تنهای تنها
کاربر نگاه دانلود
آسیبهای اجتماعی هنگامی به وقوع میپیوندند که افراد از شخصیت خود راضی نبوده و احساس پوچی؛ کمبود شخصیت و عزت نفس داشته باشند و این رفتار از دوران کودکی افراد نشأت میگیرد.
این عزت نفس از دوران کودکی و در کانون گرم خانواده شکل میگیرد و در بزرگسالی نیز بر رفتار و منش فرد تأثیر میگذارد.
کودکان ما در کودکی میآموزند که نسبت به بزرگترها با احترام رفتار کنند، میآموزند که برای به دست آوردن چیزهای موردعلاقه نباید خود را کوچک کرده و غرور خود را زیر پا بگذارد که آموزش این رفتارها در خانواده و ابتدا با تقلید از بزرگترها صدق گرفته و بعد از آن با آموزش از طریق مادر و پدر انجام میشود و شخصیت کودک ما را برای ورود به عرصهی بزرگسالی شکل میدهد.
**پابوسی به خاطر چسب زخم
تا به حال کودکانی که در مترو در حال فروش فال حافظ، چسب زخم و دستمال کاغذی هستند توجه کردهاید؟
برخی از آنها بسیار شیرینسخن هستند و با شیرینزبانی خود را در دل مسافران جای میکنند. اغلب مسافران به خاطر دلسوزی از این کودکان خرید میکنند و این در حالی است که میدانند این کودکان از پول دریافتی هیچ بهرهای نخواهند برد.
چندی پیش کودکی در مترو، در برابر دیدگان مسافران برای فروختن یک چسب زخم پای مسافران را میبوسید و التماس میکرد تا از او یک بسته چسب بخرند.
از همه ارگانهای مسئول که بگذریم این کودک به خاطر اشتباه چه کسی عزت نفسش را از دست داده است؟
او در این سن آموخته است که از این طریق میتواند دل مسافران را به دست آورد اما این کودک در بزرگسالی به چه روزی خواهد افتاد؟
کودکی که امروز به خاطر یک چسب زخم پای مسافران را میبوسد فردا به خاطر یک لقمه نان بیشتر چه خواهد کرد؟
عزت نفس و شخصیت این کودک به طور کامل از میان خواهد رفت و مقصر این ماجرا فقط به فکر منبع درآمدی است که از کار این کودک به دست خواهد آورد.
دستان کوچکی که امروز برای یک لقمه نان به گدایی، دزدی و شکستن شخصیت آلوده شوند فردا در این جامعهی بیرحم چه خواهند کرد؟
**مسئولیت اجتماعی
در جامعهای که ما زندگی میکنیم هرروز شاهد چنین صحنههایی خواهیم بود اما ما در برابر این افراد و این کودکان چه مسئولیتی داریم؟
کمپینهای حمایت از کودکان کار، کودکان بیسرپرست و بدسرپرست و کودکان محروم از تحصیل و خانواده، به صورت خصوصی و بدون حمایت از سازمانهای دولتی مانند بهزیستی، کمیتهی امداد و نهادهای مسئول، مشغول به کار بوده و نگران کودکان این سرزمین هستند، کودکانی که کودکی را بر سر چهارراهها و یا در سالنهای شلوغ مترو پشت سر میگذراند.
هرکدام از ما با عضویت در هر یک از این کمپینها میتوانیم به کمک این کودکان شتافته و مسئولیت اجتماعی خود را در برابر افراد نیازمند انجام دهیم.
به امید روزی که هر یک از ما بتوانیم با بهبود شرایط زندگی یک کودک کار از فروپاشی شخصیت اجتماعی یک انسان جلوگیری کنیم.
