شب گذشته کنسرت موسیقی پاپ و فلامنکو داریوش خواجه نوری با همکاری هادی منتظری و سرپرستی محمدعلی خواجه امیری برگزار شد.
به گزارش سينما خبر؛ کنسرت موسیقی تلفیقی پاپ و فلامینکو داریوش خواجه نوری با همکاری هادی منتظری و سرپرستی محمدعلی خواجهنوری برگزار شد. شروع کنسرت با یک و نیم ساعت تاخیر بود. این تاخیر طولانی بهخاطر تداخل زمانی برنامه قبلی (نمایش سقراط) با این برنامه و اختلال در سیستم صوتی تالار که به طولانیتر شدن زمان تست صدای کنسرت انجامید، بود.
"باتو، بی تو" ساخته محمدعلی خواجه نوری اولین قطعه این کنسرت بود. صدای داریوش خواجه نوری و کلام نیما مقدم با همراهی گروه همخوانان فضای قالب کنسرت را برای حاضران ترسیم کرد.
پس از اجرای چند قطعه، داریوش خواجهنوری درباره تاریخچه ی فعالیت گروه زریاب گفت: گروه زریاب با همکاری استاد فقید جلال ذوالفنون، اولین اجرا کننده موسیقی تلفیقی (فیوژن) در کشور بوده. او با این توضیح از هادی منتظری نوازنده کمانچه دعوت کرد به گروه نوازندگان بپیوندد.
طنین صدای کمانچه هادی منتظری در موسیقی فلامنکو بار دیگر پیوندی بین موسیقی سنتی شرق و غرب برقرار کرد که باعث ایجاد فضایی متفاوت در اجرا شد. اما در کل نمی توان این کنسرت را کنسرت تلفیقی فلامنکو و موسیقی ایرانی دانست. بیشتر اجرای موسیقی پاپ با تم فلامنکو به چشم مخاطب می آمد. این موضوع در هنگام اجرای سولوهای پاپ گیتار الکتریک فرید حسین پور که تلاش میکرد ژست راک گونه خود را هنگام نواختن حفظ کند ملموس تر بود.
از نکات جالب دیگر این کنسرت می توان به حضور چهار همخوان زن اشاره کرد که هر یک در سبک و محدوده صدای خاص خود به ترتیب در قطعات مختلف نقش فعال تری داشتند. اواخر بخش دوم کنسرت بصورت غیر منتظره ای قطعه ی "افق" از آلبومی به همین نام با صدای هادی منتظری اجرا شد. این قطعه را می توان اجرای یک تصنیف ایرانی با ساز های غیر ایرانی دانست. هرچند ملودی خواننده یک ملودی ساده با وسعت تنها چند نت بود، اما تم ایرانی آن قالب بود و همراهی یکی از همخوانان گروه با آوا ها و تحریر های نزدیک به موسیقی شرقی این قطعه را به گوش مخاطب یک تصنیف ایرانی می رساند.
اشکال در سیستم صدای تالار در تمام طول کنسرت برطرف نشد و گاه و بی گاه صدای سوت بلندگو های سالن تمرکز نوازندگان و مخاطبان را از بین می برد. اما علیرغم این مشکلات پیاپی گروه به اجرای پیوسته ی خود طبق برنامه ادامه داد و زمانی بیشتر از زمان مورد نیاز تغییر کوک ساز ها برای تعویض گام های خاص موسیقی فلامنکو به آن اختصاص داده نشد.
اواخر نیمه دوم کنسرت، داریوش خواجه نوری با اعلام حضور رضا بنفشه خواه (بازیگر)، محمودرضا قدیریان (مجری) و پدرام امینی (نوازنده گیتار) از حضور آنها و بقیه مهمانان تشکر کرد.
بنابر گزارش هنرآنلاين،این کنسرت شامل شانزده قطعه (هشت قطعه بی کلام) بود که اغلب از ساخته های داریوش و محمد علی خواجه نوری بودند و با همراهی نوید ایزدگشسب (گیتار)، فرشید پاتی نیان (کنترباس)، رامین اتابکی (ساکسیفون و ساز های الکترونیکی)، صابر جعفری و بهنام سماواتی (پرکاشن)، آشور مرادیان (درامز)، فرید حسینپور (گیتار الکتریک)، کیانا کیارس، فروغ فضلی، سحر میرهاشمی و مارال گشتیفرد (گروه همخوانان) اجرا شدند.
