اگزمای آتوپیک چیست؟

[FATEMEH_R]

اگزمای آتوپیک


اگزما به گروه وسیعی از بیماری های پوستی اطلاق می گردد و آتوپیک یعنی کودکی که از نظر ارثی آمادگی برای ابتلا به حساسیت دارد. حدود 2 تا 8 درصد کودکان به اگزمای آتوپیک مبتلا می گردند یعنی از هر 30 کودک یکی مبتلا به جوش های خارش دار این بیماری می شود.

اگزمای آتوپیک چیست؟

اگزمای آتوپیک یک التهاب پوستی می باشد که علت آن نامعلوم است. بیشتر کودکانی که به آن دچار می شوند، یکی از نزدیکان آن ها نیز به همین عارضه مبتلا بوده یا یک اختلال حساسیتی همچون آسم یا تب یونجه (رینیت حساسیتی) دارد. در موارد نادری نیز عدم تحمل بعضی از غذاها ممکن است موجب این عارضه شود. این بیماری نخستین بار معمولا از 2 الی 3 ماهگی تا قبل از 18 ماهگی ظاهر می شود، ولی ممکن است در سنین مختلف کودک مشاهده شود.

علایم بیماری اگزمای آتوپیک

علایم این بیماری بسته به سن کودک متفاوت است.

در کودکان زیر 4 سال علایم عبارتند از:

جوش هایی که دارای برآمدگی های ملتهب هستند و خارش دار می باشند و ممکن است اندکی آب بدهند.
پوست سر، گونه، ساعد، جلوی پاها و تنه بیش از همه مبتلا می شوند، هر چند جوش ها ممکن است در هر جای بدن ظاهر شوند.
جوش ها غالبا قبل از 4 سالگی ناپدید می شوند و در بعضی افراد هرگز عود نمی کنند.

در برخی از کودکان 4 تا 10 ساله ممکن است جوش مجددا یا برای نخسین بار ظاهر شود. در این سن علایم عبارتند از:

جوش ها از لکه های خارش دار،
خشک و پوسته پوسته تشکیل می شوند و ممکن است پوست بدن ترک بخورد.
صورت، گردن، داخل آرنج ها، مچ ها، پشت زانو و قوزک پا بیش از همه مبتلا می شوند.
پوست در نواحی مبتلا ممکن است به مرور زمان ضخیم شود.
در هر سنی نخستین نشانه بروز قریب الوقوع اگزمای آتوپیک عموما ناحیه ای کوچک و اندکی ملتهب روی پوست است.

عوارض بیماری اگزمای آتوپیک

در اثر خاراندن جوش ها، ممکن است پوست آلوده به میکروب گردد که منجر به تاول های آب دهنده می شود. یک عارضه بسیار نادرتر اما وخیم تر بیماری به نام اگزمای تبخالی است که در صورتی بروز می کند که کودک مبتلا به اگزما، به ویروس تبخالی ساده آلوده شود. علایم این اختلال، جوش های وسیع متشکل از تاول و زخم باز است و اغلب با تب شدید 40 تا 41 درجه سانتی گراد همراه است. غدد لنفوی نیز ممکن است بزرگ شوند.

درمان اگزمای آتوپیک

بیشتر کودکان مبتلا به اگزمای آتوپیک تا زمان بلوغ بهبود می یابند، اما تا 50 درصد کودکانی که مبتلا به این بیماری می گردند به ناراحتی های حساسیتی دیگر همچون آسم نیز دچار می شوند.

درمان توسط پزشک

در صورت مشاهده علایم نخستین این بیماری باید سریعاً به پزشک مراجعه شود. پزشک ممکن است برای کاهش التهاب و خارش در زمان شدت یافتن اگزمای آتوپیک کرم یا پماد کورتیکواستروئیدی تجویز کند. استفاده از این کرم باعث می شود بافت طبیعی پوست باز گردد و همچنین از پیشرفت جوش ها جلوگیری کند. اگر خارش جوش ها باعث بیدار ماندن کودک در شب شود داروی آنتی هیستامین تجویز می گردد. در صورت دوام یا شدت یا گستردگی اگزما پزشک غذاهای معینی را از رژیم غذایی کودک حذف می کند.

در صورتی که کودک دچار عفونت میکروبی گردد، کرم یا پماد کورتیکواستروئیدی حاوی آنتی بیوتیک یا ضد عفونی کننده تجویز می شود. ممکن است آنتی بیوتیک خوراکی نیز تجویز گردد. در صورت ابتلای کودک به اگزمای تبخالی ممکن است به بیمارستان فرستاده شود و داروی ضد ویروس اسیکلاویر به صورت داخل رگی تزریق شود.

درمان در منزل

غیر از زدن کرم یا پماد طبق دستور پزشک می توانید با جلوگیری از بیش از حد خشک شدن پوست کودک علایم را در حداقل خود نگه دارید. از پاک کننده های ملایم مانند صابون بچه یا کرم محلول در آب جهت حمام کردن استفاده کنید. با اضافه کردن روغن حمام با فرمول مخصوص برای اگزما به آب حمام، می توانید تحـریـ*ک کنندگی آب را کاهش دهید.

با استفاده از یک نرم کننده مانند کرم های محلول در آب یا پماد امولسیون ساز، پوست کودک را نرم و مرطوب نگه دارید. از نرم کننده باید چند بار در روز به خصوص پس از حمام روزانه که پوست هنوز گرم و مرطوب است استفاده شود. در برخی کودکان اگزما در هوای سرد بدتر می شود و در برخی دیگر در هوای گرم شدت می یابد. برای کمک به کاهش تحـریـ*ک سعی کنید لباس های زیر کودک را که با پوست او در تماس است نخی استفاده کنید.
اگزمای شیرخواران واگیر ندارد، ولی ممکن است در افراد دیگر خانواده دیده شود. کودک باید از تماس نزدیک با افراد مبتلا به تبخال اجتناب کند.