مریل استریپ از معدود بازیگران زن دنیای سینماست که پس از رسیدن به یک سن مشخص، نه تنها کار میکند بلکه مجبور نیست در نقشهای مکمل ظاهر شود.
به گزارش سينما خبر، خیلیها مریل استریپ را بهترین بازیگر زنِ در قید حیات دنیا و در مجموع یکی از بهترین بازیگران زن تاریخ سینما میدانند.
بازیگر 64 ساله متولد نیوجرزی از جهاتی رکورددار هم هست. او در 35 سال گذشته 18 بار نامزد اسکار بوده که این جهت هیچ بازیگری چه مرد و چه زن به پایش نمی رسد. استریپ سه بار هم برنده اسکار شده است. به غیر از او تنها دو بازیگر دیگر سه جایزه اسکار بازیگری در کارنامه دارند: دانیل دی-لوییس و جک نیکلسن.
استریپ به لحاظ شکست در جوایز اسکار هم رکورددار است. او سال گذشته برای فیلم «August: Osage County» نامزد اسکار بهترین بازیگر زن شد، اما جایزه این بخش را به کیت بلانشت برای «جازمین غمگین» واگذار کرد. به این ترتیب تعداد شکستهای استریپ در جوایز اسکار به 15 رسید تا او در میان بازیگران بزرگترین بازنده جوایز اسکار لقب بگیرد.
استریپ اولین بار در 1980 در 30 سالگی برای بازی در فیلم «کریمر علیه کریمر» در نقش مادری که برای رسیدن به استقلال شخصی خانه را ترک میکند، برنده اسکار بهترین بازیگر زن نقش مکمل شد. «کریمر علیه کریمر» چهارمین فیلم بلند سینمایی استریپ بود.
او در 1983 در فیلم «انتخاب سوفی» نقش یک زن مهاجر لهستانی و بازمانده اردوگاه مرگ نازیها را بازی کرد و برای این فیلم اسکار بهترین بازیگر زن را برد. استریپ در 2012 نیز برای بازی در نقش مارگارت تاچر، نخست وزیر پیشین بریتانیا در فیلم «بانوی آهنین» برای سومین بار برنده اسکار شد.
استریپ که دانشآموخته مدرسه بازیگری تئاتر دانشگاه ییل است، اولین بار در 1977 در فیلم «جولیا» به کارگردانی فرد زینهمان و مقابل دوربین رفت. او خیلی زود به خاطر شخصیتپردازیهای عمیق و وسیع همین طور استعدادش در لهجههای مختلف مورد توجه قرار گرفت.
مریل استریپ و جولیا رابرتز در فیلم «August: Osage County»
او با فیلم «شکارچی گوزن» (1978) برای اولین بار نامزد اسکار بهترین بازیگر زن مکمل و با فیلم «زن ستوان فرانسوی» (1981) برای اولین بار نامزد اسکار بهترین بازیگر زن نامزد اسکار شد. او برای «سیلکوود» (1983)، «از آفریقا» (1985)، «آیرونوید» (1987)، «فریادی در تاریکی» (1988)، «کارت پستالهایی از لبه پرتگاه» (1990)، «پلهای مدیسن کانتی» (1995)، «چیزی واقعی» (1998)، «موسیقی قلب» (1999)، «اقتباس» (2002)، «شیطان پرادا میپوشد» (2006)، «شک» (2008)، «جولیا و جولیا» (2009) هم نامزد اسکار بوده است.
استریپ 28 بار هم نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب بوده که از این جهت هم در میان بازیگران، رکوددار است. او هشت جایزه گلدن گلوب نیز در کارنامه دارد. دو جایزه امی، دو جایزه انجمن بازیگران آمریکا، یک جایزه بازیگری از جشنواره کن، دو جایزه بفتا، پنج نامزدی جایزه گرمی و یک نامزدی جایزه تونی از دیگر افتخارات اوست.
او در 2004 جایزه یک عمر دستاورد موسسه فیلم آمریکا را گرفت. مرکز کندی هم در 2011 برای خدمات استریپ به فرهنگ آمریکایی از او تقدیر کرد. باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا در 2010 مدال ملی هنر را به استریپ اعطاء کرد و دولت فرانسه نیز با اعطای نشان فرمانده هنر و ادبیات از او تقدیر کرد.
استریپ در تمام این سالها نقشهای مختلف را امتحان کرده است؛ از فیلمهای رمانتیک مانند «از آفریقا» و «پلهای مدیسن کانتی» تا فیلمهای زندگینامهای مانند «سیلکوود» و درام هایی مانند «شک» و مجموعه تلویزیونی «فرشتگان در آمریکا» تولید شبکه اچبیاو که استریپ برای آن برنده جایزه امی شد.
