MILAD_A
کاربر نگاه دانلود
[h=1]ارسال شده توسط: عرفان انبار ۱۳ شهریور ۹۲ ساعت ۲۲:۰۳ ۰[/h]
احتمالاً میدانید که یکی از علتهای کاوش سیارات دیگر٬ درک و فهم بهتر ماهیت و گذشتهی سیارهی آبی خودمان زمین است. در میان همهی سیارات منظومهی شمسی٬ مریخ شباهت بیشتری به زمین دارد. از همین رو دانشمندان حساب ویژهای روی سیارهی سرخ باز کردهاند و تاکنون کاوشگران فراوانی از نوع مدارگردها و مریخنوردها را راهی این سیاره کردهاند که آخرین آنها مریخنورد کنجکاوی است که در طول یک سال فعالیت خود روی مریخ٬ اکتشافات فراوانی برای بشر بهارمغان آورده است.
اخیراً سیارهشناسان با استفاده از تحلیل شهابسنگهای مریخی و دادههای دریافتی از مریخ اعلام کردهاند که نه تنها مریخ روزگاری شبیه به زمین بوده و جوّ٬ آب سطحی و دمای گرمتری داشته است بلکه میزبان مواد اولیهی کلیدی برای شکلگیری حیات نیز بوده است که تا پیش از آن زمان چنین موادی در زمین یافت نمیشد. به عبارتی دیگر احتمالاً حیات از مریخ آغاز شده است نه از زمین!زیستشناسان و زیستشیمیدانها پس از سالها تحقیق و بررسی به این نتیجه رسیدهاند که برای شکلگیری ارگانیسمهای زنده اساساً نیاز به ۳ ترکیب مولکولی به نامهای DNA ٬ RNA و پروتئین است.این ترکیبها خود از مواد قدیمیتر و پیشزیستی پدید آمدهاند که عمدتاُ بر پایه کربن بودند. بهنظر میرسد قدیمیترین ترکیب از میان ۳ ترکیب اساسی حیات٬ ترکیب مولکولی RNA است که شکلگیری آن نیاز به محیطی با مواد معدنی خاصی دارد؛ این مواد معدنی باید شامل عناصر بور ( نماد شیمیایی B) و مولیبدن (نماد شیمیایی Mo) باشند. به این ترتیب که عنصر بور با استفاده از مواد شیمیایی پیشزیستی نوعی حلقهی کربوهیدراتی ایجاد میکند سپس عنصر مولیبدن این مولکول را به ریبوز و سرانجام به مولکول RNA تغییر میدهد.
اما حدود ۳ میلیارد سال پیش زمین اولیه بهاندازهی کافی مواد معدنی حاوی عنصر بور نداشته است و شکل شیمیایی عنصر مولیبدن هم بهگونهای نبوده که بتواند به فرآیند شکلگیری RNA کمک کند. زیرا برای رسیدن به مولکول RNA نیاز به نوعی عنصر مولیبدن اکسیدشده هست که در آن زمان٬ بهاندازهی کافی اکسیژن در سطح زمین وجود نداشته که بتواند چنین شرایطی را مولیبدن ایجاد کند. در طرف مقابل مریخ همهی این شرایط را داشته است. به این ترتیب به نظر میآید که شهابوارهای حیات را از مریخ به زمین آورده است. استیون بنر٬ زیستشیمیدان در اینباره میگوید: « به نظر میآید این مدارک به ما نشان میدهند که همهی ما مریخی هستیم؛ که حیات از مریخ آغاز شده است و صخرهای آن را به زمین آورده است. ما خوشاقبال بودیم که به اینجا رسیدیم. با این وجود قطعاً زمین شرایط بهتری برای ادامهی حیات داشته است. اگر نیاکان مریخی ما همچنان روی مریخ حضور داشتند٬ احتمالاً داستانی برای گفتن نداشتند.»
اخیراً سیارهشناسان با استفاده از تحلیل شهابسنگهای مریخی و دادههای دریافتی از مریخ اعلام کردهاند که نه تنها مریخ روزگاری شبیه به زمین بوده و جوّ٬ آب سطحی و دمای گرمتری داشته است بلکه میزبان مواد اولیهی کلیدی برای شکلگیری حیات نیز بوده است که تا پیش از آن زمان چنین موادی در زمین یافت نمیشد. به عبارتی دیگر احتمالاً حیات از مریخ آغاز شده است نه از زمین!زیستشناسان و زیستشیمیدانها پس از سالها تحقیق و بررسی به این نتیجه رسیدهاند که برای شکلگیری ارگانیسمهای زنده اساساً نیاز به ۳ ترکیب مولکولی به نامهای DNA ٬ RNA و پروتئین است.این ترکیبها خود از مواد قدیمیتر و پیشزیستی پدید آمدهاند که عمدتاُ بر پایه کربن بودند. بهنظر میرسد قدیمیترین ترکیب از میان ۳ ترکیب اساسی حیات٬ ترکیب مولکولی RNA است که شکلگیری آن نیاز به محیطی با مواد معدنی خاصی دارد؛ این مواد معدنی باید شامل عناصر بور ( نماد شیمیایی B) و مولیبدن (نماد شیمیایی Mo) باشند. به این ترتیب که عنصر بور با استفاده از مواد شیمیایی پیشزیستی نوعی حلقهی کربوهیدراتی ایجاد میکند سپس عنصر مولیبدن این مولکول را به ریبوز و سرانجام به مولکول RNA تغییر میدهد.
اما حدود ۳ میلیارد سال پیش زمین اولیه بهاندازهی کافی مواد معدنی حاوی عنصر بور نداشته است و شکل شیمیایی عنصر مولیبدن هم بهگونهای نبوده که بتواند به فرآیند شکلگیری RNA کمک کند. زیرا برای رسیدن به مولکول RNA نیاز به نوعی عنصر مولیبدن اکسیدشده هست که در آن زمان٬ بهاندازهی کافی اکسیژن در سطح زمین وجود نداشته که بتواند چنین شرایطی را مولیبدن ایجاد کند. در طرف مقابل مریخ همهی این شرایط را داشته است. به این ترتیب به نظر میآید که شهابوارهای حیات را از مریخ به زمین آورده است. استیون بنر٬ زیستشیمیدان در اینباره میگوید: « به نظر میآید این مدارک به ما نشان میدهند که همهی ما مریخی هستیم؛ که حیات از مریخ آغاز شده است و صخرهای آن را به زمین آورده است. ما خوشاقبال بودیم که به اینجا رسیدیم. با این وجود قطعاً زمین شرایط بهتری برای ادامهی حیات داشته است. اگر نیاکان مریخی ما همچنان روی مریخ حضور داشتند٬ احتمالاً داستانی برای گفتن نداشتند.»