به گزارش سينما خبر؛ کنسرت موسیقی تلفیقی پاپ و فلامینکو داریوش خواجه نوری با همکاری هادی منتظری و سرپرستی محمدعلی خواجهنوری برگزار شد. شروع کنسرت با یک و نیم ساعت تاخیر بود. این تاخیر طولانی بهخاطر تداخل زمانی برنامه قبلی (نمایش سقراط) با این برنامه و اختلال در سیستم صوتی تالار که به طولانیتر شدن زمان تست صدای کنسرت انجامید، بود.
"باتو، بی تو" ساخته محمدعلی خواجه نوری اولین قطعه این کنسرت بود. صدای داریوش خواجه نوری و کلام نیما مقدم با همراهی گروه همخوانان فضای قالب کنسرت را برای حاضران ترسیم کرد.
پس از اجرای چند قطعه، داریوش خواجهنوری درباره تاریخچه ی فعالیت گروه زریاب گفت: گروه زریاب با همکاری استاد فقید جلال ذوالفنون، اولین اجرا کننده موسیقی تلفیقی (فیوژن) در کشور بوده. او با این توضیح از هادی منتظری نوازنده کمانچه دعوت کرد به گروه نوازندگان بپیوندد.
طنین صدای کمانچه هادی منتظری در موسیقی فلامنکو بار دیگر پیوندی بین موسیقی سنتی شرق و غرب برقرار کرد که باعث ایجاد فضایی متفاوت در اجرا شد. اما در کل نمی توان این کنسرت را کنسرت تلفیقی فلامنکو و موسیقی ایرانی دانست. بیشتر اجرای موسیقی پاپ با تم فلامنکو به چشم مخاطب می آمد. این موضوع در هنگام اجرای سولوهای پاپ گیتار الکتریک فرید حسین پور که تلاش میکرد ژست راک گونه خود را هنگام نواختن حفظ کند ملموس تر بود.
از نکات جالب دیگر این کنسرت می توان به حضور چهار همخوان زن اشاره کرد که هر یک در سبک و محدوده صدای خاص خود به ترتیب در قطعات مختلف نقش فعال تری داشتند. اواخر بخش دوم کنسرت بصورت غیر منتظره ای قطعه ی "افق" از آلبومی به همین نام با صدای هادی منتظری اجرا شد. این قطعه را می توان اجرای یک تصنیف ایرانی با ساز های غیر ایرانی دانست. هرچند ملودی خواننده یک ملودی ساده با وسعت تنها چند نت بود، اما تم ایرانی آن قالب بود و همراهی یکی از همخوانان گروه با آوا ها و تحریر های نزدیک به موسیقی شرقی این قطعه را به گوش مخاطب یک تصنیف ایرانی می رساند.
اشکال در سیستم صدای تالار در تمام طول کنسرت برطرف نشد و گاه و بی گاه صدای سوت بلندگو های سالن تمرکز نوازندگان و مخاطبان را از بین می برد. اما علیرغم این مشکلات پیاپی گروه به اجرای پیوسته ی خود طبق برنامه ادامه داد و زمانی بیشتر از زمان مورد نیاز تغییر کوک ساز ها برای تعویض گام های خاص موسیقی فلامنکو به آن اختصاص داده نشد.
اواخر نیمه دوم کنسرت، داریوش خواجه نوری با اعلام حضور رضا بنفشه خواه (بازیگر)، محمودرضا قدیریان (مجری) و پدرام امینی (نوازنده گیتار) از حضور آنها و بقیه مهمانان تشکر کرد.
بنابر گزارش هنرآنلاين،این کنسرت شامل شانزده قطعه (هشت قطعه بی کلام) بود که اغلب از ساخته های داریوش و محمد علی خواجه نوری بودند و با همراهی نوید ایزدگشسب (گیتار)، فرشید پاتی نیان (کنترباس)، رامین اتابکی (ساکسیفون و ساز های الکترونیکی)، صابر جعفری و بهنام سماواتی (پرکاشن)، آشور مرادیان (درامز)، فرید حسینپور (گیتار الکتریک)، کیانا کیارس، فروغ فضلی، سحر میرهاشمی و مارال گشتیفرد (گروه همخوانان) اجرا شدند.
