کربن در سنگ های رسوبی منطقۀ لابرادور در شمال شرقی کانادا دریافتند که نشانه های وجود حیات از آنچه پیشتر تصور می شد، قدیمی تر است. سنگ هایی که دانشمندان بررسی کرده اند متعلق به دوره “سپیده‌دم نخست‌زیستی” زمین می باشند. بازه ای از تاریخچه زمین مابین ۳٫۶ و ۴ میلیارد سال پیش که هنوز پوسته زمین تازه و اتمسفر آن سنگین و عاری از اکسیژن بود.

همانطور که مشخص است، مناطقی محدودی در زمین وجود دارد که سنگ های دوره “سپیده دم نخست زیستی” را در بر بگیرد. اکثر این سنگ ها در گذشته یا ذوب شده و به گوشته زمین برگشته و یا در اثر فرسایش پودر شده اند. تنها تعداد معدودی از این سنگ های باقی مانده گزینه های خوبی برای بررسی اثرات شیمیایی باستانی اند. به عنوان مثال یکی از این بازماندگان، باریکه ی “گرین استون” در گرینلند می باشد. نمونه های زمین شناسی این منطقه اشاره به آثار شیمیایی ۳٫۷ میلیارد ساله ، حیات دارد.

برخلاف فسیل دایناسور و یا طرح فسیل شده برگ های درختان باستانی، حیات ابتدایی اثرات قابل توجه چندانی از حضور خود باقی نمی گذارد. وقتی که از نشانه های حیات آغازین حرف می زنیم منظورمان شکل و طرح باقی مانده آنها در سنگ و یا لجن نیست. در عوض ما به دنبال سرنخ های زیست-شیمی از گرافیت و کربنات هستیم. با حرارت دادن مواد یافت شده و بررسی ایزوتوپ های کربن موجود در نمونه ها، می توان تشخیص داد که آیا این مواد زیست زا(تولید شده توسط سلول های زنده) هستند یا صرفا بازمانده فعالیت های ژئو-شیمیایی اند. یافتن مواد زیست زا در سنگ های باستانی دلیل برای وجود آثار حیات آغازین است.

حال در این تحقیق، دانشمندان متوجه شدند که گرافیت در ۵۴ نمونۀ سنگ های رسوبی این دوره زمین شناسی محصول فعالیت های ارگانیزم های زنده میباشد. این کشف به ما می گوید که تنها ۵۰۰ میلیون سال پس از شکل گیری کره زمین، اتم های کربن در تقلا برای تشکیل حیات بوده اند. از آنجایی که اثرات باقی مانده چیزی زیادتر از مقداری گرافیت و کربنات نیستند، نمیتوان دربارۀ چگونگی حیات آن موقع نظر زیادی داد.

گرچه این یافته ها به ما در مورد چگونگی فرگشت حیات آغازین بر روی زمین کمک می کند، همچنین به ما می گوید که شرایط خشن زمین ابتدایی مانع قابل توجهی برای شکل گیری حیات نبوده است. این دلگرمی خوبی برای جستجوی حیات فرازمینی در منظومه شمسی و دیگر نقاط کیهان است. اینکه حیات روی زمین دقیقا چگونه شکل گرفت هنوز معمایی پیچیده است. یکی از فرضیات است که رشته های RNA با هم ترکیب شدند تا اینکه یک سوپ اسید نوکلئوئیک توانا ایجاد شد که قادر بود دیگر روندهای شیمیایی دیگر را نیز انجام دهد.