فوتبال داخلی بامداد سه شنبه جنجالی در برج میلاد؛ بهترین ها، بهترین نبودند؟

[Love death]

مراسم انتخاب برترین های فوتبال ایران در سالن همایش های برج میلاد با حواشی فراوانی به انجام رسید.

مراسم انتخاب برترین های فوتبال ایران دوشنبه شب در سالن همایش های برج میلاد به انجام رسید و نهایتا افراد برتر مشخص شدند. البته که این مراسم حواشی بسیار زیادی را هم در دل خود داشت که اصلی ترین آنها به انتخاب همین افراد برمی گردد. فوتبالی ها چندین سال است به دوشنبه های جنجالی برنامه نود عادت کرده اند اما گویا حتی اگر در این روز، نود هم پخش نشود بازهم فوتبال ما شبی جنجالی را برای علاقمندانش به وجود می آورد.

مرد سال: وحید امیری

اصلی ترین جایزه مراسم برترین های فوتبال ایران در حالی به وحید امیری داده شد که این بازیکن در هیچ یک از آیتم های پست به پست برترین نفر نشد! این بازیکن در خط هافبک بازی می کند اما بهترین هافبک این دوره از رقابت ها به زعم کارشناسان برگزاری مراسم امید ابراهیمی نام گرفت. امیری در این فصل نمایش خوبی برای پرسپولیس داشت اما شاید خود هواداران این تیم هم گمان نمی کردند این بازیکن جایزه مرد سال را از آن خود کند. بینندگان تلویزیونی و حضار در سالن انتظار این را داشتند که نام بیرانوند، حسینی یا علیپور توسط تاج قرائت شود اما این اتفاق رخ نداد.

پدیده فصل: علی قلی زاده

باید دید معیار انتخاب پدیده فصل چیست؟ آیا فقط اینکه بازیکن مورد نظر زیر 23 سال باشد کافی است یا مسائل دیگری هم مهم بوده است. قلی زاده دو فصلی است که در فوتبال ما به چهره ای شناخته شده تبدیل شده است و نمی توانستیم در این فصل به او لقب پدیده را بدهیم. شاید جوانانی چون یونس دلفی، رضا میرزایی و .... می توانستند جایزه مورد نظر را به دست بیاورند اما اینطور نشد. پدیده معمولا به بازیکنی اطلاق می‌شود که اولین فصل حضور حرفه‌ای خود را پشت سر می‌گذارد و نمایش درخشانی ارائه داده است اما قلی زاده در لیگ هفدهم دومین حضورش در تیم سایپا را پشت سر گذاشته بود.

بازیکن اخلاق: مهدی شیری

بازیکن جدید تیم فوتبال پرسپولیس در فصلی که گذشت برای پیکان نمایش بی حاشیه ای داشت و در کنار بازی های خوبی که داشت، هیچ کارتی را هم از داوران دریافت نکرد تا بتوان انتخاب او را درست تلقی کرد. گرچه در تمام دنیا این جایزه به بازیکنانی اهدا می شود که در طول فصل یک حرکت فوق العاده اخلاقی یا فیرپلی را به نمایش گذاشته باشند ولی با این حال نمی توان به انتخاب شیری خرده ای گرفت.

بهترین داور: بیژن حیدری

دکتر بیژن حیدری بهترین داور لیگ هفدهم شد. ابتدا باید گفت که فغانی در این دوره از مسابقات لیگ برتر نمایش چندان مثبتی نداشت و اتفاق عجیبی نبود که عنوان بهترین داور به او اختصاص پیدا نکرد. اما بیژن حیدری. داور دربی برگشت که هنوز اشتباهاتش در اذهان عمومی باقی است. او در این فصل به همراه وحید کاظمی با 16 قضاوت بیشترین داوری را داشت. 8 بازی بدون اشتباه تاثیرگذار و 8 بازی دیگر همراه با اشتباه. 5 نفر را از زمین اخراج کرد و دو کارت زرد هم از جیب او خارج شد. به طور کل در فصلی که گذشت داور فوق العاده ای را در مسابقات نداشتیم.

