Mårzï¥ē
کاربر نگاه دانلود
کشف نیروی ناشناختۀ خلاء بر نانوذرات
این تحقیق جدید، اثبات دیگری است از وجود نیرویی که ما به تازگی شروع به شناخت آن کرده ایم، نیرویی که بر روی کوچکترین ابعاد از جهان مادی عمل می کند و نشان می دهد که چگونه خلاء می تواند حرکت جانبی ایجاد کند. اما خلا چگونه می تواند نیرو تولید کند؟ یکی از اولین چیزهایی که در فیزیک کلاسیک یاد میگیرم این است که در خلا مطلق (مکانی که کاملا از ماده تهی شده باشد) اصطکاک وجود ندارد و هیچ نیرویی بر اشیایی که در خلا مطلق در حرکتند وارد نمی شود.
اما در سال های اخیر همانگونه که گفته شد فیزیک کوانتومی نشان داده که خلاء در واقع پر شده است از افت و خیزهایی در میدان الکترومغناطیسی که می تواند با فعالیت فوتون ها (ذرات نور) تداخل پیدا کرده و نیرویی قابل اندازه گیری ایجاد کند. این نیرو که به اثر کازیمیر معروف است اولین بار در سال ۱۹۴۸ پیش بینی شده بود، اما این مطالعه ی جدید نشان می دهد این اثر حتی قدرتمندتر از چیزی است که قبلا تصور می شد.
اما این نیرو چه اهمیتی دارد؟ هر چند اثر کازیمیر فقط قابل اندازه گیری در ابعاد کوانتومی می باشد، اما با توجه به کوچک و کوچکتر شدن تکنولوژی های روز دنیا، این اثرات کوانتومی می تواند تاثیر قابل توجهی بر نتیجۀ محصول نهایی داشته باشد. برای درک تاثیر اثر کازیمیر بر نانوذرات تیم تحقیق به بررسی نانوذرات در حال چرخش در نزدیکی یک سطح در خلا پرداختند و نتیجه این بررسی ها این بود که اثر کازیمیر می تواند این نانوذرات در حال چرخش را به یک سمت هل دهد، حتی اگر این ذرات در خلا باشند و هیچ تماسی نیز با سطح نداشته باشند.
این تحقیق جدید، اثبات دیگری است از وجود نیرویی که ما به تازگی شروع به شناخت آن کرده ایم، نیرویی که بر روی کوچکترین ابعاد از جهان مادی عمل می کند و نشان می دهد که چگونه خلاء می تواند حرکت جانبی ایجاد کند. اما خلا چگونه می تواند نیرو تولید کند؟ یکی از اولین چیزهایی که در فیزیک کلاسیک یاد میگیرم این است که در خلا مطلق (مکانی که کاملا از ماده تهی شده باشد) اصطکاک وجود ندارد و هیچ نیرویی بر اشیایی که در خلا مطلق در حرکتند وارد نمی شود.
اما در سال های اخیر همانگونه که گفته شد فیزیک کوانتومی نشان داده که خلاء در واقع پر شده است از افت و خیزهایی در میدان الکترومغناطیسی که می تواند با فعالیت فوتون ها (ذرات نور) تداخل پیدا کرده و نیرویی قابل اندازه گیری ایجاد کند. این نیرو که به اثر کازیمیر معروف است اولین بار در سال ۱۹۴۸ پیش بینی شده بود، اما این مطالعه ی جدید نشان می دهد این اثر حتی قدرتمندتر از چیزی است که قبلا تصور می شد.
اما این نیرو چه اهمیتی دارد؟ هر چند اثر کازیمیر فقط قابل اندازه گیری در ابعاد کوانتومی می باشد، اما با توجه به کوچک و کوچکتر شدن تکنولوژی های روز دنیا، این اثرات کوانتومی می تواند تاثیر قابل توجهی بر نتیجۀ محصول نهایی داشته باشد. برای درک تاثیر اثر کازیمیر بر نانوذرات تیم تحقیق به بررسی نانوذرات در حال چرخش در نزدیکی یک سطح در خلا پرداختند و نتیجه این بررسی ها این بود که اثر کازیمیر می تواند این نانوذرات در حال چرخش را به یک سمت هل دهد، حتی اگر این ذرات در خلا باشند و هیچ تماسی نیز با سطح نداشته باشند.
