ραяαѕтσσ
کاربر نگاه دانلود
کور رنگی چیست؟
در ابتدا بد نیست کمی بیشتر با این بیماری آشنا شویم. هر انسانی که از نعمت بینایی کامل برخوردار است، شاید نتواند وضعیت افراد مبتلا به بیماری کوررنگی را به درستی درک کند.
در واقع افراد مبتلا به بیماری کوررنگی در عین شباهت، تفاوت هایی نیز با یکدیگر دارند که نگاهشان به دنیای پیرامون را به کلی دگرگون کرده است. در وهله ی نخست شاید نام کور رنگی افراد سالم را دچار این سوءتفاهم کند که افراد مبتلا فاقد توانایی مشاهده ی همه رنگ ها هستند و جهان را یکسره سیاه و سفید می بینند، اما در حقیقت بیش از 99 درصد افراد مبتلا به این بیماری قادر به مشاهده و تشخیص رنگ ها هستند. شاید به همین خاطر است که عبارت «کمبود دید رنگی» یا «اختلال در دید رنگ» (Color Vision Deficiency) که به اختصار CVD نامیده می شود، این نقص را بهتر توضیح می دهد.
بر اساس اطلاعات ارائه شده در این وب سایت، در حدود 0.5 درصد از زنان (یک نفر از هر دویست نفر) و هشت درصد مردان (یک نفر از هر دوازده نفر) مبتلا به یکی از اشکال کور رنگی هستند. در مورد این کمبود رنگ شاهد اختلافاتی چند بین افراد مبتلا هستیم که بد نیست آن ها را با شما عزیزان نیز در میان بگذاریم.
انواع دسته های کور رنگی
به طور کلی افراد مبتلا به کور رنگی ممکن است در یکی از این گروه ها جای داشته باشند.
Deuteranomalia یا سبز دشوار بینی:این افراد کلا همه چیز را به صورت رنگ پریده مشاهده می کنند.
Protanopia یا سرخ کوری:آن ها همه چیز را با تمی از رنگ سبز مشاهده می کنند.
Tritanopia یا آبی کوری:این افراد نیز دنیای را متمایل به رنگ های سبز- صورتی می بینند
و در نهایت MonoChromacy یا تک رنگ بینی که در کل توان مشاهده ی هیچ رنگی را ندارند و همه چیز از نظرشان سیاه و سفید است. البته درصد بسیار اندکی از جمعیت جهان به این نوع از کور رنگی مبتلا هستند.
در ادامه با مشاهده ی تصاویری چند، این اختلاف دید را بهتر درک خواهید کرد.
این تصویر نشان دهنده ی نمایش رنگ ها از دید یک فرد با بینایی سالم است.
شایع ترین نوع کور رنگی با نام سبز دشوار بینی شناخته می شود. در حدود 4.63 درصد مردان و 0.36 درصد زنان مبتلا به این نوع اختلال دید رنگ هستند که بسیاری از آن ها حتی خودشان متوجه این مسئله نیز نشدند. افراد مبتلا به این اختلال به سختی قادر به تشخیص رنگ های سبز و قرمز هستند.
بیمارانی که در این دسته جای دارند، همه رنگ ها را به شکل متمایل به سبز و صورتی می بینند و در کل رنگ های آبی و سبز را با هم اشتباه می گیرند. این بیماری یکی از نادرترین انواع شب کوری است و به نظر می رسد که تنها 0.0001٪ زنان و مردان به این بیماری مبتلا هستند.
زمانی که شخصی مبتلا به این شکل کور رنگی باشد، تمام سایه های رنگ های سبز و قرمز را به شکلی رنگ پریده مشاهده می کند، البته این مسئله در مورد دو رنگ زرد و آبی صدق نمی کند. در مجموع این افراد به ویژه قادر به تشخیص رنگ قرمز نیستند. تنها در حدود یک درصد مردان تجربه ی این اختلال را دارند.
در میان انواع مختلف کور رنگی، این مورد بسیار بسیار نادر است و جمعیت بسیار بسیار اندکی را درگیر کرده است. در صورت ابتلا به این اختلال، فرد قادر به تشخیص هیچ رنگی نیست و دنیا را به طور کامل سیاه و سفید می بیند.
