مصاحبه و گفتگو اولین آلبوم پوریا پسر کتایون ریاحی

[*فریال*]

كمی با حافظهتان كلنجار بروید، پوریا را به خاطر میآورید. در جشن پایان پخش سریال حضرت یوسف، كتایون ریاحی در حالی كه دست پوریا در دستش بود، روی صحنه آمد و اعلام كرد برای انجام كارهای مشترك بیشتر و بزرگتر با پوریا از دنیای بازیگری خداحافظی میكند. پوریا از آن روزها، حسابی عوض شده است. بیشترین سالها را خارج از كشور گذرانده تا درس موسیقی بیاموزد. حالا پس از پایان تحصیلاتش در جزیره كیش زندگی میكند، موسیقی تدریس میكند و كار آهنگسازی انجام میدهد. رونمایی از اولین آلبوم او با نام «پژواك سکوت» در فروشگاه بتهوون برگزار و بهانهای شد تا سراغ او برویم.

از آلبومت بگو؟

اولین آلبوم من است كه با پشتیبانی مادرم به پایان رسید. یكسال برای این آلبوم كار كردم. پژواك سكوت، هشت قطعه در سبك كلاسیك و اركسترال است. ملودیها بر اساس اركست نوشته شده و در واقع رزومهای از كل زندگی من است چون یكی از آهنگها را در 16سالگی ساختم.

​

كتایون ریاحی: سرمایهگذار این كار من و خود پوریا بودیم و با سرمایه شخصی خودمان منتشر شده اما عواید آلبوم به بنیاد كمك برمیگردد.

شنیدهام ورود به دنیای موسیقی را تحت تاثیر مادر انجام دادهای، فكر میكنی اگر تشویقهای مادر نبود مسیر دیگری را انتخاب میكردی؟

در آن صورت هم باز فكر میكنم موسیقی را انتخاب میكردم اما قطعا موفقیتهایی كه الان دارم نداشتم.

كتایون ریاحی: من پوریا را حمایت نكردم تنها مشوق او بودم. حمایتم از جنس تشویق بود برای اینكه استعدادهایش را میدیدم.

بعد از چند سال زندگی در ارمنستان و انگلیس به ایران برگشتی. آیا فضای ایران را برای كار و آهنگسازی مناسب میبینی؟

نه فقط ایران بلكه كل دنیا نیاز دارد تا درك و دریافتش از موسیقی را عوض كند و به دورهای بازگردد كه موسیقی اهمیت داشت. بیشتر باید به خود هنر موسیقی اهمیت داد تا صنعت موسیقی. ملودی، هارمونی و ریتم سه اصل است و جاهایی میتوانند بروند كه واژهها نمیتوانند اما امروزه تمام دنیای موسیقی ترانه شده است. بیشترین چیزی كه به آن اهمیت میدهند ترانه كار است تا موسیقی. چون در ایران ترانه قویتر از موسیقی است به همین دلیل تمركز بیشتری روی آن است، به همین ترتیب مخاطب هم به ترانه بیشتر اهمیت میدهد تا موسیقی و ای كاش این روند كمی تغییر كند.

در بنیاد كمك بخشی به عنوان بخش فرهنگی داریم تا همانطور كه به نیازهای اولیه مردم كمك میشود، سطح فرهنگی را هم ارتقا دهیم؛ كودكانی كه استعداد موسیقی دارند اما امكانات ندارند پیدا میكنیم و آنها را پرورش دهیم. برای همین امر خیلی از سفرها را همراه مادرم میروم. واقعیت این است كه استعدادهای زیادی وجود دارد اما متاسفانه تا حدی درگیر نیازهای اولیهشان هستند و دیگر فرصتی برای كار فرهنگی ندارند.

موسیقی یك تراپی است كه خیلی جاها میتوان از آن استفاده كرد؛ یكی از دلایلی كه بنیاد كمك به كودكان ناشنوا میپردازد همین مسئله است تا آنها هم از شنیدن موسیقی بیبهره نباشند.

