baten kaitos
کاربر نگاه دانلود
بزرگترین استراکچر در کیهان : دیوار بزرگ تاج شمالی هرکول نام دارد. یا دیوار تابشی اشعه ی گاما.
یک انفجار اشعه ی گاما انفجار ابر انرژی اشعه ی گاما است درخشانترین اتفاق الکترومغناطیسی در کیهان.
منبع انفجارات گاما به نظر میرسد به خاطر تلاطم های یک ستاره ی در حال مرگ در یک کهکشان دوردست باشد. برای دانشمندان انفجارات اشعه ی گاما نشانگر مناطقی هستند که توسط بخش چگالی از گازها و مواد احاطه شده اند.
این اواخر دانشمندان یک منطقه ی چگال مملو از این انفجارهای گاما پیدا کرده اند.
14 انفجار که این انفجارها این ساختار را به یک دیوار تبدیل کرده است.
جایی که ساختارهای عظیمی که انفجارات اشعه ی گاما دارند همانند آجر بر روی هم انباشته شده اند به جای آن که از یک طرف به طرف دیگر کشیده شده باشند و به اندازه ی چند میلیارد سال نوری در فضا گسترده شده اند.
به خاطر این که این ساختار تابشی از ما خیلی دور است به دست آوردن نقشه ی دقیق ساختار آن امری دشوار است اما برآوردهای اولیه نشان میدهد که گستردگی آن چیزی بین 5،4 میلیارد سال نوری تا 18 میلیارد سال نوری است. ( که کاملا به طور دیوانه کننده ای بزرگ است)
اگر تصور این ساختار برایتان مشکل است بنابراین تصور کنید چقدر برای دانشمندان فهمیدن چگونگی تشکیل این ساختار تابشی مشکل است.
معمای دیوار آتش اشعه ی گاما به نظر خیلی بزرگ میرسد که بتواند وجود داشته باشد و آنقدر عظیم است که نه میتواند بخشی از باقی مانده ی بیگ بنگ باشد و نه نتیجه ی درهم آمیختن مواد.
جان هاکیلا یکی از نویسندگان این مطالعات و پروفسور کالج چالستون در مورد نحوه ی پیدایش این ساختار در سایت ایفل ساینز مطالبی گذاشته : " مدل های نظری که شکل گیری این ساختار ها را توصیف میکنند به نظر مغایر با مشاهدات عینی هستند. "
" به نظر میرسد که این دیوار در حال بزرگ شدن است." دیوار اتش گاما با یک سرعت تقریبا ثابت کشف شد بدین معنی که اندازه آن به تدریج در حال گسترش است.
جرم دیگر مشابه همین ابر خوشه وجود دارد که در واقع جرم نیست از هیچ ماده ای شکل نگرفته بلکه بزرگترین منطقه ی خالی از ماده است یک ابر خلا بزرگ.
این ابر خلا یک منطقه ی وسیع در کیهان است که 1،4 میلیارد سال نوری گستردگی دارد ولی وقتی اندازه ی آن با دیوار تابشی گاما مقایسه میشود هیچ است. برخلاف اسمش این منطقه از فضا کاملا خالی نیست در واقع پراکندگی کهکشان ها و ماده ی تاریک در این قسمت از فضا نسب به مناطق دیگر کمتر است.
چه چیزی این منطقه از کیهان را برای کهکشان ها و مواد دیگر گریزان کرده است؟
استیون زوپدی رئیس دانشمندان این پروژه در دانشگاه هاوایی در سایت ایفل ساینز در مورد اینکه این منطقه از فضا چگونه به وجود آمده و تمامی جریان های دیگر توضیحاتی میدهد که همه ی این ها با پیدایش فضا زمان شروع میشود با بیگ بنگ.
بیگ بنگ انبساط فضا زمام است به طور عظیمی شکل یافته مساوی و برابر در هر جهت به طور کامل گسترش یافته اما نه در هرجایی. گاها تعدادی نواقص در مقیاس ریز اتمی وجود دارد. زاپوری توضیح میدهد که چگونه این نواقص های کوانتمی میتوانند زیاد شوند و تناقضات بزرگ و بزرگتری را در ماورای کیهان خلق کنند.
زاپوری : " بر طبق تئوری های ما این ابر خلا مطابق با نوسانات اولیه کوانتومی در زمینه ی تورم است درست بعد از انفجار بزرگ."
" این ابرخلا در اصل در ابتدا یک انبساط کوچک بوده ولی در حالی که کیهان گسترش پیدا میکرد بزرگ و بزرگتر شد تا اینکه تبدیل به منطقه ی وسیع شد که کمبود هزاران کهکشان را داشت."
چون در این منطقه کمبود ماده وجود دارد آن را سردتر از بقیه مناطق میکند و به همین خاطر نام ابر خلا را به خود میگیرد یا همان : منطقه ی سرد.
این دو منطقه ( سوپر ووید یا ابر خلا و منطقه ی دیوار تابشی گاما ) در خلاف جهت هم هستند غول هایی که بزرگترین و عظیم ترین ساختارهای کیهانی را تسخیر میکنند. گستردگی غیر قابل تصور آن ها هرکسی را فروتن میکند. در عین حال منجمان با تلسکوپ های خود مشغول اسکن آسمان هستند و چه کسی میداند شاید جرم بزرگتری هم کشف کنند!
