Behtina
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2015/11/08
- ارسالی ها
- 22,523
- امتیاز واکنش
- 65,135
- امتیاز
- 1,290
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]برترین ها: یک اصل شناخته شده در سینمای هالیوود همواره این بوده که تنها زنانی می‌توانند به مقام ستارگان دست یابند که بسیار زیبا و دلفریب باشند، یا دستکم برداشت "کارخانه رؤیاسازی" را از زیبایی برآورده کنند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
اگر استثنایی بر این قاعده باشد، بی‌تردید مورد بت دیویس است، چون درباره او به راحتی می‌توان گفت که این بازیگر به هیچوجه "زیبا" نبود، و با این وجود کسی در "ستاره" بودن او شک ندارد: او بیش از ده بار نامزد جایزه اسکار شد و دو بار این جایزه را به دست آورد. بت دیویس 108 سال پیش به دنیا آمد.
بت دیویس در پنجم آوریل ۱۹۰۸ در ایالت ماساچوست متولد شد. پدرش وکیل دادگستری و مادرش عکاس بود. پس از گذراندن چند دوره هنرپیشگی و بازی روی صحنه تئاتر به هالیوود رفت.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
هنگام ورودش به هالیوود، به خاطر قیافه عادی و ظاهر "نازیبا" هیچکس موفقیتی بزرگ برای او پیش بینی نمی‌کرد. دهان و بینی او زیاده بزرگ بود و چشمانش تا حدی "وق‌زده" به نظر می‌رسید، اما از همان چشمان نگاهی گیرا و مؤثر می‌تابید که به ویژه در نقش‌های منفی از آن شرارت و خباثت می‌بارید.
بت دیویس جوان، با استعداد خیره‌کننده، تلاش فراوان و پشتکار بی‌مانندش، مخالف‌خوانی‌ها و پیش‌داوری‌ها را از جلوی راه خود برداشت. در سال ۱۹۳۴ و با فیلم "از اسارت انسانی" (اقتباسی از رمان سامرست موام) بود که به عنوان بازیگری پرقدرت و توانا جایگاه او در هالیوود تثبیت شد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
بت دیویس هنگامی که تنها ۳۳ سال داشت، به ریاست "آکادمی هنر فیلم آمریکا" انتخاب شد، و خود دو جایزه اسکار را ربود: اولی در سال ۱۹۳۵ برای فیلم "خطرناک" و دومی در سال ۱۹۳۸ برای فیلم "جزه‌بل". او در سال ۱۹۴۲ پردرآمدترین زن ایالات متحده بود.
بت دیویس از نیمه دهه ۱۹۳۰ تا اوایل دهه ۱۹۶۰ یکی از دو یا سه بهترین بازیگران هالیوود بود برای ایفای نقش زنان نیرومند و خیره سر یا "سلیطه". زنانی که در دنیای مردان راه خود را باز می‌کنند و خود تا حدی به حربه‌های "مردانه" مانند شرارت و بیرحمی مجهز می‌شوند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
بت دیویس در برخی از بهترین نمونه‌های ژانر سینمایی معروف به "فیلم نوار" بازی کرده است. او در فیلم‌هایی مانند "روباهان کوچک" و "نامه" (هردو به کارگردانی ویلیام وایلر) تصاویری ماندگار و تکان‌دهنده از زنان شرور و بیرحم را به نمایش گذاشت.
یکی از بهترین نقش‌های خود را در فیلم "همه چیز درباره ایو" (۱۹۵۰) به کارگردانی جوزف منکیه ویچ ایفا کرده است.