چرا اسم آلبوم را «پژواك سكوت» گذاشتی؟

این اسم نام یكی از داستانهای قدیمی مادرم است. وقتی آهنگها را مینوشتم هیچ اسمی برای آنها انتخاب نكرده بودم تا اینكه به پیشنهاد پدرم اسم آلبوم را گذاشتیم «پژواك سكوت.»

موضوع داستان «پژواك سكوت» چیست؟

كتایون ریاحی: خیلی جالب است، قصه را 30 سال پیش نوشتم اما قصه مرتبطی است با این روزها.

داستان در مورد یك زن جوان بیمار است كه در یك آسایشگاه روانی بستری است و پزشكان نمیتوانند به او كمك كنند اما یك دختر ناشنوا در آن آسایشگاه كار میكند. رابطهای بین زن بیمار و دختر ناشنوا پیش میآید و مهر و محبت دختر ناشنوا باعث بهبود حال زن بیمار میشود. به همین دلیل اسم داستان «پژواك سكوت» است. نسخه این داستان را الان ندارم. همان زمان آن را به ارشاد داده بودم تا برای آن مجوز بگیرم كه ندادند اما دو سال بعد خانم پوران درخشنده پرنده كوچك خوشبختی را ساختند كه برایم خیلی جالب بود. در آن زمان من هنوز بازیگر و چهره شناختهشدهای نبودم. فكر میكنم همین داستان را پیش آقای مسعود فروتن بردم كه كار بازیگری برای من پیش آمد.

كارهای خوانندگان داخل ایران را گوش میدهی؟

بله، گوش میدهم. كارهای خوب به تازگی زیاد میشنوم. همایون شجریان نوآوریهای خوبی در كار دارد و بیصبرانه منتظرم آلبوم آقای ناظری را گوش كنم كه تا الان فرصت نكردهام.

اگر قرار باشد برای خوانندهای آهنگسازی كنی، كدامیك از خوانندههای الان را انتخاب میكنی؟

باعث افتخارم خواهد بود كه با خیلى از خوانندگان خوبمان كار كنم ولى ترجیحا دوست دارم با خوانندگانى كار كنم كه آهنگهایشان به سبك كلاسیك نزدیك بوده و تنظیم اركسترال به آهنگهایشان میخورد؛ خوانندگانى مانند علیرضا عصار.

كتایون ریاحی: تخصص پوریا موسیقی فیلم است. به همین جهت آلبوم پوریا خیلی تصویری است.

​

پوریا: سال آخر در انگلستان را فقط موسیقی فیلم خواندم.

آرزویم ساختن موسیقی فیلم کوروش است

پس اگر قرار باشد برای فیلم یك كارگردان موسیقی بسازی كدام كارگردان را انتخاب میكنی؟

ترجیح میدهم ژانرهای حماسی را كار كنم؛ مثل پیتر جكسون یا كارهای تاریخی.

كتایون ریاحی: نهایت آرزوی پوریا این است كه موسیقی فیلم كوروش را بسازد.

این دغدغهام است كه یك روز این موسیقی را بسازم. هیچ مدركی از موسیقی آن زمان نیست اما من با توجه به تحقیقاتی که در متون و آثار تاریخی داشتهام فکر میکنم بتوان پی برد چه نوع موسیقی درآن زمان داشتیم. اینها نشانه این است كه موسیقی كلاسیك كه ما آن را برای غرب میشناسیم یك زمانی در شرق هم وجود داشته است.

به تصور من، موسیقی در آن زمان خیلی غنیتر و پربارتر از موسیقی كه الان به عنوان موسیقی اصیل ایرانی میشناسیم بوده است.

این دغدغه و علاقهای كه نسبت به موسیقی ایرانی داری، در همین آلبوم هم پیداست؟

آلبوم من شاید به ظاهر روح شرقی و ایرانی نداشته باشد اما قطعا غربی هم نخواهد بود، سبك خاصی ندارد، موسیقی اصلا مهم نیست از كجا میآید، موسیقی زبان بین كهكشانی است؛ هر موجود زندهای موسیقی را درك میكند حتی حیوانات و گیاهان، چه برسد به آدمها از ملل مختلف حتى اگر زمانى با موجودات فضایى برخورد كردیم راه ارتباطمان ریاضى و موسیقى خواهد بود.