یک انفجار اشعه ی گاما انفجار ابر انرژی اشعه ی گاما است درخشانترین اتفاق الکترومغناطیسی در کیهان.
منبع انفجارات گاما به نظر میرسد به خاطر تلاطم های یک ستاره ی در حال مرگ در یک کهکشان دوردست باشد. برای دانشمندان انفجارات اشعه ی گاما نشانگر مناطقی هستند که توسط بخش چگالی از گازها و مواد احاطه شده اند.
این اواخر دانشمندان یک منطقه ی چگال مملو از این انفجارهای گاما پیدا کرده اند.
14 انفجار که این انفجارها این ساختار را به یک دیوار تبدیل کرده است.
جایی که ساختارهای عظیمی که انفجارات اشعه ی گاما دارند همانند آجر بر روی هم انباشته شده اند به جای آن که از یک طرف به طرف دیگر کشیده شده باشند و به اندازه ی چند میلیارد سال نوری در فضا گسترده شده اند.
به خاطر این که این ساختار تابشی از ما خیلی دور است به دست آوردن نقشه ی دقیق ساختار آن امری دشوار است اما برآوردهای اولیه نشان میدهد که گستردگی آن چیزی بین 5،4 میلیارد سال نوری تا 18 میلیارد سال نوری است. ( که کاملا به طور دیوانه کننده ای بزرگ است)
اگر تصور این ساختار برایتان مشکل است بنابراین تصور کنید چقدر برای دانشمندان فهمیدن چگونگی تشکیل این ساختار تابشی مشکل است.
معمای دیوار آتش اشعه ی گاما به نظر خیلی بزرگ میرسد که بتواند وجود داشته باشد و آنقدر عظیم است که نه میتواند بخشی از باقی مانده ی بیگ بنگ باشد و نه نتیجه ی درهم آمیختن مواد.
جان هاکیلا یکی از نویسندگان این مطالعات و پروفسور کالج چالستون در مورد نحوه ی پیدایش این ساختار در سایت ایفل ساینز مطالبی گذاشته : " مدل های نظری که شکل گیری این ساختار ها را توصیف میکنند به نظر مغایر با مشاهدات عینی هستند. "
" به نظر میرسد که این دیوار در حال بزرگ شدن است." دیوار اتش گاما با یک سرعت تقریبا ثابت کشف شد بدین معنی که اندازه آن به تدریج در حال گسترش است.
جرم دیگر مشابه همین ابر خوشه وجود دارد که در واقع جرم نیست از هیچ ماده ای شکل نگرفته بلکه بزرگترین منطقه ی خالی از ماده است یک ابر خلا بزرگ.
این ابر خلا یک منطقه ی وسیع در کیهان است که 1،4 میلیارد سال نوری گستردگی دارد ولی وقتی اندازه ی آن با دیوار تابشی گاما مقایسه میشود هیچ است. برخلاف اسمش این منطقه از فضا کاملا خالی نیست در واقع پراکندگی کهکشان ها و ماده ی تاریک در این قسمت از فضا نسب به مناطق دیگر کمتر است.
چه چیزی این منطقه از کیهان را برای کهکشان ها و مواد دیگر گریزان کرده است؟
استیون زوپدی رئیس دانشمندان این پروژه در دانشگاه هاوایی در سایت ایفل ساینز در مورد اینکه این منطقه از فضا چگونه به وجود آمده و تمامی جریان های دیگر توضیحاتی میدهد که همه ی این ها با پیدایش فضا زمان شروع میشود با بیگ بنگ.
بیگ بنگ انبساط فضا زمام است به طور عظیمی شکل یافته مساوی و برابر در هر جهت به طور کامل گسترش یافته اما نه در هرجایی. گاها تعدادی نواقص در مقیاس ریز اتمی وجود دارد. زاپوری توضیح میدهد که چگونه این نواقص های کوانتمی میتوانند زیاد شوند و تناقضات بزرگ و بزرگتری را در ماورای کیهان خلق کنند.
زاپوری : " بر طبق تئوری های ما این ابر خلا مطابق با نوسانات اولیه کوانتومی در زمینه ی تورم است درست بعد از انفجار بزرگ."
" این ابرخلا در اصل در ابتدا یک انبساط کوچک بوده ولی در حالی که کیهان گسترش پیدا میکرد بزرگ و بزرگتر شد تا اینکه تبدیل به منطقه ی وسیع شد که کمبود هزاران کهکشان را داشت."
چون در این منطقه کمبود ماده وجود دارد آن را سردتر از بقیه مناطق میکند و به همین خاطر نام ابر خلا را به خود میگیرد یا همان : منطقه ی سرد.
این دو منطقه ( سوپر ووید یا ابر خلا و منطقه ی دیوار تابشی گاما ) در خلاف جهت هم هستند غول هایی که بزرگترین و عظیم ترین ساختارهای کیهانی را تسخیر میکنند. گستردگی غیر قابل تصور آن ها هرکسی را فروتن میکند. در عین حال منجمان با تلسکوپ های خود مشغول اسکن آسمان هستند و چه کسی میداند شاید جرم بزرگتری هم کشف کنند!