بت دیویس به ویژه با شخصیت مستقل، نیرومند و جسور خود به تاریخ سینمای هالیوود پیوسته است. او به خوبی می‌دانست که معیارهای رایج هالیوود او را "زیبا" نمی‌داند، اما با قدرت و اعتماد به نفسی کم‌مانند، در شوها و مصاحبه‌هایش قیافه خود را مایه طنز و شوخی می‌ساخت.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
در زندگی حرفه‌ای نیز بت دیویس یکی از باشهامت ترین زنان هالیوود بود. دعواهای حقوقی او با کمپانی "برادران وارنر" از صفحات جالب و گویای تاریخ هالیوود است. کمپانی معروف و بانفوذ به موجب قراردادی که با او بسته بود، او را وادار می‌کرد در هر فیلم بی‌مایه و مبتذلی بازی کند، درحالیکه او به کیفیت هنری نقش‌های خود توجهی ویژه داشت.
درگیری تلخ و درازمدت او با کمپانی برادران وارنر نتیجه زیادی عاید او نکرد، اما دستکم نمونه روشنی از شخصیت حرفه‌ای و شهامت اخلاقی را در تاریخ هالیوود به ثبت رساند.
از اعتراض بت دیویس به سیستم هالیوود سندی معتبر باقی مانده است: در اواخر دهه ۱۹۵۰ ستاره اقبال این هنرمند رو به افول گذاشت و نقش‌های کمتری به او واگذار شد. آنگاه او به یکی از کارهای تهورآمیز و جنجالی خود دست زد و آگهی تجارتی عجیبی به روزنامه‌ها داد: ”خانم هنرپیشه‌ای با سی سال سابقه در هالیوود دنبال کار می‌گردد".[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
کمی پس از نشر این آگهی بود که او در فیلم کلاسیک "بر بیبی جین چه گذشت؟" (ساخته رابرت آلدریچ در ۱۹۶۲)بازی کرد، در کنار رقیب دیرین خود جون کرافورد که او نیز یکی از درخشان‌ترین استعدادهای هالیوود بود.
بت دیویس روی هم در بیش از صد فیلم سینمایی ظاهر شد و تا آخرین مرحله زندگی نقش ایفا کرد. آخرین نقش او در فیلم "نامادری بدجنس" بود که در دوره ناتوانی پیری آن را ایفا کرد.
بت دیویس در ششم نوامبر ۱۹۸۹ در پاریس درگذشت. بر سنگ گور او این کلمات حک شده است: "او به راهی دشوار رفت".[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
اگر استثنایی بر این قاعده باشد، بی‌تردید مورد بت دیویس است، چون درباره او به راحتی می‌توان گفت که این بازیگر به هیچوجه "زیبا" نبود، و با این وجود کسی در "ستاره" بودن او شک ندارد: او بیش از ده بار نامزد جایزه اسکار شد و دو بار این جایزه را به دست آورد. بت دیویس 108 سال پیش به دنیا آمد.
بت دیویس در پنجم آوریل ۱۹۰۸ در ایالت ماساچوست متولد شد. پدرش وکیل دادگستری و مادرش عکاس بود. پس از گذراندن چند دوره هنرپیشگی و بازی روی صحنه تئاتر به هالیوود رفت.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
هنگام ورودش به هالیوود، به خاطر قیافه عادی و ظاهر "نازیبا" هیچکس موفقیتی بزرگ برای او پیش بینی نمی‌کرد. دهان و بینی او زیاده بزرگ بود و چشمانش تا حدی "وق‌زده" به نظر می‌رسید، اما از همان چشمان نگاهی گیرا و مؤثر می‌تابید که به ویژه در نقش‌های منفی از آن شرارت و خباثت می‌بارید.
بت دیویس جوان، با استعداد خیره‌کننده، تلاش فراوان و پشتکار بی‌مانندش، مخالف‌خوانی‌ها و پیش‌داوری‌ها را از جلوی راه خود برداشت. در سال ۱۹۳۴ و با فیلم "از اسارت انسانی" (اقتباسی از رمان سامرست موام) بود که به عنوان بازیگری پرقدرت و توانا جایگاه او در هالیوود تثبیت شد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
بت دیویس هنگامی که تنها ۳۳ سال داشت، به ریاست "آکادمی هنر فیلم آمریکا" انتخاب شد، و خود دو جایزه اسکار را ربود: اولی در سال ۱۹۳۵ برای فیلم "خطرناک" و دومی در سال ۱۹۳۸ برای فیلم "جزه‌بل". او در سال ۱۹۴۲ پردرآمدترین زن ایالات متحده بود.