او در 2006 به سمت کمدی تغییر مسیر داد و در «شیطان پرادا میپوشد» نقش سردبیر سختگیر و خیلی جدی یک مجله مد را بازی کرد. استریپ سپس در «ماما میا!» بازی کرد که اولین فیلم موزیکال کارنامهاش بود. این دو فیلم در مجموع حدود یک میلیارد دلار در دنیا فروختند.
او در 2009 در فیلم «جولی و جولیا» نقش جولیا چایلد آشپز افسانهای را بازی کرد که بیش از چهار دهه در تلویزیونهای آمریکا آشپزی تدریس میکرد و برنامهاش در پربینندهترین ساعات پخش میشد. «جولی و جولیا» در دنیا حدود 129.5 میلیون دلار فروخت و موقعیت استریپ را به عنوان تنها بازیگر زن قدیمی و جدی سینما که میتواند فیلمی نه چندان پرهزینه را به اثری پرفروش تبدیل کند، بیش از پیش تثبیت کرد.
مجله فوربس سال 2009 استریپ را در فهرست پردرآمدترین بازیگران زن هالیوود قرار داد. برابر با تخمین این مجله او از ژوئن 2008 تا ژوئن 2009 با 24 میلیون دلار درآمد پس از آنجلینا جولی و جنیفر آنیستن بیشترین درآمد را در میان بازیگران داشت.
البته موفقیت در گیشه برای استریپ چیز تازهای نیست. فقط کافی است به این فهرست توجه کنید: «پلهای مدیسن کانتی» (176 میلیون دلار)، «مرگ جایگزین او میشود» (1992، 149 میلیون دلار)، «از آفریقا» (240 میلیون دلار) و «کریمر علیه کریمر» (106 میلیون دلار) و این در حالی است که استریپ فاقد ویژگیهای جنجالبرانگیز دیگر ستارههای سینماست.
استریپ از معدود بازیگران زن است که پس از رسیدن به یک سن مشخص، نه تنها کار میکند بلکه مجبور نیست در نقشهای مکمل ظاهر شود. البته او هم فیلمهایی ناموفق مانند «اجرا» و «شیرها برای برهها» در کارنامه دارد، اما همچنان یکی از موارد نادر هالیوود است. استریپ میتواند در هر فیلمی که دوست دارد بازی کند.
به گزارش سينما خبر، خیلیها مریل استریپ را بهترین بازیگر زنِ در قید حیات دنیا و در مجموع یکی از بهترین بازیگران زن تاریخ سینما میدانند.
بازیگر 64 ساله متولد نیوجرزی از جهاتی رکورددار هم هست. او در 35 سال گذشته 18 بار نامزد اسکار بوده که این جهت هیچ بازیگری چه مرد و چه زن به پایش نمی رسد. استریپ سه بار هم برنده اسکار شده است. به غیر از او تنها دو بازیگر دیگر سه جایزه اسکار بازیگری در کارنامه دارند: دانیل دی-لوییس و جک نیکلسن.
استریپ به لحاظ شکست در جوایز اسکار هم رکورددار است. او سال گذشته برای فیلم «August: Osage County» نامزد اسکار بهترین بازیگر زن شد، اما جایزه این بخش را به کیت بلانشت برای «جازمین غمگین» واگذار کرد. به این ترتیب تعداد شکستهای استریپ در جوایز اسکار به 15 رسید تا او در میان بازیگران بزرگترین بازنده جوایز اسکار لقب بگیرد.
استریپ اولین بار در 1980 در 30 سالگی برای بازی در فیلم «کریمر علیه کریمر» در نقش مادری که برای رسیدن به استقلال شخصی خانه را ترک میکند، برنده اسکار بهترین بازیگر زن نقش مکمل شد. «کریمر علیه کریمر» چهارمین فیلم بلند سینمایی استریپ بود.
او در 1983 در فیلم «انتخاب سوفی» نقش یک زن مهاجر لهستانی و بازمانده اردوگاه مرگ نازیها را بازی کرد و برای این فیلم اسکار بهترین بازیگر زن را برد. استریپ در 2012 نیز برای بازی در نقش مارگارت تاچر، نخست وزیر پیشین بریتانیا در فیلم «بانوی آهنین» برای سومین بار برنده اسکار شد.
استریپ که دانشآموخته مدرسه بازیگری تئاتر دانشگاه ییل است، اولین بار در 1977 در فیلم «جولیا» به کارگردانی فرد زینهمان و مقابل دوربین رفت. او خیلی زود به خاطر شخصیتپردازیهای عمیق و وسیع همین طور استعدادش در لهجههای مختلف مورد توجه قرار گرفت.