از رونمایی كار راضی بودی؟

بله، خیلی زیاد. موسیقى را به صورت جدى از ٢٠ سالگى آغاز كردم با سفر به ارمنستان با یارى و راهنمایىهاى لوریس چكناوریان نزد پرفسور سِرگئى آقاجانبان. هر چیز امروزه از موسیقى میدانم نزد روانشاد آقاجانبان آموختم.

 

[*SAmirA]

چندی پیش در برخی خبرگزاری ها خبری درباره بهنام صفوی، خواننده پاپ کشورمان منتشر شد مبنی بر اینکه او دچار تومور مغزی شده و در حال سپری کردن دوره درمان است. این خبر باعث شد که بازار شایعات درباره بیماری او داغ شود؛ شایعاتی که در برخی موارد باعث رنجش او و دوستانش شده است.

برای رد این شایعات پراکنده و تحقیق درباره اصل ماجرا، پای حرف های مهدی فردی، آهنگساز و رهبر ارکستر گروه موسیقی بهنام صفوی نشسته ایم. در کنار گفت و گوی مان با مهدی فردی، بخش هایی از گفت و گوی پارسالمان با بهنام صفوی را نیز آورده ایم. با آرزوی درمان زودرس و سلامت کامل بهنام صفوی عزیز.

قصه بیماری بهنام صفوی از کجا شروع شد؟

حدود 2 سال پیش با او به اصفهان رفته بودیم و با هم در یک اتاق بودیم. در آنجا متوجه بی قراری بهنام شدم. وقتی نزدیکش رفتم دیدم تب بالایی دارد و متاسفانه تشنج کرده است. بلافاصله دکتر را خبر کردیم و از همان زمان بود که بعد از پیگیری ها و آزمایش ها تشخیص تومور مغزی دادند. اما تومور بهنام آن زمان بزرگ نبود و هرازگاهی فقط برای چکاپ می رفت.

​

​

​

وقتی آقای صفوی متوجه بیماری شان شدند، چه واکنشی نشان دادند؟

باور کنید این موضوع را بدون اغراق می گویم؛ آنقدر راحت برخورد کرد که برای خودمان هم غیرقابل باور بود.

پس خودشان را نباختند؟

به هیچ وجه! تازه با انرژی بیشتری هم به کارهایش ادامه داد و حتی زمانی که اصرار می کردیم که استراحت داشته باشد، قبول نمی کرد. خودش دوست نداشت کسی از این بیماری باخبر باشد برای همین هم تا به امروز این خبر را رسانه ای نکردیم اما بالاخره در رسانه ها پخش شد.

واکنش خانواده شان چطور بود؟

خدا را شکر بهنام خانواده بسیار خوب و دلسوزی دارد و به شدت تحت حمایت آنهاست. در حال حاضر هم که دارند او را برای جراحی آماده می کنند.

پیش نیامده بود که مثلا هنگام برگزاری کنسرت یا برنامه ای حال مساعدی نداشته باشد؟

چرا گاهی این مشکل پیش می آمد ولی از آنجا که با همه بچه های گروه قرار گذاشته ایم که هر اتفاقی که می افتد، به خودمان مربوط است و نه مخاطبانمان، بهنام هیچ گاه اجازه نداد که این بیماری باعث ناراحتی طرفدارانش شود.

فکر می کنید چرا در چند سال اخیر تا این حد بیماری هایی مانند سرطان، سکته های قلبی و مغزی و... گریبانگیر هنرمندان و به خصوص موسیقی دان ها شده است؟

متاسفانه روی موزیسین ها فشارهای زیادی وجود دارد و کارشان پر از استرس است. فکر می کنم سبک زندگی خاصی که اغلب آنها دارند، مثلا بی خوابی های طولانی شان می تواند دلیل بروز این بیماری ها باشد.

