I.s
کاربر اخراجی
- عضویت
- 2017/07/14
- ارسالی ها
- 265
- امتیاز واکنش
- 9,146
- امتیاز
- 531
اربـاب و عملکردی دوگانه/ نتایجِ ضعیف در نوجوانان و عملکردِ قابلِ قبول در جوانان
فرخنارِ اربـاب سرمربی تیمهای ملی نوجوانان و جوانانِ دختر، در این رقابتها دو عملکردِ کاملا متفاوت داشت. وی در بخش نوجوانان با کسبِ تنها یک مدالِ برنز از مجموعِ سه فرصت، بسیار ضعیف و شکننده ظاهر شد و در بخشِ جوانان با کسبِ یک مدالِ طلا، دو نقره و یک برنز از مجموعِ 4 فرصت، عملکردی قابلِ قبول داشت. اربـاب نیز همانندِ حسن روحانی، تا پیش از برگزاریِ رقابتهای قهرمانی آسیا، مدام آیهی یاس میخواند و حتی لحظاتی قبل از آغازِ مسابقات، باز هم بر بیتجربگیِ شاگردانِ نوجوانش تاکید و از این مسئله شکایت کرد. گویا اربـاب هم همانندِ حسن روحانی، تصور کرده که حریفانِ ایران در بخشِ نوجوانان، هر کدام 10 سال سابقهی حضور در تیمهای ملیِ کشورشان را دارند و این فقط نوجوانانِ ما هستند که از تجربهی اندک، رنج میبرند!
اربـاب در پایانِ مبارزاتِ ردههای سنی پایه، یک مصاحبهی جالب هم با خبرگزاریها داشت! او گفت بازیکنانِ ناکام، به بیتجربگیِ خودشان باختند و از این مطلب، چنین استنباط میشود که بازیکنانِ پیروز هم قطعا به خاطرِ قدرت و تواناییِ خانمِ سرمربی، موفق به شکستِ حریفان شدهاند!
نظر شما چیست؟ به نظرِ شما خوانندهی گرامی، آیا منطقی است که شکستها را به بازیکنان و پیروزیها را به خودمان نسبت بدهیم؟!
سالِ گذشته مسئولیتِ هدایت و رهبریِ تیم کاراتهی جوانان و نوجوانانِ دختر بر عهدهی ستاره موسوی بود. او در رقابتهای آسیایی اندونزی، دقیقا همان نتایجی را بدست آورد که امسال توسطِ اربـاب برای کاراتهی کشورمان رقم خورد. یک طلا، دو نقره و دو برنز، حاصلِ تلاشِ هر دو سرمربی در دو دورهی اخیرِ رقابتهای کاراتهی قهرمانیِ آسیاست. اما فراموش نکنید که در دورهی گذشته و در زمانِ سرمربیگریِ موسوی، داورها تا این حد با ما مهربان نبودند!
ردهی سنیِ امید؛
شاهکارِ دخترانِ ملیپوش!
لیلا بهرامی، سمانه خوشقدم و پگاه زنگنه (مربیان تیم امید) به خلافِ عملکردِ ضعیفشان در ردهی سنیِ بزرگسالان، در بخشِ امید حماسهای تاریخی و به یادماندنی رقم زدند. سه مدالِ طلا و یک نقره، حاصلِ تلاشِ دخترانِ زیرِ 21 سالِ ایران در تاتامیهای قزاقستان بود. سالِ گذشته کاراتهی کشورمان در این بخش، یک مدالِ طلا، یک نقره و دو برنز بدست آورده بود که آن نتیجه هم البته با توجهِ به شرایطِ خاصِ آن مسابقات، خوب ارزیابی میشود. لیکن امسال دخترانِ زیرِ 21 سال کاراته ایران، کاری کردند کارستان و دیگر جایِ هیچ حرف و حدیثی باقی نگذاشتند که به زودی در بخش بزرگسالان، شاهدِ حضورِ نسلی از بانوانِ باانگیزه خواهیم بود که چشم به سکوهای المپیک دارند.
اربـاب در پایانِ مبارزاتِ ردههای سنی پایه، یک مصاحبهی جالب هم با خبرگزاریها داشت! او گفت بازیکنانِ ناکام، به بیتجربگیِ خودشان باختند و از این مطلب، چنین استنباط میشود که بازیکنانِ پیروز هم قطعا به خاطرِ قدرت و تواناییِ خانمِ سرمربی، موفق به شکستِ حریفان شدهاند!
نظر شما چیست؟ به نظرِ شما خوانندهی گرامی، آیا منطقی است که شکستها را به بازیکنان و پیروزیها را به خودمان نسبت بدهیم؟!
سالِ گذشته مسئولیتِ هدایت و رهبریِ تیم کاراتهی جوانان و نوجوانانِ دختر بر عهدهی ستاره موسوی بود. او در رقابتهای آسیایی اندونزی، دقیقا همان نتایجی را بدست آورد که امسال توسطِ اربـاب برای کاراتهی کشورمان رقم خورد. یک طلا، دو نقره و دو برنز، حاصلِ تلاشِ هر دو سرمربی در دو دورهی اخیرِ رقابتهای کاراتهی قهرمانیِ آسیاست. اما فراموش نکنید که در دورهی گذشته و در زمانِ سرمربیگریِ موسوی، داورها تا این حد با ما مهربان نبودند!
ردهی سنیِ امید؛
شاهکارِ دخترانِ ملیپوش!
لیلا بهرامی، سمانه خوشقدم و پگاه زنگنه (مربیان تیم امید) به خلافِ عملکردِ ضعیفشان در ردهی سنیِ بزرگسالان، در بخشِ امید حماسهای تاریخی و به یادماندنی رقم زدند. سه مدالِ طلا و یک نقره، حاصلِ تلاشِ دخترانِ زیرِ 21 سالِ ایران در تاتامیهای قزاقستان بود. سالِ گذشته کاراتهی کشورمان در این بخش، یک مدالِ طلا، یک نقره و دو برنز بدست آورده بود که آن نتیجه هم البته با توجهِ به شرایطِ خاصِ آن مسابقات، خوب ارزیابی میشود. لیکن امسال دخترانِ زیرِ 21 سال کاراته ایران، کاری کردند کارستان و دیگر جایِ هیچ حرف و حدیثی باقی نگذاشتند که به زودی در بخش بزرگسالان، شاهدِ حضورِ نسلی از بانوانِ باانگیزه خواهیم بود که چشم به سکوهای المپیک دارند.