بت دیویس از نیمه دهه ۱۹۳۰ تا اوایل دهه ۱۹۶۰ یکی از دو یا سه بهترین بازیگران هالیوود بود برای ایفای نقش زنان نیرومند و خیره سر یا "سلیطه". زنانی که در دنیای مردان راه خود را باز می‌کنند و خود تا حدی به حربه‌های "مردانه" مانند شرارت و بیرحمی مجهز می‌شوند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
بت دیویس در برخی از بهترین نمونه‌های ژانر سینمایی معروف به "فیلم نوار" بازی کرده است. او در فیلم‌هایی مانند "روباهان کوچک" و "نامه" (هردو به کارگردانی ویلیام وایلر) تصاویری ماندگار و تکان‌دهنده از زنان شرور و بیرحم را به نمایش گذاشت.
یکی از بهترین نقش‌های خود را در فیلم "همه چیز درباره ایو" (۱۹۵۰) به کارگردانی جوزف منکیه ویچ ایفا کرده است.
بت دیویس به ویژه با شخصیت مستقل، نیرومند و جسور خود به تاریخ سینمای هالیوود پیوسته است. او به خوبی می‌دانست که معیارهای رایج هالیوود او را "زیبا" نمی‌داند، اما با قدرت و اعتماد به نفسی کم‌مانند، در شوها و مصاحبه‌هایش قیافه خود را مایه طنز و شوخی می‌ساخت.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
در زندگی حرفه‌ای نیز بت دیویس یکی از باشهامت ترین زنان هالیوود بود. دعواهای حقوقی او با کمپانی "برادران وارنر" از صفحات جالب و گویای تاریخ هالیوود است. کمپانی معروف و بانفوذ به موجب قراردادی که با او بسته بود، او را وادار می‌کرد در هر فیلم بی‌مایه و مبتذلی بازی کند، درحالیکه او به کیفیت هنری نقش‌های خود توجهی ویژه داشت.
درگیری تلخ و درازمدت او با کمپانی برادران وارنر نتیجه زیادی عاید او نکرد، اما دستکم نمونه روشنی از شخصیت حرفه‌ای و شهامت اخلاقی را در تاریخ هالیوود به ثبت رساند.
از اعتراض بت دیویس به سیستم هالیوود سندی معتبر باقی مانده است: در اواخر دهه ۱۹۵۰ ستاره اقبال این هنرمند رو به افول گذاشت و نقش‌های کمتری به او واگذار شد. آنگاه او به یکی از کارهای تهورآمیز و جنجالی خود دست زد و آگهی تجارتی عجیبی به روزنامه‌ها داد: ”خانم هنرپیشه‌ای با سی سال سابقه در هالیوود دنبال کار می‌گردد".[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
کمی پس از نشر این آگهی بود که او در فیلم کلاسیک "بر بیبی جین چه گذشت؟" (ساخته رابرت آلدریچ در ۱۹۶۲)بازی کرد، در کنار رقیب دیرین خود جون کرافورد که او نیز یکی از درخشان‌ترین استعدادهای هالیوود بود.
بت دیویس روی هم در بیش از صد فیلم سینمایی ظاهر شد و تا آخرین مرحله زندگی نقش ایفا کرد. آخرین نقش او در فیلم "نامادری بدجنس" بود که در دوره ناتوانی پیری آن را ایفا کرد.
بت دیویس در ششم نوامبر ۱۹۸۹ در پاریس درگذشت. بر سنگ گور او این کلمات حک شده است: "او به راهی دشوار رفت".[/BCOLOR]
