🍫 Dark chocolate
کاربر نگاه دانلود
۲۵ . پرچم‌های نشان تجاری جدید (۲۰۱۲)
کیت تِمپست به استادانه‌ترین روش و به حالتی مجذوب کننده در انجام بسیاری از کارها به تکاملی شگرف رسیده است: شعر، بازی با واژگان، تئاتر، موسیقی هیپاپ و داستان سرایی. نمایش پرچم‌های نشان تجاری جدید، به طور هیجان‌انگیزی شعر و درام و موسیقی را در هم آمیخته است طوری که نمی‌توان مرزی میان آن‌ها یافت، او با گفتن از انسان‌های معمولی روحی حماسی را وارد داستان می‌کند. نمایش با انرژی و شفقت حاکم بر داستان کاری می‌کند که تک تک حضار خود را به جای شخصیت‌های داستان ببینند. پرچم‌های نشان تجاری جدید نمایشی جسورانه، شعرگون و گیرا است و نویسنده در این نمایش، بهترین داستان و بهترین شخصیت داستانی را به نمایش می‌گذارد.
۲۴ . خیابان لندن (۲۰۱۱)
نمایش موزیکال خیابان لندن که به معنای واقعی در نوع خود پیشگام است نشان داد که چگونه شهروندان ایپسوییچ خود را پس از قتل وحشتناک پنج کارگر جنـ*ـسی در یک خیابان از نوع احیاء می‌کنند. در این میان ارزش کار آدام کورکِ آهنگساز و ترانه سرا، با استفاده از عبارات روزمره جمع‌آوری شده از سوی اَلِکی بلاید از ساکنان خیابان لندن افزایش یافت و بلاید با استفاده از لطافتی که در سبک نوشتار خود به کار بـرده است امکان و مسیرهای تازه‌ای را به روی تئاتر موزیکال فراهم کرد: لمس واقعیت و احساس تجربه شده ممکن است روزی شیفتگی و غرور صنعت نمایش را از بین ببرند. و این دو به خوبی در این نمایش در معرض دید همگان قرار گرفت.
جاناتان پرایس و ایلین اتکینز در نمایش بلندای طوفان
کیت تِمپست به استادانه‌ترین روش و به حالتی مجذوب کننده در انجام بسیاری از کارها به تکاملی شگرف رسیده است: شعر، بازی با واژگان، تئاتر، موسیقی هیپاپ و داستان سرایی. نمایش پرچم‌های نشان تجاری جدید، به طور هیجان‌انگیزی شعر و درام و موسیقی را در هم آمیخته است طوری که نمی‌توان مرزی میان آن‌ها یافت، او با گفتن از انسان‌های معمولی روحی حماسی را وارد داستان می‌کند. نمایش با انرژی و شفقت حاکم بر داستان کاری می‌کند که تک تک حضار خود را به جای شخصیت‌های داستان ببینند. پرچم‌های نشان تجاری جدید نمایشی جسورانه، شعرگون و گیرا است و نویسنده در این نمایش، بهترین داستان و بهترین شخصیت داستانی را به نمایش می‌گذارد.
۲۴ . خیابان لندن (۲۰۱۱)
نمایش موزیکال خیابان لندن که به معنای واقعی در نوع خود پیشگام است نشان داد که چگونه شهروندان ایپسوییچ خود را پس از قتل وحشتناک پنج کارگر جنـ*ـسی در یک خیابان از نوع احیاء می‌کنند. در این میان ارزش کار آدام کورکِ آهنگساز و ترانه سرا، با استفاده از عبارات روزمره جمع‌آوری شده از سوی اَلِکی بلاید از ساکنان خیابان لندن افزایش یافت و بلاید با استفاده از لطافتی که در سبک نوشتار خود به کار بـرده است امکان و مسیرهای تازه‌ای را به روی تئاتر موزیکال فراهم کرد: لمس واقعیت و احساس تجربه شده ممکن است روزی شیفتگی و غرور صنعت نمایش را از بین ببرند. و این دو به خوبی در این نمایش در معرض دید همگان قرار گرفت.