در حال حاضر وضعیت بیماری بهنام صفوی چگونه است؟

متاسفانه توموری که در مغزش وجود دارد 50 درصد رشد کرده و در ناحیه حساس مغز هم قرار گرفته است. برای همین استراحت مطلق است و حتی اجازه پاسخ دادن به تلفن هایش را هم ندارد. اما خوشبختانه شرایط روانی خوبی دارد و به تازگی ساخت تیتراژ برنامه ماه سپید را به اتمام رسانده که در حال حاضر از شبکه 3 سیما پخش می شود.

زمان جراحی مشخص شده است؟

فکر می کنم قرار است اواسط تیرماه دکتر بابایی ایشان را جراحی کنند.

در این مدت شایعات زیادی درباره بیماری آقای صفوی در شبکه های اجتماعی درج شده. این خبرها به گوش خودشان هم رسیده است؟

تمام سعی مان این بوده که این اتفاق نیفتد و از هواداران هم می خواهم از فرستادن هرگونه پیامی که بار منفی دارد، خودداری و فقط برای بهنام دعا کنند چون هم او و هم خانواده اش به این دعاها و انرژی مثبت مردم نیاز دارند.

بهنام صفوی در یک جمله؟

یک دوست و همراه خوب و بامحبت

​

​

​

بازخوانی بخشی از گفت و گوی پارسال با بهنام صفوی

اهل ناامیدی نیستم

شما چه تعریفی از آرامش دارید؟

به نظر من آرامش، اساس زندگی سالم است. زندگی بدون آرامش اصلا مفهومی ندارد. برای همین من در زندگی شخصی ام همیشه سعی می کنم از هر چیزی که آرامشم را به هم می ریزد، دور بمانم.

اگر بخواهید خودتان را به یک ساز تشبیه کنید، فکر می کنید بیشتر شبیه کدام ساز هستید؟

فکر می کنم پیانو! بالاخره پیانو ساز تخصصی ام است و می توانم بگویم که به همین دلیل، پیانو به روحیه من نزدیک تر است.

هیچ وقت پیش آمده که در پیمودن مسیر ناامید و خسته شوید؟

هیچ وقت ناامید نشده ام. ممکن است در هر کاری شرایط آن طوری که می خواهیم پیش نرود اما من معتقدم نباید ناامید شویم و اتفاق در چنین شرایطی باید عزممان را برای ادامه کار بیشتر جزم کنیم. به نظرم یکی از راه های موفقیت، صبور بودن، تمرین و پشتکار زیاد است.

در این سال ها چه کسی بیشترین تشویق و حمایت را از شما کرده است؟

پدر و مادرم همیشه حامی من بوده اند و بعد از آنها همسرم و طرفدارانم. آنها برای کسب تجربه های تازه انرژی زیادی به من می دهند که از این بابت خدا را شاکرم.

هنوز هم مثل روزهای اول، موسیقی برایتان رویایی است یا با واقعیت های دیگری روبرو شده اید؟

هنوز هم به موسیقی مثل روزهای اول علاقه دارم، شاید حتی بیشتر؛ چون در دنیای موسیقی هرچه بیشتر جلو بروی، بیشتر متوجه عمق آن می شوی. دنیای موسیقی دنیای بزرگی است و با رفتن به عمق آن می توان به چیزهای قشنگ تر و تازه تری رسید.

می گویند شایعه و حاشیه جزو لاینفک زندگی افراد مشهور در هر حیطه ای است. شما چقدر به این چیزها توجه می کنید؟

فکر می کنم هرکسی باید کار اصلی خودش را انجام دهد. من هیچ وقت اهل حاشیه نبوده و نیستم. چون فکر می کنم مسائل حاشیه ای باعث از بین رفتن تمرکزم می شود و من را وارد دنیایی می کند که شاید اصلا به نفعم نباشد. شاید حاشیه در کوتاه مدت جذابیت داشته باشد و باعث دیده شدن فرد شود، اما بعد از مدتی، همان حاشیه به عنوان یک نکته منفی در کارنامه کاری به ثبت خواهدرسید. معقتدم بزرگ ترین سرمایه آدم ها در زندگی این است که دیگران را از خودشان راضی نگه دارند و بتوانند بدون حاشیه زندگی کنند. نباید نگاه ما کوتاه مدت باشد، باید آینده نگر باشیم.