I.MehrDãd
کاربر نگاه دانلود
برج پونت سیتی (Ponte City) بلندترین ساختمان مسکونی ژوهانسبورگ (Johannesburg) و یکی از نقاط عطف برجسته‌ی این شهر به شمار می‌رود. اما دلیل آن چیست؟
این آسمان‌خراش مدور ۵۴ طبقه‌ای –که اولین نمونه از این نوع بناها در آفریقاست- مرکز توخالی عجیبی دارد و با بزرگ‌ترین نشان تبلیغاتی (ودافن) در نیمکره‌ی جنوبی زینت داده شده است. این بنا که در سال ۱۹۷۵ و در دوران آپارتاید کامل شده، در آن زمان لوکس‌ترین ساختمان مسکونی ساخته‌شده برای سفیدپوستها محسوب می‌شد. تنها سیاه‌پوستانی که اجازه‌ی اقامت در پونت سیتی را داشتند، خدمتکارها بودند که در بالاترین طبقه‌ی برج زندگی می‌کردند؛ طبقه‌ای با پنجره‌های بسیار کوچک که دیدن منظره‌ی بیرون از آن غیرممکن بود.
شش پنت‌هاوس در این برج، سونا، فضای مخصوص کباب‌کردن، پاسیو و پشت‌بام‌های تخت داشتند. طبقه‌ی هم‌کف مغازه‌ها، آرایشگاه، سالن بولینگ و سالن کنسرت را در خود جای داده بود. این ساختمان برای مدتی، محلی مشهور برای زندگی بود.
اما در اوایل دهه‌ی هشتاد سرمایه‌گذاری‌ها در حومه‌ی شهر قطع و وضعیت ساختمان وخیم شد. ساکنانش آن را ترک کردند و تا دهه‌ی ۹۰، کل همسایگی در این منطقه به محله‌ای کثیف تبدیل شد. پس از پایان قوانین آپارتاید، حومه‌ها به منزلی برای پناه‌جویان ناامید سیاه‌پوست، خلاف‌کاران و موادفروش‌ها تبدیل شد؛ به این ترتیب پونت سیتی محل خوبی برای رشد جرم و خلاف شد و مرکز توخالی مثال‌زدنی‌اش جای مناسبی برای دفع زباله و خودکشی بود. پس از چند دهه زوال، حالا این مرکز با آت‌و‌آشغال‌هایی به بلندی پنج‌طبقه پر شده بود و انگار دیگر نمی‌شد برای آن کاری کرد.
خوشبختانه از سال ۲۰۰۱ ساختمان روند بازسازی ثابتی را طی کرده است. ۱۵۰۰ ساکن آن از آن بیرون آورده شده‌اند و تقریبا تمام طبقه‌ها با سیم‌کشی الکتریکی و لوله‌کشی جدید بازسازی شده‌اند. این روزها این ساختمان عجیب، دیگر جای باندهای خلافکار نیست و اجاره‌های قابل‌پرداخت آن باعث‌شده مردم عادی زندگی کردن در آن را شروع کنند. پونت سیتی که زمانی فقط برای سفیدپوستها ساخته شده بود اکنون مسکن بیش از ۳۰۰۰ سیاه‌پوست است و تنها ۱۲ سفیدپوست در آن زندگی می‌کنند.
این آسمان‌خراش مدور ۵۴ طبقه‌ای –که اولین نمونه از این نوع بناها در آفریقاست- مرکز توخالی عجیبی دارد و با بزرگ‌ترین نشان تبلیغاتی (ودافن) در نیمکره‌ی جنوبی زینت داده شده است. این بنا که در سال ۱۹۷۵ و در دوران آپارتاید کامل شده، در آن زمان لوکس‌ترین ساختمان مسکونی ساخته‌شده برای سفیدپوستها محسوب می‌شد. تنها سیاه‌پوستانی که اجازه‌ی اقامت در پونت سیتی را داشتند، خدمتکارها بودند که در بالاترین طبقه‌ی برج زندگی می‌کردند؛ طبقه‌ای با پنجره‌های بسیار کوچک که دیدن منظره‌ی بیرون از آن غیرممکن بود.
شش پنت‌هاوس در این برج، سونا، فضای مخصوص کباب‌کردن، پاسیو و پشت‌بام‌های تخت داشتند. طبقه‌ی هم‌کف مغازه‌ها، آرایشگاه، سالن بولینگ و سالن کنسرت را در خود جای داده بود. این ساختمان برای مدتی، محلی مشهور برای زندگی بود.
اما در اوایل دهه‌ی هشتاد سرمایه‌گذاری‌ها در حومه‌ی شهر قطع و وضعیت ساختمان وخیم شد. ساکنانش آن را ترک کردند و تا دهه‌ی ۹۰، کل همسایگی در این منطقه به محله‌ای کثیف تبدیل شد. پس از پایان قوانین آپارتاید، حومه‌ها به منزلی برای پناه‌جویان ناامید سیاه‌پوست، خلاف‌کاران و موادفروش‌ها تبدیل شد؛ به این ترتیب پونت سیتی محل خوبی برای رشد جرم و خلاف شد و مرکز توخالی مثال‌زدنی‌اش جای مناسبی برای دفع زباله و خودکشی بود. پس از چند دهه زوال، حالا این مرکز با آت‌و‌آشغال‌هایی به بلندی پنج‌طبقه پر شده بود و انگار دیگر نمی‌شد برای آن کاری کرد.
خوشبختانه از سال ۲۰۰۱ ساختمان روند بازسازی ثابتی را طی کرده است. ۱۵۰۰ ساکن آن از آن بیرون آورده شده‌اند و تقریبا تمام طبقه‌ها با سیم‌کشی الکتریکی و لوله‌کشی جدید بازسازی شده‌اند. این روزها این ساختمان عجیب، دیگر جای باندهای خلافکار نیست و اجاره‌های قابل‌پرداخت آن باعث‌شده مردم عادی زندگی کردن در آن را شروع کنند. پونت سیتی که زمانی فقط برای سفیدپوستها ساخته شده بود اکنون مسکن بیش از ۳۰۰۰ سیاه‌پوست است و تنها ۱۲ سفیدپوست در آن زندگی می‌کنند.
