کشف بخار آب بر روی بزرگترین سیارک منظومه شمسی
دانشمندان با استفاده از تلسکوپ هرشل برای نخستین بار، بخار آب را روی بزرگترین و گردترین جسم واقع در کمربند سیارکها به نام «سرس» کشف کردند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، مایکل کوپرز از آژانس فضایی اروپا مدعی است، این نخستین بار است که بخار آب روی سیاره کوتوله سرس (Ceres) یا هر جسم دیگری واقع در کمربند سیارکها کشف شده و بر اساس آن، این سیاره کوتوله دارای سطح یخی و جو است.
فضاپیمای «داون» (Dawn) ناسا بیش از یک سال است در اطراف سیارک عظیم «وستا» مدارگردی می‌کند و قرار است در بهار سال 2015 به سرس برسد و نزدیک‌ترین مشاهدات را از سطح آن انجام دهد.
طی یک قرن گذشته، سرس به عنوان بزرگترین سیارک منظومه شمسی شناخته شده بود، اما در سال 2006، این جرم کیهانی به دلیل اندازه بزرگ آن به عنوان یک سیارک کوتوله دوباره گروه‌بندی شد.
قطر جسم آسمانی مزبور 950 کیلومتر گزارش شده و زمانی که نخستین بار در سال 1801 شناسایی شد، منجمان تصور می‌کردند، این شی سیارکی است که بین مریخ و مشتری واقع شده است؛ بعدها کشف اجرام آسمانی دیگر منجر به شناسایی کمربند سیارک‌های منظومه شمسی شد.
دانشمندان معتقدند این سیاره کوتوله حاوی صخره ضخیم یخی در ساختار درونی‌اش است که در صورت ذوب‌شدن، منبع آب شیرینی با حجم بیش از تمامی آب‌های موجود روی زمین خواهد بود.
جزئیات این مطالعه در مجله Nature منتشر شد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، مایکل کوپرز از آژانس فضایی اروپا مدعی است، این نخستین بار است که بخار آب روی سیاره کوتوله سرس (Ceres) یا هر جسم دیگری واقع در کمربند سیارکها کشف شده و بر اساس آن، این سیاره کوتوله دارای سطح یخی و جو است.
فضاپیمای «داون» (Dawn) ناسا بیش از یک سال است در اطراف سیارک عظیم «وستا» مدارگردی می‌کند و قرار است در بهار سال 2015 به سرس برسد و نزدیک‌ترین مشاهدات را از سطح آن انجام دهد.
طی یک قرن گذشته، سرس به عنوان بزرگترین سیارک منظومه شمسی شناخته شده بود، اما در سال 2006، این جرم کیهانی به دلیل اندازه بزرگ آن به عنوان یک سیارک کوتوله دوباره گروه‌بندی شد.
قطر جسم آسمانی مزبور 950 کیلومتر گزارش شده و زمانی که نخستین بار در سال 1801 شناسایی شد، منجمان تصور می‌کردند، این شی سیارکی است که بین مریخ و مشتری واقع شده است؛ بعدها کشف اجرام آسمانی دیگر منجر به شناسایی کمربند سیارک‌های منظومه شمسی شد.
دانشمندان معتقدند این سیاره کوتوله حاوی صخره ضخیم یخی در ساختار درونی‌اش است که در صورت ذوب‌شدن، منبع آب شیرینی با حجم بیش از تمامی آب‌های موجود روی زمین خواهد بود.
جزئیات این مطالعه در مجله Nature منتشر شد.
