بانجی جامپینگ از محبوبترین ورزش های هیجان انگیز برای افراد پرانرژی و ماجراجو است. در این ورزش، فرد به یک طناب مخصوصی بسته می شود و از ارتفاع زیاد می پرد و سقوط آزاد مطمئنی را تجربه می کند.
طنابی که شخص با آن پایین میپرد، حالت فنری یا کشی دارد و با محافظی به تن و بدن، و قوزک پا بسته می شود.
شخصی که بانجی جامپینگ می کند، باید از سلامت قلبی وعصبی برخوردار باشد. زیرا فشاری که این ورزش به هنگام سقوط به ورزشکار می آورد می تواند باعث سکته قلبی و یا صدمات روحی شود. همچنین تجهیزات به کار گرفته شده در این ورزش باید استاندارد و ایمنی های لازمه را داشته باشند.
تاریخچه
بانجی جامپینگ برای اولین بار در دنیا در سال 1950 میلادی اجرا شد و پس از آن محبوبیت زیادی پیدا کرد.
این ورزش به شکل مدرن برای اولین بار در انگلستان توسط چهار نفر از اعضای کلوب ورزش های خطرناک انجام شد و چهار نفر از روی پل معلق کلیفتون پایین پریدند. رهبر این عملیات دیوید کرک بود که پس از پایان عملیات دستگیر شد. دیوید اندکی بعد به آمریکا رفت و از روی پل های گلدن گیت و رویال جورج پرید و باعث ایجاد اشتیاق زیادی برای این ورزش در بین مردم این کشور شد.
عمر این ورزش در ایران خیلی زیاد نیست و برای اولین بار در باشگاه پرش بانجی توچال صورت گرفت و کمتر از یک سال پیش هم دومین سکوی پرتاب بانجی در بوستان ولایت با پرش مهسا احمدی بانوی بدلکار ایرانی افتتاح شد.
افزایش روحیه
تنها انگیزه پریدن از ارتفاع مربوط به تجربه هیجان و آدرنالین بالا نمی شود و عده زیادی آن را به این دلیل انجام می دهند که انرژی های منفی و استرسهایشان را تخلیه کنند.
مثلا، بسیاری از ورزشکارانی که رقابت های حساسی را پیش رو دارند با انجام این ورزش تمام استرسهای قبل بازی را از خود دور می کنند و بعد از آن به راحتی می توانند در رقابت های خود شرکت کنند.