شرایط محیطی مناسب برای پرورش ماهی کپور
انتخاب محیط مناسب برای پرورش ماهی کپور، به دلیل تاثیر آن بر روی رشد، تغذیه و تولید مثل ماهیها حائز اهمیت است. برخی از شرایط محیطی که باید به آنها توجه کردند عبارتند از:
۱. دمای آب
دمای مناسب برای پرورش ماهی کپور بین۱۸ تا ۲۵ درجه است و نباید از ۳۰ درجه سانتی گراد بیشتر شود. نزدیک نگه داشتن دمای استخر به ۲۵ درجه سانتی گراد باعث میشود تا طول دوره پرورش ماهی کوتاهتر باشد و سریعتر به وزن مورد نظر برسد. ماهی آبزی خونسردی است که دمای بدن او با محیط اطراف تقریبا برابر است؛ بنابراین متابولیسم بدن ماهی تحت تاثیر دمای محیط قرار دارد. با افزایش دما نیاز ماهی به اکسیژن افزایش مییابد و برای تامین این اکسیژن هوادهی استخر ضرورت دارد.
۲. اسیدیته یا PH آب
PH محیط برای پرورش ماهی باید بین ۶.۵ تا ۹ باشد. اسیدیته در طول شبانه روز متغیر است و باید مرتبا اندازه گیری شود. PH در بعد از ظهرها به حداکثر و در هنگام طلوع آفتاب به حداقل مقدار خود میرسد. برای جلوگیری از افزایش PH در بعد از ظهرها، در اوایل صبح مقداری آهک در آب میپاشند. افزایش PH بیشتر از ۹ و کاهش آن کمتر از ۶ باعث آسیب به بافتهای مختلف بدن ماهی از جمله آبششها میشود.
۳. شوری و سختی آب
شوری تا ۲ گرم بر لیتر برای ماهی کپور مناسب است، اما حداکثر شوری قابل تحمل برای ماهی ۹ گرم بر لیتر است. اگر شوری آب بیشتر از ۲ گرم بر لیتر باشد، رشد ماهی کند میشود. سختی مناسب برای پرورش ماهی کپور بین ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتربر حسب کربنات کلسیم است. افزایش سختی آب باعث میشود تغییرات PH آب کمتر باشد و خطر مسمومیت ماهی با فلزاتی از قبیل: سرب، آهن و جیوه کاهش مییابد. آبها را از نظر سختی میتوان به چهار دسته تقسیم کرد:
۴. اکسیژن محلول در آب
اکسیژن عامل اصلی برای پرورش ماهی به حساب میآید. بهترین مقدار اکسیژن ۵ تا ۶ میلی گرم در لیتر است و نباید از ۲ میلی گرم کمتر شود. غلظت اکسیژن کمتر از ۱ میلی گرم در لیتر در صورت ادامه یافتن برای ماهیها کشنده است. بیشتر تلفات به دلیل کمبود اکسیژن در طول شب و اوایل صبح اتفاق میافتد. روزهای گرم، شرایط استرس، ضعیف بودن ماهیها و شرایطی از این قبیل ماهیها حساسیت بیشتری نسبت به کمبود اکسیژن دارند و باید مشکل کمبود اکسیژن در آب برطرف شود.
علائم کمبود اکسیژن در آب
معمولا کمبود اکسیژن در آب با نشانههای زیر همراه است:
![232787_695.jpg](https://setare.com/files/fa/news/1397/11/30/232787_695.jpg)
انتخاب محیط مناسب برای پرورش ماهی کپور، به دلیل تاثیر آن بر روی رشد، تغذیه و تولید مثل ماهیها حائز اهمیت است. برخی از شرایط محیطی که باید به آنها توجه کردند عبارتند از:
۱. دمای آب
دمای مناسب برای پرورش ماهی کپور بین۱۸ تا ۲۵ درجه است و نباید از ۳۰ درجه سانتی گراد بیشتر شود. نزدیک نگه داشتن دمای استخر به ۲۵ درجه سانتی گراد باعث میشود تا طول دوره پرورش ماهی کوتاهتر باشد و سریعتر به وزن مورد نظر برسد. ماهی آبزی خونسردی است که دمای بدن او با محیط اطراف تقریبا برابر است؛ بنابراین متابولیسم بدن ماهی تحت تاثیر دمای محیط قرار دارد. با افزایش دما نیاز ماهی به اکسیژن افزایش مییابد و برای تامین این اکسیژن هوادهی استخر ضرورت دارد.
۲. اسیدیته یا PH آب
PH محیط برای پرورش ماهی باید بین ۶.۵ تا ۹ باشد. اسیدیته در طول شبانه روز متغیر است و باید مرتبا اندازه گیری شود. PH در بعد از ظهرها به حداکثر و در هنگام طلوع آفتاب به حداقل مقدار خود میرسد. برای جلوگیری از افزایش PH در بعد از ظهرها، در اوایل صبح مقداری آهک در آب میپاشند. افزایش PH بیشتر از ۹ و کاهش آن کمتر از ۶ باعث آسیب به بافتهای مختلف بدن ماهی از جمله آبششها میشود.
۳. شوری و سختی آب
شوری تا ۲ گرم بر لیتر برای ماهی کپور مناسب است، اما حداکثر شوری قابل تحمل برای ماهی ۹ گرم بر لیتر است. اگر شوری آب بیشتر از ۲ گرم بر لیتر باشد، رشد ماهی کند میشود. سختی مناسب برای پرورش ماهی کپور بین ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتربر حسب کربنات کلسیم است. افزایش سختی آب باعث میشود تغییرات PH آب کمتر باشد و خطر مسمومیت ماهی با فلزاتی از قبیل: سرب، آهن و جیوه کاهش مییابد. آبها را از نظر سختی میتوان به چهار دسته تقسیم کرد:
- آبهای نرم: ۰-۷۵ میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم
- آبهای متوسط: ۷۵-۱۵۰ میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم
- آبهای سخت: ۱۵۰-۳۰۰ میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم
- آبهای خیلی سخت: بالای ۳۰۰ میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم
۴. اکسیژن محلول در آب
اکسیژن عامل اصلی برای پرورش ماهی به حساب میآید. بهترین مقدار اکسیژن ۵ تا ۶ میلی گرم در لیتر است و نباید از ۲ میلی گرم کمتر شود. غلظت اکسیژن کمتر از ۱ میلی گرم در لیتر در صورت ادامه یافتن برای ماهیها کشنده است. بیشتر تلفات به دلیل کمبود اکسیژن در طول شب و اوایل صبح اتفاق میافتد. روزهای گرم، شرایط استرس، ضعیف بودن ماهیها و شرایطی از این قبیل ماهیها حساسیت بیشتری نسبت به کمبود اکسیژن دارند و باید مشکل کمبود اکسیژن در آب برطرف شود.
علائم کمبود اکسیژن در آب
معمولا کمبود اکسیژن در آب با نشانههای زیر همراه است:
- رنگ پریدگی پوست ماهی
- پرخونی آبششها
- خونریزی کوچک در بعضی قسمتهای بدن ماهی
- وارد کردن آب به صورت پلکانی
- افزودن آب تازه که حاوی اکسیژن بیشتری است
- وسایلی که آب را برهم بزند