بهترین پاسور: سرور جپاروف

در خوب بودن جپاروف شکی نیست اما ستاره 34 ساله استقلال در فصلی که گذشت اوج درخشش خود را در لیگ قهرمانان آسیا داشت و علی رغم بازی های خوب در لیگ اما روی کاغذ نتوانست پاس گل قابل ملاحظه ای بدهد و تنها دو بار پاس گل داد. این در حالی است که همانطور که از اسم جایزه مشخص است جایزه بهترین پاسور باید به بهترین پاس گل دهنده اهدا شود؛ یعنی محسن مسلمان که با 10 پاس گل با فاصله نسبت به بقیه نفر اول شده بود.

بهترین دروازه‌بان: علیرضا بیرانوند

رقابت برای کسب دستکش طلایی بین علیرضا بیرانوند و سید حسین حسینی بود. بیرانوند بازیهای بیشتری انجام داد و بیشترین کلین شیت و کمترین گل خورده را به خود اختصاص داد. سید حسین حسینی هم با بسته نگه داشتن دروازه اش برای 844 دقیقه، رکورد بیشترین دقیقه گل نخوردن را در تاریخ فوتبال ایران به نام خود ثبت کرد. با این حال انتخاب بیرانوند انتخاب درستی و به حقی به نظر می رسید.

بهترین مدافع: جلال حسینی

بی شک و شبهه ترین انتخاب ممکن همین بود. شاید هر نوع نظرسنجی صورت می گرفت بازهم شماره 4 سرخپوشان تهرانی بهترین بازیکن در خط دفاعی بود. او با بازی های درخشان در فصلی که گذشت نشان داد شایسته کسب این عنوان بوده است. سید جلال هر وقت برای پرسپولیس به میدان نرفت؛ تیم برانکو آسیب جدی به خود دید.

بهترین هافبک: امید ابراهیمی

هافبک تازه لژیونر شده استقلال چند هفته اول لیگ را از دست داد و تا اواخر نیم فصل نخست هم به آمادگی صد در صد نرسیده بود اما در نیمه دوم لیگ هفدهم یکی از اصلی ترین ستاره های استقلال بود و گل های حساسی را هم به ثمر رساند و انتخابش به عنوان بهترین هافبک چندان دور از منطق نبود. محمدرضا حسینی و وحید امیری جزو مهمترین بازیکنانی بودند که می توانستند این جایزه را به خود اختصاص دهند.

بهترین گلزن و مهاجم: علی علیپور

این جایزه اصلا به بررسی احتیاج ندارد. قائدتا آقای گل لیگ، بهترین گلزن مسابقات هم خواهد بود. علی علیپور با قدرت و به واسطه 19 گلی که وارد دروازه حریفان کرد این جایزه را مال خود کرد و برای سومین سال پیاپی جایزه بهترین گلزن برای پرسپولیس باقی ماند.

بهترین مربی: برانکو ایوانکوویچ

قهرمان سخت است اما نگهداری از عنوان قهرمانی بسیار مشکل تر به نظر می رسد. آن هم برای پرسپولیسی که در نیم فصل دوم حق جذب بازیکن نداشت و یکی دو مهره خود را هم از دست داده بود اما در نهایت با هدایت مرد کروات موفق شد خود را در لیگ برتر، 4 ستاره کندو از رقیب سنتی خود پیشی بگیرد. انتخاب برانکو ایوانکوویچ به عنوان بهترین مربی، یکی از ساده ترین انتخاب ها بود که به حق به صاحبش رسید.

بهترین باشگاه: پرسپولیس

قهرمان دو سال اخیر فوتبال ایران در اکثر آیتم ها اول شد و بازیکنانش نیز اکثر جوایز را مال خود کردند و به همین دلیل انتخاب این باشگاه به عنوان بهترین باشگاه، امری بدیهی بود. سرخپوشان پایتخت در این راه هیچ رقیبی را در نزدیگی خود هم نمی دیدند.