مریل استریپ و جولیا رابرتز در فیلم «August: Osage County»
او با فیلم «شکارچی گوزن» (1978) برای اولین بار نامزد اسکار بهترین بازیگر زن مکمل و با فیلم «زن ستوان فرانسوی» (1981) برای اولین بار نامزد اسکار بهترین بازیگر زن نامزد اسکار شد. او برای «سیلکوود» (1983)، «از آفریقا» (1985)، «آیرونوید» (1987)، «فریادی در تاریکی» (1988)، «کارت پستالهایی از لبه پرتگاه» (1990)، «پلهای مدیسن کانتی» (1995)، «چیزی واقعی» (1998)، «موسیقی قلب» (1999)، «اقتباس» (2002)، «شیطان پرادا میپوشد» (2006)، «شک» (2008)، «جولیا و جولیا» (2009) هم نامزد اسکار بوده است.
استریپ 28 بار هم نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب بوده که از این جهت هم در میان بازیگران، رکوددار است. او هشت جایزه گلدن گلوب نیز در کارنامه دارد. دو جایزه امی، دو جایزه انجمن بازیگران آمریکا، یک جایزه بازیگری از جشنواره کن، دو جایزه بفتا، پنج نامزدی جایزه گرمی و یک نامزدی جایزه تونی از دیگر افتخارات اوست.
او در 2004 جایزه یک عمر دستاورد موسسه فیلم آمریکا را گرفت. مرکز کندی هم در 2011 برای خدمات استریپ به فرهنگ آمریکایی از او تقدیر کرد. باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا در 2010 مدال ملی هنر را به استریپ اعطاء کرد و دولت فرانسه نیز با اعطای نشان فرمانده هنر و ادبیات از او تقدیر کرد.
استریپ در تمام این سالها نقشهای مختلف را امتحان کرده است؛ از فیلمهای رمانتیک مانند «از آفریقا» و «پلهای مدیسن کانتی» تا فیلمهای زندگینامهای مانند «سیلکوود» و درام هایی مانند «شک» و مجموعه تلویزیونی «فرشتگان در آمریکا» تولید شبکه اچبیاو که استریپ برای آن برنده جایزه امی شد.
او در 2006 به سمت کمدی تغییر مسیر داد و در «شیطان پرادا میپوشد» نقش سردبیر سختگیر و خیلی جدی یک مجله مد را بازی کرد. استریپ سپس در «ماما میا!» بازی کرد که اولین فیلم موزیکال کارنامهاش بود. این دو فیلم در مجموع حدود یک میلیارد دلار در دنیا فروختند.
او در 2009 در فیلم «جولی و جولیا» نقش جولیا چایلد آشپز افسانهای را بازی کرد که بیش از چهار دهه در تلویزیونهای آمریکا آشپزی تدریس میکرد و برنامهاش در پربینندهترین ساعات پخش میشد. «جولی و جولیا» در دنیا حدود 129.5 میلیون دلار فروخت و موقعیت استریپ را به عنوان تنها بازیگر زن قدیمی و جدی سینما که میتواند فیلمی نه چندان پرهزینه را به اثری پرفروش تبدیل کند، بیش از پیش تثبیت کرد.
مجله فوربس سال 2009 استریپ را در فهرست پردرآمدترین بازیگران زن هالیوود قرار داد. برابر با تخمین این مجله او از ژوئن 2008 تا ژوئن 2009 با 24 میلیون دلار درآمد پس از آنجلینا جولی و جنیفر آنیستن بیشترین درآمد را در میان بازیگران داشت.
البته موفقیت در گیشه برای استریپ چیز تازهای نیست. فقط کافی است به این فهرست توجه کنید: «پلهای مدیسن کانتی» (176 میلیون دلار)، «مرگ جایگزین او میشود» (1992، 149 میلیون دلار)، «از آفریقا» (240 میلیون دلار) و «کریمر علیه کریمر» (106 میلیون دلار) و این در حالی است که استریپ فاقد ویژگیهای جنجالبرانگیز دیگر ستارههای سینماست.
استریپ از معدود بازیگران زن است که پس از رسیدن به یک سن مشخص، نه تنها کار میکند بلکه مجبور نیست در نقشهای مکمل ظاهر شود. البته او هم فیلمهایی ناموفق مانند «اجرا» و «شیرها برای برهها» در کارنامه دارد، اما همچنان یکی از موارد نادر هالیوود است. استریپ میتواند در هر فیلمی که دوست دارد بازی کند.
