فرهنگی و هنری انتشار اشعار ضعیف افراد به نام پناهی و سپهری

[dinaz]

انتشار اشعار ضعیف افراد به نام پناهی و سپهری

روزنامه خراسان:
چند روز پیش پرویز پرستویی در صفحه خود شعری را به اشتباه به قیصر امین پور نسبت داد و صدای همه علاقه مندان به شعر را درآورد. نسبت دادن شعر های جعلی به شاعران بزرگ کشورمان مانند سهراب سپهری، قیصر امین پور، احمد شاملو و حتی مهدی اخوان ثالث پدیده ای است که به دلیل رشد فضای مجازی و انتشار و خواندن اشعار از این راه، بیشتر به چشم می خورد.


پویش «مبارزه با نشر جعلیات در فضای مجازی» به همین دلیل تشکیل شده و تلاش این گروه جمع آوری آثار منسوب به بزرگان ادبی و بررسی درستی یا نادرستی آن هاست. سینا بهمنش شاعر و یکی از اعضای این پویش درباره این موضوع حرف‌هایی دارد که در ادامه آن‌ها را خواهید خواند.

​

 

[dinaz]

اولویت با اشعاری ا‌ست که بیشتر دیده می‌شوند


پویش مبارزه با نشر جعلیات، خرداد 94 به همت جمعی از دانشجویان ادبیات فارسی، تاریخ و جامعه شناسی دانشگاه تهران تشکیل شده است و هسته مرکزی این گروه را دانشجویانی تشکیل می دهند که از نشر جعلیات در فضای مجازی نگران و از عواقب فرهنگی آن آگاه اند. سینا بهمنش به باشگاه خبرنگاران جوان می‌گوید:«با فراگیر شدن اینترنت و شکل گیری فضا‌های مجازی و گروه‌های گفت وگو، افرادی برای جذب مخاطب شروع به تولید محتوای جعلی کردند. با توجه به علاقه ایرانیان به شعر،عده‌ای در جایگاه مروج مجازی فرهنگ و ادب قرار گرفتند و عده‌ای شاعر مجازی شدند.» تاکنون 800 شعر که در فضای مجازی بیشترین تیراژ را داشته اند با روش شناسایی این پویش، مهر جعلی خورده اند.

 

[dinaz]

بخشی از جاعلان، شاعران جویای نام هستند


این شاعر چند گروه را عامل جعل ادبی می‌داند. او می‌گوید:«گروه اول با هدف ایجاد خدشه بر چهره شاعران مردمی این سرزمین ورود کرده اند. گروه دوم، دنبال این لـ*ـذت هستند که ببینند روز به روز بر تعداد اعضای مجازی گروه، صفحه یا کانال و بساطی که درست کرده اند، افزوده می‌شود. روش کار گروه سوم این است که زیر شعر یا متنی از خود نام شاعر بزرگی را می نویسند. بعد از یک هفته که آن مطلب به واسطه نام یک شاعر بزرگ دست به دست شد و مورد توجه مخاطبان قرارگرفت، شروع می‌کنند به بیانیه دادن که شعر مرا به نام دیگری منتشر کرده‌اند. با این روش این شائبه را به وجود می‌آورند که چون شعر آن ها در حد آثار بزرگان است چنین اشتباهی شده و با مظلوم نمایی، حس ترحم مردم ساده دل را بر می‌انگیزند.»

​

 

[dinaz]

بزرگان شعر هدف جاعلان شعر هستند


اعضای پویش به طور مداوم در حال بررسی گروه ها و کانال های پرطرفدار هستند. بهمنش می‌گوید :«با توجه به محدودیت زمانی و تعداد اعضای تیم اجرایی، اشعار با تیراژ بالا در اولویت هستند. بعد از این‌که شعری توسط کارشناسان پویش، جعلی تشخیص داده شد، پوستری از آن شعر با مهر جعلی تهیه و در نهایت، جعلی بودن آن شعر اعلام می‌شود.» این شاعر در ادامه می‌گوید:«جاعلان بیشتر این متون را به شاعران برجسته قدیمی نسبت می‌دهند از طرفی متاسفانه با ایجاد این تصور که آن اشعار پر از اشکال متعلق به بزرگان ادبیات کشورمان است، تصوری غلط از آن‌ها ایجاد می‌کنند و به قول سیدعلی صالحی می‌توان این عمل را به نوعی ترور شخصیت شاعران در نظر گرفت.»

 

[dinaz]

شعر جعلی با مطالعه قابل تشخیص است

​

با توجه به نشر بسیاری از شعرهای جعلی در فضای مجازی، مردم به صورت ناخودآگاه در روند انتشار اشعار جعلی قرار می‌گیرند. بهمنش با اشاره به شمشیر دو دم بودن فضای مجازی می‌گوید:«مطالعه مهم‌ترین روش تشخیص است. کسی که چند کتاب از آثار حسین پناهی را خوانده باشد با نوع نگرش و زبان خاص او آشنا می‌شود و وقتی نام او را زیر دلنوشته یک نوجوان ببیند، می‌تواند درباره صحت موضوع شک کند. من هنوز هم به همه پیشنهاد می‌کنم کتاب بخوانند و به اینترنت اطمینان نداشته باشند. اگر به کتاب دسترسی ندارند، لااقل به سایت‌ها و صفحات معتبر مراجعه و صحت و سقم بسیاری از شعر‌ها را بررسی کنند.»