در ابتدا بد نیست کمی بیشتر با این بیماری آشنا شویم. هر انسانی که از نعمت بینایی کامل برخوردار است، شاید نتواند وضعیت افراد مبتلا به بیماری کوررنگی را به درستی درک کند.
در واقع افراد مبتلا به بیماری کوررنگی در عین شباهت، تفاوت هایی نیز با یکدیگر دارند که نگاهشان به دنیای پیرامون را به کلی دگرگون کرده است. در وهله ی نخست شاید نام کور رنگی افراد سالم را دچار این سوءتفاهم کند که افراد مبتلا فاقد توانایی مشاهده ی همه رنگ ها هستند و جهان را یکسره سیاه و سفید می بینند، اما در حقیقت بیش از 99 درصد افراد مبتلا به این بیماری قادر به مشاهده و تشخیص رنگ ها هستند. شاید به همین خاطر است که عبارت «کمبود دید رنگی» یا «اختلال در دید رنگ» (Color Vision Deficiency) که به اختصار CVD نامیده می شود، این نقص را بهتر توضیح می دهد.
بر اساس اطلاعات ارائه شده در این وب سایت، در حدود 0.5 درصد از زنان (یک نفر از هر دویست نفر) و هشت درصد مردان (یک نفر از هر دوازده نفر) مبتلا به یکی از اشکال کور رنگی هستند. در مورد این کمبود رنگ شاهد اختلافاتی چند بین افراد مبتلا هستیم که بد نیست آن ها را با شما عزیزان نیز در میان بگذاریم.
انواع دسته های کور رنگی
به طور کلی افراد مبتلا به کور رنگی ممکن است در یکی از این گروه ها جای داشته باشند.
Deuteranomalia یا سبز دشوار بینی:این افراد کلا همه چیز را به صورت رنگ پریده مشاهده می کنند.
Protanopia یا سرخ کوری:آن ها همه چیز را با تمی از رنگ سبز مشاهده می کنند.
Tritanopia یا آبی کوری:این افراد نیز دنیای را متمایل به رنگ های سبز- صورتی می بینند
و در نهایت MonoChromacy یا تک رنگ بینی که در کل توان مشاهده ی هیچ رنگی را ندارند و همه چیز از نظرشان سیاه و سفید است. البته درصد بسیار اندکی از جمعیت جهان به این نوع از کور رنگی مبتلا هستند.
در ادامه با مشاهده ی تصاویری چند، این اختلاف دید را بهتر درک خواهید کرد.
این تصویر نشان دهنده ی نمایش رنگ ها از دید یک فرد با بینایی سالم است.
شایع ترین نوع کور رنگی با نام سبز دشوار بینی شناخته می شود. در حدود 4.63 درصد مردان و 0.36 درصد زنان مبتلا به این نوع اختلال دید رنگ هستند که بسیاری از آن ها حتی خودشان متوجه این مسئله نیز نشدند. افراد مبتلا به این اختلال به سختی قادر به تشخیص رنگ های سبز و قرمز هستند.
بیمارانی که در این دسته جای دارند، همه رنگ ها را به شکل متمایل به سبز و صورتی می بینند و در کل رنگ های آبی و سبز را با هم اشتباه می گیرند. این بیماری یکی از نادرترین انواع شب کوری است و به نظر می رسد که تنها 0.0001٪ زنان و مردان به این بیماری مبتلا هستند.
زمانی که شخصی مبتلا به این شکل کور رنگی باشد، تمام سایه های رنگ های سبز و قرمز را به شکلی رنگ پریده مشاهده می کند، البته این مسئله در مورد دو رنگ زرد و آبی صدق نمی کند. در مجموع این افراد به ویژه قادر به تشخیص رنگ قرمز نیستند. تنها در حدود یک درصد مردان تجربه ی این اختلال را دارند.
در میان انواع مختلف کور رنگی، این مورد بسیار بسیار نادر است و جمعیت بسیار بسیار اندکی را درگیر کرده است. در صورت ابتلا به این اختلال، فرد قادر به تشخیص هیچ رنگی نیست و دنیا را به طور کامل سیاه و سفید می بیند.
