استاد شجاعی و نوجوانان و کودکان

[DENIRA]

از روزی که کودک شما وارد هشتمین سال از زندگی زیبایش میشود، زمان اطاعت و فرمانبرداریش نیز فرا میرسد.
او باید آموخته باشد که زمان آموزش و یادگیری اش فرار رسیده و او علاوه بر آموزش های علمی، باید خود را آرام آرام برای یادگیری مسائل زندگی، اخلاقیات صحیح، رعایت حریم ها، شناخت ارزش ها، مسئولیت پذیری در زندگی فردی و اجتماعی و.....آماده کند.
اگر هفت سال اول زندگی او، طبق آداب و توصیه های اسلامی و روانشناختی درست و پیشرفته باشد، شما عملا با مشکل خاصی روبه رو نخواهید شد.
چرا که امرو، موجود او بستری مناسب برای پذیرش آموزش های شما بوده و به راحتی به تمام باید ها و نبایدهایتان تن میدهد.
او با شناختی که از شما به عنوان مهربان ترین و خیرخواه ترین انسان های زندگیش پیدا کرده، تمام الگو ها و اندرزهایتان را به آسانی پذیرفته و اجرا میکند.
مراقب باشید تا در این مرحله از زندگی کودکتان، میان او و شما فاصله نیفتد، چرا که در این صورت، اعتمادش را به شما از دست داده و دیگر شما را به عنوان رفیق نخواهد پذیرفت و به حریم شخصی اش راه نخواهد داد.
مهم ترین وظیفه والدین در هفت سال دوم.
کودک شما دیگر وارد مدرسه و به اصطلاح اجتماعی بسیار بزرگتر از خانواده شده و شما باید به اندازه ی هفت سال اول عمرش، تسلط کافی بر او ندارید.
بنابر این اصلی ترین و مهم ترین وظیفه ی شما در درجه ی اول جلب اعتماد کودکتان و در درجه دوم برقراری رفاقتی صمیمانه با اوست.
در این صورت او شما را به عنوان مشاور امینی پذیرفته و تمام مسائلش را به راحتی با شما در میان میگذارد و دیگر حرف ناگفته ای میانتان باقی نمی ماند.
شما میتوانید با گفتگو کردن های دوستانه، با شوخی کردن و همبازی شن با فرزندتان کمکش کنید تا شما را نیز در حد خودش فرض کرده و با شما انس بگیرد.
پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:
من کان له صبی، فلیتصاب له
هرکس کودکی دارد، باید برای او کودکی نماید.

 

[DENIRA]

لازمه ی اطاعت کودک، تفهیم دوستانه ی موضوع مورد اطاعت به اوست.
برای اینکه کودک شما به راحتی به اوامر و نواحی شما تن داده و آن ها را اجرا نماید، ابتدا باید مفهوم دقیقی از علت خواسته هایتان را برایش جا بیندازید.
تنها در این صورت است که او به مفهوم نفع یا ضرر چیزی آگاه شده و تصوری ذهنی از پیامدهای عملش پیدا میکند.
در مرحله ی بعد ارتباط عاطفی شما با کودکتان، کمک میکند که بتوانید دوستانه و بدون تحمیل، میان خود و او چنان تفاهمی را برقرار نمائید که او قلبا و داوطلبانه سخنانتان را بپذیرد و تمام الگو ها و هنجارهای شما را در درونش تثبیت نمیاد.
چرا که چیزی که با قلب پذیرفته شود، هرگز در وجود انسان نابود نمی گردد.
در قرآن کریم نیز، خداوند علت عدم تحمل حضرت موسی در مقابل اعمال حضرت خضر، عدم آگاهی او معرفی نموده است.
چون موسی از باطن کارهای خضر آگاه نبود، به زبان اعتراض گشوه و صبر نمی نمود.
پس با اندک تاملی میتوان دریافت که هر پذیرشی از سوی فرزند شما مستلزم شناخت کاملی است که شما در اختیار او قرار میدهید.
گاهی های لازم که در فضای توام با رفاقت و تفاهم به او عرضه می شوند، کودکتان را به سمت پذیرش با قلب و در نهیات اجرای آن سوق خواهد داد.
امیرالمومنین(ع) میفرمایند:
من لم یعرف مضرت الشی ء ، لم یقدر علی الامتناع
کسی که زیان کاری را نشناسد، نمی تواند از آن پرهیز کند.